Tíminn - 28.11.1959, Blaðsíða 3

TIM I N N, laugardaginn 28. nóvember 1959.
MANOLETE
nautabaninn, er var þjóðhetja Spdnar
Hinn 28. ágúst 1947 drápu
þeir hvor annan milijónamær-
ingur og tarfur frá Andalúsíu
og öll þjoðin var í sorg. Þetta
skeði í inares, litlum bæ, sem
er rétt fyrir austan Cordoba
f héraðinu Jean á Suður-
Spáni.
Þjóíhetja
Á áhorfendapöllum sátu þennan
ógustdag 8268 manneskjur og
horfðu á naut reka hornin í Man-
olete, nautabana. Þjóðhetja Var
ihorfinn. Manuel Rodrigues var
ebki lengur í tölu lifenda.
Manolete hefði efcki átt að vera
inni í hringnum. Hann ihefði annað
hvort átt að vera heima á búgarði
sínum eða sitja ó áhorfendapöllum
Og dást að fimi hins unga Domin-
guins. Manolete var þrjátíu ára
gamall. Hann var einhver auðug-
asti maður Spánar. Hvert einasta
mannsbarn á Spáni kannaðist við
mafnið Manolete. Ef nokkur maður
var þjóðhetja þá var það Manolete.
Verið var að gera kvikmynd um
Jíf hans. En það er krafizt mikils
af þjóðhetju. Það voru gerðar
meiri og meiri kröfur til Manolete,
en kraflar hans voru farnir að
dvína.
aði ekki í hringinn aftur, þegar
hann kæmi heim, heldur myndi
hann giftast Antonia og setjast í
helgan stein á búgarði sínum.
En þegar hann kom aftur til
Spánar um vorið 1947, féfck hann
svo góðar móttökur, að það koll-
varpaði öllum hans ákvörðunum.
'Öll spánska þjóðin hyllti hann
eins og hann væri einn af gömlu
con quistadorunum.
'Manolete var ekki aðeins nauta-
bani í augum Spánveirja, segir,
Conrad. Hann var þeirra eina
hetja, og þegar hann dó, þá dó
hann svo fallegum spánskum
dauða, að þrátt fyrir þjóðarsorg
í heila 'viku, þá er ég viss um að
mikilli fátækt og Manolete þjáðíst
af lungnabólgu. En það er ein at-
vinnugrein á Spáni, sem getur
gert fátæka drengi að ríkum og
frægum mönnum. Það er nauta-
atið. Spánskur máisháttur hljóðar
svo: Nautabaninn og kóngurinn
eru þeir einu sem lifa vel.
Camara
Manolte lagði hart að sér við
æfingar. Hann fcom í fyrsta sinni
fram í Plaza de Toros í Cordoba.
Þetta var stærsti dagurinn í lífi
hans. Það er þó vafasamt, að hann
hefði nokkurn itíma orðið annað
Þetta varð einn áhrifamesti bar-
dagi hans. Hann særðist og var
borinn út úr hringnum, en um
leið og búið var að binda sár hans,
var hann kominn inn aftur og
hafði lagt nautið að veMi, áður en
hann hneig í sandinn og var flutt-
ur á spítala.
Þegar Manolete sneri aftur til
Spánar, uppgötvaði hann að hann
hafði misst hylli fólksins. Fólk
sagði að hann væri orðinn hug-
laus og að hinn ungi Luis Miguel
Dominguin væri hugrakkari og
hefði meira til brunns að bera.
Manolete hafði verið of lengi á
toppinum. Almenningur sneri
söng, sem eitt sinn var ortur hon-
um til 'heiðurs, upp í skens.
Manolete fannst að hann gæti
ekki dregið sig til baka undir þess-
um kringumstæðum. Það li-ti út
eins og flótti. Hann ákvað því, að
sýna meiri dirfsku - en nokkru
sinni fyrr.
Örlögin
Manolete barðist við naut í
Barcelona, Pamplona og Madrid,
en þar særðist hann. Sárið var þó
ekki alvarlegt, og hann tók til á
nýjan leik. Nú lagðist hann í laga sinna- Linares.
Teikning af viðureign tarfsins og
Manolete í Linares, sem endaði meS
dauða beggja.
óreglu, og það ikom oft fyrir, að
hann drakk heila Whiskey-flösku
á einni nóttu, og mætti í hringnum
daginn eftir. Áhorfendur klöppuðu
nú keppinautum hans meira lof í
lófa en honum, og kom fyrir ekki
hversu mikla dirfsku hann sýndi.
Sjálfur sagð; hann með beisku
brosi:
— Þeir gera sífellt meiri og
meiri kröfur til mín, og ég
hef ekki meira að sýna
þeim.
— Já, en hvers krefjast þeir
þá?, spurði einn vina hans.
— Ég veit vel, hvers þeir krefj-
ast, og einn góðan veðurdag
fá þeir það einnig, svo að
þeir hundar geti glaðst.
Þessu næst hélt hann á fund ör-
Whiskev
Reyndar var Manolete aðeins
þrítugur, en hann leit út eins og
fertugur maður. Hann var byrj-
aður að drekka, og það var efcki
hið létta, 'spánska • vín sem hann
drakk, heldur amerískt whiskey.
Auk 'þess hafði hann orðið fyrir
óhamingju í ástum. Hann var bú-
inn að vera trúlofaður fallegri
stúlku í mörg ár. Hét sú Antonia
Bronchalo og var sú sögð skap-
hörð með afbrigðum. Sagt er, að
Manoiete hafi elskað hana, en sam
tímis gert sér grein fyrir því, að
hjónaband væri fyrirfram dauða-
dæmt. Bandaríski rithöfundurinn
Barnaby Conrad hefur tiða bók,
sem hann nefnir „Hlið óttans“, og
er þar mcðál annars fjailað um
örlög Manolete. Þegar Heming-
way er undanskilinn, er Conrad
sá Bandaríkjamaður, sem veit
onest um nautaat.
Manolete — frægasti nautabani allra tíma.
Fagur dau'Ödagi
Hann var vinur Manolete. Þeir
voru saman í Perú, .en þá hafði
Manolete ákveðið að draga sig Fátækt
cndanlega í hlé. Hann var á ferða-
lagi um Mið- og Suður-Ameríku.
Hann tjáði Conrad, að hann ætl-
innst í hjarta sínu gladdist hver
einasti Spánverji við dauða hans.
Hræddur
Þegar Conrad kynntj eitt sinn
bandaríska konu fyrir nautaban-
anum, var hann að búa sig undir
nautaat í Perú, sagði Manolete:
— Afsakið, senorita, en ég get
■ekki mikið talað af því að ég er
svo hræddur.
Við Conrad sagði hann: — Ég
fer að skjálfa í hnjáliðunum um
leið og ég sé nafn mitt á auglýs-
ingaplöggunum, og þetta hættir
ekki fyrr.en starfstíminn er úti.
Árið 1945 kom hann 93 sinnum
fram á sex mánuðum, og ferðaðist
bæ frá bæ til að efna samninga
sína.
EdifH Enne er 66 ára, en hef- m
ur gott vald yfir líkama sín- ||
um eftir því sem dæma má ||
af myndinni. Hún æfir nefni- M
J| lega yoga og hefur sýnt listir ||
U sínar opinberlega í Kaup- ||
mannahöfn.
k
I
Hann fæddist í Cördoba árið
1917- Þegar móðir hans giftist
föður hans, var hún ekkja frægs
nautabana. Faðirinn var auðvitað
nautabani og föðurbróðirinn var
drepinn á sandinum af nauti sömu
tegundar og seinna gerði út af við
Manolete.
Þegar Manolete var fimm ára,
dó faðir hans. Fjölskyldan bjó í
en þriðja flokks nautabani, ef
Josef Flores Camara hefði ekki
komið til sögunnar.
Camara var þrjátíu og fimm ára
gamall, litill sköllóttur kall með
sólgleraugu, og hann vissi allt sem
hægt var að vita um nautaat. Hann
var greindur og hafði fallegan stil.
En hann varð utan við sig af
Ihræðslu, þegar nautið kom æð-
andi, og tók til fótanna eins og
kraftar leyfðu, meðan hæðnis-
I hlátur mannfjöldans hljómaði í
eyrum hans-
!
Hugrekki
Jose Flores Camara kynntist
hinum litla og grannvaxna Mano-
lete, og hann sá að drengurinn
bjó yfir þeirn eiginleika, sem
hann skorti sjálfan: hugrekki. |
Ef hægt væri að sameina vit,
stíl og fimi Camara og hugrekki
Manolete, hlaut útkoman að verða
glæsileg. ' _ j
Camara 'gerðist þjálfari Mano-
leté.
Árið 1946 var Manolete orðinn
hinn ókrýndi konungur nautaban-
anna. Hann var tekjuhærri en
nokkur annar nautabani í sögunni.
Þegar hann kom fyrst fram í
Mexico City, keypti fólk aðgöngu-
miðann á 100 dollara, stykkið.
PERUR
smáar og stórar.
Framleiðsla okkar byggist á
margra ára reynslu og hag-
nýtri þekkingu.
Framleiðsla okkar mun geta
gert yður ánægðan.
Berlin 0 17, Warshauer Platz 9/10, j
Telegramm: Gliihlampen-Werk, Berlin.
Deutsche Demokratische Republik
Einkaumboðsmenn: EDDA H.F. — Pósthólf 906, Reykjavík
Vinnið ötullega að útbreiðslu TÍMANS 1