Tíminn - 13.07.1960, Side 13

T í MI N N, miSviktidaginn 13. júli 1960.
13
*$f)róttLr — ~3firóttir — 3fróttir
Góður árangur á Hér-
aðsmóti Vestfiarða
Ungmennasamband Vest-
fjarða hefur undanfarin tvö
ár gengizt fyrir íþróttanám-
skeiðum fyrir unglinga og
hefur verið vandað mjög til
þeirra. Þessi námskeið hafa
staðið í 10 daga, og á nám-
skeiðinu, sem halaið var nú
nýlega, voru fengnir tveir 1-
þróttakennarar úr Reykjavik,
þeir Stefán Kristjánsson og
Valdimar Örnólfsson, og
kenndu þeir á námskeiðinu
auk Sigurðar Guðmundssonar,
jþróttakennara á Núpi, en
hann er formaður sambands-
ins.
Að þessu sinni sóttu 28 ungling
ar námsbeiðið, jaínt piltar sein
stúlkur. íþróttakennsla var uppi-
staða þess, frjálsar íþróttir, sund
og knattleikir, en einnig var logð
áherzla á félagsleg störf. Þá voru
kenndir dansar, bæði nýir og
gamlir. Þátttak'endur sáu uim og
undirbjuggu kvöldvökur, og komu
ýmsir framámenn í sveitinni og
fluttu erindi á kvöldvökunum og
má þar nefna Guðmund Inga Krist
jánsson, skáld; Svein Gunnlaugs-
son, fyrrum skólastjóra, Flateyrr,
Halldór Kristjánsson, bónda,
Kirkjubóli, og Jón Hjartar, kenn-
ara, Flateyri.
Mikill hugur er í stjórn ung-
mennasambandsins ; ð halda slik-
um námskeiðum áfram í framtiö-
inni, en stjórn sambandsins skipa
þessir menn: Sigurður Guðmunds-
v/g -----
bóndi, Hvilft, ritari.
Hinn 2. og 3. júlí var hái
mót og urðu úrslit þessi:
Laugardaginn 2. júlí:
Kúluvarp:
Ólafur Þórðarson H.
Ólafur Finnbogason V.
Leifur Björnsson G.
Hjörtur Jónsson G.
Kringlukast:
Ólafur Þórðarson H.
Leifur Björnsson G.
Ólafur Finnbogason V.
Hjörtur Jónsson G.
Þrístökk:
Emil Hjartarson G.
Steinar Höskuldsson H.
ICristján Björnsson S.
Haraldur Stefánsson V.
Langstökk:
Steinar Höskuldsson H.
Kristján Björnsson S.
Gísli Guðmundsson G.
Hjörtur Jónsson G.
Dráitavélaakstur:
Gísli Guðmundsson M.
Valdimar Gíslason M.
Bergur Torfason M.
Drengur Guðjónsson
Stangarstökk:
Gunnar Höskuldsson II.
Kristján Björnsson S.
Svei'rir Jónsson V.
Il.raldur Stefánsson V.
Starfshlaup:
Bergsveinn Gíslason M.
Davíð Gíslason M.
Snær Hjartarson G.
Steinþór Steinþórsson II.

KONUK:
Kúluvarp:
Fríður Guðmundsdóttir M. 8,28
Valgerður Guðmundsdóttir M. 8,02
Anna Torfadóttir M. 7,20
Ólöf Jónsdóttir M. 7,11
Kringlukast:
Fríður Guðmundsdóttir M. 22,63
Anna Torfadóttir M. 21,42
Ólöf Jónsdóttir M. 20,40
Þórdís Garðarsdóttir M. 19,78
Hástökk:
Guðlaug Gunnlaugsdóttir G. 1,33
Fríður Guðmundsdóttir M. 1,28
Mikkalína Pálmadóttir G. 1,28
Gréta Hagalínsdóttir G. 1,28
Sunnudagur 3. júlí.
100 m. hlaup:
Steinar Höskuldsson II. 12,5
Emil Hjartarson G. 12,6
Kristján Mikkaelsson G. 12,7
Haraldur Stefánsson V. 12,8
Hástökk:
Kristján Björnsson S. 1,63
Emil Hjartarson G. 1,58
Snær Hjartarson G. 1,58
Steinar Höskuldsson H. 1,53
Spjótkast:
Ólafur Finnbogason V. 50,90
Emil Hjartarson G. 48,94
Leifur Björnsson G. 46,11
Guðbjarni Jóhannsson G. 25,89
400 ni. hlaup:
Kristján Mikkaelsson G. 59,4
Ólafur Finnbogason V. 63,3
Bergur Torfason M. 64,0
Sæþór Þórðarson G. 64,6
NÝ BÓK:
Bernskuminningar
Kristins á Núpi
Finnur Sigmundsson bjó
undir prentun 142 bls.
auk mynda. Verð kr. 75.—
Send gegn póstkröfu
Utanáskrift:
Menn og minjar
Pósthólf 715
Reykjavík.
SKIPAUTGCRÐ RÍKISINS
Esja
fer austur um land í hringferð
19. þ.m. Tekið á móti flutningi í
dag og á morgun til Fáskrúðs
fjarðar, Reyðarfjarðar, Eskifjarð-
ar, Norðfjarðar, Seyðisfjarðar og
Húsavíkur. — Farseðlar seldir á
föstudag.
Útboð
Tilboð óskast í smíði á 6 teak útihurðum í dag-
heimili Sumargjafar við Fornhaga. Uppdrátta má
vitja í skrifstofu Sumargjafar, Fornhaga 8 á morg
un og næstu daga. Skilatrygging 200 kr.
Söluskattur
Athygli söluskattsskyldra aðila í Reykjavík skal
vakin á því, að frestur til að skila framtali til
skattstofunnar um söluskatt og iðgjaldaskatt fyrir
2. ársfjórðung 1960 rennur út 15. þ m.
Fyrir þann tíma ber gjaldendum að skila skatt-
inum fyrir ársfjórðunginn til tollstjóraskrifstof-
unnar og sýna um leið afrit af framtalinu.
Reykjavík, 11 júlí 1960 .
Skattstjórinn í Reykjavík
Tollstjórinn í Reykjavík
gjald- 4x100 m. hlaup:
nnsson, 1. Sveit Grettis 52,3
2. Sveit Höfrungs 52,5
íþrótta 3. Sveit UMF Mýr. 54,6
4. Sveit Vorboða 55,2
1500 m. hlaup: Kristján Mikkaelsson G. 5:07,6
13,13 Jónas Pálsson H. 5:24,2
Óskar Mikkaelsson G. 5:29,1
12,70 Friðbert Jónasson S. 5:34,0
10,56
10,16 Kappsláttur:
Elís Friðfinnsson V. 4:38,1
36,85 Oddur Jónsson M, 5:16,0
Karl Júlíusson M. 11:06,0
32.39 30.40
28,89 KONUR:
12,79 100 m. hlaup: Guðlaug Gunnlaugsdóttir G. 14,5
Lóa Snorradóttir M. 14,6
12,79 Valgerður Guðmundsdóttir M. 14,8
12,68
12.07 Langstökk:
Guðlaug Gunnlaugsdóttir G 4,28
6,25 Jóhanna Guðmundsdóttir G. 4,13
Þórdís Garðarsdóttir M. 4,03
5,81 Edda Þórðardóttir H. 3,93
5,74
5,26 4x100 m. hlaup:
1. Sveit Grettis 60,5
96 stig 2. A-sveit Mýrahr. 63,6
3. Sveit Höfrungs 68,8
78 stig 4. B-sveit Mýrahr. 70,8
76 stig
72 stig Línstrok kvenna:
1. Una Gísladóttir 100 stig
2. Þuríður Gísladóttir 94 stig
2,65 3. Lóa Snorradóttir 91 stig
2,65 4. Anna Torfadóttir 89 stig
2,65 Allar úr UMF Mýrahrepps.
2,35
Stig félaga í lieild: 1 UMF Mýrahrepps 112 stig
25 2 Grettir 111 stig
7,42 3. Höfrungur 56 stig
8,22 4 Vorboði 34 stig
8,50 5 Stefnir 21 stig
(Framhald af 9 síðu)
sið, sem er illa ættaður í
sjálfum sér. Hófdrykkjan
minnir eitthvað á það, að ó-
nefndri persónu sé boðinn
litli fingurinn, og það er
sagt, eins og vér vitum, að
venjulega taki sú persóna
alla hendina áður en lýkur.
En þó að svo giftusamlega
takist til, að höndin sé ekki
tekin, og að hin myrka há-
tign virði jafnvel ekki litla
fingurinn þess að taka í
hann, verður ekki séð hvaða
góðum tilgangi það þjóni, að
vera að rétta litla fingurinn
— út í myrkrið. Það er eitt-
hvað smátt við hófdrykkj-
una. Hún er daður við
hættu, litilsigld dýrkun
heiðins guðs, sem fyrir
löngu ætti að vera hætt að
dýrka, enda ekki í raun og
veru um neinn guð að ræða,
þar sem hann er, heldur
óvætt.
Mig furðar á því, hve
miklu dauðahaldi „hóf-
drykkjumennirnir" virðast
vilja halda í þetta ómerki-
lega daður, jafn lítið og upp
úr því er að hafa. — Það
sýnist þó ekki vera mikil
mannraun að fórna hinni
ómerkilegu gervigleði, sem
,,hófdrykkjan“ svokallaða
getur ef til vill veitt sum-
um mönnum, fyrir farsælt
og siðrænt öryggi fjölda
manna, og á ég hér meðal
annars við áhrifavald hins
góða fordæmis. „Hófdrykkju
maðurinn“, sem laðar aðra
að hófdrykkjuborðinu, gerir
það sjálfsagt sjaldnast i ill-
um tilgangi. Hann vill ef til
vill kenna mönnum að
drekka, eins og það er stund
um orðað. En hitt kemur
stundum fyrir, að hann
hrekkur óþægilega við, þeg
ar einhver nemandinn er
allt í einu orðinn að of-
drykkjumanni. Og þá getur
jafnvel komið fyrir, að óró-
leg samvizka hans taki að
spyrja með Kain: ,,Á ég að
gæta bróður míns?“ En þá
getur það verið orðið of
seint. Mér kemur í hug í
þessu sambandi saga ein,
sem ég hef heyrt. Hún er
af erlendum háskólakenn-
ara. Háskólakennari þessi
var „hófdrykkjumaður“, og
hélt því fram, að kenna
þyrfti hinum ungu stúdent-
um að drekka því aö slikt
hlyti að teljast til góðra siða
og væri eiginlega menning-
armál. Einu sinni situr hann
að drykkju með nokkrum
stúdentum í háskólanum.
Þegar drykkjunni, sem sjálf
sagt hefur átt að vera hóf-
drykkja, var lokið, fór há-
skólakennarinn út og ein-
hverjir af stúdentunum með
honum. En einum þeirra
verður fótaskortur, og dett
ur hann á kaf í forarpoll,
sem var þar rétt við háskóla
bygginguna. Einhver hróp-
aði, að stúdentinn hefði dott
iö í sjóinn og væri að því
kominn að drukkna. Há-
skólakennarinn vill sýna
hugrekki sitt og sundfimi og
kastar sér niður í forarpoll
inn, sem hann hugði vera
sjóinn, til þess að reyna að
bjarga drykkjubróður sín-
um. Sagan segir nú ekki,
hvemig þetta björgunar-
starf hafi tekizt, en ekki er
ólíklegt, að báðir mennta-
mennirnir hafi að minnsta
kosti atað föt sín illilega, og
ef til vill fengið nokkrar
s_krámur á andlit og hendur.
Ég sel ekki sögu þessa dýr-
ara verði en ég keypti hana,
en hvort sem hún er sönn
eða ekki, er hún ágætlega
táknræn. Jafnvel „hóf-
drykkjan“ sjálf endar allt of
oft í einhverjum forarpolli,
og þó að forarpollurinn sé
að vísu ekki sjálft hafið,
verður ekki séð, að það sé
neitt eftirsóknarvert við
það, að lenda niðri í poll-
inum. Sannleikurinn er sá,
að til eru tvenns konar
„miskunnsamir Samverjar",
þeir, sem vilja hjálpa mönn
um sem fallið hafa í hend-
ur ræningja, og hinir sem
leitast við að forða mönn-
um frá því að falla i hend-
ur ræningja. Eitt af rökum
hófdrykkjumannanna er á
þá leið að menn eigi ekki,
að flýja vínið, heldur læra
að ná tökum á því og fara
meö það, — flótti frá við-
fangsefnum sé aldrei nein
lausn á þeim, og þar fram
eftir götunum. Þessu má
svara á fullnægjandi hátt
með því að benda á þann
sannleika, að meðferð víns
er viðfangsefni, sem menn
irnir hafa skapað sér alveg
að óþörfu. Lífið sjálft hefur
aftur á móti alveg nægilega
mörg og nægilega erfið við
fangsefni handa mönnum
til þess að fást við og sigra.
Það er svo fjarri því, að hin
svokallaða „hófdrykkja" sé
nokkur lausn á áfengismál
inu, að hún er eiginlega
flótti frá því. Hún er ekki
sigur á hættulegum andstæð
i'ngi, heldur uppgjöf að vissu
marki, uppgjöf, sem getur
orðið að skilyrðislausri upp
gjöf, áður en af er vitað.
í raun og veru má líta á
postula hófdrykkjunnar sem
eins konar „fimmtu her-
deild“, og sú 5. herdeild á
sök á því, að hafa svikið
marga sakleysingja í hend-
ur óvi'narins, — Bakkusar.
Það eru bindindismennirnir
einir, er að sjálfsögðu vilja
gera sem flesta — og helzt
alla — að bindindismönn-
um, sem tekið hafa hina
réttu afstöðu og hafið
drengilega baráttu gegn ó-
vininum, og þeir eru hinir
„miskunnsömu Samverjar",
sem frelsa vilja sem flesta
frá því að falla í hendur
ræningja. Það er að sjálf-
sögðu gott og blessað að
reyna að bjarga þeim sem
fallið hafa í hendur ræn-
ingja, en enn þá betra er
hitt, að vinna að því, að
menn læri að forðast ræn-
ingjana, og helzt, ef hægt
væri, að útrýma ræningj-
unum — gera leiðina frá
Jerúsalem til Jeríkó óhulta.
Niðurlag á morgun.