Tíminn - 14.01.1961, Qupperneq 13

1. — Við skruppum að húsinu, eða því,
sem eftir er af því, og sjáið bara hvað við
fundum! — Mat vona ég. — Já, við erum
orðnir hundleiðir á þessari eilífu peninga-
súpu! — 2. —Peningatrén höfðu gleypt allt
ætilegt ... en með hakkavélina, skálina og
... — 3. — Á steikarpönnunni, sem við
fundum í húsinu getum við steikt peninga-
jjfc- kökur til morgunverðar. — Namm. —
Steiktir tíkallar! Svei! — Þið megið borða
þetta sjálf! — 4. Við skulum setja miða í
flösku og henda henni í sjóinn. Kannske
finnur einhver hana og bjargar okkur af
þessari fjandans eyju. — Látum dálítið af
peningum með í björgunarlaun ... — 5.
— Jæja, þar siglir hún ... — Vonum það
bezta. — 6. — Ja hvilík óskhyggja! Ertu
að kenna mér um rigninguna, góði? — 7.
— Sjáðu! Strákarnir eru búnir að bvggja
hús. — Já, hlýtt og gott! — 8. — Peninga-
kökurnar eru dálítið seigar, en þær voru
ágætar í þakhellur! — 9. — Á meðan þessu
fer fram siglir sjóræningjaskip Einfætta
Jóns hraðbyri á hafinu ... — Hó! — 10.
Eyja full af peningum, stendur í bréfinu.
Einhver bannsettur gabbhólkur hefur skrif-
að þetta, eða ég er tvöföld marglytta! —
Sjáðu þetta, JónHÞetta e*i’-sko ekki ggbb!
— (Framhaldj.