Tíminn - 22.04.1961, Blaðsíða 5

Tíminn - 22.04.1961, Blaðsíða 5
TIMINN, langardaginn 22. aprfl 1961. Útgefandh FRAMSÓKNARFLOKKURINN. Framkvæmdastióri: Tómas Arnason Rit- stjórar Þórarinn Þórarinsson (áb.;, Andrés Kristjánsson. Jón Helgason Fulltrúi rit- stjórnar: Tómas Karlsson Auglýsmga- stjóri: Egili Bjarnason — Skrifstofur i Edduhúsmu — Símar: 18300—18305 Auglýsmgasimi: 19523 Afgreiðsluslmi: 12323 — Prentsmiðjan Edda h.f Bændur hnekkja rógburði Eins og kunnugt er, hafa blöð Sjálfstæðisflokksins haldið uppi um nokkurt skeið undanfarið alls konar dylgj- um og árásum á Mjólkurbú Flóamanna. Stundum er deilt á tilhögun mjólkurflutninganna, stundum er sagt, að nýja mjólkurbúið sé óhæfilega stórt o. s. frv. Bersýnilegt er, að blöð Sjálfstæðisflokksins hafa verið að leita eftir til- efnum til að ófrægja þessi samtök bænda og vekja tor- tryggni gegn stjórnendum þeirra. Með þessu hefur átt að draga athygli bænda frá þeim búsifjum, sem „viðreisnin“ veldur þeim. Vegna þessara ástæðna, var aðalfundar Flóabúsins beðið með nokkurri eftirvæntingu að þessu sinni, en þangað eru bændur vanir að fjölmenna víðsvegar að af hinu víðlenda starfssvæði mjólkurbúsins. Bændur fjölmenntu líka á aðalfundinn, eins og vel sást á hinni glæsilegu fundarmynd, sem nýlega birtist hér í blaðinu. Fundurinn var þannig tilvalið tækifæri fyrir þá, sem höfðu svipaðar skoðanir og íhaldsblöðin á þessum málum, að láta gagnrýni sína koma fram. Þar var auðvelt að leggja málin fyrir bændur sjálfa og fá dóm þeirra um þau. Niðurstaðan varð sú, að slíkar raddir létu naumast til sín heyra, og fundurinn bar vott um mikinn einhug bænda um þessi mikilvægu samtök sín. Bændur hafa því svarað þessum rógi íhaldsblaðanna, svo að ekki verður um villzt. Vonandi draga þau af þessu réttar ályktanir og láta róginn falla niður. Hann mun hvorki þeim né flokki þeirra til fylgisauka. En bændur hafa hér enn einu sinni sýnt, hvernig þeir bregðast við, þegar reynt er að vekja sundrungu í röðum þeirra með rógi um samtök þeirra og þá menn, sem þar hafa valizt til forystu. Vissulega mætti þetta vera til fyrir myndar öðrum stéttum, þar sem íhaldsöflin vinna að sundrungu með slíkum starfsháttum. Bændur og launafólk Mbl. reynir nýlega að snúa út úr þeim ummælum Tímans, að bændur og launafólk hafi sameiginlegra hags- muna að gæta. Því fer þó fjarri, að Mbl. færi nokkur rök fyrir máli sínu. Slíkt er ekki heldur hægt. Það er á nær öllum sviðum, sem hagsmunir þessara stétta fara saman. Þetta gildir þó ekki sízt síðan sú skipan komst á, að laun bóndans í land- búnaðarvísitölunni, eru miðuð við kaup það, sem vinnu- stéttir bæjanna fá. Ef kaupið lækkar hjá verkamönnum, lækkar það einnig hjá bændum. Ef heildartekjur verkamanna dragast saman vegna minnkandi eftirvinnu, þá kemur sú lækkun fljótlega þannig fram, að laun bóndans í landbúnaðarvísitölunni lækka. Þess vegna er það t. d. hagsmunamál bænda, að vinna dragist ekki óhæfilega saman í bæjum. Það bæði dregur úr sölu á vörum þeirra og kemur fram sem bein kaup- lækkun í landbúnaðarvísitölunni. Þannig mætti nefna fjölmörg dæmi um hina sameigin- legu hagsmuni bænda og launafólks. ERLENT YFIRLIT — Deila Bandaríkjanna og Kúbu Teflt hefur verií meira af kappi en forsjá á bátía bóga FYRIR réttum tveimur árum síðan, var Fidel Castró í Was- hington í boði bandarísku stjórnarinnar. Þaðan fór hann til New York og var hylltur þar með mikilli viðhöfn. Tæpir fjórir mánuðir voru þá liðnir frá því, að hann hafði náð völd um á Kúbu. Hann hafði byrjað sókn sína gegn einræðisstjórn Batista sem eins konar Hrói Höttur og unnið sér samúð og hylli um víða veröld. Hann lýsti þá yfir því, að fyrir hon- um vekti ekki annað en að frelsa kúbönsku þjóðina undan ógnarstjórn Batista og koma á lýðræði í landinu. Fáir vissu þá, hvort Castró stóð frekar til hægri eða vinstri í stjórn- málum, en allir álitu hins veg- ar, að hann yæri eindregin lýð ræðissinni. Af þessum ástæð- um átti hann eindregnu fylgi að fagna í Bandaríkjunum, því ag fólki þar blöskraði hin spillta harðstjórn Batista, sem öll beindist að því að auðga einvaldann og nánustu fylgis- menn hans. Castró átti því ekki sízt bein um og óbeinum stuðningi margra Bandaríkjamanna að þakka, að hann komst til valda á Kúbu. þótt Eisenhower stjórnin veitti stjórn Batista viðurkenningu og óbeinan stuðning í lengstu lög. SÍÐAN Castró var hylltur í New York fyrir réttum tveim ur árum, hefur orðið mikil breyting á sambúð hans og Bandaríkjanna. Hvorugum að- ilanum. honum eða Bandaríkja stjórn verður einhliða kennt um hvernig farið hefur. því að sakir má finna hjá báðum. — Fljótlega eftir að Castró komst til valda, sýndi þag sig, að hann myndi fylgja róttækri vinstri stefnu í stjórnmálum, m.a. beita sér fyrir skiptingu stórjarða og bæta kjör albvðu á ýmsan hátt. Þetta töldu Bandaríkjamenn ekki óeðlilegt. því að Batista hafði skilið eftir þjóðfélag, þar sem fáir voru stórríkir og langflestir fátækir. Brátt kom þó að ágreinings- efni milli Castró og Bandaríkj- anna. Það var afstaðan til amerísku auðhringanna, sem höfðu sölsað undir sig miklum yfirráðum og eignum á Cúbu Bandaríkiastjórn varð fljótt mjög viðkvæm fyrir því, að Castró hróflaði nokkuð veru- lega við þeim. FYRSTU átökin milli Castrós og amerísku auðhringanna urðu í sambandi við samninga Castrós um olíukaup frá Sovét ríkjunum. Rússar buðu Kúbu- stjórn hráolíu til sölu fyrir mun lægra verð en amerísku olíuhringarnir. Castró gerði því stóran olíusamning við Rússa og hugðist með því spara gjald eyri. Amerísku olíuhringarnir svöruðu með því að neita að láta hreinsa rússnesku olíuna í hreinsunarstöðvum þeirra á Kúbu. Castró svaraði með því að þjóðnýta hreinsunarstöðv- arnar, án þess að semja nokk- uð um greiðslu fyrir þær, heldur lét sér nægja að lofa greiðslu síðar. Bandaríkja- stjórn tók þetta mál strax upp við hann, en fékk jafnan ó- hrein svör. Hún fór því að senda honum aðvaranir og ame FIDEL CASTRO rísku auðhringarnir fóru að láta ófriðlega. Castró svaraði með því að þjóðnýta fleiri og fleiri amerísk fyrirtæki, án þess að semja um endurgjald. Bandaríkjastjórn svaraði með ýmsum efnahagslegum gagn- ráðstöfunum og að lokum með því að hætta að kaupa sykur frá Kúbu, en aðal útflutnings- tekjur Kúbu höfðu byggst á sykuráölunni til Bandaríkjanna. Svar Castrós var að fá síaukna efnahagslega aðstoð frá komm- únistaríkjunum. ÞVI verður ekki neitað, að Castró hefur gengið mjög harkalega fram í viðskiptum sínum við amerísku auðhring- ana og sennilega hefði hann getað náð sama maTki með því að ganga hóflegar til verks, og þá orðið minna háður kommún- istaríkjunum. Það var hins veg- ar ekki annað en eðlileg þjóð- leg afstaða, að hann vildi binda endir á yfirráð og eignir amerísku auðhringanna á Kúbu, og það sjónarmif? þurfti bandaríska stjórnin að skilja. í stað þess að sýna þar skilning og lipurð, lét hún hart mæta hörðu, m.a. vegna þess, að hún óttaðist, að aðrar stjórnir latn- esku Ameríku kynnu að taka Castró til fyrirmyndar. Með þessu vann hún hins vegar það eitt, að Castró tók upp enn nán ara samstarf við kommúnista og varð jafnframt háðaii þeim. Jafnhliða því, sem þessi átök hofa hamað, hefur Castró tek- ið upp hörkufyllra einræði af ótta við gagnbyltingu og eru Kúba og Dóminikanska lýðveld ið nú án efa þau lönd Ameríku, er búa við mestu einræðis- stjórnir. Það er án efa sannmæli um bæði Castró og fyrrv. Banda- ríkjastjórn, að báðir aðilar hafa sótt málin meira af kappi en forsjá. Bandaríkin hafa ekki gætt þess, að með hinum efna- hagslegu þvingunaraðgerðum, þrýstu þau Castró til nánari samvinnu við kommúnistaríkin. Castró hefur hins vegar ekki gætt þess, að hann hefur gert sig hættulega háðan kommún- istaríkjunum og hefur því ekki sömu vígstöðuna og þeir stjórn endur, sem hafa valið sér ó- háða afstöðu, eins og t.d. Ne- hru. MEÐAL aðalríkjanna í Suð- ur-Ameríku hefur stefna Banda ríkjanna í Kúbumálinu aldrei hlotið fullan stuðning. Þau hafa talið hann markast af of- mikilli tillitssemi til amerísku auðhringanna. Þau hafa talið, að Bandaríkin yrðu að fara fram með meiri hófsemi. Sein- ast fyrir fáum vikum, bauðst Argentína, stud af Brazilíu, til að reyna að miðla málum í deilu Kúbu og Bandaríkjanna, en Bandaríkjastjórn mun hafa hafnað því, Meðal stjórnmálamanna í Suður-Ameríku virðist sú skoð- un ríkjandi, að Castró sé ekki kommúnisti, en hins vegar geti auknar þvingunarráðstafanir gegn honun fært hann nær kommúnistum og gert hann al- gerlega háðan þeim. Slíkri öf- ugþróun beri að afstýra. Það verði einnig að viðurkenna, að margar ráðstafanir hans innan- lands, eins og skipting stór- jarða og þjóðnýtingar á eign- um amerísku hringanna, njóti vinsælda á Kúbu og styrkji hann í sessi. Þess vegna verði að sýna honum mótspyrnu með gætni. Meðal Bandaríkjamanna virð ist meira gæta þeirrar skoðun- ar, að þótt Castró sé ekki kommúnisti, sé hann orðinn svo háður kommúnistum, að hann eigi enga leið til baka. Afstaðan til þess verði að mót- ast af því. í FORSTEAKOSNINGUN- UM, sem fóru fram í Bandaríkj unum síðastl. haust, bar Kúbu- málið mjög á góma. Kennedy deildi hart á stjórn Eisenhow- ers fyrir það, að hún hefði lát- ið kommúnista fá fótfestu á Kúbu, 90 km. frá ströndum Bandaríkjanna. Hann lét það jafnframt í ljós í einu sjón- varpsviðtali þeirra Nixons, að Baudaríkjamönnum bæri að styrkja meira andspyrnuhreyf- inguna gegn Castró og veita henni fyllstu aðstoð. Nixon and mælti þessu og taldi þetta merki þess, að Kennedy væri ekki nógu reyndur og aðgæt- inn til að veiða forseti. Slík íhlutun myndi aðeins verða til þess að veikja álit Bandaríkj- anna í Suður-Ameríku og víð- ar. Það yrði að vinna að því að hnekkja Castró með efna- legum refsiaðgerðum og í sam vinnu við Suður-Ameríkuþjóð- irnar. Þetta gæti tekið langan tíma, en þetta væri eina færa leiðin. ÞEGAR Kennedy kom til valda fyrir réttum þremur mán uðum síðan, stóðu þessi mál þannig, að það var ekki aðeins ágreiningúr um það milli Bandaríkjanna annars vegar og helztu Suður-Ameríkuríkjanna hins vegar hvernig viðhorfið til Castrós skyldi -era. Um þetta voru og skiptar skoð- anir heima í Bandaríkjun- um, eins og kom fram í sjón- varpsviðtali _ þeirra Kennedys og Nixons. í síðari hluta þess- arar greinar, verður nánara vikið að afstöðu Kennedys- stjórnarinnar til þessara mála með tilliti til innrásarinnar, sem gerð var á Kúbu á dögun- um. Þ.Þ. / ) ) > / 't ) ) } } ) } ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ( / ) ) ) ) ) / / ) / ) ) ) ) / ) ) ) ) ) ) ) ) ) f ) ) i’ / ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) / ) ) ) • «V*V*V*V*V*V*V*V*V-V*' I

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.