Tíminn - 04.11.1961, Síða 11

TÍMIN N, laugardaginn 4. nóvember 1961
11

Finney
skærasta
stjarna
Breta
Albert Finney er lítt þekkt-
ur af íslendingum. En Eng-
lendingar þekkja hann og
eru stoltir af honum, ekki að
ástseðulausu. Þessi 25 ára
gamli piltur er einn bezti
leikari þeirra í dag. Móðir
hans skilur ekki, hvaðan í
ósköpunum hann hefur feng-
ið þessa miklu leikhæfileika.
Enginn í f jölskyldu hans hef-
ur nokkru sinni stigið á leik-
fjalir. Og hún trúir varla
enn, að það sé nafnið, sem
hún gaf einkasyni sínum,
sem blikar í Ijósaauglýsing-
unum í borgum Englands.
AlBert var í heiminn borinn 9.
maí 1936. Hann var yndislegur
drengur með rauðleitt hár. Al-
bert var hann nefndur eftir föður
sínum og afa. Þegar Albert var
að verða frægur, virtust menn
eindregið vilja fá hann til að
skipta um nafn. Eitt dagblaðanna
efndi meirn að segja til sam-
keppni um nýtt nafn handa hon-
um, en ekkert gat komið Albert
til að breyta nafni sínu.
Við skulum látast
Albert var alltaf að leika, þeg-
ar hann var barn. Hann hjólaði
um í garðinum við heimili sitt og
neitaði að koma inn að borða
nema fyrst væri leikinn við hann
leikur, sem hann nefndi: Við
skulum látast.
— Segið: Bill hefur verið á
löngu ferðalagi og er rétt að
koma heim, hrópaði hann.
Einhver hlýddi, og þá steig
hann af þríhjólinu, lagði þvi af
mestu nákvæmni og lét sem hann
væri dauðþreyttur eftir þessa
löngu ferð.
— Segið: Bill er að þvo sér um
hendurnar, skipaði hann.
— Bill er að þvo sér um hend-
urnar, sagði einhver, og Albert
tókst að gera mikinn leik úr því
að þvo sér um hendurnar.
Hann var fús til að gera næstum
hvað -sem var, aðeins ef einhver
lék þennan leik við hann.
Eins og hann var
sem drengur
Hann vann styrk í skóla í Sal-
ford, þar sem hann vakti mikla
athygli í öllum skólaleikjum.
Skólastjórinn ráðlagði honum
eindregið að leggja fyrir sig leik-
listina, svo að þegar Alfred hafði
Nýja Bíó sýsíir
Kynlífslæknirinn
Me® alaihSntverk fara
Aibresh Sehaphals, Ed*
ifh Prager og Fil Kíwe.
KONA og maður hyggja á hjóna
band. Hvort um sig býr yfir dýr
keyptri reynslu í kynlífinu, sem
þau óttast að muni koma í veg fyr
ir getu þeirra til að eignast barn
Hún hafði orðið þunguð, en sá.
sem var valdur að því, lézt af
slysförum, og í fáfræði sinni og
örvæntingu reyndi stúlkan að
stytta sér aldu-r, en það leiddi til
fósturláts.
HANN hafði smitazt af kynsjúk
dómi af lauslætisdrós, og einnig
hann hafði í fáfræði sinni leitað
til rangra aðila í byrjun, orðið af
með stórfé, en engan bata hlotið.
unz hann um síðir leitaði til sér
fræðings.
ER hjónaefnin fá að vita sannleik-
ann um hvort annað, reiðast þau
og liggur nærri, að leiðir þeirra
skiljist með öllu. En læknir þeirra
leiðir þau með varfærni í skilning
og þekkingu á þessum vandamál-
um þeirra.
HANN sýnir þeim fræðslumyndir
Önnur fjallar um kynsjúkdóma og
sýnir glöggt, hve hryllilegir slíkir
sjúkdóma.r geta orðið, ef ekki fæst
rétt meðhöndlun í tíma. Þeir eru
áreiðanlega alltof fáir, sem hafa
gert sér grein fyrir þessu, og þessi
fræðslumynd er ekki síður þörf
hór á ísiandi. þó að kynsjúkdómar
séu sem betur fer ekki algengir
hérlendis Hin myndin sýnir æxl-
unina.
MJÓNAEFNIN ungu sættast að fullu
og ganga í það heilaga. Þau eiga
von á barni. og læknirinn sýnir
þeim þriðju fræðslumyndina, um
barnHæðinguna. Konan viðurkenn
ir, að sér virðist þetta mun erfið
ara en hún hafi haldið og að hún
sé svolítið hrædd En hún róast
við þau orð læknisins, að allar
mannverur. sem á jörðinni ganga.
séu fæddar af konum, sem einnig
voru svolítið hræddar, Og ungu
hjónin ho.rfa björtum augum til
framtíðarinnar.
UM leik þarf ekki að ræða í sam-
bandi við þessa mynd, söguþráð-
urinn er aðeins rammi utan ufn þá
fræðslu, sem myndinni er ætlað að
veita fáfróðu fólki f þessum efn-
um. Og nóg er sjálfsagt af fá
fróða fólkinu, ekki sízt hér á ís-
landi, þar sem kynlífið er hlægi-
legt feimnismál, og vart má á það
minnast, án þess að það sé kallað
klám og klúrheit Fræðslan, sem
mynd þessi veitir, er sjálfsagt góð,
en takmörkuð. Og óhætt er að
segja, að boðskapur hennar hefur
náð til allmargra myndin hefur
verið vel sótt ti! þessa, ekki sízt
af unglingum, og ungu stúlkurnar
roðna í myrkrinu, segja, — Ó guð
— og reka jafnvel upp hlátur. þeg
ar þær fá að sjá karlmannslíkam-
ann í allri sinni nekt. Vonandi
fara þær og aðrir kvikmvndahús-
gestir nokkru fróðari en áður út
af þessari mynd.
AULLÖNG fréttamynd er sýnd á
undan aðalmyndinni. Sýnir hún á
Ijósan hátt togstreitu þríveldanna
og Sovétríkjanna um Berlín Þetta
er mikil áróðursmynd, mjög vel
upp byggð.
lokið skólagöngu sinni þar, fór
hann í leiklistarnám í R.A.D.A.
þar sem itann vann tvis-var sinn-
um stór verðlaun fyrir.leik sinn.
Eftir nám sitt þar fór hann til
Birmingham.
Síðan hann kom þangað, hefur
hann ekki haft mikinn tíma til
að koma heim til Salford, en þeg-
ar hann kemur heim, er hann
alveg eins og hann var, þegar
hann var drengur, segir móðir
hans. Hann fer þá og leitar uppi
'gamla vini sína, sem hann var
vanur að leika sérvið í Buile Hill
Park, rétt hjá heimili hans. Það
er yndislegur garður.
Þekkir jarlinn
Eftirlætismynd móður Aiberts
af honum, tók hinn frægi Ant-
hony Armstrong-Jones, sem
s-ennilega hefur minnzt á hann
við konu sína, Margréti prms-
essu, því að eftir að þau hjón
höfðu horft á Albert leika í
„Biliy Liar“, komu þau til Al-
berts í búningsherbergi hans.
— Þú þekkir eiginmann minn,
er það ekki? sagði prinsessan full
lotningar.
Foreldrarnir stoltir
Foreldrar Alberts skilja full-
vel, að iif það, sem hann lifir nú,
er allt annað en þeirra eigið líf.
Þau fara ekki á frumsýningar,
þar sem Albert er stjarna kvölds-
ins. Þau segjast heldur vilja fara,
þegar leikurinn hefur gengið í
nokkurn tíma, og þau geta séð
eitthvað af honum fyrir aðdáend-
um og frægu fólki.
Þau segjast ekki tilheyra leik-
listarlifi hans, og þau langar
heldur ekki til þess. Þeim er það
nóg, að hann er sonur þeirra, og
þau eru stolt af honum. Þau
mundu aidrei reyna að stjórna
honum og gefa honum ráð.
— Faðir hans segir: — Hann
hefur komizt vel' áfram upp á
eigin spýtur, og hví skyldi hann
þá ekki halda þannig áfram?
Þau vilja halda sér utan við
þann ljóma, sem leikur um son
þeirra, en þau munu alltaf vera
til staðar, ef hann þarfnast
þeirra. Ailt, sem þau geta veitt
honum, er trúin á hann.
Kvæntist í hvelli
Einu sinni olli Albert þó for-
eldrum sínum vonbrigðum. Það
var þegar hann sendi þeim brér
þess efnis, að hann væri að fara
að kvænast. Hann var þá 21 árs
og hafði aðeins einu sinni áður
minnzt á tilvonandi eiginkonu
sína í bréfi. Hann var ekki mjög
duglegur að skrifa.
Foreldrar hans höfðu ekki
tækifæri til að sjá konu hans
fyrr en kvöldið áður en athöfnin
átti að fara fram. En þeim líkaði
strax vel við hana og þóttust vita,
að sonur þeirra vissi, hvað hann
væri að gera.
Albert' fór oft til Stratford-on-
Avon frá Birmingham til að sjá
leiki þar Og þar kynntist hann
eiginkonu sinni, Jane Wenham,
sem þá lék Celíu í „As You Like
It“.
Einmitt um það leyti var Al-
bert að verða frægur. Charles
Laughton hafði ferðast til Birm-
ingham í þeim tilgangi einum að
sjá Albert leika, og árangurinn
af því varð sá, að hann bauð hon-
um aðalhlutverkið í „The Party“.
Nú er Albert æ á ferð og flugi,
en Jane býr með móður sinni,
sem lítur eftir tveggja ára syni
þeirra, Simon, meðan Jane
vinnur.
Hatar ö!l bönd
Albert hefur alltaf hatað öll
bönd. Það vakti mikla athygli,
þegar hann neitaði tilboði um að
leika Lawrence of Arabia. Hann
-vildi mjög gjarnan leika það hlut-
verk, en hann vildi ekki binda
sig með samningi til fimm ára,
eins og hann hefði orðið að gera,
hefði hann tekið tilboðinu.
Hann hefur engan áhuga á því
að vera stjarna og öllu, sem því
fylgir. Allt, sem hann vill, er að
fá að leika og vera frjáls að því
að lifa þvi lífi, sem hann fýsir.
Hann hefur orð á sér fyrir að
vera aiþýölegur, af því að hann
lifir ekki eins hátt eins og sumir
aðrir frægir leikarar. Hann fékk
2 þúsund pund fyrir leik sinn í
„Saturday Night and Sunday
Morn:ng“, en sú upphæð fór að
mestu leyti í skatta og annað því
líkt.
Ofmetnast ekki af lofinu
Honum finnst gaman að elda
mat, þegar hann hefur tíma til
þess. Hann er ekki eyðslusamur,
drekkur sjaldan vín og reykir
afar sjaldan. Hann klæðir sig
næstum eingöngu með tilliti til
hvað þægilegt er, en ekki eftir
því, hvaö við á. Af því að hann
vill reyna að vera eðlilegur, hef-
ur fólk fengið þá hugmynd um
hann, að hann sé eins konar
Teddy Boy.
Hann vinnur mjög mikið, því
að hann vill sífellt, að honum
fari fram. Hann verður ekki
hrokafullur, þó að hann fái allra
lof fyrir leik sinn. Og hann er
alltaf eins, í sínu einkalífi,
hvernig sem er látið með hann.
Leikhúsgestir stóðu
á öndinni
Það vill svo til, að sá, er þetta
ritar, sá Albert Finney Ieika
Luther í samnefndu leikriti eftir
John Osborne. Fyrir leik sinn í
því hlutverki fékk Albert verð-
laun fyrir bezta leik karla í aðal-
hlutverki á leiklistarhátíð í París.
Leikurinn var sýndur á Edin-
borgarhátíðinni síðast liðið sum-
ar. Það var hrein unjin að sjá
leik Alberts. Hann var slappaður
fram hvað eftir annað uð sýningu
lokinni, og leikhúsgestir stóðu
beinlínis á öndinni af hrifningifi
Fyrir skömmu var sýnd hér í
Tjarnarbíó „The Entertainer".
Þar sást Albert Finney 1 smáu
aukahlutverki, sem lítið lét yfir
sér. Vonandi verður ekki langt
þangað til að hægt verður að sjá
hann i aðalhlutverkum í kvik-
myndum hér.