Tíminn - 14.12.1962, Blaðsíða 2
Vilja aukna gíeði
í heiminum....
— Rætt viS tvær erlendar konur, sem voru
hér nýlega á ferð.
Fyrir skömmu voru hér á ferð
tvær konur frá Japan, Rose
Lesser, ekkja eftir japanskan
mann, en fædd og uppaiin i
Berlín, og því þýzkur ríkisborg-
ari, og ung japönsk stúlka, Kiy-
oko Inaka að nafni. Þær stöllur
eru á ferð umhverfis hnöttinn
og komu hingað frá Bandarikj-
unum. Erindi þeirra er að halda
fyrirlestra og kynna starfsemi
íélagsins „More Joy“. „Meiri
gleð'i" mundi vera orðrétt þýð-
ing á nafni félagsins á íslenzku.
Þetta er éneitanlega forvitnilegt
félag og því fengum við Rose
Lesser, sem er formaður og stofn
andi þess, til að skýra okkur frá
starfsemi þess og tilgangi.
— „More Joy“ var stofnað í
Japan fyrír tuttugu árum af
brýnni nauðsyn. Eiginlega er fé-
lagsskapurinn búinn að vera
starfandi í 33 ár, en formlega
var félagið ekki stofnað' fyrr en
fyrir tuttugu árum. Raunveru-
lega má segja, að „More Joy"
hafi stofnað sig sjálft vegna
brýnnar nauðsynjar.
— Eg er fædd og uppalin í
Berlín, dóttir stórkaupmanns þar.
Eg Iærði efnafræði og fór til
að starfa við það í Japan. Þar
kynntist ég svo eiginmanni mín-
um. Hann var útlærður gróður-
farsfræðingur frá Sviss, en hafði
mikinn áhuga á fjallgöngum. Og
þegar við kynntumst, var hann
að undirbúa leiðangur á Hima-
laya. En líkisstjórnin tók fyrir
framkvæmdimar með stöðvun
fjárútláta, svo að ekkert varð úr
leiðangrinum.
Eftir að við giftum okkur,
fluttumst við' til Kyoto, og ég tók
við kennslu við háskólann þar
í ensku og þýzku, en eiginmað-
urinn starfaði við rannsóknir
árhringja í trjám. Hús okkar var
mjög nálægt háskólanum og
söfnuðust oft margir nemend-
anna þar saman. Þetta var á
stríðsárunum, og var Japan mjög
einangrað frá umheiminum, þvi
flykktust nemendurnir að til að
fá fréttir af öðrum löndum og
fólki þar. Smátt og smátt varð
þetta svo umfangsmikið og sam-
band við fólk í öðrum löndum
hafði eflzt svo mjög, að nauð-
synlegt varð að skipuleggja þetta
eitthvað. Þannig varð „More
Joy“ til.
Segja má, að tilgangur félags
ins sé sá að auka gleði í heim-
inum, og auka kynni og gagn
kvæman skilning milli þjóða.
Ein aðalástæðan fyrir ófriði er
sú, að fólk þekkist ekki. Því bet-
ur sem við erum að okkur, því
betur breytum við.
Eiimig stuðlar félagsskapur
þessi að heilbrigðum áhugamál-
um unglinga. Vandræðaungling-
ar er fyrirbrigði, sem helzt ekki
ætti að vera til. Japanar kalla
þessa hreyfingu okkar oft: Hinn
andlega Rauða Kross, og má
segja, að það sé að nokkru
leyti réttnefni.
Eg vil taka það fram, að „More
Joy“ hefur engin afskipti af
trúmálum eða stjórnmálum. Við
vinnum að því að beina öllum
þeim áhugamálum og kröftum,
sem ungt fólk hefur yfir að ráða
á réttar brautir.
Héðan förum við til Englands
og þaðan munum við halda á-
fram til Parísar og Brussel. Eg
hefði viljað dveljast lengur hér
á íslandi því að ég hef mjög
mikinn áhuga á landi og þjóð.
Þegar ég var lítil í skóla í Berlín,
Til vinstri er frú Rose Lesser
og við hiið hennar japanska
stúlkan, Kiyoko Inaka. Ilún var,
eins og dyggðum prýddu, jap-
önsku kvenfólkj sæmir, mjög fá-
orð, og lét ekkert hafa eftir sér.
man ég eftir að hafa lært kvæði
i landafræði um ísland. Og það
fjallaði eitthvað um víkingana,
sem sigldu yfir hafið frá Noregi
— og fundu loksins langþráð
land, þetta litla snæviþakta
land. Mér hefur alltaf verið
þetta minnisstætt, og alla mína
ævi hef ég ætlað mér að koma
hingað einhvern tíma. Og nú
loksins hefur sá draumur rætzt.
Þrátt fyrir sífellda rigningu
finnst mér landið eins ævintýra-
legt og ég bjóst við. Þau ár,
sem ég hef búið í Japan, hef ég
lagt stund á að kynna mér siði
og lifnaðarhætti íbúanna þar, —
en nú hef ég fengið brennandi
áhuga á siðvenjum íslendinga.
I sambandi við þennan draum
minn um að kynnast íslandi,
langar mig til að' minnast á
leiðinlegan galla í faii ungs fólks
nú á dögum. Eg er þeirrar skoð-
unar, að allir eigi að eiga sér
sinn draum, það sé bæði hollt
og nauðsynlegt, en unglingar nú
á tímum eiga sér ekki einungis
draum, heldur vilja þeir lifa
hann um leið og þeim dettur
hann í hug. Þcim væri hollt að
hafa hugfast, að allir draumar
rætast, ef við ekki töpum þeim.
Þannig lauk frú Rose Lesser
orðum sínum og mætti margur
hugleiða þau betur.
Ljósmæðrastöður
Starf ljósmæðra í eftirtöldum umdæmum er laust
til umsóknar:
1. Eskifjarðarumdæmi.
2. Reyðarfjarðarumdæmi.
3. BreiSdalsumdæmi
Laun samkvæmt ljósmæðralaunum.
Umsóknir sendist sýsluskrifstofunni.
Umsóknarfrestur er til 20. des. n.k.
Sýslumaðurinn í S-Múlasýslu
13. des. 1962
Axel V. Tulinius.
Auglýsing um umferð
í Reykjavík
Ákveðið hefir verið að gera eftirfarandi ráðstaf-
anir vegna mikillar umferðar á tímabilinu 14—24.
desember n. k.
1. Einstefnuakstur:
a. f Pósthússtræti frá Hafnarstræti til suðurs.
b. Á Vatnsstíg frá Laugavegi til norðurs að Lindargötu.
c. Á Frakkastíg frá Hverfisgötu að Lindargötu tii norðurs
2. Bifreiðastöður bannaðar á eftirtöldum götum:
a. Á Týsgötu vestan megin götunnar.
b. f Naustunum vestan megin götunnar milli Tryggva-
götu og Geirsgötu.
c. Á Vegamótastíg frá Grettisgötu að Skólavörðustíg.
d. Á Suðurgötu frá Kirkjugarðsstíg að Melatorgi.
e. Á Laugavegi frá Skólavörðustíg að Klapparstíg.
Enn fremur skal heimilt, ef ástæða þykir til, að banna
alveg Wifre'iðastöður á Laugavegi, í Bankasiiræti og
Austurstræti frá kl. 15 þar til almennum verzlunum er
lokað og á Iaugardögimi og aðfangadag jóla frá kl.
11—12.
3. Bifreiðastöður takmarkaðar:
a. Settir verða upp stöðumælar á HVERFISGÖTU að
Vatnsstíg og á BERGSTAÐASTRÆTI milli Skóla-
vörðustígs og Laugavegar.
b. Bifreiðastöður verða takmarkaðar við 1 klst. á
HVERFISGÖTU frá Vatnsstíg að Snorrabraut, Á
Á EYJUNUM f SNORRABRAUT frá Hverfisgötu
að Njálsgötu, á BARÓNSSTÍG, VITASTÍG og
FRAKKASTÍG að Bergþórugötu, á KLAPPARSTÍG,
í GARÐASTRÆTI norðan Túngötu.
Þessi takmörkun gildir á tímabilinu frá kl. 13 og þar til
aimennum verzlunum er lokað. Enn fremur kl. 10—12
á laugardögum og aðfangadag jóla.
4. Takmörkun á umferð vörubifreiða:
Umferð vörubifreiða, sem eru yfir 1 smálest að burðar-
magni, og fólksbifreiða fyrir 10 farþega og þar yfir,
annarra en strætisvagna, er bönnuð á eftirtöidum götum:
LAUGAVEGI frá Höfðatúni í vestur, BERGSTAÐA-
STRÆTI, AUSTURSTRÆTI, AÐALSTRÆTI og SKÓLA-
VÖRÐUSTÍG fyrir neðan Týsgötu. Enn fremur er öku-
kennsla bönnuð á sömu götum.
Bannið gildir frá 14. des. til 24. des., kl. 11—12, og frá
ki. 14 þar til almennum verzlununi er iokað. Ferming
og afferming er bönnuð við sömu götur á sama tíma,
ncma sérstaklega standi á, og þarf þá leyfi lögreglunnar
til slíkrar undanþágu.
5. Bifreiðaumferð er bönnuð um Austurstræti, Aðal-
stræti og Hafnarstræti 15. des. kl. 20—22, og 22. des.
kl. 20—24, svo og á Laugavegi og Bankastræti, ef
sérstök þörf krefur.
6. Þeim tilmælum er beint til ökumanna, að þeir forðist
óþarfa akstur, þar sem þrengsli eru og að þeir leggi
bifreiðum sínum vel og gæti í hvívettna að trufla
ekki eða tefja umferð.
7. Þeim tilmælum er beint tii gangandi vegfarenda,
að þeir gæti varúðar i umferðinni, fylgi settuni
reglum og stuðli með því að öruggri og skipulegri
umferð.
Lögregiustjórinn í Rcykjavík, 12. des. 1962
Sigurjón Sigurðsson
I*
T f MI N N, föstudaginn 14. desember 1962