Tíminn - 04.05.1963, Blaðsíða 6

r
á als oddi í Kjallaranum
Hákan Poertfors lelkarl frá Helsingfors rœSlr vlð tvo reykvfska kollega, Valdimar Helgason og
Jóhann Pálsson.
Leika
H NORRÆNA Ieikaravikan er
nú haldin hér öðru slnnl, og
komu liingað fjórir fulltrúar
frá lelkarasamhöndum í hinum
grannlöndunum, lefkkona frá
Noregi, leikard frá Flnnlandi,
leiktjaldamálari frá Svíþjóð og
óperusöngvari' frá Danmörku.
Móttöku þeirra annast Félag
íslenzkra leikara og þau dvelj-
ast sem boðsgestir Þorvaldar
Guðmundssonar í Hótel Sögu,
á meSan þau eru hér. Þorvald-
ur bauð leikurum og fleirf í
ÞjóMelkhúskjallarann eftir
helgiina til að skála við gestlna
og fengu að hitta þá að máli
þar. Ríktl mikil kátina í síð-
degisboð'i þessu, svo sem sjá
má af myndunum, að Ieikaram-
lr leika þama á als oddi.
EIN leikkona er meðal hinna
fjögurra gesta á leikaravikunni,
Eva Bergh, sem starfar við leik
húsið í Den Nationale Scene, í
Bergen. Annars er Oslo henn-
ar heimaborg, þar sem hún byrj
aði leikferilinn við National-
theatret fyrir tólf árum. Hún
sagði okkur, ag stærsta hlut-
verkið, sem hún hafi leikið,
væri Elisabet í Maríu Stúart,
eftir Sehiller. Af öðrum leikrit-
um og söngleikjum nefndi hún
Kiss’ me, Kate og Nashyrning-
ana. Þá hefur hún og leikið í
nokkrum kvikmyndum erlendis,
í Englandi og Svíþjóð. Síðustu
fimm árin hefur hún verið ráð-
in við helzta leikhúsið í Bergen,
og þegar við spurðum hana,
hvort hún ætlaði að vera áfram
þar í borg, svaraði hún: „Já,
enn um hríð. Það er ekki svo
auðhlaupið í burt, á meðan mað
urinn minn verður þar, ég er
gift kapellumeistaranum í Berg
en“.
„Hafa verið flutt mörg leikrit
í leikhúsi yðar í Bergen í vet-
ur? Einhver ný, norsk leikrit“?
„Það hafa verig flutt ein
fimm leikrit þar í vetur, ekki
fleiri, vegna þess, hve Kiss me,
Kate, gekk lengi. Eitt nýtt,
norskt leikrit var flutt, eftir
Johan Borgen“.
Venjan er sú, að frá Finn-
landi komi tveir gestir á leik-
aravikur, annar frá finnskumæl
andi, hinn frá sænskumælandi
leikhúsum, og átti svo einnig
að verða nú, en aðeins annar
þeirra kom, Hákan Poertfors,
leikari við Svenska Nationala
Scenen í Helsingfors. Hann
hefur starfað sem leikari í tólf
ár, síðustu átta árin við sama
Ieikhús.
„Eru Finnar áhugasamir um
leiklist"? spurðum við.
„Því verð ég að svara ját-
andi“, segir Poertfors. „í helztu
leikhúsum í borgum Finnlands,
hvort sem leikið er á sænsku
eða finnsku, er oftast nær hús-
fyllir. Leikritaval hefur verið
mjög fjölbreytilegt upp á síð-
kastið, flutt verk eftir klass-
ísk skáld eins og Shakespeare
og Goldoni og allar götur til
Kátu ekkjunnar og Péturs Usti
novs“.
„Hvað um finnsk tilraunaleik
hús og byltingamennina í leik-
ritun eins og Becket og Iones-
co“?
„Jú, jú, þeir hafa verið kynnt
ir í Finnlandi, einmitt í eins
konar tilraunaleikhúsum eða
minni sviðum, sem við köllum
Studio-scene, þau eru mörg í
gangi í Finnlandi og talsvert
mikið sótt“.
„Hver eru helztu nýju leik-
ritaskáldin í Finnlandi í dag“?
„Það er fyrstan ag nefna
Valentin Korell, og það leikrit
hans, sem mesta frægð hefur
hlotið síðustu misserin, er Kett
irnir, sem flutt hefur verið í
hinum Norðurlöndunum og víst
hefur komið til tals að leika
hér“.
Nú spyr einhver, hvort tungu
málastríð standi enn yfir í Finn
landi, og Poertfors svarar: „Nei
það var um garð gengið fyrir
svo sem aldarfjórðungi".
„Er mikill munu á sænskunni
í Finnlandi og Svíþjóð“?
„Alls enginn munur á rit-
málinu. En skiljanlega er svo-
lítill munur á hljóðfræðinni.
Við í Finnlaindi segjum, að
Svíar tali eins og þeir séu að
syngja, sem þeir vilja ekki all-
ir viðurkenna, hins vegar heyr-
ist þeim ekki betur en við syngj
um sænskuna!“
Frá Danmörku er Niels Möll-
er, óperusöngvari við Konung-
lega leikhúsið í Kaupmanna-
höfn. Leikarar, söngvarar og
leiksviðsmenn eru þar í sérfé-
lögum, en allir saman í lands-
sambandi og því ekki eingöngu
leikarar, sem mæta sem gestir
á leikaravikum. Niels Möller er
nú meðal fremstu yngri tenór-
söngvara við óperuna í Höfn,
byrjaði sem baritónsöngvari fyr
ir tíu árnm í Rigolettio, þegar
Guðmundur Jónsson söng aðal-
hlutverkið sem gestur.
Við spyrjum Niels Möller
hvort hann hafi starfað með
Önnu Borg, sem leikstjóra.
„Já“, svarar Möller. „Hún
hefur stjórnað nokkrum óper-
um, sem ég hef sungið í, og
hún var líka kennari minn í
óperuskólanum. Við sem kynnt
umst henni, söknum hennar
mjög. Hún var svo óvenjulega
heiðarleg í list sinni“.
„Hvaða nýjar óperur hafa
verið fluttar í Konunglega lerik-
húsinu nýlega?
„Merkasta nýja óperan, sem
þar hefur verið sett á svið
lengi, nefnist Elegi for unge
etekere. eftir ungt, þýzkt tón- *
skáld, Hans Werner Henze. —
Þetta var óskaplega tímafrekt
verk í æfingu, ég hef aldrei
fengig jafn erfitt hlutverk, það
tók okkur sjö mánuði að læra
rullurnar".
„Syngja margir útlendir
söngvarar við Hafnaróperuna í
vetur“?
„Nei, það eru ekki aðrir en
íslenzku söngvararnir Stefán
Islandi og Magnús Jónsson,
sem þar hafa sungið að stað-
aldri. Allar óperur í Höfn eru
fluttar á dönsku og ekki marg-
ir útlendir söngvarar, sem
leggja þag á sig að læra málið.
Stundum koma gestir til að
syngja með og gera það á sínu
máli eða frummáli óperunnar,
og það verður alltaf dálítið an-
kannalegt. Þeir, sem síðast
hafa sungig sem gestir, eru
þýzka söngkonan unga, og
fræga, Anya Silja, og sænski
söngvarinn Sigurd Björling. —
Stundum kemur okkar gamli
góði Lauritz Melchior í heim-
sókn frá Kalifomíu, þar sem
hann er búsettur, og við eigum
von á honum enn í sumar. —
Hann er frægasti söngvári, sem
Danmörk hefur alið, og það er
alveg furðulegt, hvað hann hef
ur varðveitt röddiná til þessa,
þótt hann sé kominn hátt á
áttræðisaldur".
Þrlr letkarar: Þóra Frlðrlksdóttlr og Brynjólfur Jóhannesson bjóða Evu Bergh velkomna.
Fyrrverandi óperufélagar við Konunglega leikhúsið í Kaupmanna-
höfn, Niels Möller og Einar Kristjánsson, hittast í kjallaranum.
TÍMINN, laugardaginn 4. maí 1963
6