Tíminn - 28.05.1963, Side 8

Framsókn til framtíoar
málum, og svo var enn á ný.
loknu flokksþhagi. Skulu nokk-
ur meginatrlð! þeirrar ályktun-
ar rakin hér í stuttu rnáli:
-A- Lög® er áherzla á sjávarút-
veg og sjávarvöruframleiSslu til
gjaldeyrisöflunar me® þa5 fyrir
augum, að atvinna og fólksf jöldi
fari vaxandi í öllum landshlut-
um, en tll þess að svo megi
verða er nauðsynlegt, aS mikli
meha f jármagni en nú er, verði
varið til hafnarframkvæmda og
fiskiskipa með hliðsjón af 10
ára áætlun þeh-ri, sem Alþingi
STEFNA
dráttarbrauta til viðgerðar
og byggingar fiskiskipa.
■ár Að koma á fót sérstakri lána
stofnun fyrir hafnargerðir.
★ Að sto'fna fiskiðnskóla.
★ Að bæta móttökuskilyrði
sfldar í landi og bæta vinnslu
hennar til verðhækkunar.
★ Að stefna að framleiðslu og
útflutningi á hertu lýsi.
★ Að stórauka rannsóknarstarf
semi sjávarútvegsins og elgn
ast fullkomið fiskl- og haf-
rannsóknarskip.
★ A® fiski og Síldarleit verði
haldið uppi umhverfls land-
ið árlð um kring.
★ Að friða hrygningarstöðvar
undhr vísindalegu eftirliti.
★ Að lækka vexti af Fiskveiffl-
sjóðslánum og afurðalánum
sjávarútvegsins og stilla út-
um aðbúnaði hina mtklu þýð
ingu smáuátaflotans.
■Ar Að fiskibátum, smáum sem
stórum, fjölgl í öllum Iands-
hlutum eftir því sem mann-
afli og aðstaða leyf lr á hverj
um stað.
★ Að vinna að útvegun fjár-
magns til að' auka smíði f teki
skipa innan lands.
★ Að Ieggja áherzlu á fjáröfl-
un til uppbygglngar í sjávar-
plássum og stuðla m.a. með
því a® jafnvægi í byggð
landsins.
★ Að gera öruggar ráðstafanlr
til þess a® koma í veg fvrir,
að útlendingar nái tökum á
fiskiðnaði Iandsins e®a fái
rétt til a® leggja hér sjávar-
afla á land.
Síðast í ályktunum sínum um
FRAMSÓKNARFL.
í SJÁ VARÚTVEGSMÁL UM
AK-lteykjavík, 26. mai.
Framsóknarflokkurinn hefur
um langa hrið lagt á það mikla
áherdu a® styðja og efla sjávar
útveg íslendinga og haft for-
göngu um fjölmörg nauðsynja-
mál hans svo sem hafnargerðir,
eflingu skipa- og bátaflotans,
stóraukinn fiskWnað og bætta
veiðitækni, betri aðbúð og kjara
bætur sjómanna, fullkomnari
nýtingu afla, byggingu sfldar-
verksmiðja, vöruvöndun, mark-
aðsleit, efHngu flskvefðasjóðs
OJn.fl.
f sfðustu ríkisstjórn, sem
Framsóknarflokkurlnn átti hlut
að, vinstri stjómlnni svonefndu,
voru gerð stórfelld átök til þess
að efla sjávarútveghm, og þá
mjög haft í huga, a® sú efling
næðl til allra landshluta. Voru
þá miklar hafnarbætur gerðar
vfðs vegar um land, bátaflotinn
efldur mjög, síldarverksmiðjur
byggðar, t.d. á Austfjörðum og
skiluðu þær þjóðarbúhm
milljðnahagnaði. Þá var fiski-
skipastóllinn mjög efldur, og
hefur sú efling stutt að stór-
auknum aflafeng á síðustu ár-
um.
f landhelglsmáUnu hefur
Framsóknarflokkurinn ætí® ver
i® í fararbrodd! og átt frum-
kvæði eða beinan hlut að öll-
um stækkunum, sem orðið hafa.
Stækkun landhelginnar í 12 mfl
ur var fyrst og fremst verk
Framsóknarflokkslns, því að
hann ré® mestu um framkvæmd
málsins og sameinaði stjómmála
flokkana svo sem unnt var upi
það átak. Á þeirri stækkun bygg
ist svo sem kunnugt er vlðgang
ur sjávarútvcgsins á siðustu ár-
m
★
Þegar „viðreisnar“-stjómin
tók við völdum lagði hún hhia
furðulegustu stelna í götu sjáv-
arútvegshis. Efnahagsráðstafan
h- hennar, okurvextimlr, lána-
kreppan og fleira komu svo illa
við, a® ehm helzti forvíglsmað-
ur útvegsmanna, sem jafnframt
er mikill Sjálfstæðlsmaður, líktl
álirifum þessara aðgerða VIÐ
LAMANDI EITUR, og einn
helzti og elztl útgerðarmaður
landsins, Haraldur Böðvarsson,
skrifaði hvað eftir anna® harð-
ar ádeflur gegn því tilræði, sem
hann taldl ráðstafanh- „vlðreisn
arstjómarinnar" vera vlð sjávar
útveginn. Xelt mjög illa út fyrir
sjávarútveginum frá 1959—’61.
Þó hefur sjávarútvegurhin rétt
við hhi síðustu misserl, nema
togaraútgeiðhi. Er þa® einvörð-
ungu að þakka alveg óvenjuleg-
um aflabrögðum, sem fyrst og
fremst stafar af útfærslu land-
helginnar 1958, svo og miklum
sfldargöngum og nýrrl veiði-
tækni, en jafnframt er ljóst, að
hefðl útvegurtnn átt við a® búa
aflabrögð í meðallagt eða minni,
hefðu ráðstafanir „vlðreisnar“-
stjómarinnar leikl® hann svo
grátt, að hann værl nú í kalda
koli, nema aðrar og sérstakar
ráðstafanh- hefðu koml® til.
Eitt fyrsta verk „viðreisnar“-
stjóraarinnar var undanhald í
landhelgismálinu og undanþágu
samningur við Breta, sem valdi®
hefur þjóðlnni tjónl og állts-
hnekki og engfn nauðung rak
til.
STEFNA FRAMSÓKNAR-
FLOKKSINS
Flokksþing Framsóknarflokks
ins hafa ætíð sent frá sér ýtar-
legar ályktanir í sjávarútvegs-
samþykkti 1958 og nýjum áætl
unum um framkvæmdtr á e*n-
stökum stöðum.
Ar íslendlngar njótl einir fisk
veiðilandhelgl shmar og stefni
að þvf að.öðlast óskoraða fisk-
veiðllögsögu á öllu landgrunn-
inu.
★ Fiskiðnaður verði stórefld-
ur og stefnt að þeirrl vöravönd
un, er standist fyllHega erlenda
samkeppni og að einstök gæði
fiskslns njótl sín til fulls.
A® þessari þróun mun flokk-
urhin vinna á næstu árum, m.a.
með því að beita sér fyrir eftir
farandi málum:
Ar Auknum hlut ríkissjóðs í
hafnargerðarkostnaði.
Ar Auknum lánum og framlög--
um ríkisins til fulkomnari
flutningsgjöldum hans í hóf.
Hækka endurkaup Seðla-
bankans á afurðavíxlum, og
vinna að því að útvegurinn
fál þau rekstrarlán, sem
þarf til hagnýtingar fram-
leWsIunnar svo sem bezt má
verða.
★ Að endurskoða lögin um afla
tryggtngasjóð, svo og lög um
vátryggtngar fiskiskipa og
jafna kjör vátryggjenda-
★ Að leita ráða til a® bæta
hag togaraútgerð'arinnar, m.
a. með breyttri notkun sktp-
anna.
★ Að koma á stöðugri talstöðVa
vörzlu og bæta öryggi sjófar
enda með margvísl. aðgerð-
um og upplýsingaþjónustu.
★ Að viðurkenna með raunhæf
þessl mál lagðí flokksþingið á-
herzlu á, að það teldi sérstaka
ástæðu fyrlr þjóðina að vera vel
á verði gegn málaleitunum og
tillögum um að framlengja
samninga um heimlld útlend-
inga ttl veiði í íslenzkrt land-
helgl.
Þá lýstl flokksþlngið yfir sér
stökum áhyggjum vegna gífur-
legrar stofnkostnaðarhækkunar
hjá sjávarútveginum af völdum
„viðreisnar“-dýrtíðarinnar, svo
að sjómönnum er nú miklu erfið
ara en áður að eignast fiski-
báta, jafnframt því sem vaxta-
hækkunin stóreykur rekstrar-
kostnað útgerðarinnar, einkum
þelrra sem byggja rekstur á ný
keyptum fisktskipum og veiði-
tækjum.
Hjörtur E. Þórarinnsson:
HAFA KASTAD NOTINNI
Grein þessi birtist í Degi 22. maí síöasttiöinn. Þótt hún sé að meginefni
svar til Arnórs Sigurjónssonar, þykir Tímanum sýnt, aS hún muni eiga erindi
til fieiri en þeirra, sem lesa Dag. Hjörtur E. Þórarinsson dregur hér fram skýr
rök fyrir því, að ógerningur er fyrir Þjóövarnarmenn að kjósa kommúnista,
þá menn, sem Þjóðvörn gaf á sínum tíma nafniö: óskaandstæðingar
við ríki kommúnismans. Er nokk-
ur, sem fylgdist með ferli Þjóð-
varnarflokksins og las blað hans,
Frjálsa þjóð, svo gleyminn, að
muna ekki eftir slagorðinu óska-
andstæðfingur hernámsflokkanna,
svo oft, sem það var endurtekið?
Þetta var grundvallarhugtak, sem
beinlínis réttlætti sjálfa stofnun
flokksins og tilveru. Því að hefði
Sósíalistaflokkurinn ekki verið sá,
sem hann var (og er), óbrigðull
íslenzkur bandamaður og málsvarj
kommúnistaríkjanna, hefði ekki
verið fyrir hendi neinn grund-
völlur fyrir stofnun Þjóðvarnar-
flokksins. Þegar svo er komið fyr-
ir stjómmálaflokki, þá verður það
að teljast nokkuð mikil frekja,
að vilja enn þá fá að ráða yfir
atkvæðum fyrrverandi áhangenda
og fá að verzla með þau í heild-
sölu á hinum ótrygga markaði,
sem heitir Alþýðubandalag. Og
enn þá meiri ósvífni er það, þegar
óviðkomandi aðilar, eins og Verka
maðurinn og Arnór vilja hrifsa til
sin verzlunarréttinn.
Þjóðvarnarflokkurinn fór vel af
stað, en þó ekki nógu vel. Það
VERKAMAÐURINN dagsettur
19. maí, (I) sem barst mér þann
17. sama mánaðar, er helgaður
mér bæði f bak og fyrir.
í grein á forsíðu er því haldið
fram, að Dagur sé að reyna að
telja mönnum trú um, að ég sé
enn þá Þjóðvamarmaður og ætli
Framsóknarmenn að krækja sér
í nokkur Þjóðvarnaratkvæði
með þessari blekkingu. Síðan
er vitnað í Dag sjálfan frá 13.
febrúar þessu ttt afsönnunar, en
þar er frá því sagt, að ég sé í
Framsóknarfélagi Svarfdæla.
Um þetta er það eitt að segja,
að frásögn Dags 13. febrúar er
rétt, enda hefur hann aldrei
haldið öðru fram síðan og mun
Verkamanninum reynast erfitt
að benda á hvaða „ósannindum"
hann hefur „jaflað“ á í þessu
sambandi sfðan.
Á baksiðu Verkamannsins er
svo grein eftir fulltrúa Reykja-
víkur á lista Alþýðubandalagsins
Arnór Sigurjonsson. Erindi hans
er að vara Þjóðvarnarmenn í kjör-
og veiðimenn, sem Lcastað hafa
nótinni á laglega torfu en vita
ekki, hvort kastið muni heppnast
eða hvort bannsettar bröndurnar
muni stinga sér og tvístrast og
ekkert komi í ljós, þegar byrjað
verður að háfa. Þeir taka þá til
ráðs, sem fiskveiðimönnum hefur
líklega aldrei komið í hug, þeir
fara að telja um fyrir bráðinni
til þess að róa hana. Greinarnar
í Verkamanninum eiga að vera
þess háttar róunarlyf handa fyrr-
verandi kjósendum Þjóðvarnar-
flokks íslands.
Úr því að Arnór og Verkamað-
urinn gera sér svo títt um Þjóð-
varnarmenn og heinámsandstæð-
inga, er vert að ræða þetta nánar.
Þjóðvarnarflokkurinn var stofnað-
ur til að gera andstæðingum er-
lendrar hersetu kleift að samein-
ast í einum stjórnmálaflokki í bar
áttunni gegn aðild íslands að
hernaðarsamtökum án þess að
þurfa um leið að efla Sóslalista-
flokkinn, sem foringjar Þjóðvarn-
arflokksins kölluðu óskaandstæð-
dæminu við að kjósa mig á þing. Jing hernámsflokkanna, vegna aug-
Alþýðubandalagsmenn eru nú eins i ljósra og opinberra tengsla hans
Hjörtur Eldjárn.
verður að segjast eins og er, að
takmarkið náðist ekki í fyrstu
atrennu: Það, að sameina sem
flesta hersetuandstæðinga undir
merki flokksins. Meiri hluti þeirra
hélt sig við sína gömlu flokka, við
Sósíalistaflokkinn, við Framsókn-
arflokkinn og við báða hina flokk-
ana, því í þeim öllum voru and-
stæðingar hersetu fyrir, þótt mis-
jafnt væri. Síðan hefur takmarkið
alltaf verið að færast fjær, unz nú
er svo komið, að lengur er ekki
að því stefnt.
Með samningi sínum við Al-
þýðubandalagið, sem er að megin-
stofni til Sósíalistaflokkur, hefur
Þjóðvarnarflokkur íslands tekið
stefnu burt frá markinu og fyrir-
gert tilverurétti sínum, sem sjálf-
stæður1 stjórnmálaflokkur. Ég lít
svo á, að saga flokksins sé öll. Það
er aðeins eftir að skrá lokaorðin.
Það er ekki tilhlýðilegt að vera
með ásakanir í garð miðstjórnar
Þjóðvarnarflokksins, eða meiri-
hluta hennar. Aðstaðan hefur ver-
ið harla erfið og engra góðra
kosta völ, en þó má segja, að „það,
sem að helzt hann varast vann,
varð þó að koma yfir hann“ og er
slikt mikil kaldhæðni örlaganna.
Þjóðvarnarflokkurinn er búinn að
vera, það vita allir og engir betur
en mennirnir í Sósíali'stafiokkn-
um.
En andstaðan gegn hersetunni
er alls ekki slegin niður þótt litið
kræli á henni um þessar mundir.
Mætti ég minna Verkamanninn og
Arnór á, að sumariö 1960 voru
stofnuð á Þingvöllum „Samtök her
námsandstæðinga". Hvers vegna?
Voru þó ekki til a. m. k. tveir
stjórnmálaflokkar. sem börðust hik
laust gegn hérsetunni?
Jú, vissulega, en menn höfðu
smátt og smátt komist á þá skoð-
un, að sigur í þessu máli mundi
seint eða aldrei vinnast á vegum
stjórnmálaflokka. Þess vegna voru
stofnuð þessi ópólitísku landsam-
tök með þátttöku fólks úr ýmsum
(Framhald á 6. síðu)
8
T í M I N N, þriðjudaginn 28. maí 1963