Alþýðublaðið - 28.02.1941, Blaðsíða 2

FÖSTUDAG 28. FEBB. lMt
Ar.Þ¥DIIBLAOIÐ
xr
-«*w- awaf^-æ -aiwwaw.ab«>«.«w,a» w-aw .«■
Pípur, svartar & galv.
Kalk, óleskjað
Svart plötujárn
Vírnet tií múrsléttunar.
Saumur.
J. Þorláksson & Norðmarm
Bankastræti 11.
Handlaugar.
Vatnssalemi.
J. Þorláksson & Norðmann
Bankastræti 11.
SEMJIÐ U M KAUP
SIGURÞÓR, Hafnarstr. 4.
w
I
margar tegandir,
faile^ir litir.
EDINBORG
Níkomið
H. P. Sosa,
Worchestersósa,
' Tómatsósa, . ]
Sunneysósa,
Pickles,
Capers,
Savora sinep.
Colmans Mustarð.
TjgrnarMOin
Tjamargötu 10. — Sími 3570.
BREKKA
Ásvallagötu 1. — Sími 1678.
W- A .A W A ^ K . > WAurf hJLi W. A V W A A
SKIPSSTRÖNDIN
Frh. aí 1. síðu.
með línubyssur og var skotið
línu um borð, en af einhverjum
ástæðum syntu skipverjar ekk-
ert línunni. Björgunarsveit
Breta sem einnig kom á vett-
vang „morsaði“ til skipverja
en þeir svöruðu því heldur ekki.
Var því ekkert gert fyr en í
morgun er fór að fjara. Var
mönnunum þá bjargað og fóru
flestir þeirra í land, en íslend-
ingar munu hafa farið um borð
í danska skipið um kl 10.
Undir eins og skipbrotsmenn
irnir náðust í land voru þeir
settir upp í bifreið og voru þeir
fluttir á Hjálpræðisherinn og
víðar á gististaði og veitt nauð-
synleg hjúkrun. Ekki hefir frézt
að nein slys hafi orðið á þessum
mönnum.
Á strandstaðnum.
Danska skipið liggur með
skutinn að landi og sér í skrúf
una. Er skuturinn svo að segja
á þurru landi. Var komið fyrir
vírum í skut þess og mönnum
rent í björgunarstólum í land.
Portugalska skipið snýr hlið að
landi og hallast mjög frá.
Nam stefni þess við danska
skipið, töluvert fyrir 'framan
brú þess. í morgun þegar fór að
f jara stóðu þyljurnar upp úr,
en um tíma stóð aðeins brúin
upp úr og voru mennirnir þar.
Þegar fjaraði komust mennirn-
ir úr portugalska skipinu úr
brúnni, lásm sig fram þilfarið,
meðfram borðstokknum, sem að
landi snýr, komust fram í stefni
og þaðan yfir á framþiljur
danska skipsins. Var þá auðvelt
að komast aftur í skutinn, þar
sem björgunarsveitin tók við
þeim og flutti þá í bjöi'gainarstól-
iUm í land. Mikið var farið að
neka úr portugalska skipinu: í
morgu.n og var það aðallega
tunraur af þilfarinu.
Mikið afrek bfðrg-
Saintal við Jés® ®dd»
gelr Jénsson.
Klukkan 1 í £,ag hafði Alþýðu-
blaðið samtal við Jón Oddgeir
Jónsson, en hann síjómaði björg-
unarstarfinu. Hann sagði:
„Ok'kur tökst að bjarga 43
mönnum á aðeins k’.ukkustund og
!» y
45 mínútum. Kúikkan ni/8' £ gjæflv
kve’Jdi vorum við kallaðir út
vegna portugalska skipsins. Við
mættum allmargir með björgun-
artseki, og sku’tum við þegar' i
stað línum yfir sikipið. Hittum
við. ágætlega, en Portúgalamir
sinnfu því alls ekki. Við gerðum
hverja tilraunina á fætlur annari,
en árangurslaust. Svo virtist, sem
skipverjar væru allir uppgefnir.
Við fengum setuliðsmann til þess
að gefa ljósmerki til sldpverja
um, hvað þeir ættu að gera við
línuna, en þeir skeyttu því heldur
ekki. Við lentum þannig í hálf-
gerðum vandræðum vegna þess,
hve skipbnotsmennimir reyndu
Iftið sjálfir. Við héldum þó vörð
á ströndinni, og lýsti lögreglan
Upp bæði ströndina og sMpið
með Ijósköstumm sínum.. Veitti
lögreglan okkur mikla aðsfcoð.
Fylgdumst við með hverri hneyf-
ingu um borð. — Kl. 5 sáum
við hvar annað 5 þús,. tonna skip
kom aljhart og stefndi á hið
portugalska skip. óttuðumst við
mjjög, að þetta sMp myndi rekast
á hitt, og töldum við þá litlá
von u:m áð takast myndi að
bjarga ö'.lum mönnúnum. En svo
vel tókst til, að þetta skip rendi
langt Upp í fjörtu, örskammí frá
hinu skipinu. V-áð biðum nú til
biriingar, og köstuiðu skipverjar
á þessu; stærra skipi-, sem var
danskt, til okkar línu, og sendum
yi)ð þega.r i stað út svert tóg og
björgunarstól. Kornu svo Danim-
ir ti'l okkar hver af öðrum, 24
a'ls. Viið spurðum nú danska
skipstjórann, hvort hann hefði
getað gert nokkuð til hjálpar
Portúgölunum. Sa,gðist hann
harfa látið kasta þrisvar sinnum
línu til þei rra, en þeir ekki sinnt
því — og hefðu þeir þá farið að
hugsa um að bjarga sjálfum sér.
Nú urðum við enn að bíða —
og toks sáum við, að eina vonin
til að bjaiga Portúgölum var sú,
að fara um borð og sækja þá.
Völdum við nú 5 hrausta, unga
menn, og fóm þeir um borð.
Var þetta hið mesta prekvirki og
sóttu þeir Portúgalana, en ekM
gátu þeir þó loMð starfi sínu, og
varð að sMfta um menn. Portú-
gá’arnir vom þannig flestir eða
á’liír sóttir um borð í sMpið og
studdir í t^örgunarstó 1 inn, sem
við drógum síðan í land. Vom
þeir a'lir aðframikomnir, allir illa
Mæddir iog sumir jafnvel ber-
fætdr. Sjúkrabílar og læknar tóku
á móti þeim og fóm með þá.
Á þessu skipi vom 19 menn.
Björgunarstarfinu var lokið
kl. 111/2“
lorir véibátar fir Keflavik
og Njarðvíknm brotna í spón.
------Q,----
Og tveiir voru á rekl nm hádegi.
-—.—.-e------
C* JÓRIR VÉLBÁTAR í Keflavík og Njarðvíkum hafa nú
slitnað upp og brotnað í spón. Tveir bátar voru á reki
uppi í fjöru í dag um hádegi.
Tveggja bátanna, „Öðlings“
og „Sæþórs“, var getið í gær
hér í blaðinu — og er nú ekk-
ert orðið eftir af þeim nema
brak í fjörunhi.
í nótt sökk á legunni vélbát-
urinn „Trausti“, eigandi Stefán
Bergmann og er hann kominn í
spón. Þá rak vélbátinn „Gylfa“,
eigándi Magnús Ólafsson í
Höskuldarkoti, upp í fjöru, og
er hann nú að brotna. Þá skýrði
fréttariíari Alþýðublaðsins í
Keflavíí Ííirn svo frá kl. 12
í dag, að íyeir vélbátar í Njarð-
víkum, ,,Amva“ og „Ársæll“,
-----UM DAGINN OG VEGINN------------------
Bolludagurinn, litlar bollur og dýrar. Öskudagurinn, her- •
mennirnir, krakkarnir og „ástandið“. Hættir molasykur að j
flytjast til landsins? „Hver maður sinn skammt“, nýja re- j
vyan — og kvæðið um „ástandið" nú og fyrnnn.
------ ATHUGANIR HANNESAR Á HORNINU. ------i
OLLUDAGURINN er liðinn,
sem betur fer! Krakkarnir
heimtuðu bollur, en þær voru
bæði rándýrar og miklu minni en
nokkru sinni áður. Fer vel á því
að varan minnki og versni um leið
og hún hækkar.
ÞAÐ VAR EITTHVAÐ á þessa
leið, sem kunningjakona mín
sagði við mig í gær. Mér fannst
líka að bollurnar væru fjári litlar.
Ég hitti forstjóra Alþýðubrauð-
gerðarinnar í morgun og spurði
hann hvað margar bollur hann
hefði bakað. „Alþýðubrauðgerðin
bakaði og seldi á öllum stöðunum
samtals 62 200 bollur — og hefð-
um við áreiðanlega getað selt 10
þúsund í viðbót."
ÉG SAGÐI: „En bollurnar voru
svo litlar.“ — „Þær voru sízt
minni hjá okkur en öðrum,“ svar-
aði hann, ,,en það er hins vegar
ekki undarlegt þó að bollurnar
minnki. Rjóminn hefir hækkað
um 50% og kaupið um 50% — en
bollurnar aðeins um 20 %! Þetta
borgar sig varla — og ég hygg að
fólk hafi heldur viljað að bollurn-
ar væru minnkaðar en að hækka
þær enn meira.“
OG Ö SKUD AGURINN er lið-
inn. Það var dálítið skrítið að sjá
krakkana vera að eltast við her-
mennina. Þeir þekkja ekki ösku-
daginn — og þeir skildu ekki
hvern fjandann krakkarnir voru
að pukrast með. Ég held næstum
því að þeir hafi aldreí verið eins
vel á verði síðan þeir komu hing-
að og í gær. Þrátt fyrir það tókst
krökkunum oft að koma pokunum
sínum á þá.
ÞAÐ VAR GRÁTT GAMAN,
sem einhverjir reyndu að leika í
gær. Gengu þeir með lítil spjöld,
sem á var letrað: „Hún er í á-
standinu!" og reyndu þeir að næla
þeim á stúlkur, sem gengu um
göturnar.
í DEN TID.
Það er orðið ýmislegt, sem augun
fyrir ber,
að ekki nefni ég kvenfólkið og
þennan brezka her.
Enginn var á einum dalli
multimillioner
í den tid.
Þá kostuðu ekki kartöflurnar
krónu í stykkjavís
og Kveldúlfur var ekki til og ekki
heldur Sís.
/
Þá var mjólkin þykkari — og það
var annar prís
í den Tid.
En nú er af, sem áður var:
Að fá allt spritt
út á fésið sitt.
Menn háma í sig eitthvað, sem að
heitir vítamín,
slíkt húmbúg var nú ekki selt í
Thomsens Magasín,
en þaðan fóru menn fullir — og
í friði — heim til sín
í den Tid. ,
Á undan Jóni Eyþórssyni var
alltaf næstum sól,
og ósvikið menn fengu þetta góða
danska rjól,
og umferðinni stjórnaði aleinn
Valdi Pól
í den Tid.
Þá var annað kvenfólk og það af
iffniii sort,
og þurfti ekki að sækja neitt ofan
í Flosaport.
væru nú byrjaðir að reka og
stefndu upp í fjöru. Er talin
mikil hætta á, að þeir muni
báðir bnotna, því að engri
björgun er hægt að koma við.
Ekkert slys hefir orðið á
mönnum í Keflavík, Sandgerði
eða Njarðvíkum svo að vitað
s£ i ,,
Þser héldu sér við heimilin en ektó
útisport j
í den Tid.
Já, það er af, sem áður var,
og fyrir bý
er battarL
Þá var unga fólkið ekki farið að
læra stepp,
né flúinn var hann Claessen út í
Seltj ar nar neshr epp.
Og hverjum datt í hug, að það
þyrfti að kjósa prest á Klepp
í den Tid.
Það er mesta raun að því, hvað öllto
aftur fer.
Áður stjórnaði kóngurinn með
einum mínister.
Nú höfum við þá fimm, og þeirm
ferst það langtum ver
en í den Tid.
Þá töluðu allir leikaramir barm
mannlegt mál,
en Harald Björnsson þjóðleikar*
þekkti ei nokkur sál
í den Tid.
En píuböll og paraböll
þá héldu menn
í heiðri enn.
Lambeth Walk og Boompsa-Daísy
þekktist ekki þá,
þá var engin Rigmor Hansen eðto
Bára blá.
Helstu kavallérar voru Keli smúkk
og Jónas Há
í den Tid.
UM SÍÐUSTU HELGI fór þa§
að kvísast að ekki myndi flytjast
hingað meira af molasykri og var
fullyrt, að framvegis myndum við
aðeins fá strásykur. Ég var aff
grennslast um þetta í gær — og
fékk þær upplýsingar, að þetta
væri orðum aukið. Eitthvert hlé
mun hafa orðið á því, að molasyk-
ur væri fluttur inn frá Ameríku
-— og var verið að athuga hvort
ekki væri hægt að fá nægilégan.
sykur frá Englandi.
HINS VEGAR fæst ekki nema
strásykur þar. Er því líklegt aff
innan skamms muni losna um inn-
flutninginn á molasykrinum frá
Ameríku — og geta því allir sofiff
rólega.
X ' ■""*
INNRI HÖFNIN
Frh. af 1. sföu.
Þá hafa ýmsar skemmdir
orðið aðrar hér í bænum. Rúð-
ur hafa brotnað í húsum og
loftnet slitnað. Særokið hefir
borizt yfir alla borgina og eru:
götur, jafnvel á Skólavörðu-
hæð, blautar af sjó. Ekki sér
út um glugga víða í bænum
fyrir sjávarseltu.
Margir vinnuflokkar, sem
ætluðu að hefja vinnu í morg-
un, urðu að hætta við það
vegna veðurofsans.