Alþýðublaðið - 19.03.1941, Blaðsíða 4
MTOVIKUDAGrR 19. MARZ 1941
MMMTUDAGUR
Næturlseknir er Daníel Fjeld-
sted, Laugavegi 79, sími 3272.
Næturvörður er í Reykjavík-
ur- og Iðunnar-Apótekum.
Næturvarzla bifreiða: Bifreiða-
stöð Reykjavíkur, sími 1720.
ÚTVARPIÐ:
13.00 Þýzkukennsla, 3. fl.
18.30 íslenzkukennsla, 2. fl.
19.00 Þýzkukennsla, 1. fl.
19.25 Þingfréttir.
20.00 Fréttir.
20.30 Kvöldvaka: a) Karl Hall-
dórsson: Um Jón S. Berg-
mann og kveðskap hans. b)
Jóhannes Davíðsson: Guð-
mundur refaskytta. c) Guðni
Jónsson: Smásaga eftir Ein-
ar Þorkelsson.
20.50 Fréttir. — Dagskrárlok.
Reykjavíkur Annáll h.f.
sýnir revyuna ,„Hver maður
sinn skammt“ í kvöld kl. 8.
Söngfélagið „Harpa“
hefir samæfingu annað kvöld
kl. 8.30 á venjulegum stað.
Leiðrétting.
í frásögn blaðsins af hæstarétt-
ardóminum í máli Jóns Magnús-
sonar fasteignasala gegn Stefáni
Jóhannssyni, Sól. 8 A, hefir láðst
að geta þess, að Stefán Jóhanns-
son var dæmdur til að greiða
samtals 600 króna málskostnað í
héraði og fyrir hæstarétti.
Föstnmessa
verður í kvöld kl. 8.15 í frí-
kirkjunni, síra Árni Sigurðsson.
Fjórðu háskólatónleikar
Árna Kristjánssonar og Björns
Ólafssonar fara fram í hátíðasal
háskólans kl. 9 í kvöld.
Föstuguðsþjónusta
verður í dómkirkjunni í kvöld
kl. 8.15, síra Fr. Hallgrímsson.
F.U.J.
Talkórinn hefir æfingu ann-
að kvöld (fimmtudag) kl. 8.30.
Útbreiðið Alþýðublaðið!
3MENNTUN KENNáRá
' Frh. af 3. siðu.
Lega litlu þarf við húsnæðið að
bæta öðru en því, að skólastjóra
yrði séð fyrir íbúð annars stað-
ar.
1 þriðja Jagi vil ég ræða lítil-
lega tillögur Gísla um 10 mán-
aða námskeið á heitum stað. En
ég vona, að -ég þuxfi ekM að
vera langorður, til þess að mönn-
um skiljist annmarkarnir á þvi
fyrirkomulagi. í fyrsta lagi yrði
dregið úr kennaramenntuninni, en
hún ekki aukin, með því móti.
Ég get vitnað til skólaskýrslna
kennaraskólans, ef menn vilja
kynna sér þá hluti nánar. í
öðru lagi mundi kostnaðurinn
verða margfaldur og í þriðjalagi
mundu starfsskilyrði verða mjög
erfið. Fyrst er að líta á kostn-
aðinn. Reisa þyrfti byggingar
bæði fyrir kennaranámskeið og
barnaskóla, bústaði fyrir kennara,
heimavistir bæði fyrir kennara-
efnin og a. m. k. 100 börn og þar
að auki starfsfólk. Þá getur slík
menntastofnun illa starfað safna-
laus. Til kennslu yrði miklu
meira að kosta, þar sem skipa
þyrfti fasta'kennara i miklu fleiri
greinum en nú er. Þá mætti
ætlá, að einhverjium kotbóndan-
um þætti þrengt fyrir sínum dyr-
um, ef honum væri gert að skyldu
að kosta börn sín í slíkri stofnun
8—10 mánuði á ári í 6—7 ár.
Það gætu orðið vandkvæ&i á því
að smala börnum saman i nær-
sveitum skólans og jafnvel farið
svo, að sumir bekkir yrðu þunn-
skipaðir. Og niðurstaðan af öllu
þessu yrði svo sú, að menntun
kennara yrði mun verr tryggö
en nú er. Ég ætla, að þettanægi
til þess að gera mönnum ljóst,
að þetta er ekki þjóðráð.
III.
' Ég geri ráð fyrir, að ýmsir
lesendur mínir telji mig að svo
komnu máli nokkuð íhaldssaman
í tillögum mínum um endurbætur
á menntun kennara og telji jafn-
vel, að þar höggvi sá, er hlífa
skyldi.
Mér er það ljóst, að þetta er
óviðunandi lausn, en ég hefi ekki
lagt fram allar mínar tillögur.
Mér er það áhugamál, að við
háskólann komi upp deild í upp-
eldisvísindum, en það getur orð-
ið, án þess að öllum barnakenn-
urum sé gert að skyldu að
stunda þar margra ára nám. Verk-
efni slíkrar deildar ætti að vera
Umfram allt að stjórna tilraunum
og rannsóknum fyrir barnaskól-
ana og veita þeím leiðbeiningar,
auk þess sem kennumm gæfist
kostur á að stunda þar fram-
naldsnám. Jafnvel mætti gera
slíkt framhaldsnám að skilyrði
fyrir skólastjórastöðum við hina
stærri skóla eða fyrir nokkrum
kennaraembættum/sembetur yrðu
launuð en önnur. En framhalds-
námið þarf heldur ekki að mið-
ast við próf. Kennarastarfi nú
er þannig háttað fram yfir flest-
ar aðrar starfsgreinar, að kenn-
arar finna sífellt þörf á því að
auka menntun sína, og leggja
þeir margir i ærinn tilkostnað
til þess. Þess vegna er þaðmjög
æskilegt, að hásikólinn gæti orð-
ið þeim að liði i þessu efni.
— Framfarir á sviði uppeldis-
mála gerast ekki nema eftir
langvinnt og þaulhugsað starf.
Reynslan ein getur úr því skor-
ið, hvort einhverjar kennsluað-
ferðir eða fyrirkomulag séheppi-
legt. Hér koma því vísindaleg
vinnubrögð að mjög góðu haldi.
Með rannsóknum og tilraunum
|er hægt að koma í veg fyrir, að
mörg víxlspor séu stigin, ogþað
eru öruggustu leiðirnar til þess
að finna, hvernig skólastarfinu
yrði bezt hagað.
Leikíélag Reykjavíkur
hefir frumsýningu annað kvöld
á leikritinu „Á útleið“, eftir Sutt-
on Vane. Hefir Leikfélagið áður
sýnt þetta leikrit við ágætan orð-
stír. Hljómsveit undir stjórn Dr.
Urbantschitsch aðstoðar við
sýninguna.
wm nýja bíó m
Ósýnilegi maðurinn kemnr
aftnr.
Crtie invisible man returns).
Sérkennileg og hrikalega
spennandi amerísk mynd.
Gerð eftir nýrri sögu um
Ósýnilega manninn, eftir
enska skáldið H. G. Wells.
Aðalhlutverkin leika: Sir
Cedric Hardwicke, Nan
Grey og Vincent Price.
Sýnd kl. 7 og 9.
Börn innan 16 ára fá ekki
aðgang.
PiGAMLA BIÓB
laldrakarlfnB 1 Oz
(THE VIZARD OF OZ.)
Stórfengleg söng- og æf-
intýramynd, tekin í eðli-
legum litum af Metro
Goldwyn Mayer. Aðal-
hlutverkin leika:
JUDY GARLAND,
FRANK MORGAN og
RAY BOLGER.
í Sýnd klukkan 7 og 9.
Beykjavíkur Annáll h.f.
Revyan
í kvöld kl. 8.
LÆGRA VERÐIÐ.
LEIKFÉLAG REYKJAVÍKUR.
A ÚTLEIB
eftir Suton Vane.
FRUMSÝNING ANNAÐ KVÖLD.
Hljómsveit undir stjórn Dr. V. Urbantschitsch aðstoðar við
sýninguna.
Aðgöngumiðar seldir frá kl. 4—7 í dag.
Börn innan 16 ára fá ekki aðgang.
RÖSKAN
sendisvein
vantar strax.
TólakseÍBkasalan.
ST. FRÓN nr. 227. Fundur ann-
að kvöld kl. 8y2. Dagskrá: 1.
jUpptaka nýrm félaga. 2. Önnur
mál. — Fræðslu- og skemmti-
atriði: a) Karlakvartett. b)
'Tvisöngur. c) Upplestur. —
Reglufélagar, fjölmennið og
mætið annað kvöJd kl. 8y2
stundvíslega.
93 THEODQRE DREISER:
JENNIE GERHARDT
en maður, sem var honum vinveittur gerði sér það
ómak að senda honum blaðið og hafði strikað undir
Iþað, sem hann áleit áð við ætti. Þetta olli honum
töluverðra óþæginda, því að hann áleit, að hér væri
um gjaldþvingun að ræða. En hann vissi ekki vel,
hvað hann átti að taka til bragðs. Honum var það
ljóst, að ef hann gerði eitthvað í þá átt að stöðva
útbreiðslu þessa óhróðurs, þá yrði málið ennþá al-
varlegra. Þess vegna lét hann sem ekkert væri. Auð-
vitað tóku hin blöðin eftir klausunni í Budget. Það
leit svo út, sem þetta væri ágætis blaðamatur og út-
gefanda sunnudagsblgðs eins datt í hug að búa til úr
þessu góða frétt. í blaði hans kom heillar síðu frá-
sögn um málið með yfirskriftinni „Fórnar miljón-
um fyrir ást sína til þjónustustúlku.“ Myndir voru
birtar af Lester, Jennie og höllinni í Hyde Park,
verksmiðju Kanes í Cincinnati og hinum miklu sýn-
ingaskálum verksmiðjunnar á Michigan Avenue. —
Þessi frétt hlaut að draga að sér mikla athygli. Kane
félagið auglýsti ekki í neinu blaði. Blöðin þurftu því
ekki að taka neitt tillit til hans. Ef Lester hefði vitað
um þetta fyrirfram, þá hefði hann getað komið í
veg fyrir að málið yrði opinbért, með því að auglýsa
í bíaðinu eða snúa sér beint til útgefandans. En nú
hafði hann engan grun um þetta og gat því ekki
hindrað það. Ritstjórinn gerði mikið veður út af
þessu máli og þyrlaði upp miklu moldviðri. Frétta-
ritarar blaðsins í Cincinnati, Cleveland og Columbus
fengu skipun um að rannsaka fortíð Jennie í þess-
um borgum. Spurzt var fyrir um það hjá Brace-
bridge, hvort Jennie hefði nokkru sinni verið þar.
Frá Columbus kom rangsnúin frásögn um Gerhardts
fjölskylduna og nú var sagan samin. Ritstjórinn hafði
ekki haft það í hyggju að fordæma þessa framkomu,
heldur hrósaði hann Lester fyrir að fórna miljónum
á altari ástargyðjunnar. Vesta litla var ekki nefnd
á nafn. Tilgangurinn var sá, að búa til sögu á borð
við söguna um Romeo og Juliu. Lester var gerður að
fórnfúsum elskhuga, sem gekk að eiga fátæka verk-
smiðjustúlku. Og blaðaljósmyndari hafði náð mynd
af Jennie, þar sem hún var á skemmtigöngu.
Og þannig varð þetta á almanna vitorði. Lester
var gerður að hetju, en á bak við sáust skuggarnir,
sem þessu máli voru samfara. Jennie sá ekki grein-
ina strax. Lester rak strax augun í myndskreyttu
síðuna og reif hana út. Hann varð sem steini lostinn.
Hann fór heim til sín, til þess að þurfa ekki að vera á
almanna færi. Hann sneyddi hjá þeim hverfum borg-
arinnar, sem þéttbýlust voru, einkum kaupsýslu-
hverfinu. Meðan hann sat í sporvagninum var hann
að velta því fyrir sér, hvað vinir hans myndu hugsa
— þeir Dodge, Burnham Moore og Henry Aldrich
og hinir allir. Þetta var sannkallað hneyksli. Það eina
rétta, sem hann gat gert, var að sýna þeim, að hann
iðraðist ekki neins. En,eitt hafði hann strax ákveðið.
Hann ætlaði að koma í veg fyrir, að fleiri greinar
birtust af þessu tagi. Hann var rólegur, þegar hann
fór heim til sín. Hann hafði aftur öðlast jafnvægi.
En hann beið mánudagsins með óþreyju, þegar hann
gæti náð í málafærslumann sinn, Mr. Wataon. En
þegar þeir hittust urðu þeir fljótt ásáttir um það,
að heimskulegt væri að höfða mál. Það væri skyn-
samlegra að skipta sér ekki af því. En hann ætlaði
ekki að þola þetta eftirleiðis.
— Ég skal sjá um það, sagði málafærslumaður-
inn.
Lester stóð á fætur. — Þetta er hræðilegt. — Það
er þokkalegt land, sem við eigum heima í, hrópaði
hann. — Að maður skuli ekki fá að vera í friði með
einkamál sín.
í fjóra daga fékk Jennie ekki að sjá þessa grein
eða frétta neitt um hana. Lester hafði ekki þrek til
þess að minnast á þetta að fyrra bragði, og Gerhardt
las aldrei sunnudagsblöðin. Loks bar svo við, að
kunningjakona hennar, sem átti heima í hverfinu,
sagði henni frá því, að hún hefði séð þessa grein.
Fyrst skildi Jennie ekki neitt í neinu.
— Er það saga um mig? hrópaði hún.
— Já, um yður og herra Kane, sagði gestur henn-
ar. Það er um ástaræfintýri yðar.
Jennie blóðroðnaði. — Þessa grein hefi ég ekki
séð, sagði hún. — Eruð þér sannfærð um, að greinin
sé um okkur?
— Já, það er ég sannfærð um, sagði frú Sten-
dahl. — Hvernig hefði mér átt að missýnast? Ég
hefi blaðið heima hjá mér. Ég skal senda Maríu með
það, þegar ég kem heim. Myndin af yður er svo
f alleg.
Jennie hrökk við.
— Já, viljið þér gera svo vel og gera það, sagði
hún dauflega.