Alþýðublaðið - 07.04.1941, Blaðsíða 2

MaNUDAGUR 7. APRIL 1939
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Tilboð óskast
] í belgíska botnvörpuskipið „GEORGES EDOUARD“
í því ástaudi og eins og það liggur strandað við Mýr-
dalssand ásamt öllu því er í skipinu er og því fylgir.
Tilboðin sendist fyrir þann 17. þ. m. til H.F. TROLLE
& ROTHE, Reykjavík, og er áskilinn réttur til að
hafna öllum þeim tilboðum er fram kunna að koma.
_r, Reykjavík, 7. apríl 1941.
Trolle & Rottae ta.f.
Framhalds-
aðalfundur
verður haldinn í Verkamannaféláginu Dagsbrún þriðju-
daginn 8. apríl 1941 kl. 8% e. h. í Iðnó.
Sýnið skírteini við innganginn.
STJÓRNIN.
100 ísleozkar npdii
Úrval úr bókinni „ísland í myndum“. í bókinni
eru 100 fallegustu og beztu myndirnar úr fyrri
útgáfum. Pálmi Hannesson rektor hefir valið
myndimar og fyrir framan bókina er formáli
Pálma, sem var framan við stóru bókina, prent-
aður á íslenzku og ensku.
Þetta er bezta gjöfin handa innlendum mönnum
og erlendum. Kostar aðeins 15 krónur.
Békaverstan ísafoldarprentsmiðjn
BIFRÖST BIFRÖST
Ef yður
vantar bíl BIFRÖST SÍMI 1508 þá hringið 115 0 8 Nýir bílar, fljót af- greiðsla. Rétt verð.
S¥UNTUSILKI
vírdregin. Gardínutau. Kjólaefni og Strigaefni í kjóla.
Sokkar. Borðdúkar. Hringprjónar. Smellur o. f.l nýkomið.
DTMfiJA, lioagaveg 25
ST3ÖÐIÖ Á BALKAN
! I , Frh. af 1. síðu.
annaðhvort þeirra eða bæði
yrðu fyrir árás frá þriðja ríki.
Blöðin í Moskva vörðu miklu
af rúmi sínu í gær til þess að
skýra frá þessmn vináttusamn-
ingi, en fluttu engar greinar
um árás Þjóðverja á Júgóslavíu
og Grikkland.
Vináttusamningur Rússlands og
Júgóslaviu vekur mikla eftirtekt
úti ttm heim og Sumner Welles
utanríkismálaráðhenra Roosevelts
lét svo uimmælt í gærkvöldi, að
það ætti ef til vill eftir að koma
í ljós, að hann vaeri ekki bara
vináttusáttmáli.
Vfirlýsing Hitlers.
Þýzka nazistastjórnin gaf í gær
mtnigun út langa yfirlýsingu til
þess að afsaka árásina bæði á
Júgóslavfu og Grikkland. Eru
stjómin beggja lanJanna þar sak-
aðiar um það, að hafa haft saam-
vinnu á bak við tjöldin viðBiet-
land, og um stjórn JúgósJavíu
er sagt að hún sé ekkert annað
klíka illræmd.Tia samsærisntanna,
sem beri ábyrgðlna á morðinu á
jFranz Ferdinand rikiserfinga AUst
turríkiSí í SaHajevo 1914. Gríska
stjórin er fyrst og fremst sökuð
sökuð um það, að hafa leyft
Bretum að setja her á land í
Satoniki. Segir í yfirlýsingunni
að Pjóðverjar hafi’ neyðst til þess
að fara með her ihn í bæði þessi
lönd til þess að rétta aftur við
frlð og reglu í Júgóslaviu og
Jhjálpa GrikkjUm á móti Bretum'.
Georg Grikkjakonungur gaf út
ávarp til þjóðar sinnar i gær-
motgun, þar sem því er lýst yf-
ít, að Grikkir murrf verjast og
berjast gegn hinum nýja innrás-
ariier þar til yfir ljúiki. *
Ólafnr yið Faxafen:
dfliar matarpistíll.
STUNDUM verður vart nokk-
Urs áhuga á þvi, að fundn-
ar séu nýjar leiðir erlendis, til
sölu íslenzkra afurða. En . litill
er sá áhugi, venjulega smá-ból-
nr, sem þjóta upp, en hjiaðna
jafnskjótt aftur.
Enn er þó minni áhöginn á
því, að reynt sé að nota íslenzk-
tar afurðir. í landinu sjálfu, eftir
þvi sem hægt sé. Helzt er að
e'tthvað heyrist um, að við eig-
tam að éta síld. En varla er von
tam að síldarát aukist, meðan
ekkert er gert til þess að kenna
mönnum það át, og síld er svo
að segja hvergi á boðstólum. En
þar sem hún fæst, er hún seld
rándýrt. Hálf kryddsíld er seld
á 35 aura í matarMðum; og þó
áð það séu ekki lakari matar-
katap en aö kaupa hangikjötið
(soðið og sneitt) á 12 kr. kg.,
þá er aUðskilið mál, fað ekki
verði mikil síldarsala með pessir
móti. í hverri kryddsíldarttannu
eru um 400 síldar, og af því
að enginn mtan neita, að liver sild
sé jafn mikið og tvær hálfar síld-
ar, þá verður verðið á tunnunni
sama sem 800 sinnum 35 aura,
það er 280 kr. tunnan. Eh verðið
á henni í sumar hefir verið í
hæsta lagi 80 kr.
Síldina kUnnum við ekki að
éta, og við lærum það aldrei með
þessu móti. En við kunnum að
éta þorsk og ýsu og ýmsar fleiri
fisktegundir. En hvemig er nú
fiskurinn, sem sendur er upp um
sveitir landsins? Það er nær ein-
göngu saltaður fiskur, og mest
af honum verra en það, að nokk-
Ur sjávarmaður vilji hann. Það
er ekki von á því, að mikil fisk-
sala sé til sveitanna með þessu
móti. Við íslendingar eram eftir
fólksfjölda ein mesta fiskveiða-
þjóð heimsins, og engin þjóð á
völ á betri fiski. En af hverju
má ekki fiskurinn fara óskemmd-
Ur ofan í sveitamanninn? Af
hverjta: mega þeir, sem í sveitun-
«m eiga heima, ekki fá nýjan
fisk, eins og við malarbúar?
Flestum þykir nýr fískur betri en
saltur, að minnsta Hosti |>egar
til lengdar lætur, þó að gott sé
að fá stundium saltfisk, pað er
að segja, ef hann er óskemmdur.
Enginn vafí er á því, að mikitnn
hluta árs væri hægt að koma
nýjUm fiski um al lar - f jölbyggðr
Ustu sveitir landsins, og margar
hinna líka, og mörg vandamál
þjÓðarinnar hefír verið erfiðara
að ráða fram úr hvernig leysa
skUli, en þetta. En hér hefír ver-
ið álitið að allt væri í lagi. En
mjög er langt frá að svo sé. Hér
er um stórmái að ræða, því þó
að sjávarmenn muni ef til vill
ekki mikið um hvað meira seld-
ist af fiski, þá mundi þetta bæta
að miklum mun mataræði sveit-
anna, og þar með vellíðan þess
hluta þjöðarinnar, er þar býr.
Það er auðvelt að segja, að það
gildi emu, hvemig það sé á
bragðið, sem rennur niður væl-
indað á okkur, ef það bara sé
hollt og næringarmikið. En það
er fjarstæða að halda því fram,
að maturinn eigi ekki líka að
vera bragðgóður, ef j>ess er kost-
ur. Góður matur eykur líf og
gleði í landinu, og apdrei mun
mannkynið komast svo langt frá
sínU uppranalega eðli, að j>að
þyki ekki réttmæt skemmtun að
éta góðan mat.
En hvað nú mn barðfiskinn?
Fáir mtanu þeir landar vorir, sem
ekki þykir hann góður. Og þetta
SMl
ms.
er matur, sem j>ægilegt er að
geta- gripið tii og auðvelt er að
geyma. Það yrðu maigar sjná-
lestimar, sem borðaðar væra í
landinu af harðfiski, bæði í
sveitum og kaupstöðum, ef
hægt væri að fá jióg af honUm
fyrir sanngjamt verð, og það er
atvinna handa ekki svo fáum sjó-
mönnum að veiða þann fisk. Og
svo er það þeim smálestunum
fiærra að koma út á erlendum
fisksölustöðum. Harðfiskur yar
eitt sinn dagleg fæjða Jslend-
inga og á að verða það aftur.
Fyrr meir var skyrið önnur að-
al fæðUtegund landsmanna. Við,
sem aldir eram upp í kaupstöð-
Um, viljum flestÍT skyrið ósúrt,
En hvemig sem á því stendUr,
hefíx mikið af því skyri, sem selt
hefir verið hér í Reykjavik tmd-
anfarin ár, verið súrt. En þetta.
hefir batnað nú app á síðkastið.
Skyr er holl fæða, tog það á sama
við um það og harðfiskinn, eð
neyzla þess myndi verða gífurleg,
ef kaupstaðarbúar ættu kost á
góðu skyri með hæfilegu verði.
Hæfilegt verð er lægsta verð sem
hægt er að selja það fyrir, en
ekki hvers |>að kann að vera
virði, miðað við einhvem út-
lendan mat.
Islenzkan mat á að selja ís-
lendingum ódýrasta verði, sem
unt er, enda myndi fljötlega
koma í Ijós, að það yrði ekki
eingöngU hagur neytenda; það
yrði líka seljendunum i hag. Það
er auðvelt að gera sér í hugan-
lund, hve miklu auðveldara tóð
myndi gera lífið í landinu, og
hve miklu faigi það létti af aÞ
menningi, ef jafnan væri hægt að
fá nokkrar af helztu innlendu
fæðutegundunum fyrir sem næst
sannviröi. Það myndi stórbreyta
lffinu í landinu til hins betra, ef
fólkinu í sveitunum væri séð fyr-
ir irýjum fiski og góðum salt-
fiski, en kaupstaðamönnum fyr-
ir nægri nýmjólk og góðu skyri,
og öllum landsmönnum fyrir nðg-
Um og góðum harðfiski, og allt
þetta fyrir lægsta verð, sam-
kvæmt því, sem áður er ritað.
Það er holl stjórnmálastefna,
að alþýðan, hvort hún er á möl-
inni eða fram tíl dala, heímti
að hún geti átt kost á að kaupa
mikinn og góðan íslenzkan mat
fyrir lágt verð. Almenningur í
ölIUm stjórnmálaflokkum ætti að
sameinast Um j>essa kröfu.
skaegg venilega faileg og góð Drifaidi
Laufásvégi 58.
Símar: 4911 og 2393.
Kaplaskjólsveg 1.
Simi: 5316