Alþýðublaðið - 28.04.1941, Qupperneq 4

•UMUDAOtm M. AMJL 1*41.
2MÁNUDAGUR
Ifæturlæknir er Karl Jónasson,
IiCMlfásvegi 55, sími 3925.
Næturvörður er í Reykjavíkur-
•C Iðunnar-Apóteki.
ÚTVARPIÐ:
ao.80 Um daginn og veginn —
(Bjarni Ásgeirsson alþingií-
maður).
20.50 Útvarpshljómsveitin: Hol-
lenzk þjóðlög. Einsöngur:
(Ólafur Magnússon): a)
Sveinbj. Sveinbjörnsson:
Sprettur. b) Sigv. Kalda-
lóns: Lofið þreyttum að sofa.
c) Karl O. Runólfsson: Hirð-
inginn. d) Sigf. Einarsson:
Þei, þei og ró, ró. e) Rob.
Schumann: Ferðasöngur.
21.20 Upplestur: Úr kvæðum
Magnúsar Gíslasonar (Sig,
Skúlason mag.)
Kvenfélag Alþýðuflokksins
heldur fund í kvöld kl. 8V2 í
Alþýðuhúsinu við Hverfisgötu.
Fjölmennið, félagar.
Skýrsla
Menntaskólans á Akureyri, 7.
írg. er nýkomin út. Auk nem-
endaskrár yfir alla bekki skólans
•g skýrslna um störf hans er í
ritinu hin snjallasta ritgerð eftir
•kólameistarann, Sigurð Guð-
mundsson, sem hann nefnir
Kraftúð og mannúð.
Ljósið, sem hvarf
heitir myndin, sem Gamla Bíó
sýnir núna. Er hún gerð samkv.
•káldsögunni „The light that fai-
l«d.“
STÚKAN IÞAKA nr. 194.
FSandur þriðjudagskvöld kl.8,30
Hagmefndaratriði: !
&éra Jakob Jónsson flyrtkur er-
jWÍ. og sýndar veröa myndir
frá Vesturheimi. — Kaffikvöld.
Fefagar, fjölmeimið!
ST. VERÐANDI nr. 9. Fuindiur
annað kvöld kl. 8'/2 stundvísl.
í salntum uppi. Inntaka nýrra
meSlima. Saimarfaguaður stúk-
wnnar hefst kl. 9. (Sjá nánar í
' aatglýsingu héír í blaðinu.
RÆÐA CHURCHILLS
Fih. af 1. síðu.
gerði Júgóslavía líka, en það
var aðeins of seint. Hún bjarg-
aði heiðri. sínum og framtíð, þó
að hún missti land sitt í bráð.
Júgóslavía fékk ekki einu sinni
tíma til þess að hervæðast.
Churchill minntist því næst á
heillaóskaskeyti það, sem Mus-
solini hefði nú sent her sínum
á Grikklandi. í allri veraldar-
sögunni sagði hann væri ekk-
ert dæmi til um eins hlægilegt
og fyrirlitlegt raup.
ðoBHiin við lg ptslauí.
Churchill minntist því næst
á þá viðburði, sém hefðu gerzt
samtímis árásinni á Grikkland.
Þjóðverjar hefðu ráðizt á Cy-
renaica með meira liði en ibúizt
var við að þeir hefðu í Afríku.
Aðeins ein fámenn brezk her-
deild hefði verið til varnar þar,
en þrátt fyrir það væri To-
brouk enn í höndum Breta. Og
Churchill sagðist ekki vilja
óska Wavell hershöfðingja að
vera í þeirri aðstöðu, sem her-
sveitir ítala og Þjóðverja væru
nú í í Cyrenaica.
Bretar ráku ítali úr Cyren-
aica í vetur, og þeir munu einn-
ig reka Þjóðverja þaðan, þótt
þeir geti það ekki strax. í
styrjöldum koma mörg óhöpp
fyrir og margar vitleysur eru
gerðar. Ef til vill hefir það ekki
verið minnsta vitleysan í þessu
stríði, þegar Þjóðverjar réðust
á Grikkland.
Orastan m Atlaodshal.
Churchill minntist því næst
á möguleikana fyrir því, að
stríðið brytist út við Miðjarð-
arhaf, eins og áður hefir verið
frá sagt. Hann sagði, að það
yrði ekki gert út um stríðið þar,
heldur í orustunni um Atlants-
hafið. Og ef Hitler ætlaði sér
að vinna þetta stríð, þá yrði
hann að ráðast á Bretland sjálft.
í febrúar í vetur hefðu marg-
ir haldið að innrás í England
væri yfirvofandi. En hún væri
ekki komin enn. Varnir Breta
heima á Englandi væru nú öfl-
ugri en nokkru sinni áður, og
þegar hann bæri þær saman
við varnir þær, sem þeir hefðu
haft í fyrrasumar, þá fyndi
hann, að Bretar hefðu ástæðu
til að vera þakklátir fyrir
margt.
Orustuna um AtLantshafið,
sagði Churchill — yrðu Bretar að
vinna á sjónum, og pess vegna
væri þeim það svo mikið fagn-
aðarefni, að Bandaríkin skyldu
nú hafa tekið þá þýðingarmiklu
ákvörðun, að teka að sér eftirlit
með siglingunum á Atlantshafi,
allt austur að sjálfu ófriðansvæð-
ínu, því að það gerði Bretum
unnt að safna Uði sínu til bar-
áttu við kafbátana á þrengra
svæði en nokkru sinni áður. Or-
ustunni um Atlantshafið væri enn
hvergi nærri lokið, en aðstaða
Breta í henni hefði nú batnað, og
á þessUm vettvangi, i vestri, en
ekki í austri, myndi styrjöldin
verða háð til úrslita.
K. R. vann
drengjahlaupið
DRENGJAHLAUPIÐ fór
fram í gær kl. 11 f.h. Þátt
takendur voru þrettán frá þrem
félögum, Ármanni, K.R. og í.
R.
Sex vom frá Ármanni, fjórir
frá í. R. og þrír frá K. R.
K. R. vann hlaupið með 11 stig-
um. Þá var Ármann með 14 stig,
en önnur sveit Ármanns hafði 27
sþg. Loks var í. R. með 28 stig,
Fyrs:ur varð Árni Kjartansson,
Árm., 8,24,2, annar Friðgeir B.
Magnússon, K. R., 8,31,2, og
þriðji Sigurgísli Sigurðssion, 1. R.,
8,31,5.
Vega’.engdin, sem hlaupin var,
var 21/2 km.
SGAMLA BÍÚ
I Ljðsið
sem hvarf
(„The Light that failed.“)
Aðalhlútverk:
RONALD COLMAN.
Aukamynd:
Ikveikjuárás á London.
Sýnd kl. 7 og 9.
B NÝJA Blð
Spelliirkjaroir
(Spoilers of the Range).
Spennandi og æfintýrarík
amerísk kvikmynd frá
Columbia-film.
Aðalhlutverkið leikur kon-
ungur allra Cowboykappa
CHARLES STARETT.
Aukamynd:
Brezk hergagnaframleiðsla.
Börn yngri en 16 ára fá ekki
aðgang.
Sýnd kl. 7 og 9.
Jarðarför föður okkar, tengdaföður og afa,
Lofts Jónssonar,
fer fram frá dómkirkjunni þriðjudaginn 29. þ. m. og hefst með
húskveðju að heimili hins látna, Vegamótum, Seltjarnarnesi, H.
1 eftir hádegi.
Börn, tengdabörn, barnabörn.
Hafnarfjörður.
Hafnarfjörður.
Dagheimili Hafnarfjarðar
verður starfrækt í sumar ef næg þátttaka fæst.
Allar nánari upplýsingar veita undirritaðar.
Sigurrós Sveinsdóttir, Guðrún Nikulásdóttir,
Austurg. 26. Öldugötu 19.
Sigríður Erlendsdóttir,
Kirkjuveg 10.
Sendisvelnn
óskast
Verzlun O. Ellingsen h. f.
EGIPTALAND
Fih. af 1. síðu.
Ekki er enn vitað, hvort hér
er um meiri háttar tilraun a§
ræða til innrásar í Egiptaland.
llö THEODORE DREISER;
JENNIE GERHARDT
Ég hefi verið strangur, en nú er ég orðinn gamall
maður. Geturðu fyrirgefið mér?
— Ó, faðir minn, þetta máttu ekki segja, sagði
hún. Tárin drupu af augum hennar. — Þú veist það
rel, að það er ekki ég, sem á að fyrirgefa. Það var
ég, sem gerði þér órétt.
— Nei, nei, sagði hann og hún kraup á kné við
rúmið hans og grét. Hann lagði magra hönd sína á
höfuð hennar. — Svona, svona, sagði hann. — Það
er margt, sem ég skildi ekki áður. Menn verða
ritrari, þegar árin færast yfir.
Hún fór út úr herberginu, til þess að geta grátið
út í næði. Fyrirgaf hann henni að lokum? Og hún,
iem hafði skrökvað að honum. Eftir þessa sætt þeirra
virtist hann vera hamingjusamari og þau töluðu oft
saman. Einu sinni sagði hann við hana: — Mér
flnnst ég vera orðinn ungur í annað sinn.
Jennie brosti með tárin í augunum: — Þér batn-
ac áreiðanlega, sagði hún. — Og þá fer ég með þig
í ökuferð.
Lester var mjög vingjarnlegur við gamla mann-
ima.
— Jæja, hvemig líður honum í dag? spurði hann
alltaf, þegar hann kom heim. Og rétt áður en borðað
rar gekk hann inn til gamla mannsins til þess að
vita, hvernig honum liði. — Hann er bara hress,
eagöi hann atundum. — í þínum sporum myndi ég
vera áhyggjulaus.
Vesta var líka oft inni hjá afa sínum, því að
henni var farið að þykja mjög vænt um hann. Hún
kom inn til hans með skólabækurnar sínar, ef það
olli honum ekki of miklu ónæði, og las námsgrein-
ar sínar upphátt. Stundum opnaði hún dyrnar að
herberginu hans og lék fyrir hann á orgel. Lester
hafði líka keypt handa henni fallega spiladós, sem
hún kom stundum með inn í herbergi hans og spil-
aði fyrir hann. En stundum var hann þreyttur á
öllu og öllum nema Jennie, og þá langaði hann til
þess, að hún væri ein inni hjá sér. Þá sat hún þögul
við rúmstokkinn hans og saumaði. Henni var það
ljóst, að 'ekki.var langt efitr.
Það var samkvæmt eðli og hugsunarhætti Ger-
hardts að hugsa um öll smáatriði í sambandi við
andlát sitt. Hann vildi láta jarða sig í litla, lút-
herska kirkjugarðinum og hann vildi láta eftirlætis-
prestinn sinn halda líkræðuna.
— Ég vil, að allt sé svo óbrotið og einfalt, sem
hægt er, sagði hann.
Jennie bað hann áð tala ekki um þetta, en hann
vildi það nú samt. Dag nokkurn um klukkan fjögur
varð hann skyndilega mjög máttfarinn og klukkan
fimm var hann andaður. Jennie hélt um hendur
hans og horfði á dauðastríð hans. Stundum opnaði
hann augun og brosti við henni. — Mér þykir ekk-
ert fyrir því að deyja, sagði hann. — Ég hefi gert
það, sem ég gat.
— Talaðu ekki um að þú deyir, faðir minn, sagði
hún.
— Ég dey áreiðanlega, sagði hann. — Þú hefir
verið mér góð. Þú ert væn kona.
Þetta voru síðustu orðin, sem hún heyrði af vör-
um hans.
Lát föðurins hafði mjög mikil áhrif á Jennie.
Hún var tilfinninganæm kona og henni hafði þótt
mjög vænt um föður sinn. Hún sá hann nú í réttu
ljósi, vinnusaman, heiðarlegan og ráðvandan mann,
sem hafði gert það sem hann gat til að ala upp
stóran barnahóp á heiðarlegan hátt. Reyndar var
það hún, sem hafði valdið honum mestum trega á
lífsleiðinni, og hún hafði aldrei verið hreinskilin
við hann, jafnvel ekki meðan hann lá banaleguna.
Hún hugsaði um það, hvort hann gæti nú vitað, þar
sem hann var, að hún hafði sagt honum ósatt. Og
myndi hann fyrirgefa henni? Hann hafði sagt, að
hún væri góð kona.
Öllum systkinunum var sent skeyti. Bas svaraði
og sagðist mundu koma daginn eftir, og hann kom.
Hin svöruðu og sögðust ekki geta komið, en báðu
Jennie að skrifa sér, og Jennie skrifaði þeim. Það
var sent eftir lúterska prestinum og hann kom.
Hann bað fyrir hinum látna og ákvað svo greftr-
unardaginn. Feitur og pattaralegur grafari tók að
sér að sjá um jarðarförina. Fáeinum vinum í hverf-
inu var boðið og á þriðja degi frá láti Gerhardts
var hann jarðsunginn. Lester fór með Jennie, Vestu
og Bas til litlu lútersku kirkjunnar og hlustaði á
leiðinlega líkræðu. Hann hlustaði á langa frásögn
um lífið hinum megin og dýrð þess, en hann varð
dálítið óþolinmóður, þegar presturinn fór að tala
um helvíti. Bas leiddist líka, en hann sat hinn ró-
legasti. Hann leit á föður sinn sem hvern annau