Alþýðublaðið - 08.09.1941, Qupperneq 4

I
MÁMKJÐAGUR 8. SEPT. 1941.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
MÁNUDAGUR
M ‘ —
Næturlæknir er í nótt Krist-
björn Tryggvason, Skólavörðustíg
33, sími 2581.
Næturvörður er í Reykjavíkur
og Iðunnar apótekum.
ÚTVARPIÐ:
20,00 Fréttir.
20.30 Um daginn og veginn
(Kristján Guðlaugsson rit-
stjóri).
20.50 Hljómplötur: Valsar.
21.05 Upplestur: ,,Hlíf“, smásaga,
eftír Sigbjörn Obstfelder
(Sigríður Einarsdóttir frá
Munaðarnesi).
21.30 Útvarpstríóið: Frank
Bridge: a) Rússneskur vals.
b) Sekkjapípan. c) Lítið
' ástarljóð. ' d) Hergöngulag.
21.50 Fréttir. — Dagskrárlok.
Cm 5000
manns hafa nú séð garðyrkju-
sýninguna. Kom mikill mannfjöldi
á sýninguna í gær — og þótti mik-
ið til brómskrúðsins" koma, enda
er það aðalatriði sýningarinnar.
Sýningin verður enn opin í nokkra
daga.
Tugþrautarkeppninni,
sem fara átti fram um helgina,
var frestað, vegna veðurs.
riTT'í
I"IT1U‘|-Gm
„Súðinu
Vegna plássleysis í Súðinni
verður Þór sendur í kvöld með
flutning og farþega á Breiða-
fjarðarhafnir sunnán Flateyj-
ar. Fyrsti viðkomustaður Súð-
arinnar verður þannig Flatey.
FYRSTU TVÖ ÁR ÓFRIÐARINS
Frh. af 3. síðu.
búið, þó að de Gaulle hershöfð-
ingi, nú fioringi „frjálsra Frakka“
hefði í riti bent mjög rækilega
á þýðingu vélahernaðarins.
Þannig stendur á því, að hinn
stiolti franski 'her, sem í siðustu
heimsstyrjöld héit út í fjögur ár,
vár nú gersigraður á einurn fimm
yikum. Stjórn, sem í mesta flýti
var hiynduð í Vichy, sarndi Um
voipnahlé í Compiégine í sama
járnbrautarvagniimm lOg Þjóðverj
ar í nóvember 1918, þegar þeir
gáfust upp, v'Opnahlé, sem gerði
helming Frakklands að hernumdu
landi. SlU'ttiu áður hafði Italia
sagt Frakklandi ög Englandi
stiið á hendur, án þess þó að
taka til að byrja með notokurn
virkan þátt í stríðinu.
(Framhald á miorgun).
Fin teknir ðr nm-
ferð í fyrrinótt!
L
ÖGREGLAN varð „vör‘
fyrrinótt, eins og þeir
kalla það. Fann hún fimm
nienn ölvaða á götum bæjarins
og tók þá úr umferð.
í nótt var hins vegar rólegt
og engir teknir úr umferð.
Grænt sendisveiuahjól,
hefir tapazt. Þeir sem gætu
gefið upplýsingar um hjólið,
eru vinsmlega beðnir að
hringja í Alþýðuprentsmiðjuna
h.f. Sími 4905.
Móðir Rooseveits
SARAH DELANO ROOSE-
VELT, móðir Roosevelts
forseta, lézt í fyrrinótt á ætt-
arsetri Rooseveltanna, Hyde
Park í New ’Yorlt ríki. Var hún
86 ára að aldri.
Roosevelt forseti dvaldist um
helgina á ættarsetrinu, og var
hann hjá móður sinni síðustu
stundirnar.
Forsetanum hafa þegar ver-
ið send fjöldi samúðarskeyta,
m. a. frá MacKenzie King, for-
sætisráðherra Kanada.
LENINGRAD
Frh. af 1. síðu.
hvergi hafa tekizt ' að rjúfa
varnarlínu Rússa úmhverfis
borgina. Og það er einnig við-
urkennt af þeim, að borgin sé
ekki algerlega innilokuð. Þeir
segjast að vísu hafa. rofið aðal-
járnbrautarlínuna til Moskva,
en frá box^ginni sé enn járn-
brautarsamband í austurátt.
Þjóðverjar gera óguirlegair loft-
árásir á vígstöðvar Rússa við
Leningrad. En flugvélatjón þeirra
er mikið. Segjast Rússar hafa
eyðiiagt fyrir þehn 300 flugvél-
ar á örfáum döguim.
Mikii’l bardagahugtur er sagð-
ur í íbúiulm Leningradhorgair og
hafa þeir í útvarpi tif annarra
hluta Rússlands lýst yfir að þeir
muni verja jjprgina meðan nokk-
ur stendur uppi.
Kaapi guil hæsta tnK. Flg*-
turþór, Halaarstrœtó 4.
GAMLA. BIO
Æskan daisar
l! (Dancing Co-Ed).
Aðalhlutverkin leika:
LANA TURNER.
RICHARD CARLSON
ARTIE SHAW
og danshljómsveit hans
AUKAMYND: WINSTON
CHURCHILL og ROOSE-
VELT hittast á Atlants-
hafi og Koma Churehills
til íslands.
ÍSýnd klukkan 7 og 9.
S NÝJA BiO
Óður hjartans.
(Music in my Heart).
Ameríksk söngvakvik-
mynd.
Tenorsöngvarinn
TONY MARTIN
RITA HAGWORTH
AUKAMYND: Frétta-
mynd er sýnir ROOSE-
VELT og CHURCHILL
hittast á Atlantshafi. —
Konxa Churchills til Rvík-
ur og ísl. hlaðamennirnir í
Londón.
|Sýnd klukkan 7 og 9.
Öllum þeim, er auðsýndu mér samúð í fráfalli og jarðarför
konunnar minnar,
JÓNÍNU ELÍSABETAR INGIMUNDARDÓTTUR
frá Bolungavík,
og þeim, er henni hjúkniðu í sjúkdómsþrautum hennar, sendi
ég hér með innilegar þakkir.
Þorsteinn Arixórsson.
Gólfklúbbur íslands,
Undirbúningskeppni fyrir Golf-
meistarakeppnina fór fram
fyrir nokkru. Náði Gísli Ólafsson,
núverandi meistari, beztum
árangri. Eru það átta menn, sem
nú keppa um meistaratitilinn.
Handknattleiksmótið.
Keppt í kvöld kl. 7 Vz ■
Áheit á Strandarkirkju.
10 kr. frá G. B.
Áheit á Hallgrímskirkju í Saurbæ.
10 kr. frá G. B.
Trúlofun.
Nýlega hafa opinberað trúlofun
sína ungfrú Ósk Óskarsdóttir,
Bröttugötu 3 og Mr. William J.
Brown, San Mateo, California,
U.S.A.
Auglýsið í Alþýðublaðinu.
t dag er næstsíöasti sðludagnr .Eadnrnýið strax f dag HAPPDIÆTTI9
53 VICKI BAUM:
SUMAR VIÐ VATNIÐ
er. Hér er enginn maður, sem ég hefi gaman af að
vera samvistum við. Já, þér horfið á mig, hina frægu,
Bojan. En ég er meira einmana en þér hafið hug-
mynd um. Og enginn hefir hugmynd um, hversu
dýru verði við kaupum frægð okkar. Við kaupum
hana fyrir hjartablóð okkar, hvorki meira né minna.
Og hvað fáum við svo í staðinn?
Bojan var orðin æst. Hún lék sorgarhlutverk. En
hún var samt hamingjusöm. Hún veitti tilfinningum
sínum útrás í þessu gamla hlutverki. Og svo voru
hæfileikar hennar miklir, að hún hafði ekki hug-
mynd um, að hún var að leika. Tárin komu fram í
augu henni. Hell var líka snortinn. Hann hélt niðri
í sér andanum og þorði ekki að opna munninn af
ótta við að hann segði eitthvað, sem ætti ekki við.
Bojan bar sig til, eins og hún stæði fyrir framan
kvikmyndatækin, og hún fann það, sér til mikillar
gleði, að tárin voru að koma fram í augu hennar. Hún
brosti með vot augu og titrandi varir og sveipaði
sjalinu fastar að sér, svo að hún sýndist ennþá
grennri.
— Þér megið ekki hlægja að mér, herra doktor.
Hverju haldið þér, að ég búizt við af lífinu? Það er
bráðum búið. Ég veit, að ég dey ung. Já, ég veit það,
endurtók hún nærri því æst, því að hún vildi ekki
láta grípa fram í fyrir sér. — Ég er þegar orðin
gömul kona, og nú skal ég trúa yður fyrir leyndar-
máli. Ég þekki ekki ástina. Ég hefi aldrei orðið inni-
lega ástfangin. ,
Hell gekk hrærður við hlið hennar eftir malar-
bornum garðstígnum. Síðustu setningunum hafði
frú Bojan aðeins andað fram, og kann varð að leggja
við hlustirnar, svo að hann gæti heyrt þær. Honum
fannst hlægilegt að hugsa til þess, að hér gekk hapn,
hinn blásnauði Urban Hell við hliðina á hinni frægu
frú Bojah, og hún var óhamingjusöm. Og hún sagði
honum frá leyndustu hugsunþm sínum, og hún hafði
komið til hans í draumi og kysst hann. En hve það
er undarlegt, hugsaði Hell, og hjarta hans sló ört.
Frá því May fór, reikaði hann um hér við Meyja-
vatn, án verndarengils, eins og trúaður maður, sem
hefir týnt verndargrip sínum. Hann greip um hönd
frú Bojans og hélt fast í hana.
— Hujjsið þér stundum til mín? hvíslaði frú Boj-
an .... ég hugsa oft um yður. Ég hefi hugsað um
yður frá því ég sá yður fyrst. Mig dreymir um yður,
bæði í svefni og vöku. -7— En, herra Hell, hvað eruð
þér að gera?
En Hell hafði ekkert gert. Hann hafði aðeins
tautað ,,Já“ og þrýst hönd hennar fast. Hann var
mjög óviss í sinni sök. Hann var hræddur við allar
æsingar.
Hyert einasta orð, sem Bojan sagði, gekk honum
til hjarta. Hann hreyfði sig ekki, enda þurfti hann
þess ekki. Bojan hvíldi allt í einu í örmum hans, og
kossar hennar voru ekki eins ástríðulausir og barna-
legir kossar Pucks. Það var svo mikil ástríða í at-
lotum hennar, að hann snarsvimaði og honum fannst
vetrarbrautin dansa fyrir augum sínum. Harxn stundi
af æsingi og endurgalt þessi atlot. Svo fór hún að
kjökra og hlægja í senn. Hell varð ótta sleginn og
sleppti henni strax. Þegar hann opnaði augun hall-
aði hann sér upp við rétt, og rétt hjá honum stóð
baróninn með ljósker í hendi. Hann brosti sínu
vanalega brosi, sem var öllu líkara grettu. Hell
greip andann á lofti og Bojan rak upp hálfkæft óp.
Andartak vissi hún ekki, hvað hún átti af sér að
gera, hvort hún ætti að láta líða yfir sig eða flýja,
en loks ákvað hún hið ríðarnefnda, lyfti kjólnuni
og þaut burtu.
— Ég kom bara með lykilinn að baðhúsinu, sagði
baróninn mjög ástúðlega. Hell hafði búið sig undir
hið versta, helliskúr af reiðiorðum eða jafnvel löðr-
ungum. En andspænis óbifanlegri ró heimspekings-
ins fannst honum hyldýpisgjá opnast við fætur sér,
og honum fannst hann vera að sökkva ofan í þetta
hyldýpi. Hálfutan við sig gekk hann við hlið Dobb-
ersbergs ofan að baðhúsinu. Hvað á ég að segja?
Hamingjan góða, hvað á ég að segja? hugsaði Hell,
og hann fann stöðugt hvernig svitinn rann ofan
bakið á honum.
Tvisvar opnaði hann munninn, án þess nokkurt
hljóð kæmi yfir yarir hans. En loks sagði hann
sjálfum sér til mikillar undrunar: — Ég lendi alltaf
í hálfkyndugum kringumstæðum hér fyrir handan.
— Kringumsæðum, setm eru yður til meiri heið-
urs en mér, svaraði baróninn mjög vingjarnlega. —
Þó ættu menn ekki að gera meira veður úr slíku en
ástæða er til. Væri ég í yðar sporum, kæri doktor,
myndi ég ekki taka þetta .... hm. .... þetta daður
alvarlega. Þegar konan mín er í sumarleyfi hér