Tíminn - 01.12.1963, Blaðsíða 3

í SPEGLITÍMANS
if SYSTIR Luc-Gabrielle situr
þarna með gítarinn sinn og
syngur lög, sem efst eru á vin-
sældalistum hjá bandarískum
unglingum í dag. Það var fyrir
tveimur árum, að tvær nunnur
komu að máli við formann
Philips-plötufyrirtækisins í
Briissel. I>ær sögðu að í klaustr
inu þeirra væri starfræktur
stúlknaskóli og á kyöldin
syngja þær smálög, sem systir
I.uc-Gabrielle scmdi. Þessir
söngvar eru svo vinsælir hjá
stúlkunum að þær langar til
að eiga þá á plötu. Hvort
fyrirtækið vildi nú ekki gera
svo vel, að gera plötu með
þeim og gefa hana út í svo sem
hundrað eintökum, sem syst-
urnar gætu gefið, þær væru
fúsar til að borga kostnað-
ic KLÆÐSKERI nokkur í Dan
mörku hefur undanfarið haft
nokkuð erfitt starf með hönd-
um. Vegna gamankvikmyndar,
sem verið er að gera þar í
landi hefur hann verið beðinn
að sauma jakkaföt, nákvæm-
lega eins og ein, sem grínleik-
arinn Direh Passer á, og eiga
þau að vera handa St. Bern-
hardshundi. Þetta er auðskilj-
anlega heídur seinlegt verk og
viðskiptavinurinn þurfti oft að
máta og þá gekk á ýmsu. Ekki
er vitað livaða hlutverk hund-
urinn fer með í myndinni, en
klæðskerinn heldur, að hann
eigi að vera staðgengill Dirch
Passers í einhveriu atriðanna.
Á myndinni má sjá að þetta
er allra fallegasti hundur, en
auðvitað má deila um það,
hvort að hann sé líkur Dirch
Passer.
inn. Því miður sagði forstjór-
inn, það er svo mikið að gera
sem stendúr. Þréihur mánuð-
um síðar komust nunnurnar
að. Systir Luc-Gabrielle kom
með tjögurra manna kór og
gítarinn sinn og sagði kristi-
lega brandara meðan á upp-
★ SURREALISTINN Salvador
Dali dvelur sem stendur £ New
York. Þar hefur hann m. a.
gert nýjasta listaverk sitt, sem
liann nefnir, umstang og sköp-
un, en samkvæmt áreiðanleg-
um heimildum þá ríkir mikið
umstang í vinnustofuin hans,
meðan sköpunin fer fram. Á
þessari mynd sést listamaður-
inn, þegar andinn er yfir hon-
um, en orsök hans er hin
fagra aðstoðarkona og hópur
af grísum. Eyrir utan málningu
notaði listamaðurinn 100 kg. af
popkorni og stóra tunnu fulla
af súkkulaðileðju. Þótt undar-
legt megi virðast var Dali svo
gamaldags, að nota pensla við
að koma málningunni á léreft-
ið, en popkornið og súkkulað-
ið varð að setja á með bifhjóli.
Það er greinilega líf og fjör í
vinnustofunni, þegar málverk-
in eru að fæðast.
töku stóð til að gera minna úr
taugaóstyrknum. Á milli þess
sem þær sungu, drógu þær sig
í hlé og báðust fyrir. Þegar
farið var að spila upptökuna
runnu tvær grímur á eigendur
fyrirtækisins, söngvarnir voru
óvenju skemmtilegir. f staðinn
fyrir að framleiða hundrað ein-
tök af plötunni voru ein þús-
und gerð og á svipstundu varð
þetta metplata í Belgíu, Hol-
landi, Frakklandi, Spáni, Kan-
ada, Sviss og Þýzkalandi, en
það gegndi ekki sama máli í
Bandaríkjunum. Þá var tekið
upp á gömlu sölubragði, tvö
lög voru i.ekin af plötunni og
gerð að 45 snúninga plötu. —
Annað þeirra heitir Dominique
og gengur nú þarna fyrir vest-
an eins og eldur í sinu. Systir
Luc-Gabrielle er nokkuð ó-
venjulegur keppinautur Bobby
Darins og Paul Anka og hún
segir sjálf, að henni geðjist
ekiki að þessu, trúboðsstarfið
sé mikílvægara.
ic NÝTT fyrirbrigði í rock-
og dægurlagaheiminum hefur
nú skotið upp kollinum. Það
eru fjórir unglingar, secn
nefna sig „bjöllurnar”, sam
hafa komið þessu af stað. Fyr-
ir ári voru þeir einungis venju-
legt skcmmtiatriði í Liverpool,
og sungu lög eins og Twist
and Shout og Love me Do, en
svo rakst útsmoginn umboðs-
maður á þá og gerði þá heims-
fræga. tíjöllurnar eru klippt-
ar þannig, að varla sér í augun
eða hálsinn og textarnir sem
þeir syngja eru eitt „Yeh”,
sem er öskrað við þrjá gítara
og trommur. Bandaríkjamenn
segja, að ekkert nýtt sé í þessu
fyrir-þá, cn Englendingar falla
greinilega í stafi. Jafnvel
drottningarmóðirin hefur ver-
ið á hljörr.leikum hjá þeim og
skemmti sér ágætlega. Þegar
hljómleikar byrja kallar fyrir-
liðinn. Þeir, sem eru í almenn
um sætum klappi, en hinir
hristi gimsteinana, Enginn af
Bjöllunum les nótur, en tveir
þeirra byggja upp hávaðann,
sem þcir gera með rafmagns-
tækjum og mögnurum, svo
twista þeir, hlæja og segja
brandara á sviðinu, en söngn-
uim virðast vera gerð minnst
skil.
★ MIKID er nú talað um það
í Lonclon, hve mörg börn fæð-
ist í konungsfjölskyldunni á
næsta ári. Nýjasta nýtt er það,
að Margrét prinsessa eigi von
á barm. £f það er rétt, þá er
það fjórða barnið, sem von er
á í fjölskyldunni, en það hefur
lengi verið vitað, að Margrét
prinsessa og maður hennar,
Anthony Armstrong Jones, nú
Snowdon, lávarður, vilja gjarn
an gefa syni sfnum, hinum 2ja
ára gamla Lord Linley litla
systur. Oiðrómur þessi bygg-
ist aðallega á því, að Margrét
prinsessa hefur ekki sýnt slg
opinberjega í lengri tíma, en
hirðin er þögul sem gröfin og
segist ekkert mega segja, fyrr
en opinber tilkynning liggur
fyrir.
Á fæðingarheimili nokkru í
Los Angeles fá foreldrarnir
grammofónplötu, sem enduróm
ar fyrsta öskur barnsins. Á
plötumiðanum stendur stórum
rauðum stöfum, má ekki prufu
spija í spítalanum.
★ AMERISKI grínleikarinn
Danny Kaye er nú í Bretlandi,
þar sem hann er að liúka við
seríu af sjónvarpsþáttum, en
þeir verða sýndir í apríl næst-
komandi. Myndin er tekin þeg-
ar honum var gefið uppstopp-
að pokadýr, en það er merki
sendistöðvai númer tvö hjá
BBC, og allir, sem þar koma
fram fá uppstoppað pokadýr.
Danny er nýbyrjaður að vinna
aftur eftir langt hlé og segist
hafa ijúkla ánægju af.
ic DANSKI leikstjórinn Sam
Besekow hélt nýlega mjög
merkilegan fyrirlestur um leik
list í sjónvarpinu. Þar setti
hann meðai annars fram merki
lega tillögu og komst að skyn-
samlegum niðurstöðum. Hund
urinn hans, risapuddelinn, Gi-
got, gleypti í sig hvert einasta
orð af fyrirlestrinum og skil-
aði því svo öllu af sér fyrir
framan ljósastaur í Ceresvej.
Harald Morgensen, ritstjóri á
Politiken var svo hrifinn af
þessuin fyrirlestri, sem hann
heyrði í sjónvarpinu, að hann
bað Besekow utji að fá að birta
hann, því var svarað játandi,
en tveimur dögum siðar
hringdi Besekow til Mogensen
og sagði honum, að því miður
gæti hann ek;ki fengið grein-
iua, bví að hundurinn hans
hefði étið hana. Á myndinni
virðist Gigot vera hálfmiður
sín vegna þessa óhapps, en
Besekow brosir uppörvandi til
hans.
T í MI N N, sunnudaginn 1. desember 1963. —
3