Tíminn - 01.12.1963, Blaðsíða 6

_ *
Friðrik Olafsson skrifar um
RITSTÖRF BOBBY FISCHER
PRESTKOSNING-
AR í REYKJAVÍK
Bobby Fischer hefur nú haslað
sér völl á r.ýjum vetvangi. Er
hann tekinn til' við að skrifa grein
ar og fást við skákútskýringar í
„Chess Life“ málgagni bandaríska
skáksambandsins, og sýnir þetta
ljóslega, að Bobby er fleira gefið
en að stunda skák eingöngu. Við-
horf hans til manna og málefna
eru einkar fróðleg í öllu sínu
hispursleysi og ekki verður hann
sakaður um að draga taum neins
sérstaks, nema ef vera skyldi —
tja, sleppum því Ég ætla nú að
birta hér eina greina hans, en
hún er skrifuð í tilefni af því,
að hann sigraði í minniháttar
skákmóti í Bandaríkjunum, svo-
nefndu „Western Open“. Mót
þetta var haldið um svipað leyti
og Piatigorsky-mótið i Los Angel
es og gefur það Bobby tilefni til
nokkurs samanburðar, sem ekki
er alls kostar hagstæður okkur
Piatigorsky-mönnum- — Gef ég nú
Bobby orðið: ,
„Western Open“ er fyrsta helg-
armótið (þ.e weekend tourna-
ment). Slík mót eru algen.g i
Bandaríkjunum og eiga miklum
vinsældum að fagna. Taka þau
3—4 daga og eru tefldar 2 um-
ferðir á degi hverjum.. Athugas.
ritstj.), sem ég hefi tekið þátt í
s.l. 6 ár og var ég í upphafi hald-
inn nokkrum efasemdum, vegna
þess hve_ þétt er teflt í slíkvim
mótum. í reyndinni vissi és þó,
að ég veigraði mér ekki við að
tefla tvær umferðir á dag, því
að viðhorf mín til skákmóta eru
allt önnur en til einvíga. Skák-
mót eru nefnilega enginn mæli-
kvarði á stvrkleika manna, eins
og hins vegar einvígi eru. — held
ur líkjast þau meira hestaveðreið
um, þar sem endanleg röð er ekki
alltaf í fullu samræmi við verð-
leika hvers og eins. (Væntanlega
er Bobby hér efst í huga Áskor-
endamót.ið í Curacao, þar sern
hann hafnaði í 4. sæti. drjúgum
spöl á eftir þeim Petrosjan, Keres
og Geller. Ath. ritstj.).
Andstæðingar mínir í „West-
ern Open“ komu mér sannarlega
á óvart msð taflmennsku sinni.
Ég hafði búizt við að geta „mal-
að“ sérhvern þeirra innan 20
leikja, en ekkert slíkt skeði. Satt
að segja var mótspyrna þeirra svo
hörð, að ég 'tel megnið af skák-
unum, sem ég tpfldi þarna. standa
öllum skákur.um í Piatigorsky-
mótinu framar að gæðum. að und
antekinni þó vinningsskák Njad-
orfs gegn Keres!
Ég ætla nú að sýna ykkur hvað
ég á við, með því að birta hér
tvær skáka minna úr mótinu.
(Önnur þeirra birtist hér. Ristj.)
Ég hefði að sjálfsögðu ekki þurft
að velja cinmitt þessar tvær tii
að færa sönnur á staðhæfingu
mína, a.m k. þrjár aðrar hefðu
komið til greina Berið saman þess
ar skákir við skákirnar í Piatigor
sky-mótinu!“
Hér lýkur grein Bobbys og tekur
hann síðan til við að útskýra skák
irnar. Eru athugasemdir hans
gerðar af nrkilli samvizkusemi.
en ekki or ég viss um, að allir
séu sammála þeim skoðunum, sem
þar eru látnar í ljós. En sjónar-
mið hans,og afstaða til samtíðar-
mannanna eru í mörgu tilliti ný-
stárleg, og sjálfsagt, að allt komi
fram hér fyrir augu lesenda. —
Gef ég því Bobby orðið á ný:
„Hvítur er kominn með tapaða
stöðu snemma í þessari skák, en
það kastar engri rýrð á hæfileika
hr. Reinhards, að staða hans hryn-
ur svo skjótlega til grunna. Skák-
in er freimur enn ein sönnun þess,
að traust og rökrétt byrjunartafl-
mennska markar undantekningar-
laust stefnuna í sérhverri skák.
(Bobby á þá við, að sigur hans í
þessari skák sé rökrétt afleiðing
af trausti byrjanaþekkingu hans.
Ritstj.).
Hv.: Reinhard: Sv. B. Fischer.
Kóngindversk byrjun.
1. Rf3, Rf6; 2. g3, g6; 3. Bg2
Bg7; 4. 0-0, 0-0; 5. d3, d6
„Þið ráðið, hvort þið trúið því
eða ekki“ Svartur stendur betur
í þessari «töðu! Það er sama,
hverju hvítur leikur nú, svartur
breytir til og nær betra tafli vegna
hagstæðari peðastöðu sinnar! (Það
er nú svo. Þetta minnir mig á,
að ungverski skákmeistarinn Brey
er, sem nú er látinn, kom eitt sinn
fram með þá nýstárlegu kenningu,
að hvítur væri í upphafi tafls glat
aður, vegna þess að hann ætti leik
inn. Eitthvað svipað virðist vaka
fyrir Bobb.y hér, en gaman væri að
heyra álit hans á stöðunni, sem
á sér stað cftir 6. c4, e5 —(breyt
ir til) — 7. Rc3 o.s.frv. Þá er
komin upp nákvæmlega satna stað
an og í skákinni, munurinn er ein
ungis sá, að hlutverkaskipti hafa
orðið með aðilum. Ath. ritstj.). —
í skákinni Filip—Fischer, Varna
1962, tókst svarti að ná betri stöðu
á sama hátt: 1. d4, Rf6; 2.
c4, g6; 3. g3, c6; 4. Bg2,
d5; 5. cxd5 cxd5; 6. Rf3,
Bg7; 7. )-0, 0-0; 8. Rc3 . . • . , og
nú breytti svartur út af á réttu
augnabliki og fékk betri stöðú með
því að Ieika — Re4. — En snúum
okkur nú að skákinni aftur.))
6. e4, c5; 7. Rc3
Algengara er 7. Rbd2, og er traust
asta áframhald svarts þá —, Rc6;
8 a4, Hb8; 9 Rc4, a6; 10. a5,Be6;
11. Rfd2, dö; 12. exd5, Bxd5 með
betri stöðu fvrir svart. Fischer-
Popel, „Oxlohoma Open“, 1956).
7. —, Rc6- 8. h3, Hb8; 9. Be3
(9. d4 gengur hér ekki vegna —,
cxd4; 10. Rxd4, Rxe4; 11.
Rxc6, Rxc3; 12. Rxd8, Rxdl og
svartur vinnur peð).
9. —, b5; 10. e5
(Níu af hverjuni tíu stórmeistur-
um, þar á meðal Petrosjan, Bot-
vinnik, Keves og Smyslov hefðu
teflt á sama liátt hér. Engu að
síður leiðir leikurinn óhjákvæmi-
lega til tapaðrar stöðu fyrir
hvítt!!).
10. —, dxe5; 11, Bxc5
(Svarta staðan lítur nú heldur ó-
hrjálega út og kynni margur að
ætla, að svartur væri með tapað
tafl. Þessi sama staða kom einnig
upp í skák milli Mednis og Fisch-
ers í Bandaríkjameistaramótinu
1958 með þeirri undantekningu,
að skipt hafði verið upp á a-peðun
um (a-peðín ekki á borðinu). Það
eitt út af fyrir sig er til hags-
bóta fyrir hvít, en nægir ekki til
að bjarga tafhnu).
11. —, 1)4!
(Áætlun svarts verður nú ljós.
Hann þvingar hvíta riddarann á
c3 til að leita undan og tryggir
sér síðan yfirráðin á d4-reitnum.
Mednis lék 12 Ra4, en eftir —,
Rö5 var stað'i hans töpuð).
12. Rel
(12. Ra4 væri ekki betra vegna
—, Da5, sem þvingar hvít til að
leika annað hvort 13 b3 eða c3.
Eftir 12. Re4 hins vegar, getur
svartur se’t á „fulla ferð“, því að
hann kemur öllum mönum sínum
i spilið með leikvinningi).
12. —, Rxe4; 13. dxe4, Da5
(Svartur hefur nú yfirburðastöðu)
14. Be3
(14. Dd5 mundi leið óverjandi lil
taps eftir 14. —, Hb5; 15. Dxc6,
Hxc5; 16. Da8, Be6; 17. Db7, Hc7,
og vinnur drottninguna).
14. —, Ba6; 15. Hel, Hfd8;
16. Dcl
(Þótt undarlegt megi virðast, þá
var 16. Dbl, sennilega bezti leikur
inn hér).
16. —, Rd4; 17. Kh2
(Eftir þennan leik er skákin að-
eins sýningaratriði af hálfu svarts.
Hvítur hefði átt að leika hér 17.
Rxd4, exd4; 18. Bd2 hótandi; 19.
a3. Svartur leikur þá bezt —, Db6
og svarar 19. a3 með —, b3, en
öðrum leikjum —, d3).
17. —, Hbc8; 18. Rxd4
(Þungbær leikur en nauðsynlegur.
Áætlun svarts. sem hófst í 10. leik,
hefur nú náð fram að ganga og
(Framhald á 9 siðu)
Á sunnudaginn kemur, þann 1.
des. fara fram prestskosningar í
6 prestaköllum Reykjavíkurpró-
fastsdæmis og eru það yfirgrips-
mestu prestskosningar, sem farið
hafa frarn hér í Reykjavík til
þessa. Alls err. á kjörskrá i kosn-
ingum þessum rúmlega 20 þús.
manns.
Þar sem gcra má ráð fyrir, að
sóknaskipting sé nokkuð óljós í
hugum tnargra, sem vilja neyta
kosningaréttar síns, þykir rétt
að benda hér á nokkur atriði varð
andi kosningar þessar.
í Nesprestakalli verður kosið á
tveimur ítöðum. í Melaskólanum
(í 4 kjördeildum) fyrir þann hluta
[ prestakallsins. sem er í lögsagnar
umdæmi Reykjavíkur, en í Mýrar-
húsaskóla íyrir þann hlutann, sem
síðar er ráðgert sérstakt presta-
kall (Seltjarnarnesprestakall), —
sbr. auglýsingu' dóms- og kirkju-
málaráðuneytifins dags. 19/8 1963.
í Háteigsprestakalli verður kos-
ið í Sjómannaskólanum (6 kjör-
deildir). En Háteigsprestakall nær
yfir eftirf.irandi svæði: Rauðarár-
stíg að vestan, Reykjanesbraut að
sunnan til Kringlumýrarbrautar,
síðan ræður Kringlumýrarbraut,
að Suðurlandsbraut, þá Suðurlands
braut að Nóctúni og Nóatún í sjó.
Enn fremur fylgir Háteigspresta-
kalli væntanlegt Háaleitispresta-
kall, en takmörk þess eru hugsuð
Háteigsprestakall að vestan, Suð-
urlandsbraut og Miklabraut að
norðan og sunnan, unz þær götur
skerast (sbr. augl. kirkjum.r. 19/8
1963).
í Langhoitsprestakalli verður
kosið í Vogaskóla (4 kjördeildir),
en sóknin takmarkast af Holtavegi
að norðan og Suðurlandsbraut
og Elliðaám a'ð sunnan og austan.
i Bústaðaprestakalli í Breiða-
gerðisskóla (2 kjördeildir). Presta
kallið takmarkast af hluta af
Miklubraut, Suðurlandsbraut og
Elliðaám, Bústaðavegi og Grensás
vegi. Enn fremur fylgir hluti af
væntanlegu Fossvogsprestakalli,
sem takmarxast af línu frá Grens
ásvegi í Kópavog (Fossvogsdalur,
Breiðholt, Breiðholtsvegur og
Blesugróf).
í Ásprestakalli verður kosið í
Langholtsskólanum (3 kjördeild-
ir), en auk þess verður kjördeild
í Hrafnistu fyrir vistmenn þar.
Þar sem hér er um að ræða nýtt
prestakall þykir rétt að telja hér
upp þær götur og hús er presta-
kall þetta nær yfir: Ásvegur, Aust
urbrún, 3rúnavegur, Dalbraut,
Dragavegur, I.augarásbl., Dyngju-
vegur, Efstasund nr. 2—64, Engja-
vegur (Bræðrapartur, Bræðrapart
ur A, Bræðrapartur B; Engjabær,
Laugardalur, Laugatunga); Hjalla
vegur, Hólsvegur, Holtavegur,
(Engjabær, Langholt), Kambsv.,
Kleifarvegur, Kleppsvegur (nr. 52
—106; Heiði, Hlíðarendi, Hrafn-
ista, Kleppur, Kleppur—Prófhús,
Kleppur-Víðihlíð, Melstaður,
Nafta, Sólvellir, Ægissíða-braggar
5. 6. 7. 8. 9 og 11); Langholts-
vegur (stök nr. 1—69 og jöfn nr.
2—84); Laugarásvegur; Lauga-
mýrablettur; Múlavegur (Hafra-
fell, Laugarás, Reykjaborg); Sel-
vogsgrunn, Skipasund (stök nr.
1—51 og jöfn nr. 2—56); Sporða-
grunn, Suðurlandsbraut (Álfa-
brekka), Sandlaugavegur (Breiða
blik), Efstahlíð (Holt), Jaðar
(Mold), Reykir (Úthlíð), Braggi
við Norðurhlíð; Braggi 12. 13. 16.
13.), Sunnuvegur, Vesturbrún.
í Grensásprestakalli verður kos-
ið í Breiðagerðisskóla (2 kjördeild
ir). Þar sem hér er einnig um
nýtt prestakall að ræða, verða hér
taldar upp þæi götur og hús, sem
teljast til þessa prestakalls:
Brekkugerði, Bústaðavegur, Soga-
iiiýrarblettur, Grensásvegur (jöfn
nr. 24—60, Fagrahlíð), Háaleitis-
vegur (Sólheimar), Kringliunýrar
blettur 23 og 24; Háaleitisvegur;
Sogamýrarblettur 32, 34, 36, 38,
39, 41 og 59; Heiðargerði, Hvamms
gerði; Hvassaleiti; Mjóumýrarveg-
ur; Kringlumýrarblettur: 12, 14,
15 og 17; Skálagerði, Stóragerði,
Bústaðavegur; Fossvogsbl. 30, 31,
39, 42, 42A (47), 49, 50, 51, 54,
55. — Búsfaðablettur 3, 7 23. Foss
vogsvegur Fossvogsvegur 2, 2A, 3,
5, 13 og 14. Klifvegur, Fossvogs-
blettur, Reykjanesbraut, Garðs-
horn, Hjarðarholt, Kirkjuhvoll,
Leynimýri, Rauðahús, Sólbakki,
Sólland og Br 88 Fossvogi; Sléttu
vegur, Fossvogsblettur.
(Frá Reykjavikurpr.dætni).
í HLJÓMLEIKASAL
Píanótónleikar
Ungur, amerískur píanóleik-
ari, Daniel Pollack að nafni,
hefir dvalið hér á vegum Tón-
Iistarfélagsins, og hélt hann
tónleika fyrir styrktarfélaga
þess í Austurbæjarbíói þ. 28.
nóv. s.l.
Pollack er duglegur og raun-
hæfur listamaður, og skemmti-
legur fulltrúi hinnar yngri kyn-
slóðar.
Efnisskráin var vel og smekk
lega valin, og hófst á Wander-
er-fantasiu Schuberts Túlkaði
hann mjög fallega hinar björtu
og tæru línur þessa sígilda
verks. Riccercore og Toccata
eftir Menotti, sem mun ekki
hafa heyrzt á tónleikum hér
fyrr, er bráðsnjallt og áheyri-
legt verk, sem listamaðurinn
lék afburðavel.
Capricio í fis-moll, og tvö
Intermezzi ásamt Rapsódíu í
Es-dúr eftir Joh. Brahms, lék
Pollack af skilningi og alúð, og
yfir Rapsódíunni, sem er orðin
heldur sjaldheyrð, var bæði
reisn og öryggi.
Nocturne fyrir vinstri hönd
eftir Schriabine. var á köflum
í stirðara lagi, en etiide í dis-
moll eftir sama höfund, var
vel og skörulega flutt.
Að lokum var svo etiide eftir
Szymanowski, og sónata eftir
Samuel Barber, og mun hún
ekki hafa verið leikin hér fyrr.
Er sú sónata erfið í út-
færslu og full af píanistiskum
klókindum, sem listamaðurinn
lék sér að, og gerði um leið
verkið mjög áheyrilegt. Tækni
hins unga píanóleikara stendur
vissulega föstum fótum; túlkun
hans og skilningur á því er
hann flutti, var eðlilegur, heil-
brigður og sannfærandi.
Mikil bót er að hinu nýja
hljóðfæri Tónlistarfélagsins,
sem er hljómfallegt, og með
blæbrigðaríkum tón. Eru skipt-
in konsertgestum ánægjuefni.
þar eð gamla hljóðfærið var
farið að reyna fullmikið á
heyrn manna, en angraði jafn-
framt augað.
Unnur Arnórsdóttir
J
6
T í M I N N, sunnudaginn 1. desember 1963.