Alþýðublaðið Sunnudagsblað - 08.08.1937, Blaðsíða 7

ALJ>Ý©UBLA®I»
7
ÚR BRÉFAKÖRFUNN
ALVARLEG MISTÖK.
Árið 1851 á tím'um Niepoleanis
III. kom hraðboði hla'upandi og
sagði, að skrílliinin væri að búaj
sig undir að ráðast á lífvörð keis-
arans. Þegar hraðboðinn kom að
var St. Arnaud gneifi að hósta og
hrópaði'i: „Ma sacróe toúx!“ (bölv-
aður hósti er petta). Hraðboðisniín
skiidi þietta svona: „massacrez
tous“ (drepið alla). Það var hafin
áköf skothríð á fólkið og margar
púsundir féllu og særðust.
RIDDARALIÐ SIGRAST Á
FLOTA.
Franskir riddaraliðsmienn tóku
einu silnini allan holiienzka flot-
ann herfangi. Flotinn var fnosinn
Iinni í Zuyder Ziee og riddaramir
/pieystu yfir ísinin að flotanumi.
DRÁUGASKIPIÐ.
Fiskiskoninortan Golumbia frá
Glouoester först með rá iog neiöa
og 20 mannia áhöfn í ofviðri í
ágústmánuði 1927. Næsta nýjárs-
dag á eftir fékk Myhre skipstjóri
á Veritoste eitthvað pungt í vörp-
una er hann var að toga á piess-
lumi slóðum. Alt í einu kom Go-
lumbia upp á yfirborðið og' sldp-
verjarnir á Vientoste horfðu á
draugaskipið frá sér inumdir í
nokkrar míinútúr. En alt í einu
slitnaði varpan og draugaskipið.
hvarf aftur í djúpið.
SÁ HLÆR BEZT . . .
Því var spáð fyrir Grikkjanum
Chalchas, að hainin ætti að dieyja
á tiltefenum diegi. Sá dagur rainn
upp bjartur og fagur og Chal-'
chas var spiiellfrískur. Um kvöld-
ið, pegar Chalchas póttist úr allri
hættu, setti að honum óstöðvandi
hlátur yfir pví að spádómurinn
skyldi ekki rætast. Hainin dó úr
hlátri.
NAFNABREYT/NG.
Dr. Schmeokegut (bragðgóður)
var læknir í Berlin. Hann varð
að flýja til Sviss, pegar Hitlei’
feomst til valda. Þar breytti hann
jiafni sínu í dr. Schmeckebesser
(bragbbetri).
HVERS VEGNA?
Því mieira sem pú iærir, pví
meira veiztu.
Þvi mieira sem pú veizt, pvi
mieiru hefirðu að gleyma.
Því meira sem pú hefir aö
gleyma, pví meira gl'eymirðu
Því mieira sem pú gleymir, pví
miininia veiztu.
Og pví ertu pá að læra?
MÁL SPEKINNAR.
Þýzka orðið „Frau“, sem pýðir
eiginboinia, er myndað itr orðun-
um „froh“ og „wehi“, sem pýða
gleði og angur.
VEÐURSPÁ.
Vieðurfræðiingur var á ferð úti
á landi og hitti par gannlan
bönda.
— Hann fer að rigna, sagði
bóndi og horfði upp i loftið.
— Nei, svaraði vieðiurfræðiingur-
iinn. — Það verbur purt næstu
dægur; ég var rétt áðan að
.hringja á veðurstiofuina.
Bóndi hugsaði si|g um stundar-
korn og sagði svo:
— Jú, hamn fer að rigna! Sjáið
pér, hvernig kýrin nuddar hryggn-
um upp við hlöðiuvegginn.
1 sama bili duttu nokkrir dropar
og veðurfræðiingurinin sagði:
— Máske hann fari að rigna.
— Mikið var að pér sáuð áð
kýriin hafði meira vit í hryggmium:
en pér í höfðiinlu, sagði bóndimn.
iLENGSTA BLÓTSYRÐI I HEIMI
Þegar Iiitler :er reiður segiir
hiainn:
— Hi mmel herrgo ttkre u z m il 1 io n -
endo n nerwe t ter.
NORÐMENNIRNIR, SEM RÉRU
YFIR ATLANTSHAFIÐ
Fyrir um 40 árum réru tveiir
Norðmenm yfir Atlantshafið. Þeir
gerðu ekfeert veður út af pví,
áður en peir lögðu af stað. Þeir
voru staiddir i New Yorik, veðrið
vair ágætt og peir ákváðu að
róa heim til gamla landsdins og
vita, hvemig ættingjunum liði.
Þeir smíðuðu sér traiuistan róðrar-
bát úr sedrusviði og kölluðu bát-
iinn l-'ox. Þeir lögðu af stað frá
New York með flöðiinu kl. 5 síð-
degis 6. júní 1896.
{ Fyrsta mánuðinn bar ekkert
markverí tiil tíðinda. Sama veður-
bliðan hélzt. Sólim sfcein, hafið
var spegilslétt, þeir réí’u til skift-,
is, átu, sungu róðrarvísur og
sváfu.
En svo fór að kárna gamanið,
vieðriö íór að versna og alt gekk
á tréfótúm fyrir peirn. Ei að síður
náðu peir höfn í Frakklandi 62
dögum eftir að peir fóru frá New
York.
GÓÐUR HLAUPARI.
Mensen Emst, norski hlaupar-
inn, hefir vafalaust vierið beztii
hlaupari, sem nokkru sinni hefir
vierið uppi.
Hann hljóp frá París tiil Moskva
á tveim vikum. Hann hljóp eftir
t'orfærum vegum í alls konar
veðrurn og varð að synda yfir 13
ár á leiðinini. Samt sem áðurhljóp
hanin að mieðaltali 125 enskar míl-
ur á dag.
Eiinu sinni hljóp hann frá Kon-
stantinopel tii Calcutta og sömu
leið til baka. Hann var 59 daga
og hljóp til jafnaðar 95 enskar
mílur á dag.
„HOME, SWEET HOME“
Göbbels baö pá að óska sér
peirnai björgunarlauna, sem peir
vildu helzt.
Einin drengurinn óskaiði að fá.
fullan poka af karamellum. Síi
fékk pað. Annar drenguriinn vildi
smáflugvél til pess að leiika sér
aö. Hann fékk pað. En priðji
drengurinn saigði.
— Má ég biðja um að láta.
grafa mig á ■ ríkisins kostnað?
— Þetta var undarlieg ósik,.
sagði dr. Göbbelsi. — Því ósk-
arðu pér pessa, — pú ert pó
ekki veikur?
— Nei, sagði drengurinn; — ég
er ekki veikur, en ég er viss um,
að pabbi drepur mig, pegar hann
fær að vita, hverjúm ég hefi
hjálpaö til að bjarga!
HIRÐLÍF
Madame de Maintenon, hjá-
kona Lúðvígs XIV., lét taka sér
Iblóð tvisvar í viku, til pesis að
komast hjá pví að roðna af sög-
um peim, siem sagðar voru vi.ð
hirðina.
17. JÚNI
Jan III. Sobie&ki, Póllands-
’kionunigur, sem uppi var á 17. öld,
fæddrst, var krýndur, kvæntist og
dó sama mánaðardag — 17. júní.
Höíundur „Home, Sweet Home“
átti aldrei heimili. Hann var
landshornaflakkari, hét John Ho-
ward Payne, og orti petta heirhs-
jfræga söngljóð einu sinni, pegar
hann var auralaus á rölti um brú-
jsiteinana í Parísiarborg.
Hann dó árið 1852 á flækingi
í Tunis.. Lík hans var flutt til
ættlands han'S', og lafesiws var p.á
pessi heimiliislausi höfundur
„Home, Sweet Home“ kominn
heim til sín.
GÖBBELS BJARGAÐ ÚR LIFS-
HÁSKA
í Þýzkalandi segja menn eftir-
farandi sögu —• eftir að menn
hafa fullvissað sig unr, að engánn
óviðkomiandi heyrir til:
, Dr. Göbbels var á sundi í
cljúpu vatni, fékk krarnpa og lá
við drukknun. Þrenrur snrádrengj-
um tókst á síðuistu stundu að
bjarga hiuu dýrmæta lífi hans.
, Babom greifi af Abeúsbterg áttS
32 syni, senr allir gegndu herpjón-
ustu á sama tíma.
nmmmmmmmk
M er staðreynd
Því stærri plata, sem myndin
er tekin á, því betrí veröur
myndin. Þe&s vegna er Kabi-
nettmynd betri en Visit og
Visit-mynd betri en smærri.
Þetta vita allir ljósmyndarar
og petta getið pér sjálfur
sannfærst um.
Lækjargðtu 2. Sími 1060.
Heimasimi 4880.
ncc