Alþýðublaðið - 19.05.1945, Síða 5

Laugardagur 19. jtjzí 1945
ALÞYÐUBLAOIP
S
xjiraamm. göturnar bættar — Og ekki er vanþörf á — En
steinsteypan? — Ungmennin streyma úr skólunum —
Aðsóknin að skólum næsta vetur geysimikil — Tvö bréf
um bifreiðastjóra — Næturöskur og taxtar
SJALDAN nuin hafa verið unn
ið af eins mikhi kappi hér í
bænnm að viðgerðum á götum eins
og einmitt nú. Bæði er það að full
nauðsyn er á því og auk þess eiga
að fara fram bæjarstjórnarkosning
ar á næsta vetri og alltaf þegar
líður að slíku nppgjöri kemur fjör
kippur í flokka og valdamenn. .
ÞAÐ VAB VITAÐ að 'þegar
stríðinu lyki rnyndi verða nxikil
þörf fyrir geysimiklar umbætur á
vegum, ekki aðeins utan borgar-
innar, heldur einnig hér. Göturn-
ar hafa sannariega fengið að kenna
á hernáminu. Mun engan þeirra,
sem skipulagði göturnar og byggði
þær, hafa dreymt um að þær yrðu
að þola annað eins álag og raun
hefur orðið á síðast liðin fimm ár.
EN í SAMBANBI við þetta er
ekki úr vegi að spyrja: Er ekki
ætlunin að halda áfram með það
verk; sem áður var hafið, að
stejrpa göturnar? Leikmenn sjá
ekki betur en að rnjög góð reynsla
hafi fengist af steyptu götunum
og að þær hafi sannað að
eigum við að hafa þær. Vel ge4
verið að svo milkill efnisskortpi
sé að elcki sé hægt að steypa fleiri
götur en gert hefur verið (hornin)
og þá er sá seinagangur, sem á því
verki er, fyrirgefanlegur, unnars
ekki.
NÚ ER BÚIÐ að segja upp öll-
um eða nær öllum unglingaskól-
um hér í bænum. Unga fólkið
streymir úr skólunum í þúsunda-
tali og ieitar sér að atvinnu. Að
því er virðist er ekki um tilfinn-
anlegt atvinnuleysi að ræða hjá
því og er það vel. Þetta fólk fer
til margvíslegra starfa; flest óskar
það eftir því að fá vinnu hér í bæn
um en margt fer þó uþp til sveita
og starfar þar, og hygg ég að unga
fólkið sem hér elst upp hafi gott
af því að kynnast sveitalífinu og
landbúnaðarstörfunum.
ALLIR SKÓLAR, sem vitað er
.að ætla að starfa nassta vetur, eru
orðnir troðfullir. Fékk ég þær
fregnir í gær, að aðsóknin að skól-
anum sé svo mikil, að skó'lastjór-
arnir hafi ekki frið á heimilum
sínum fyrir beiðnum um upp-
töku í skóla þeirra. Þetta sýnir
fyrst og fremst, að fólk telur það
mjög nauðsynlegt að börnin fái
notið menntunar, en það sýnir
líka að afkoma hjá fólki er yfir-
leitt góð. Strax og atvinnan. fór
að vaxa á stríðsárunum fór að-
sóknin að skólunum að vaxa og
hún fér enn vaxandi.
,,SVEFNSTYGGUR“ skrifar mér'
á þessa leið og er gramur: ,,Er
bifreiðastjórum ekki algterlega
bannað að þeyta horn sín að næt-
urlagi? Ég spyr um þetta vegna
þess, að hér i götunni kemur það
þráfaldlega fyrir að maður fær
ekki frið fyrir ósvífnum bifreiða-
stjórum, sem öskra og æpa með
lúðrum sínum.“
JÚ, ÞETTA ER BANNAÐ. Flest
ir bifreiðastjórar fylgja líka þess-
ari reglu, en þeir bifreiðastjórar
munu vera til, sem ekkert skeyta
um hana, en ganga upp í því að
þeir séu ekki kærðir. „Svefnstygg
,ur“ ætti að taka númer af bílum
þeirra bifreiðastjóra sem hann veit
að gerast brotlegir.
ÞÁ ER BEZT að ég birti annað
að bréf, sem minnist é bifreiðar
•'g bifreiðastjóra. ,,Svikinn“ seg-
,,Ég fékk mér bifreið úr Mið-
bænum og upp í Rauðarárholt.
BLfreiðin beið ekki neitt eftir mér
því ég stóð á gangstéttinni þe-gar
hún kom og steig þegar inn í
hana. Við vorum nákvæmlega 5%
minútu á leiðinni. Þetta var klukk
an 5.30 á miðvikudag. Þetta kost-
aði kr. 7.50.
I»
ÉG VARÐ UNDP.ANÐI er biÆ-
reiðastjórinn nefndi þessa uppthæð
og spurði, hvort ekki væri farið
eftir taxta sem verðlagsstjóri hafði
sett og Bifreiðastjórafélagið sam-
þykkt. Þá sagði bifreiðas'tjórinn:
,,Ef þér eruð eitthvað að nöldra,
þá þurfið þér ekkert að borga.
Maður {ekur ekki peninga af ræfl
| um sem eru gustukamenn."
ÉG VARÐ alveg steinhissa yfir
ósvífni, mannskepnunnar og henti
í hana fimm krónum og svaraði:
Ég borga yður þetta og ekki meira
— svo getið þér kært mig ef þér
þorið, en ég mun kæra þetta strax
fyrir stöðinni. Svona menn eru
skaðlcgir fyrir hvert fyrirtæki og
hvern félagsskap. En nú vil ég
spyrja þig, Hannes minn: Hvað
átiti ég að borga? Ég fullyrði að
fráslögn mín er rétt í alla staði.
Ég var með bifreiðina nákvæm-
lega í 5Vz mínútu.“
Prainh. á 6. siTiu
fljótandi gólfbon nýkomið
í þremur stærðum.
6EYSIR h.f.
V eiðarf æradei ldin.
Bezf @1 aiiplýsi í AlþýðubUa.
Beethoveo sfendur enn
Líkneskið af Beethoven, hinu heimsfræga þýzka tónskáldi, stendur enn á torginu í ætt-
borg hans, Bonn við Rín, þrátt fyrir rústir allt í kring. Það.er táknræn tilviljun. Enginn
hataði harðstjórn meira en Beethoven. Hanti sneri baki við Napoleon, þegar hann gerðist
keisari,. Oig ihvað ihefði hann- þá sagt ef hann hefði lifað „foringjadóm“ Hitlerá og allt, sem
. honum fylgdi?
ÓTL£G#IR hans og upp-
«- handlegMr voru gífiir-
lega hoidmiikiii^iég yfir um siig
vaj hann sannaríéga í meira lagi
Hann bar hvítan einkennisbún-
ing, skreyttan allskonar heið-
ursmerkium, sumum með
demöntum í; en tii hIi|Sar við
járnkrossinn, sem hékk á brjósti
lians, dingluðu gleraugu í
svartri festi. Hendur hans voru
eins og greifingjaioppur. Á
hægri hendi bar hann dýrmæt-
an hring, settan a. m. k. sex
ljómandi gimsteinum. Á þeirri
vinstri bar hann smjaragð, sem
var að minnsta kosti þumlung-
ur á hvern veg.“
Þessi lýsing á Göring er gefin
af Sumner Welles.
Hér er önnur frá Frederic
Oechsner: —
„Vinir mínir, sem búið höfðu
á sama hóteli og Göring, í San
Romó á ítalíu, skömmu áður en
ctríðið brauzt út, sögðu mér að
hann hafi etið 10 humara til að
byrja með til hádegisverðar, —
og þó átt eftir að snæða aðal-
réttinn, ábæta o. s. frv. Hann
tók oft gimsteina upp úr vasa
unum, sem hann hafði keypt
handa konu sinni, og sýndi
henni þá milli þess sem hann
hámaði í sig" kræsingarnar.“
Kraítmikill karl þetta, —
finnst ykkur ekki?
En snúum okkur nánar að
eininu. — -——t-------
13
Þánn 30. júm, 1934, sátu um
150 stormsveitarleiðtogar í
kolakjallaranum í herskóla ein-
um í Lichterfelde, sem er út-
borg Berlínar. Þessir menn
biðu dauðans.
Meðal þeirra var einn sem
kallaður var Gehrt; — í fyrri
heimsstyrjöldinni hafði hann
verið hafnsögumaður í flöta-
deild Görings og hélt nafnbót-
Hermann Göring.
inni „þour le mérite“ sení
hæstri þýzkri viðurkenningu
fyrir hreysti.
.Eftir að nokkrir tugir þessara
manna höfðu verið kallaðir út
í fangelsisgarðinn og skotnir,
kom stormsveitarliðsforingi inn
í dyrnar og hrópaði nafn Gehrts
og sagði:
FTIRFARANDI grein
birtist nýlega í enska
blaðinu „The Observer“.
Fjallar híin nm hinn þekkta
nazistaforsprakka Hermann
Göring, sem nvi hefur nýlcga
verið tekinn höndum af
bandamönnum, þá staddur í
Berctesgaden, sveitasetri
Hitlers.
, ,Farðu heim, — þvoðu þér og
rakaðu þig, — farðu í viðhafn-
areinkennisbúninginn þinn og
cettu á þig öll heiðursmerkin.
Farðu svo á fund Görings hers-
höfðingja.11
G'dhrit islkireididist úþ úr dyr-
unum, ringlaður í hausnum. —
Svo hans gamli félagi ætlaði þá
að bjarga honum!--------
Tveim klukkustundum síðar
var hann kominn aftur. Hann
hafði hlýtt'.því, sem honum var
sagt að gera og gengið á fund
herra Göring með eríiðismun-
um.
Göring hafði ikallað henfor-
ingjaráð sitt saman, — rifið
,,pour le mérite“-orðuna af
hrjcfet Gehrts,. „síðan öll ö-miur
heiðursmélrki, — og gert þessa
athugasemd:
„Ég hefi kallað þetta fífl hing
að sökum þess, að einu sinni
var hann í sömu flotadeild og
ég. Nú megið þið fara. Takið
h.ann!“
Síðan var Gehrt. skotinn á-
samt hinum föngunurn. Saga
Jþesisi er sögð af noíkknum fönigr
úm, sem náðaðir voru á seih-
asta • augnabliki af einhverjum
úr hópi böðianna, sem miskun-
uðu sig yfir þá.
*
Görin.g að hlæja að fyndni-
sögum um sjálfan sig; — Göring
klæddur hlægilega skreyttum
búningum; — Göring að sýna
fólki brúðargjafir sínar, hlægj-
andi og niontinn eins og skóla-
strákur; — Göring að leika sér
að líkönum af járnbrautum o.
s. fnv. — til em huxudmð af þess
háttar myndum og frásögnum.
Þessháttar auglýsingar ó Gör-
ing hafa þó breitt hulu yfir
aðra hlið á persónu þessa
rnanns: Þær hafa ekki sýnt
Göring, er hann var að stofna
fyrstu samsærisdeildirnar og
Framh. á 6. síðu.