Alþýðublaðið - 24.07.1946, Qupperneq 8

At-ÞVPUBLAPIÐ
Miðvikudagurinn 24. júlí 1346;
t
imTJARriARBIöm
Stjaraas frð
„Foiies Bergére.“
Frakknesk mynd með
dönskum texta.
Mieliael Simon
Arletty
Jeanne Aubert
Jean-Louis Barrault.
Sýning kl. 5—7—9.
YÍYT BÆJARBfO YTfT
Hafnarfirði.
Hættur ástalífsins
mikla“.
Áhrifamikil og fræðandi
mynd um „alheimsbölið
Sýnd kl. 7 og 9.
Myndin er aðeins fyrir
fullorðna og hefur ekki
verið sýnd í Reykjavík.
Sími 9184.
NÝ KVEÐJA.
Margir þeirra hermanna, er
dvöldust hér á hernámsárunum,
lögðu stund á íslenzkunám.
Sumir þeirra munu ekki hafa
notið annars kennara við nám-
ið, heldur en orðabókarinnar,
enda náð misjöfnum árangri.
Amerískur hermaður var á
ferð með strætisvagni í Reykja-
vík, og þótti honum viðeigandi
að kveðja samfarþega sína á ís-
lenzku, er hann sté út úr vagn-
inum. Kveðja hans var á þessa
leið:
„Góða nótt, allir skrokkar!“
„Armstrong kom niður að finna þig,“ ságði hann. „Hann
vill tala við þig.“
Henry elti hann og fékk ofbirtu í augun þegar hann kom
aftur inn í ljósið. Hurðin að nýju álmunni skelltist aftur með
háum hvelli. Hann heyrði óminn af hurðaskellinum bergmála
gegum tóm herbergin.
„Hvað hefur gerzt?“ sagði hann. „Er þetta um garð gengð?“
Armstrong horgði á hann undan úfnum brúnunum. Hann
virtist gamall og þreyttur.
„Þú hefur eignast dóttur,“ sagði hann. „Ég er hræddur um
að hún sé ekki sterkbyggð. Það þarf að gæta hennar vel. Katrín
er mjög veikburða. Það er bezt fyrir þig að fara upp til hennar.“
Henry leit á báða mennina, vin sinn og vin föður síns.
„Já,“ sagði hann, „já, ég ætla að fara upp til hennar.“
Hann hljóp upp stigann og mætti McKay, unga lækninum,
í ganginum.
„Þér skuluð ekki vera lengi,“ sagði læknirinn. „Hún er mjög
þreytt. Hún þarf að sofia .... Ég býst við,“ bætti hann við, „að
ég haldi hér kyrru fyrir i nótt.“
Henry leit beint framan í hann.
„Hvað eigið þér við?“ sagði hann. „Haldið þér ekki að hún
jafni sig bráðlega?“
Ungi læknirinn mætti augnaráði hans.
„Konan yðar ,er ekki hraust, herra Brodrick,“ sagði hann.
„Þetta hefur verið mjög erfitt fyrir hana. Ef hún sofnar, þá get-
ur allt farið vel, en ég get ekki lofað neinu. Ég held að það sé lang
bezt að segja yður eins og er.“
Henry svaraði ekki. Hann horfðist stöðugt í augu við lækn-
inn.
„Armstrong hefur sagt yður um litlu telpuna?“ sagði lækn-
irinn. „Ég er hræddur um að hún sé dálitið vansköpuð, annar
fóturinn er ekki alveg beinn, og hún er fyrir neðan meðallag að
þyngd, en annað er ekki að henni. Hún verður áreiðanlega eins
heilbrigð og hin börnin með tímanum. Viljið þér ekki fara inn
til frú Brodrick?“
Hann heyrði barnsgrát og hann fór að rifja upp þegar Mollý
fæddist í East Grove. Mikið hafði hann þá verið hreykinn, kvíð-
andi og æstur. Og Kittý fæddist í London. Hjúkrunarlconan stóð
úti í horni og hjalaði við hvítvoðunginn.
„Þetta er leiðinlegt með fótinn,“ hvíslaði hún. „En við skul-
um ekki minnast á það við frú Brodrick“.
Henry heyrði tæplega hvað hún sagði. Hann skildi ekki
merkingu orðanna. Hann gekk yfir að rúminu, kraup á kné, tók
um hönd Katrínar og kyssti á fingur hennar. Hún opnaði augun
og snerti höfuð hans. Hann sagði ekki neitt. Hann hélt áfram að
kyssa fingur hennar. Hjúkrunarkonan fór með barnið úr úr her-
berginu og barnsgráturinn dó út í fjarska. Henry reyndi að biðj-
ast fyrir, en hann gat ekkerf sagt. Hann gat ekki beðið um neitt,
ekki sagt neitt. Hendur hennar voru svo kaldar og hann langaði
til að verma þær. Honum fannst það þýðingarmest af öllu á þess-
ari stundu. að verma hendur hennar. Hann kyssti þær hvað eftir
annað. hann lagði þær við kinnina og lagði þær svo við hjarta
sér.
Þá brosti hún.
„Ég finn hjarta þitt,“ sagði hún. „Það slær ótt; eins og vél
í gufuskipi.“
„Er þér heitara?“ spurði hann.
„Já,“ sagði hún. „Ég vildi óska að ég gæti alltaf haft hend-
urnar þarna.“
Hann kraup enn við hlið hennar og bráðlega, um klukkan
sex, komu verkamennirnir til vinnu sinnar, gengu um á hlaðinu,
blístruðu og töluðu og það marraði í sandinum undan fótum
þeirra. Einhver fór út og sagði þeim að fara burt.
YTYf NVJA E1Ö ÍYiYT
Sannar heljur
(The Purple Heart.)
Mikilfengleg og afburða-
vel leikin stórmynd um
hreysti og hetjudáðir ame-
rískra flugmanna í Japan.
Aðalhlutverkin leika:
DANTA ANDREWS
RICHARD CONTE
KEVIN O’SHEA.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum yngi en
16 ára.
Wi GAMLA BIÖ Ym
Ingegerd Bermssen
(Falle Ingegerd Bremssen)
Dramatisk sænsk stór-
mynd.
Aðalhlutverk:
Sonja Wigert
Anders Henriksen.
Bönnuð fyrir börn innan
16 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Myndin er ekki fyrir
taugaveiklað fólk.
5
Tom Callaghan annaðist allt. Hann tók alla ábyrgð á herðar
sér. Hann .tók börnin til Heathmount, svo að þau yrðu ekki á vegi
Henrys. Svo kom Herbert og flutti þau með sér til Lletharrog,
ungbarnið og fóstruna, eldri börnin og kennslukonuiia þeirra..
Tom mundi eftir því sem Katrín hafði sagt um kirkjugarðinn í
Ardmore og hann vissi hvaða sálmar henni höfðu þótt fallegastir
og hvaða blómum hún hafði haft mestar mætur á. Henry sá hvorki
né heyrði. Hið eina sem hann fyrirskipaði sjálfur, var að hætt
yrði að vinna að nýja húsinu. Hann talaði sjálfur við mennina.
Hann var rólegur og vissi alveg hvað hann sagði. Hann gaf hverj-
Ý////T
o
Erfið Ijosmyndataka.
EFTIR
INGEBORG VOLLQUARTZ.
skipti var börnunum raðað til ljósmyndatöku. Sólskin var
úti og mjög heitt og mollulegt inn 1 ljósmyndiastofunni.
„Góðu börn“, mælti herra Smith. „Sitjið þið nú stillt
og prúð. Þá kemur fuglinn fljúgandi til ykkar. en ef þið
hreyfið ykkur, verður hann hræddur og forðast ykkur.“
Og hið furðulega skeði. í þetta skiptið sátu drengirnir
stilltir og prúðir, þótt þeir að vísu hefðu hendurnar til taks,
til þess að grípa fuglinn á fluginu. Og ljósmyndaranum
heppnaðist að taka myndina.
„Hamingjunni sé lof!“ tautaði herra Smith, og allir
voru hinir ánægðustu.
„En hvar er fuglinn?“ spurði nú Litliibróðir upp úr eins
manns hljóði.
„Hvaða fugl?“ mælti Ijósmyndarinn.
Pur-F_— HOPE X AlN'T
TOO LATE/ THEM
FOPLHARDV KID5 —
THEy DDN'T KHOW >
WHAT'S IN THEA\ Xá
Bí-ACK CAVE5— )$
Mbamw'hile-
THAT'5 HIM
-_IT'5 ,
BUNKIE/ .
Á«c>L''MRWAyq
ÍMiSlUÍ
-OOcty
mjlllllinu!
* lf($ 'fOSGEf-- IT'S ÖETTINÖ
FARTHE’f? AWAV. . . WE MUST
IN DIFFERENT PAS5AGE5
_ _ _ SC&MCH Y- - ■ Ti/f>
. evAy... rws wiYf Wm
- -. TO AURORA CITV.-
/ SSBIT, SLÍM/ 4
THE FO& 3ANK...
I'M GOING- IN TC
LOOK POE ||P
■ scorchy...
f SHE'S
FOLLOWED
ME
5HE
GET
LL
L05T
TKI5 MAZE
OF
GE’LIA
PA55ACE5
-g. 0. S. Pot. Off
MP Newslcatyies
ÖRN: Celia elti mig inn í
hellana. Hún hlýtur að fara
villur vtegar hér, í öllum
þessutm afkimum. Oelia
hvar errt þú?
CELIA: Það var rödd hans. Og
hún fjarlægiat. Við Mjótum
að 'hafa villzt. Örn, komdu
hingað, ég er hér.
MATGOGGUR: Eg vona, að
ég sé ekki of seinn á mér.
Þessir þrákálfar, þeir vita
ekllci, hvað býr í hallunum
dimmu.
Á MEÐAN talar Bli-nkie við
flugstöðina.
JÁ, ÞETTA er Blinkie. Já, nú
sé ég það, hér er þokubakk-
inn, ég ætla að leita að Emi.