Alþýðublaðið - 08.10.1946, Page 5

Þriöjudaginn 8. okt. 1946.
ALÞVÐUBLAÐIÐ
s
Framh,ald af 3. síð.u.
um erlends hers, hverfur nú
að fullu og ö'llu undir óskor-
uð úrslitayfirráð íslenzkra
stjómarvalda.
Hlutverk Bandaríkja-
hers hér á landi, sem hann
innti af höndum, með fullu
samþykki Islands, er nú
með öllu lokið. ísland hef-
ur full wmráð yfir öllu
landi sínu, eins og vera
ber.
ísland fær tryggingu. fyrir
því, að geta starfrækt undir
eigin stjórn voldugan At-
lantshafsflugvöll til ómetan-
legs hagnaðar fyrir samgöng-
ur og samskipti við erlend
ríki og miklar cg verðmæt-
ar eignir til óskoraðs íslenzks
reksturs á flugvellinum í
framtíðinni, : þegar fengizt
hefur. nægur jslenzkur, þjálf-
aður mannafli.
ísla-nd greiðir fyrir vold-
ugri vinveittri lýðræðisþjóð
til þess að auðvelda henni að
halda uppi samningsskyldum
sínunr við sameinuðu þjóð-
irnar, í hvers hópi ísland
væntir að verða viðurkennt
innan skamms tíma.
ísland tryggir sér með
samningi áframhaldandi vin-
semd og samstarf við hinar
engilsaxnesku stórþjóðir og
fullan skilning og sarnhug
lýðræðisþjóðana á -Norður-
löndum og meginlandi Ev-
rópu.
Þetta er allt í fullu sam-
ræmi við utanríkispólitík Al-
þýðuflokksins, að tryggja og
öryggja fullveldi og sjálf-
stæði íslands, gegna eðlileg-
um skyldum sínum í alþjóð-
legu samstarfi, auka og bæta
samgöngur við aðrar þjóðir,
án þess að reisa sér fjárhags-
lega hurðarás um öxl. svo og
viðhalda og efla vinfengi við
lýðræðisþjóðirnar.
Hvers vegna.ganra-
gangurínn gegn
saírrinirígiiMíii?
Hm hvers vegna er þá þessá
gauragangur, ofbeldi, uppþot
og takmarkalaus illyrða-
flaumur, svika og landráða-
brigzl, sem andstæðingar
samningsins hafa haldið uppi
undanfarnar tvær vikur og
nú einnig á lítið sroekkvís-
legan hátt heyrist héðan úr
sölum alþingis i ræðu Kat-
rínar Thoroddsen?
Þetta á sér skýringar,
sem mér þykir skylt að víkja
að.
Fyrstir. og fremstir í hópi
ofstopamannanna, ,er með
skefjalausum æsingi og
gauragangi berjast gegn sarn-
þykkt þessa samnings, eru
íslenzkir kcmmúnistar, bæði
floklisbun.dnir og óflokks-
bundnir. Þá er og nokkur
sundurlaus . hópur manna úr
ýmsum áttum, sem ekki eru
komniúnistum. skyldir í skoð-
unum, þótt þeir, því miður,
í barátíu þessari hafi sumir
hverjir tamið sér .keimlíkar
starfsaðferðir og orðbragð,
eins og vel má sjá á ávarpi
til íslenzkra alþingismanna,
er birtist i blaðinu „Þjóð-
vörn“ í gær.
Því var að vísu ekki áður
fyrr spáð, að kommúnistar
teldu sig sjálfkjörna í fylk-
ingarbrjóst ættlande síns.
Þeirra mikli spámaður, Karl
Rlarx komst svo að orði í
Kommúnistaávarpinu: ,,Ör-
eigalýðurinn á ekkert ætt-
land. Það, sem hann ekki á,
verður ekki af honum tekið.“
En kommúnistar allra landa
hafa eignazt nýtt ættland,
sem er Sovét-Rússland. Ut-
anríkismálastefna þess er
utanríkismálastefna komm-
únista um allan heim. Qg þó
að einstakir áhangendur
þeirra vilji sverja fyrir
þetta, jafnvel við minningu
feðra sinna, þá tala stað-
reyndirnar samt öðru og ó-
skeikulu máli.
Sovét-Rússland hefur
aldrei gert neitt, í afstöðu
sinni til annarra landa, án
þess að kommúnistar,
jafnt íslenzkir sem aðrir,
hafi sungið hallelúja. I»að
var gert þegar Stalin gerði
vináttusamninginn við
Hitler; það var gert ,þeg-
ar Molotov sagði, að það
væri ekki nema smekksat-
riði, hvort menn berðust
með eða móti nazisma; þáð
var gert þegar Rússar
réðust að baki Pólverjum;
þá sagði einn af höfuð spá-
mönnum kommúnista í
Þjóðviljanum: „Þrem vik-
um eftir undirskrift griða-
sáttmálans er bolsjevis-
minn á bökkum Veiksel.
Fimmtán miljónir manna
-----hafa árekstralítið og
án# verulegra blóðúthell-
inga, hoppað inn í ráð-
stjórnarskipulag verka-
manna og bænda. Ég skil
ekki almennilega hvernig
bolsjevikar ættu að sjá
nokkurt hneyksli í því, að
15 milljónir manna erw
þegjandi og hljóðalaust
innlimaðar undir bolsjevis
mann.“ Þannig fórust hon-
um orð. — Og þegar
Rússar heimtuðu herstöðv-
ar í Finnlandi, þótti komm
únistum það sjálfsagt, að
þær yrðu látnar af hendi,
og jafn sjálfsagt, að Rúss-
ar tækju þær með her-
valdi. Þegar Eystrasalts-
löndin voru innlimuð í
Rússland var gleði í her
búðum kommúnista. Þeg-
ar Rússar heimtuðu her-
stöðvar af Tyrkjum, var
tekið undir í fylkingum
kommúnista.
Og þannig mætti endalaust
teljia. Og íslenzkir kommún-
istar fara áreiðanlega nærri
um það,
að Rússar muni þess ekki
hvetjandi, að gerður verði
á milli íslands og Banda-
ríkjanna samningur sá, er
hér liggur fyrir. Og þar
með er afstaða kommúa-
ista skýrð.
Og svo miltið þykir þeim
nú við þurfa til að framfylgja
utanríkisstefnu Rússa, að
þeir gefa þær yfirlýsingar í
blaði sínu og á alþingi, sem
ekki verða skildar á annan
veg, en að þeir muni tafar-
laust hverfa úr ríkisstjórn-
inni, þegar samningurinn er
samþykktur.
i Um andstöðu þeirra
manha, sem ekki eru kom-
múnistar eða kjósendur
þeirra, vildi ég það eitt segja,
að sú afstaða virðist mér
byggjast á einangrunar-
stefnu, andúð eða tor-
t^yggni í .garð Bandaríkj-
anna, misskilningi á hinum
nýju viðhorfum, sem skap-
azt hafa í stríðinu og upp úr
því, hv.að ísland snertir, varð
andi alþjóðaviðskipti, og þá
einnig að nokkru leyti á
vanmati á íslenzku þjóðinni
til þess að vernda cg halda í
heiðri sjálfstæði sitt og þjóð-
erni, og auk þess á gamalli
einangrunarrómantík. Eítt
orkar á þennan og annað á
hinn, og margt af þessu s.am-
eiginlega á suma. En ekki
dettur mér í hug að bera
þessa menn þeim brigzlum,
sem þeir, sumir hverjir, láta
sér sæma að bera á okkur.
Sumir andstæðingar samn- I
ingsins hafa borið það mjög j
í munni sér, að hann væri
hættulegur sjálfstæði þjóð-
arinnar og skerðing á sj.álfs-
virðingu hennar. Slíkt er,
eins og ég hef áður bent á,
annaðhvort byggt á blekking-
um eða hrapallegum mis-
skilningi og vanmati. En það
er annað, sem hættplegt er
sjálfstæði íslands og virð-
ingu þjóðarinnar út á við, og
það eru umræður þær, orð-
bragð og brigzlyrði, er átt
hafa sér stað í blöðum og á
mannfundum út af þessu
máli.
Látum vera, þó að þessu
fólki þóknist að kalla okkur,
íslenzku alþingismennina, er
fylgjum samningnum, júd-
asa, kvislinga, landráðamenn,
föðurlandssvikara og þjóð-
níðinga. Þetta orðbragð ei;
mjög algengt og munntamt
andstæðingunum. Það hrín
á þeim, en ekki öðrum. En
miklu verra er hitt og hættu-
legra fyrir álit landsins og
jafnvel sjálfstæði þess, að
nota verstu götustrákaorð og
illmæli um Bandaríkin og
Bretland og höfuðforustu-
menn þessara ágætu lýð-
ræðisþjóða. Táknrænt fyrir
þennan munnsöfnuð eru orð
eins af rithöfundum Þjóð-
viljans, er hann vill láta
svara þeim manni, er nú ber
j einna hæst í utanrikismál-
um meðal jafnaðarmanna og
jíýðræðisþjóðanna yfirleitt,
utanríkisráðherra Breta, Mr.
Bevin, með því að segja hon-
um að „éta það, sem úti
frýs“. Slíkur vanþroski, dólgs
skapur og dónaskapur í um-
ræðum um utanríkismál er
beinlínis þjóðhættulegur.

Ísland og sameinuðu þ-jóðirnar.
ÖRYGGISRÁÐIÐ hefur mælt
með þ.ví, að íslandi verði veitt
inngan.ga í b.anda.lag samein-
uðu þjóðarapa, og má því
teljast víst, að allsherjarþirag
'bandalagsins, sem kemur
saman í NewYork í lok þessa
mánaðar, muni samþykkja
upptöku okkar. Það er því
athyglisvert að kynna sér,
■hvernig inntaka okkar og
annarra nýrra meðlima fór
fram, því að á því sést,
hvaða átök eiga sér nú stað
innan sameinuðu þjóðanna,
og raunar um allan.heim-
TVENNT BER ,að hafa í huga í
samtoandi við þetta mál: 1)
Mikil barátta hefur stað-ið
milli Rússa og Vesturveld-
anna í bandaiaginu, og 2)
kjarni þessa inntökumáis er
barátta miili þessara aðila
um ný, atkvæði.
NEFND VAR SKIPUÐ til að
undirbúa inntöku nýrra með
•lima fyrir öryggisráðið, og
áttu í henni sæíi fulltrúar
allra larada ráðsins. Hún
fjallaði um umsóknir átta
rikja og starfaði fyrir luktum
dyrum, en það sýnir, að búizt
var við hrossakaupum, sem
og varð. Það kom strax í
ijqst, ,að Bretar og Banda-
ríkjamenin voru því . mjög
mótfallnir, að Albaníu og
Ytri Mongóíu yrði veitt upp-
taka, og báru fyrir því ýms-
ar ástæður, raema aðalástæð-
una, .sem sé að þessi ríki eru
aiger. leppríki Rússa. Ólíklegt
var, að Gromyko mundi
hleypa mcrgum vinaþjóðum
Breta inn, meðan þessum
heiðursmiiamum var neitað
um inngöngu.
UMSÓKN ÍSLENDINGA kom
til umræðu í raefndinni, og
mun enginn hafa mælt þar
alvarlega á móti. Fulltrúar
Breta og Bandaríkjamanna,
þeir V. G. Langford og
Hayden Raynor, mseltu með
iandi okkar, en Krassilraikov,
fulitrúi Rússa og fyrr.ver-
andi sendiherra þeirra á ís-
landi, áskildi sér rétt tií að
ræða umsóknir íslands og
Svíþjóðar fnekar.
ÞAÐ ÞÓTTI NÚ VÍST, að Rúss-
ar myndu nota neitunarvald
sitt í öryg.gisráðinu til þess
að hindra inntöku tveggja,
eða þriggja ríkjia, úr því að
Vesturveldin neituðu að
hleypa Ytri Mongólíu og al-
baniu inn. En hvaða ríki
.mundu það verða? Það virt-
-samt'Htar né ffram-
Ég hef þá gert grein fyrir
afstöðu minni og þeim rök-
um, sem liggja til grund-
vallar fyrir samþykkt mið-
stjórnar og þingflokks Al-
þýðuflokksins um að rétt sé,
eðlilegt og til beinna hags-
muna fyrir ísland aS sam-
þykkja samningsfrumvarpið.
Ég er öruggur i þeirri
skoðun,
að sanuiingur þessi verði
til giftu og gæfu fyrir þjóð
ina, og kvíði þar engum
dómi, hvorki samtíðar né
framtíðar.
ust allir sammála um að ekki
yrði það Afghanistan, svo að
eftir v.oru Trans-Jórdanía,
Portúgal, .írland, Svíþjóð og
ísland. Vitað var, að Rússar
höfðu ilit auga á ameríska
hiernum á .íslandi. Og hverp
v.eg'na var Krassilnifeov,
sérfræðingur þ'eirra í ís-
landsmálum, settur í þessa
nefnd? Af hverju áskildd
ha.nn sér rétt-til að ræða frek
ar umsókn íslan.ds og Svíþjóð
ar?
SVO LEIT ÚT, ..sem vel gseti
verið, að Rússar mundi neita
að fallast á inntökuibeiðni ís-
lands og Svíþjóðar, og það
gat enginn gert meir en- að
vona, að svo yrði efcki. Mál-
ið. fór úr nefnd til fullnað-
ar.umræðu og ákvaeðana í
öry.ggtsráðin.u. Umræður
ur.ð'U miklar, og ýsnsar þjóðir
höfðu lýst sig fylgjandi okk
ur íslsndingum, þar á með-
al M.exikómenn. En 'brátt
kom.í ljós, að iiáð Jíússa var
með okkur.og Svíum.
RÚSSAR HÖRÐU ÁKVEÐIÐ
að fallast á inntöku íslarads
og Svíþjóðar, auk Afghanist-
an. En þ.eir voru é móti ír-
..landi, Por.túgal og Trans-
Jórdaníu, F.uiltrúar Breta og
Bandaríkjanna, sem höfðu
fært ýms rök fyrir því, að
þeir voru á móti Ytri-Mon-
gólíu o.g Albaníu, kröfðu
Gromyko um ástæðu fyrir
andsúöðu hans við þessi þrjú
ríki. En hann gaf enga, nema
þá, að Sovétríkin hefðu ekki
stjórnmálasamband við þau.
Það fór því svo, að aðei.ns
var mælt með þrem ríkjum,
íslandi, Svíþjóð og Afghanist
an, í bandalag sameinuðu
þjóðanna, af ótta umsækj-
endum, og þykir vafalaust
báðum aðilum þeir hafa
jafnar vonir um aíkvæði
þessara smáþjóða.
IÞVÍ VELTA MARGIR FYRIR
SÉR, hvers vagne Rússar
Sýndu ísiandi enga mót.stöð,u
þótt þar væri amerískur
her, né heldur Svíþjóð, en
snerust gegn írlandi, Portú-
fal c.g Trarasjórdaníu, sem
þeir höfðu enga gangrýni á,
nema helzt því síðasta, þar
sem áhrif Breta eru mjög
mikil. Er það stefna Rússa
að koma sér í mjúki-nn við
Norðurlöndin, og ef svo er,
af hverju?
bgr.
Sýning, á
mmyik
kl. 8 síðíicgis.
leikrit í þrem þáttuim.
AÐGÖNGUMIÐASALA í Iðiió fró k!. 3
í dág. — Sími 3191.
Ath. Aðgöngu.miÖa cr hægt ,a3 panta í
síma (3181) kl. 1—2 cg eítir 4. Pant-
anir ísskist fvrir kl. 6 sama dag.