Alþýðublaðið - 05.07.1947, Qupperneq 4

Laitgítrdag'ur 5S' ■ júlL 1547 s-J
tjtgefanöi: Alþýðuflokknrinn.
Ritstjóri: Stefán Pjetursson.
Fréttastjóri: Benedikt Grondal.
Fingíréttir: Heigi Sæmundsson.
Ivitstjómarsímar: 4901, 4902.
Fr.kv.stj.: Þorvarður Ólafsson.
Anglýsingar: Emilía Möller.
Framkvæmdastjórasími: 6467.
Auglýsingasími: 4906.
Afgrciðslusimi: 4900.
Aðsetur: Alþýðuhúsið.
Alþýðuprentaniðjan h.f.
Gott bréf um Hólmimi og Tjömina. — Leitað í
gömlum blöðum. -— Draumar, sem eru að rætast.
ÞETTA BRÉF fékk ég nýlega 1IR hafa eigi ræzt ennþá. En
.
SÚ RÁÐSTÖFUN'RÍKIS-
STJÓRNARINNAR að eenda
varðskipið til Noregs
að sækja líkneskið af Snarra
Sturlusyni, sem kommúnist-
ar hindruðu með ofstopa að
yrði flutt á land úr , J.iyru“,
mun að vonum vekja fögn-
uð um allt land. Hindrunin á
-uppskipun líkneskisins var
gerræði, sem allir þjóðhollir
íslendingar fordæma. Þjóð-
inni mátti ekki verða rtil þess
hugsað, að Snorrahátíðin
•færist fyrir, vegna ofstopa
og ofbeldis orfárra manna,
sem einskis svífast í heift
sinni og hatri.
Með þeirri ráðstöfun sinni.
að senda varðskipið ,,Ægi“
til Noregs að sækja Snorra-
líkneskið hefur ríkisstjómin
gert það eina, sem unnt var,
til að bæta fyrir hneyksli
hinnar kommúnistísku stjóm
ar Dagsbrúnar. Sigurði
Guðnasyni og sálufélögum
hans í stjóm Dagsbrúnar
tekst ekki að gera þjóð sína
að viðundri frammi fyrir öll
um heiminum, eins og þeir
ætluðu sér. En þeir hafa gert
sjálfa sig að fíflum og tryggt,
að þeirra verði getið í Is-
landssögunni, þótt hlutskipti
það, sem þeir hafa valið sér
þar, virðist ekki eftirsóknar-
vert.
*
í sambandi við utánför
„Ægis“ hefur komið í ljós á
óyggjandi hátt, að fordæm-
ingin á stjórn Dagsbrúnar
fyrir neitunina á uppskipun
Snorralíkneskisins er þjóðar
dómur. Almenningsálitið í
þessu máli er svo sterkt, að
hin kommunistíska stjórn
Alþýðusambandsins hefur
beygt sig fyrir þunga þess
og heitið því, að engin til-
raun verði gerð til þess að
hindra uppskipun líkneskis-
ins, þegar ,,Ægir“ kemur
með það hingað til lands.
Jafnvel stjóm Alþýðusam-
bandsins hefur þannig séð
sig til neydda, að fordæma á
sinn hátt hneyksIiJDagsbrún
arstjórnarinnar.
Það er út af fyrir sig virð-
ingarvert, að stjórn Alþýðu-
sambandsins skuli hafa
manndóm til að fordæma
gerræði flokksbræðra sinna
í stjórn Dagsbrúnar. En ó-
neitanlega hefði verið
skemmtilegra fyrir hana, að
hún hefði borið gæfu til þess
að hafa vit fyrir stjórn Dags
brúnar áður en ,,Lyra“ fór
héðan brott. Það var á valdi
stjórnar Alþýðusambandsins
að firra kommúnistastjórn-
ina í Dagsbrún hneykslinu í
sambanai við Snorralíknesk-
ið og taka þann beiska kaleik
frá skriffinnum Þjóðviljans
að halda þeirri firru fram, að
ríkisstjórnin bæri ábyrgð á
brottflutningi líkneskisins,
frá h. „Um þetta leyti 1925
stóð til, a3 íþróttafélögin í
Reykjavík hsefust hantla um
fjársöínun til að reisa stind-
skála í Örfirisey. í „Ðagblaff-
inu“ stóð þá grein um mál þetta
(105. tbl.), og er þar sagt m.
a.:.. Þessi skálabygging á sem
sé að vera fyrsta sporið í átt-
ina tíl a'ð friða Hólminn og gera
hann aff þeirri bæjarprýffi, sem
hann er sjálfkjörinn til, eftir aff
hafnargerffinni var lokið. Hefffi
þetta átt aff vera gert fyrir
löngu í staff þess aff gera þenn-
an grasprúffa hólma aff rusla-
Idstn borgarinnar og óþerra-
bæli, rétt viff hafnarmyimlff.
AUK SUNDSSKÁiiANS
mun innan skamms rísa þarna
í Hólminum veglegt naust
.(„bátahöll") fyrir kappróðrar-
báta íþróttafélaganna . . . Er
furðulegt, að sú íþrótt skuli lát
in sitja á hakanum hér úti við
græhar eyjar og sólblá sund.
Og þá verður eigi langt að bíða
kappsiglinga-báta, seglsnekkj-
anna fögru, er einnig mxmu fá
uppsátur sitt í Hólminum. . . .
Hólmurinn á sterk ítök í mér
frá fomu fari. Fyrir rúmum
12 árum áður en byrjað var á
hafnargerðinni — skrifaði ég
m. a. í inngangi að skáldsögu,
(sem aldrei varð lokið) línur
þessar:
— ÚTI í ÖRFIKISEY cr
þeir eru nú að rætast! Ég ér í
engum vafa um, hvað úr Hólm-
inum verður, og hvað hann á
að vcrða: Fagur blettur og frið-
helgur, vel hirtur og varimi.
Bros borgarinnar við öllum
þeim, sem koma af hafi!“ Dag-
inn eftir ritar sami (h) um
Tjörnina: „ . . . Tjörnin er ein-
hvei* mesti fegurðarauki Reykja
víkur. Væri hún horfin, myndi
mörgum þykja dimmt og dap-
urt yfir Miðbænum. Og þó sýn-
ir Mttvirt bæjarstjóm Tjöm-
inni sem allra minnstan sóma,
og borgarbúar keppa að þvi af
einlægum vilja og veikúm
mætti að gera hana að sorpræsr
og ýldupolli, og er það hrein-
asta íurða, að hún skuli ekki
fyrir lifandi Iöngu verá orðin-
að síþefjandi gróðrarstöð megn-
asta ódauns og landlægra sótt-'
kvilla . höfuðborgarinnar. Við
getum vel hugsað okkur, hvað
verða myndi, ef allt í einu kæmi
verulega megrr hitabylgja, sem
„hleypti upp“ . í. Tjöminní, þég-
ar hún er upp á sitt hið versta!
DKAUM DKEYMDI mig:
Tjörnin var orðin tær og spegil
fögur. Gegnuin blágrænan lög-
inn blikaði á bláamöl og gráí-
móítan skeljasand á botninum.
í tjörninni var hægur og jafn
straumur, og ljúfur andvaxi bar
að vitum mér saltfrískan og
svalan ilm, eins og þegar geng-
ið er með sjó fram, og hafrænan
svart af fólki, og allar hring- fjytur manni hressandi sjávar-
svalirnar á vitaturninum mikla
við hafnarmynnið eru troðfull-
ar. Þaðan er líka bezt og feg-
urst útsýni. Og skemmtigatður
inn litli umhverfis vitann er upp
áhaldsstaður bæjarbúa. Þar
sitja gamlir sjómenn á kvöld-
in, rabba saman um sjóferðir
sínar og „gamla dága“ og blása
þykkum reykjarmökkum út í
kvöldkyrrðina. •— Þangað
hlaupa smástrákarnir á eftir
skipunum og á móti þeim, og
barnshugurinn fylgir þeim langt
út yfir lögnskærann flóann, út
á hafið bjart og fagurt, voldugt
og vítt, sem töfrar þá og seiðir
eins og ólesið ævintýri. — —
JÆJA: DRAUMARNIR MÍN-
loftið . . .“ (Síðan kemur skýr-
ingin á þessu fyrirbrigði: hreinn
stjór er leiddur sunnan úr
Skerjafirði, með dælu upp á
risið, en rennur síðan í hægum
straum til tjarnarinnar) . . .
,,í Tjörninni voru 2, ef ekki 3
hólmar, allsstórir. Höfðu svan-
irnir erfðafestu á einum þeirra,
kríurnar á öðrum, en endur og
kríur sameiginlega á þeim
þriðja. —
MÉR VIRTIST ég vera glað-
vakandi. Þetta var allt svo sjálf
sagt og eðlilegt, að mér gat eigi
blandast hugur um, hvernig á
því stæði: Auðvitað hafði bæj-
Framhald á 7. síðu.
og að flutningurinn á því
virtist vera vísvitandi bragð
hennar til að svívirða reyk-
víska verkamenn! En stjórn
Alþýðusambandsins sat auð-
um höndum í þessu máli og
sagði ekki orð fyrr en þungi
almennmgsáli.tvjns vegna
hneykslis Dagshrúnarstjórn-
arinnar varð henni ofraun.
*
Ríkisstjórnin hefur tryggt,
að Snorrahátíðin f-^i fram á
tilsettum tíma. Hún hefur
þvegið af þjóðinni smánar-
þlettinn, sem stjórn Dags-
brúnar setti á hana með
hinni gerræðisfullu fram-
komu sinni. íslendingar
munu sýna, að þeir kunni
vel að meta dxenglund og
höfðingsskap hinnar norsku
frændþjóðar, þegar þeir veita
þjóðargjöf Norðmanna mót-
töku á Snorrahátíðinni í þess
um máníiði.
En hneyksli Dagsbrúnar-
stjórnarinnar fellur aldrei í
gleymsku. Skugga þess mun
að sönnu ekki þera yfir heið-
ríkju Snorrahátíðarinnar. En
þjóðin man það eigi að sið-
ur og fordæmir athæfi þeirra
lánleysingja, sem ætluðu að
láta auðsýndan sóma Norð-
manna verða þjóð okkar til
vansæmdar. Fyrir það verð-
ur kommúnistastjórnarinnar
í Dagsþrún minnzt með fyr-
irlitningu af íslendingum
löngu eftir að flestar aðrar
ávirðingar hennar og axar-
sköft verða gleymd og graf-
in.
Eldri-dansarnir
í Alþýðuhúsinu við Hverfisgötu í kvöld
hefjast kl. 10.
Aðgöngumiðar frá fcL 5 í dag. Sími 2826.
HARMONÍKUHLJÓMSVEIT leikor.
Ölvuðum mönnum bannaður aðgangur,
Auglýsingar
sem birtast eiga í blaðinu á sunnu-
dögum, þurfa í síðasta lagi að berast
til auglýsingaskirfstofu blaðsins á
á föstudgum fyrir klukkan 7 síðdegis.
Ferðaskrífsfofð ríkisins
Sotnfcveemt ■ofaTnri*uðu- ®nxiast FerSaárrtístaáa- rfkis-
ins frá og tneð deigkifum. í dfeg afgreiðslu hifrteiðia á gér-
leyfekaðuin, er vcru áður í afgreáSslu hjá Bifre.ifestöS
íslasida, en ©érieyfísieiðimar eru eam hér segir:
Reytkjavík — Þingvellir.
Reykjavík — Hveragtarði — Glfus.
Reykjavfk — Hveragerði — Eyrarbakiki — Stofckseyri.
Reykjavík — Viík í Mýrdaí.
Reykjavfk — 'Kúfcýubæjarklaustiir — Fijótídiviarfi.
Reykjavík — Kjalames — Kjós,
Reykjavík — Akranes — Reykholt.
Reykjavík ■— DaSk— KhmarsíráSir — Amgerðareyri.
Etns:: oy áður verða etórar bifreiðir ieigrfer tit hóp-
ferða. Smábílar era ekki til leigu.
En ó það. skal bent, að megircstetíE Eerðafifcrifekn'u
ríkÍBms verður nú erarrfyrr:: -
Að .vekja atihygli á.dandimi. ssm ferðamanmkan.di.
Að gefa innlendum og erlendum ferðamönnum upp-
lýsingar um allt, s?m lýtur að ferðaílögum hér
, og veita ferðamönmum hverskonar fyrirgneiðslu.
Að'skipuleggja og efrta til skemmti- og orlo&ferða.
• Ferðaáætlim Ferðajykriístofuimai' er hægt að fá end-
urgjáldslaaist á skrifstofunni cg í- ýmsum hókabúðum.
Á Afcureyri starfax •.skrifotofain einni'g um sumartím-
ann.
Ferða^krifettcfam hér og á Afcureyri gerir sér far uan
aS útvega ferSamönnum gistim^u á hótelum og í ,,prívat“
húsum, enn fremur getur hún útvegaS hópum ódýr legu-
pláss í sfcólahúsum á báðum stöðum.
A Akureyri hefur skrifotofan aðsetur í húsinu nr. 5
við. Strandgötu, sími 475, og
í Reykjavfk í húsimu við Amarhólstún, þar sem BSÍ
var áður, sími 1540 (3 línur).