Alþýðublaðið - 11.12.1948, Síða 6

6
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Laugardagur 11. des. 1948,
Munið, að símanúmer vort er
9467.
Réttingar og sprautumálning.
1. flokks fagmenn.
BÍLVIRKINN H.F.
Hafnarfirði.
S
ELDRI DANSARNIR í G.T.-húsinu
f kvöld kl. 9. — Aðgöngumiðax
KL 4—6 e. h. i dag. Sími 3355.
Nokkur orð um
Guðmundur Gslasoa Hagalín segir:
„.... Eins og ég hef drepið á, er bókin frábærlega
skemmtilega skrifuð, stíllinn látlaus, lipur og fullur af
lífi....Hver ungur maður, sem les Gullöld Islendinga
og notar hana síðan sem handbók við lestur Islendinga
sagna, mun verða þroskaðri einstaklingur og betri þióð
íélagsborgari eftir en áður. Hún mun styðja að því, að
hið unga fólk í sveit og við sjó geri sér grein fyrir
hver menningarleg afrek íslenzka þjóðin hefur unnið
í þágu annarra þjóða (Alþ.bl.).
Hallöór Kristjánsson segir:
„. ... Vel er vanaað til þessarar útgáfu og bandið
til dæmis óvenju gott .... þessi bók er sérstæð í pinni
röð, og engin ný er til, sem komið geti í hennar stað.
.... Til að þekkja mennnigu Islendinga á morgni
þjóðlífsins ættu menn að lesa fornsögurnar, Gullöld
Islendinga ....“ (Tíminn).
Jóbann Frímann, skólastjóri á Aknreyri, segir:
,,.... nýja útgáfan er í alla staði hin ánægjulegasta
og tekur eldri útgáfunni langt fram .... höfuðkostur
nýju útgáfunnar er þó vafalust ritgerð Jónasar Jóns
sonar frá Hriflu um höfundinn, störf hans og samtíð. Er
sú grein rituð af venjulegri snilld Jónasar og hinn bezti
bókaraukí .... Bókin er samfellt listaverk frá hendi
höfundar .... Og líklegt er, að Gullöld Islendinga verði
enn um sinn vel þegin og reynist einn hinn ákjósan
legasti, skemmtilegasti og margfróðasti förunautur
íslenzkra æskumanna og fróðleiksfúsrar alþýðu inn í
musteri fornsagna vorra og annarra norrænna- gullaldar
bókmennta.“ (Dagur).
Eígnist „Gnllöld íslenáinga" í áag!
Vegna pappírsskorts er upplagið ekki stórt.
r i
„Gullöld ísIendiBga“ er jólabók íslendinga.
„Gullöld Islendinga“ fæst hjá Bóksölurn, en aðal
útsalan er hjá
Bókaverzlun Sigurðar
Krisfjánssonar, Bankasfræti 3.
Leonhard Frank:

f ofboðinu þreifaði Weston
ósjálfrátt ofan í vasa sinn eftír
eldspýtum. Honum datt allt í
einu í hug að ganga til liðsfor-
ingjans — og nú var of seint að
snúa við — hann varð að halda
áfram því, sem hann hafði byrj
að á, eins rólega og honum var
unnt.
Þetta kom þeim þýzka á ó-
vart, og hann bauð honum eld,
og horfði á, með áhuga reykinga
mannsins, meðan þessi enski
flugmaður kveikti í sígarett-
unni sinni.
Þeir reikuðu þegjandi niður
þjóðveginn. Weston hvíslaði til
þeirra: „Lítið ekki við,“ og
neitaði alveg seinna að taka á
móti nokkurri aðdáun, — hann
hafði gert þetta alveg óvart.
Þegar þeir voru komnir að
síðasta kofanum, heyrðu þeir
skröltið í mótorhjólunum á
bak við sig. Sagnfræðingurinn
var dauðskelkaður. „Liðsforing
inn hefur áttað sig.“
Skröltið færðist nær. Þeir
litu ekki við. Það fór hrollur
um þá. Þjóðverjarnir þutu fram
hjá þeim.
„Ég er búinn að fá nóg í
dag,“ sagði Austurríkismaður-
inn brosandi, en varir hans
skulfu. Hann stakk upp á því,
að þeir spyrðu að því á næsta
bóndabæ, hvort þeir mættu sofa
í hlöðunni.
Sagnfræðingurnin virtist
skyndilega vera gæddur risa-
kröftum og vildi helzt vera á
' gangi alla nóttina, til þess að
I komast eins langt frá Þjóðverj-
um og mögulegt var. En þeir
kváðu það niður í þetta skipti
líka og notuðu til þess rök, sem
ekki voru róandi fyrir hann, að
Þjóðverjar væru alls staðar.
Bóndinn var lítill, gamall
maðúr, og svo stirður að það
virtist ríða honum að fullu að
sækja flösku af eplavíni fram í
skápinn. Hann laut með erfiðis
munurn yfir borðið og ýtti glös
unum fjórum út á hornin og
sagði: „Þessir rnenn í París
seldu Þjóðverjum okkur. Þeir
seldu Þjóðverjum Frakkland."
i Fiskimaðurinn hafði sagt það
líka, næstum með sömu orðum,
daginn sem hann kvaddi
Weston í Guilomec.
Það leið langur tími áður en
hver þeirra hafði fengið disk
fyrir framan sig. Það var ostur
og smjör á miðju borðinu.
Bóndinn skenkti í glösin og
fyrir sjálfan sig síðast. En hann
drakk ekki; hann sagði: ,,Ég
hef engar fréttir fengið af son
um mínum.“
„Hann stóð upp frá borðinu
með erfiðismunum, sótti myndir
af tveimur frönskum hermönn
um inn í næsta herbergi og
settist aftur í sæti sitt. Hann
horfði söðugt fljóíandi augum
út í eitt hornið á stofunni, með
an mennimir fjórir voru að
skoða myndirnar. Gömul hönd
hans, sem hvíldi á borðinu,
hreyfðist, eins og hún kipptist
víð eftir þrældóm langrar ævi.
„Þetta var ekki stríð, og við
vitum hvers vegna. Ef til vill
eru þeír enn lifandi, Eða fang
ar.“
Þeir g‘átu eltki komið upp
einu einasta orði. Þá setti
hljóða við þessa hljóðlátu sorg;
en þögnin var lika erfið.
Hann kveikti á Ijóskeri og
vísaði þeim leiðina út í hlöðuna.
Morguninn eftir sárverkjaði
þá í kálfana og lærin á göng !
í () L A B Ó K I N
eftir Ármarm Kr. Einarsson
kemur í dag 1
Bókaverzlun Isafoldar

Skáldsaga um
SJÓFERÐIR OG SVA0ILFARIR
YOGU
eftir hinn vinsæla norska rithöfund,
Lars Hansen
í þýðingu
Guðm. G. Hagaiín.
9
Þetta er saga um hetjulega baráttu sjó-
manna við hamfarir Ægis og vetrarhörk-
ur Norður-íshafsins, samtvinnað hugð-
næmu ástarævintýri.
Þess vegna er þetta tilvalin jólabók sjó-
manna og hinna, sem bíða þeirra í landi.
Bókaúfgáfan Bláfeldur.
Það er í dag, sem jólabókin
eftir Armann Kr. Einarsson
keomir í
Bókabúð Braga Bryn jólfssonar
JÓLABÓKIN
eftir ÁrmasiH Kr. Einarsson
fcemur í tíag í
Bækur og ritföng
(Skemmtii'élag Góðemplara)
Nýju og gömlu dansarnir
að Röðli í kvöld kl. 9. Aðgöngumiðar á sama
stað frá kl. 8. — 'Sími 5327. — Húsinu lokað
kl. lOVa. — Öll neyzla og meðferð áfengis
er stránglega bönnuð.