Alþýðublaðið - 27.07.1949, Blaðsíða 4

«
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Miðvikudagur 27. júlí 1949
Útgefandi: AlþýSuflokkuriim.
Ritstjóri: Stefán Pjetursson.
Fréttastjóri: Benedikt Gröndal.
Þingfréttir: Helgi Sæmundsson.
Ritstjórnarsímar: 4901, 4902.
Auglýsingar: Emilía Möller.
Auglýsingasími: 4906.
Afgreiðslusími: 4900.
Aðsetur: Alþýðuhúsið.
Alþýðuprentsmiðjan JxX.
Einhugur Fram-
sóknar.
FRAMSÓKNARFLOKKUR-
INN heldur um þessar mundir
héraðshátíðir víðs vegar um
land. Lætur Tíminn mjög af
þessum samkomum, sem hann
segir að sóttar hafi verið sam-
tals af nokkrum hundruðum
kjósenda og leitt í ljós á ó-
gleymanlegan hátt einhug
Framsóknarmanna!
Ekki skal það dregið í efa, að
upplýsingar Tímans um fund-
arsóknina hafi við einhver rök
að styðjast. Auðvitað gerir
sveitafólkið sér þann dagamun
um helgar að fara á samkom-
ur, þar sem því er gefinn kost-
ur á að heyra eftirhermur
Gísla Sigurðssonar og dansa til
klukkan tvö eftir miðnætti, og'
sjálfsagt tekur það með stiil-
ingu ræðum forkólfa Fram-
sóknarflokksins, sem Tíminn
gefur þá einkunn, að þær séu
„snjallar“ og „ýtarlegar“. Afl-
ur á móti lætur' talið um ein-
huginn í Framsóknarflokknum
dálítið skrýtilega í eyrum
þeirra, sem hafa aðrar og betri j
heimildir um sambúðina í
Framsóknarflokknum en frá-
sagnir Tímans.
*
Allir vita um sambúð Fram-
sóknarflokksins við fyrrver-
andi formann sinn og spá- j
mann, Jónas Jónsson frá j
Hriflu. Þeir, sem lesa Tímann ]
annars vegar og Ófeig og
Landvörn hins vegar, þui’fa
ekki frekari vitna við um eld-
inn, sem þar er á milli. Það er
fyrsta spegilmyndin af sam-
búðinni á Framsóknarheimil-
inu. En þetta er aðeins byrjun-
in. Alþingistíðindin frá yfir-
standandi kjörtímabili verða
óljúgfróð heimild um sambúð
formanns Framsóknarflokks-
ins, Hermanns Jónassonar,
annars vegar og ritara hans,
■ Eysteins Jónssonar, og vara-
formannsins, Bjarna Ásgeirs-
sonar, hins vegar. Það er önn-
ur spegilmyndin af sambúð-
inni á Framsóknarheimilinu og
hinni fyrri sízt ómerkari, þeg-
ar að er gætt.
Lýsingin á flokkserjum
Framsóknarmanna er rnun
fremur efni í bók en blaða-
grein. Því fer þess vegna
fjárri, að henni verði hér gerð
þau skil, sem vert væri. En að-
alatriðanna skal getið, og þau
nægja sannarlega til þess að
sýna fram á, að það er svo sem
eitthvað annað en eining and-
ans á bandi friðarins sé á Fram-
sóknarheirnilinu.
*
Þegar Keflavíkursamning-
urinn var samþykktur á al-
þingi, klofnaði Framsóknar-
flokkurinn í tvennt líkt ,og
smáeyjan í Kyrrahafinu við
gosið íorðumj Hermann Jónas-
son var forustumaður þess
hluta af þingflokki Framsókn-
ar, sem í því máli kaus sér
samstöðu við kommúnista. Ey-
steinn Jónsson var foringi hins
hlutans, sem átti samleið með þegar Tíminn er að fjölyrða
hinum lýðræðisflokkunum. ■ um einhug Framsóknarmanna.
Eftir að alþingi hafði afgreitt j Það skraf er iafnvel öllu hlægi-
Keflavíkursamninginn, hlupust! iegra en tilburðir Tímans í
kommúnistar brott úr ríkis- J andstöðunni við þá ríkisstjórn,
stjórn sællar m.inningar. Þá sem Eysteinn Jónsson og
gerði Hermann sér von um, að Bjarni Ásgeirsson sitia bí-
hann gæti orðið forsætisráð- j sperrtir í!
herra í samsteypustjórn með I Sannleikurinn er sá. að sam-
kommúnistum. Honum varð búðin í Framsóknarflokknum
ekki að þeirri ósk sinni, en er eins og á heimili, sem er að
Framsóknarflokkurinn gerðist leysast upp. Nú á að reyna að
aðili að núverandi ríkisstjórn1 forða flokknum frá algerum
ásamt hinum lýðræðisflokkun- j klofningi enn um sinn með því
um. Eysteinn Jónsson og að efna til haustkosninga, sem
Bjarni Ásgeirsson urðu ráð-1 Framsóknarmenn hafa bó til
herrar, en Hermann sat eftir. | þessa talið sér skaðræði. En
Hermann Jónasson hefur aldr- i það verður skammgóður verm-
Tvísaga í lyginni,
ei getað litið þessa stjórnar-
samvinnu réttu auga, en fylgi
hans í þingflokknum hefur
hrakað svo að segja dag frá
degi, og á síðasta flokksþingi
átti hann aðeins góðsemi Ey-
steins og Bjarna það að þakka,
að hann var endurkosinn for-
maður flokksins. Síðan hefur
Hermann setið hjá eða sam-
fylkt kommúnistum á alþingi
við afgreiðslu flestra mála. Á-
takanlegust var eymd hans í
sambandi við atkvæðagreiðsl- ,,, ,
una um aðild Íslands að At- se“ sottu ,fuudiT hlyddU &
ir. Framsóknarflokkurinn verð
ur naumast einhuga um ósig-
urinn að kosningunum loknum.
Orðsendin!? ti! húsmæðra af gefnu tilefni. —
Yandræðin með útvarnsbuliiia. — Á að
skerða Austurvöll?
EF FÓLK KAIJPIR niðursoð-] ekki er hægt að koma með þá
NORRÆNI UTIFUNDUR-
INN hér í Reykjavík á dögun-
um hefur heldur betur iarið í
taugarnar á andstæðingum al-
þýðuflokksins. Þjóðviljinn reið í sumarleyfinu, en þegar hún
á vaðið og staðhæfði, að þeir, íók hana upp reyndist innihald-
ínn mat, sem reynist vera
skemmdur, er því ráðlagt að
henda ekki dósinni, heldur að
fara með hana og innihald
tiennar annaðhvort til kaup-
tnannsins, sem dósin var keypt
hjá, eða til matvælaeftirlitsins
ðg kæra yfir vörusvikunum.
Þetta er sagt að gefnu tilefni.
Kona keypti nýlega niðursoðið
kjöt og fór með dósina í ferða-
lag. Hún tók upp dósina síðasta
daginn, sem hún ætlaði að vera
lantshafsbandalaginu. Hlut-
skipti hans í því máli er áreið-
anlega einsdæmi um mann,
sem verið hefur forsætisráð-
herra og utanríkismálaráð-
herra og hefur á hendi foi'-
mennsku næststærsta stjórn-
málaflokks landsins. Mun
gætnari og skynsamari mönn-
um í Framsóknarflokknum að ,,
vonum hafa þott Hermann ^
ræður verkalýðsleiðtoga hinna
Norðurlandaþjóðanna, for-
manns alþýðuflokksins og for-
geta alþýðusambandsins hefðu í
mesta lagi verið þrjú hundruð!
Morgunblaðið tók síðan í sama
streng og Þjóðviljinn, og sam-
kór afturhaldsins til hægri og
vinstri lét í sér heyra enn einu
sinni. Loks hefur Tíminn
læra lítið um viðhorf og þróun
alþjóðamálanna í (New York og
París.
Þegar hér var komið, átti
Hermann Jónasson aðeins tvo
fylginauta í þingflokki Fram-
sóknarflokksins, og mun ann-
ar þeirra hafa haldið tryggð
við hann af vorkunnsemi en
hinn af fljótfærni. Meðal ó-
breyttra fylgismanna flokks-
ins var hann orðinn áhrifalaus,
þegar undan hafði verið skil-
inn innrásarher kommúnista í
félag ungra Framsóknarmanna
í höfuðstaðnum.
*
Með hliðsjón af öllu þessu
er það vægast sagt broslegt,
að leggja orð í belg!
Alþýðublaðið sér ekki á-
stæðu til að spinna lopa þess-
ara umræðna, sem áreiðanlega
eru einsdæmi. Það unir vel
dómi beirra, sem sóttu útifund-
inn á Arnarhóli, um fjölmenn-
ið þar og lætur þessar lygar
andstæðinganna sér í léttu
rúmi liggja. Þjóðviljinn, Morg-
unblaðið og Tíminn eru sannar-
lega ekki óhlutdrægir dómar-
ar í þessu máli. Blöð þessi eru
ekki á því menningarstigi, að
bau geti sagt satt og rétt frá
fundarsókn alþýðuflokksins í
þetta skipti frekar en önnur.
En margur mun hafa ætlað, að
þau reyndu að temja sér
mannasiði, þegar erlendir
íð gjörskemmt. Konan ætlaði að
fá aðra dós í staðinn hjá kaup-
manni sínum, en fékk ekki
vegna þess að hún henti henni
og óþverranum, sem í henni
var, af því að lyktin var svo
megn, að hún gat ekki flutt
dósina heim með sér.
KAUPMENN hafa það að
reglu, eftir því sem mér er sagt,
að láta húsmæður fá aðra dós í
Etað þeirrar, sem er með
Ekemmdu innihaldi, ef þær
skila skemmdu dósinni. En ef
gestir áttu hlut að máli. Því
var hins vegar ekki að heilsa.
Annars vill svo vel til, að
þessi andstæðingablöð alþýðu-
flokksins hafa reynzt tvísaga í
lyginni. Þjóðviljinn sagði sem
sé, að þrjú hundruð hefðu ver-
ið á fundinum, eri Tíminn í
gær ályktar, að þeir, sem sóttu
hann, muni hafa veríð sjö
hundruð! Auðvitað er þetta
sama lygin í tveimur útgáfum.
En þetta sýnir þó, hversu al-
varlega takandi þessi sorpskrif
eru eða hitt þó heldur.
Framsóknarráðherrann og vínarbrauðin
skemmdu, fá húsmæður engar
bætur, og er það von.
HLUSTANDI skrifar: „Enn
er kominn nýr þulur í útvarpið
og virðist hann vera lélegastur
þeirra allra, sem reyndir hafa
verið. Er þetta orðið næsta ó-
þolandi ástand hjá útvarpinu.
Allt frá því er Pétur Pétursson
hvarf svo skyndilega (vegna
veikinda) úr þularstarfinu, hef-
ur þetta starf verið í miklu ó-
lagi, að minnsta kosti þegar Jón
Múli og Ragnar lesa ekki.
RÍKISÚTVARPIÐ verður að
hafa skilning á því, að mjög ríð-
ur á því að velja vel þuli, en svo
virðist ekki vera. Hvernig er
það? Vinnur ekki Guðbjörg
Vigfúsdóttir hjá útvarpinu? Og
ef svo er, hvers vegna er hún þá
ekki beðin að lesa fréttir í stað
þeirra sumra, sem nú gera
það?“
REYKVÍKINGUR skrifar:
,,Ég sé af frásögnum blaðanna,
að nú eru miklar umræður uppi
um að koma upp bifreiðastæð-
um víðs vegar um bæinn. Það
er gott og blessað, því að brýn
nauðsyn er á því að reyna að
koma bifreiðunum af gangstétt-
um borgarinnar. Ég hef nokkuð
kynnt mér þær tillögur, sem
gerðar hafa verið um bifreiða-
stæði og líst mér yfirleitt vel á
þær. Þó er ein alveg fráleit að
mínum dómi og vona ég að hún
komist aldrei itl framkvæmda.
ÉG Á HÉR VIÐ tillöguna um
að skera sneið af Austurvelli og
setja undir bifreiðastæði. Ég
veit, að yfirgnæfandi meirihluti
borgarbúa er þessu algerlega
andvígur. Austurvöllur er og
hefur verið dýrgripur Reykja-
víkur, enda um margt sögulegur
staður eins og sjálft nafnið
bendir til. Hann hefur verið
skertur of mikið fyrir alllöngu
og nú er nóg komið af svo góðu.
Framar má ekki sk’erða hann
minnstu vitund.
LÍTIÐ ÞJÓÐFÉLAG eins og
það, sem fyrirfinnst yzt á
hjara heims á voru ágæta
íslandi, hefur ekki ráð á því
að eiga stjórnmálaflokka,
sem hugsa einstrengings-
lega um eina stétt manna.
Slíkur hugsunarháttur hef-
þó verið rauði þráðurinn í
stefnu framsóknarmanna,
eins og þráfaldlega hefur
komið í ljós. Síðasta dæm-
ið er um það, hvernig
menntamálaráðherra hefur
gersamlega afskipt Reykja-
vík um fé til skólabygginga,
þótt varla séu til eins fjöl-
mennar sveitir skólalausar
í landinu og sum hverfi
Reykjavíkur.
ANNAÐ DÆMI UM ÞAÐ,
hvernig framsóknarflokk-
urinn hikar ekki við að
draga taum einnar stéttar
á kostnaö allra annarra,
kom í Ijós fyrir nokkrum
vikum, þótt fáir tækju eft-
ir því. Það er að vísu ekki
stórbrotið þjóðfélagsvanda-
mál, en athyglisvert engu
að síður.
SVO ER MÁL MEÐ VEXTI,
að fyrir nokkru er tekin til
starfa þurrmjólkurgerð
norður í landi. Er þetta
kaupfélagsfyrirtæki, sem er
sett á stofn til að vinna úr
afurðum bænda og selja
þær, en um það er allt gott
að segja. Sá galli fylgir þó
göfugu þingi, að það hefur
reynzt ógerlegt að selja
þurrmjólkina, jafnvel þótt
hún væri rækilega auglýst í
mjólkurhallærinu í vor.
FYRIRTÆKIÐ fór því ekki
glæsilega af stað. Þótti nú
horfa til vandræða, og var
ekki um annað að ræða en
láta framsóknarflokkinn
nota hin pólitísku ítök sín
í stjórn landsins til að
bjarga þurrmjólkurgerð-
inni. Þetta var gert á þann
hátt, að framsóknaráðherra
gaf út (að vísu samkvæmt
gamalli lagaheimild) reglu-
gerð og tilskipun um það,
að framvegis skyldu bakar-
ar nota ákveðið magn af
þurrmjólk í brauð og kökur.
Árangurian af þessu er sá,
að sala á íslenzkri þurr-
mjólk er tryggð, en brauð
og kökur versna að gæðum.
Þetta er því bein árás á
kaffiborð og kvöldverði
landsmanna og þykir sum-
um, að vínarbrauðum hafi
farið nóg aftur í landinu
síðasta mannsaldurinn, þótt
þau yrðu ekki að taka að
sér að tryggja verksmiðju-
rekstur framsóknarmanna.
NÚ ER ÞESS AÐ MINNAST,
að framsóknarmenn kepp-
ast við íhaldið um að bölva
öllum höftum, þótt engir
hafi sett á meiri höft en
framsókn gerði fyrir stríð
né nokkur framkvæmt víð-
tækari höft en íhaldið eftir
stríð. Það er því fróðlegt að
sjá þessa haftaafnámspost-
ula sjálfa setja á ný höft á
laun til að bjarga einni
verksmiðju, sem flokki
þeirra er annt um.
VISSULEGA eru það höft,
þegar landsmenn eru neydd
ir til að eta svo og svo mik-
ið af þurrmjólk, ef þeir
ÉG SKIL EKKI í ÖÐRU en að
hægt sé að finna aðra staði á
líkum slóðum en þennan undir
bifreiðarnar. Og heldur munu
menn vilja að bifreiðir haldi á-
Eram að standa þar sem þær
standa nú í miðbænum en að
þær séu settar inn á Austurvöll.
Þetta bið ég þig að birta í von
um að það geti stuðlað að því að
ekki verði framið fyrirhugað
skemmdarverk. ‘1
vilja yfirleitt bragða brauð
eða kökur. Það er hægt að
afsaka það, þótt iðngrein sé
vernduð með innflutnings-
höftum, ef við það sparast
gjaldeyrir. En hér er ákveð-
inni framleiðslu dembt of-
an í alla landsmenn, því að
allir neyta hér brauðs, eí
ekki annars bakkelsis.
HVAÐ GERIR FRAMSÓKN
næst á þessaíi leið? Ætli
það komi ekki fyrirskipan-
ir um að allir landsmenn
skuli kaupa a. m. k. eitt par
Fraaohald á 7. stStj, ,