Alþýðublaðið - 05.10.1949, Síða 4

Alit>$ÐWhAÐ\m
Mi8yikuda.sfur 5.1 okióbei- ;194S
Útyefandl: AlþýSoflokkurlna.
Ritstjóri: Stefán Pjetursson.
Fréttastjóri: Benedikt Gröndal.
Pingfréttir: Helgl Sæmundsson.
Ritstjórnarsimar: 4901, 4902.
Auglýsingar: Emilía Möller.
Auglýsingasími: 4906.
Afgreiðslusimi: 4900.
Aðsetur: Alþýðnhúsið.
Alþýðuprentsmiðjan hJL
uð, kaupgjaldsvísitalan stýfð
og kaupgjaldið lögbundið. Auk
þessa hefur hann það á sam-
vizkunni að hafa barizt gegn
hverju hagsmunamáli verka-
lýðsíris og launþeganna öðru
stærra. Hann var svo fjand-
samlegur almannatryggingun-
um, að hann vildi ekki einu
sjnni, að frumvarpið um þær
fengi þinglega afgreiðslu.
Hann var á móti löggjöfinni
um opinbera aðstoð við bygg-
ingu íbúðarhúsa í bæjum og
kauptúnum. Hann var á móti
launalögunum, sem tryggðu
opinberum starfsmönnum rétt-
mætar og sjálfsagðar kjara-
bætur, og hann ætlaði vitlaus
að verða, þegar síðasta alþingi
samþykkti nokkra launaupp-
bót þeim til handa. Þess vegna
eru framboð Framsóknar-
flokksins í Reykjavík og öðrum
kaupstöðum landsins vægast
sagt - móðgun við kjósendur
þar.
Hámark ósvífninnar er þó sú
staðhæfing Framsóknarmanna,
atkvæðasmalar Framsóknar- j að Þe*r viiíi _ framkvæma þá
flokksins reka sama áróður , stefnu, sem mótuð var á síðasta
Framboð Framsokn-
ar í Reykjavík
FRAMSÓKNARFLOKKUR-
INN telur sigurhorfur sínar í
Reykjavík svo miklar, að hánn
fái fulltrúa kjörinn við kosn-
ingarnar í haust. Tíminn er
látinn hamra á þessari fullyrð-
ingu svo að segja daglega, og
svo oft áður, en olli hins vegar
því, að kommúnistar fengu ein-
um fulltrúa fleira en ella hefði
orðið.
Nú er tvísýnt, hvaða áhrif
framboð Framsóknarflokksms
í höfuðstaðnum muni hafa. En
eitt er óhætt að fullyrða nú
begar: Framsóknarflokkurinn
fær ekki fulltrúa kjörinn í
Reykjavík. Hann verður ekki
síður fyrir sárum vonbrigðum
nú en við síðustu kosningar, Og
þeir Reykvíkingar, sem greiða
honum atkvæði, munu harma
það háttalag sitt eftir kosning-
ar. En þá verður of seint fyrir
þá að sjá að sér.
---------4----------
Sannleikurinn um
Sósíalistaflokkinn
SANNLEIKURINN UM
SÓSÍALISTAFLOKKINN
nefnist smárit sem Samband
ungra jafnaðarmanna hefur
gefið út, og er þar að finna
helztu þættina úr sögu komm-
ó_ | þingi Álþýðusambands íslands. j únismans hér á landi.
myrkranna milli. En það er o-| —w---------—*----------|
sköp hætt við því, að þessi, Stefna Framsóknarflokksins Ritið er að miklu leytx byggt
kosningabrella nái ekki til- hefur verið °§ er sú að lækka UPP af tilvitnunum 1 orð °S
gangi sínum gengi krónunnar, stýfa kaup- skrif kommúmsta sjalfra, og er
^ Þessi áróður er annars gam- gjaldsvísitöluna með því að ( því í alla staði örugg heimild
færa hana niður í 225—265 stig um stefnu þeirra og starfsað-
og lögbinda kaupgjaldið í land- ferðir, — hringsnúning þeirra
ínu. Forseti Alþýðusambands-1 kringum sjálfa sig og loddara-
ins hefur lýst yfir því, að brögð.
Framsóknarflokkurinn vilji
þannig fara þær leiðir í dýrtíð
alt fyrirbæri. Framsóknar-
flokkurinn hefur ætlað að fá
fulltrúa kjörinn í Reykjavík
alla tíð síðan hann komst á
legg, en aldrei tekizt. Reykvík-
ingum er að sjálfsögðu enn í
minni hamagangur Tímans armálunum, sem komi verka-
fyrir kosningarnar 1946. Þá, verst °g seu honum
fullyrti hann vikum saman, að . mest á móti skaPL Eigi að síður
Pálmi Hannesson væri örugg- hai(fa skriffinnar Tímans a-
ur um að hljóta þingsæti í höf- j fram að fýsa „vináttu Fram-
uðstaðnum. En úrslit kosning-! sóknarflokksins í garð verka-
anna leiddu í ljós, að Pálmi. lýðsins og launþeganna , stétt-
kolféll, og atkvæði Framsókn-! anna> _sem hann gengur bein-
arflokksins. í Reykjavík fóru iinis 1 berhögg við með aðal-
með tölu til ónýtis.
*
Þróunarferill Framsóknar-
flokksins í höfuðstaðnum er
annars með þeim hætti, að það
má furðulegt teljast, að mál-
svarar hans skuli við sérhverj-
stefnumálum sínum í kosning-
unum!
*
Framsóknarflokkurinn þyíc-
ist vera andvígur Sjálfstæðis-
Elokknum, en hann hefur samt
ooðið honum upp á fulltingi
sitt við fyrirhugaða gengis-
ar kosningar vera að gera sér, lækkun, svo og hreinan meiri-
heimskulegar sigurvonir til ( hluta á sérstöku löggjafarþingi,
þess eins að verða svo fyrir er setji lýðveldinu stjórnar-
sárum vonbrigðum að kjördegi skrá. Framboð Framsóknar-
liðnum. Framsóknarflokkurinn
fékk við kosningarnar 1937
1047 atkvæði í Reykjavík. Við
síðustu kosningar, alþingis-
kosningarnar 1946, þegar
Pálmi Hannesson átti að vinna
sinn glæsilega sigur, fékk hann
hins vegar 1436 atkvæði. Þrátt
fyrir hina stórfelldu fjölgun
íbúanna í Reykjavík og linnu-
lausan fólksstraum úr sveitun-
um hingað, hefur Framsóknar-
flokkurinn því aðeins bætt við
sig 389 atkvæðum í höfuð-
staðnum á níu árum, eða því
sem næst 43 atkvæðum á ári.
En til þess að fá fulltrúa kjör-
inn í Reykjavík við kosning-
arnar í haust, þyrfti Fram-
sóknarflokkurinn að hafa gert
drjúgum betur en tvöfalda at-
kvæðamagnið eða bætt við sig
hvorki meira né minna en því
sem næst 555 atkvæðum á ári
síðan 1946!
Slíkt tekst Framsóknar-
flokknum auðvitað ekki. Hitt
tókst honum ágætlega að tapa
179 atkvæðum í Reykjavík frá
bæ j arst j órnarkosningunum
1946 og fram að alþingiskosn-
ingunum sama ár.
*
Við þetta mótlæti Framsókn-
arflokksins bætist svo það, að
flokkurinn hefur jafnan sýnt
Reykvíkingum augljósan fjand
skap, en þó aldrei jafn greini-
lega og nú. Meginstefnumál
hans við kosningarnar í haust
eru þau, að krónan skuli lækk-
flokksins í Reykjavík hafa og
til þessa yfirleitt verið aðstoð
við íhaldið, þar eð þau hafa
haft þau áhrif ein að dreifa at-
kvæðum andstæðinga þess.
Eina undantekningin var
framboð Framsóknarflokksins
í Reykjavík við síðustu alþing-
iskosningar. Það varð ekki
vatn á myllu íhaldsins eins og
Er kjósendum hollt að kynna
sér þetta rit fyrir kosningarn-
ar, það á erindi til allra er vilja
vita sannleikann um sósíalista
flokkinn svonefnda.
Ritið fæst í skrifstofu Al-
þýðuflokksins í Alþýðuhúsinu.
Ríkishandbók ís-
lands komin úf
RÍKISHANDBÓK ÍSLANDS
heitir rit, sem gefið hefur verið
út að tilhlutun ríkisstjórnar-
innar, og er það skrá um emb-
ætti, stofnanir, heiðursmerki
o. fl. hér á landi. Ritstjórar eru
þeir Agnar Kl. Jónsson, skrif-
stofustjóri í utanríkisráðu-
neytinu og Gunnlaugur Þórð-
arson forsetaritari. í bókinni
er stjórnarskrá íslands, kaflar
um forseta, ríkisráð, hæstarétt,
sendiherra og ræðismenn, al-
þingi, ráðuneyti og stofnanir
þær, sem undir þau heyra,
efílr Gyifa Þ. Gísiason prófessor
' p
? :»• f t Sf
heimar, kenningar og þróun.
sem allir þurfa að Iesa hvaða skoðun, sem þeir
hafa á stjórnmálum.
Myndir
af öllum helztu leiðtogum hinnar aliþjóðlegu
jafnaðarstefnu eru í bókinni.
HELGAFELL
félagsmálaskrá, úr launalögun-
um, mannanafnaskrá og atriða-
orðaskrá.
Bókin er hin vandaðasta að
banka, íslenzk heiðursmerki, frágangi, prentuð í Gutenberg.

^Frelsið^ sem það berst fyrir . . .
KOSNINGÁBARÁTTA íhalds-
ins er með furðulegu móti
þetta haust. Það forðast sem
mest það má að ræða nokkur
ákveðin málefni, og reynir
að skjóta sér undan því að
taka ákveðna afstöðu í
nokkru mikilvægu máli. Það
talar um alvarlegar og ein-
arðlegar ráðstafanir, sem
gera þurfi, en gleymir að
skýra nánar, hvaða ráðstaf-
anir það á við. íhaldið er
hrætt við þau mál, sem þess-
ar kosningar fjalla um, sér-
staklega gengislækkunina.
Það er loðnara í því máli
en nokkru öðru og reynir þar
að tala eins og véfréttin í
Delfi, svo að hver geti túlkað
eins og honum er skapi næst.
ÞETTA ER EÐLILEGT fyrir
íhaldsflokk. Svona er íhaldið.
Það hefur enga hugsjón til að
berjast fyrir, ekkert hlutverk
að vinna í þjóðfélaginu ann-
að en að vernda hagsmuni
sérréttinda- og auðstétta.
Þess vegna er kosningabar-
átta íhaldsins ekkert nema
slagorð, sem eiga að falla í
góðan jarðveg hjá sem flest-
um.
ÞESSI SLAGORÐ eru þó
blekkingar einar. íhaldið tal-
ar sérstaklega mikið um
„frelsi“, þótt það hafi sjálft
átt jafn mikinn þátt eða meiri
í því að koma á því „ófrelsi",
sem það kvartar um. Höftin
eru vissulega hvimleið —■
það viðurkenna allir flokkar.
En það er mikill munur á
höftum og áætlunarbúskap,
mikill munur á erfiðri
skömmtun og úthlutun inn-
flutningsleyfa eða skynsam-
legri stjórn á atvinnulífinu
og fjárfestingunni. Þetta veit
íhaldið vel, en það talar samt
eins og það eitt berjist fyrir
„frelsið“. íhaldið vildi gjarn-
an veita heildsölum og brösk-
urum meira svigrúm, vildi
gjarna láta heildsalana eina
um gjaldeyrinn og ráðstöfun
hans. En slíkt ástand væri
vissulega ekki aukið „frelsi“
fyrir almenning. Þvert á móti.
Meðan gjaldyririnn er tak-
markaður og óskir lands-
manna um innflutning verða
því ekki allar uppfylltar,
mundi þetta ,,frelsi“ íhalds-
ins þýða heildsalaok; og það
yrði fyrst flutt inn, sem mest
er að græða á, en ekki hitt,
sem mest er þörf fyrir. Þess
vegna er allt tal íhaldsins um
„frelsi“ innantóm blekking.
ENGINN FLOKKUR er fylgj-.
andi höftum eða skömmtun.
En það er mikill munur á
því ástandi, sem hér hefur
ríkt, og áætlunarbúskap, sem
jafnaðarmenn beita sér fyrir.
Það er tildæmis áætlunar-,
búskapur að gera sér grein
fyrir, hversu mikil fjárfest-
ing getur orðið í landinu, sjá
um að ekki sé byrjað á fleiri
byggingum en efni er til í,
og að sjá svo um að hið nauð-
synlega, íbúðir, skólar, verk-
smiðjur og annað slíkt gangi
fyrir. En það kemur ekkert
áætlunarbúskap við, hvort
þessi heildsalinn eða hinn fær
svo og svo mikið af innflutn-
ingsleyfum.
ÍHALDIÐ er í þessum málum
aðeins að berjast fyrir „frelsi“
fyrir heildsalana og braskar-
ana, en það „frelsi“ hefur
lítið gildi fyrir alþýðuna.
Þetta er eina takmark íhalds-
ins og þess vegna fæst það
ekki til að taka afstöðu til
mála, ekki til að segja af eða
á um neitt.
lesio Alþýðubiaðið I