Alþýðublaðið - 17.12.1949, Side 7

LaugaYdagur 17. des.' 1949
4LÞÝÐUBLAÐIÐ
hleður til Patreksfjarðar,
Bíldudals, Þingeyrar, Flateyr-
ar, Súgandafjarðar og ísafjarð
Vörumóttaka í dag og á
mánudag. Uppíýsingar í síma
7023 og 80590.
Baldur Guðmundsson.
Minríingarorð
Eer frá Reykjavík mánudag-
inn 19. þ. m. til Leith, Ham-
borgar, Gdynia og Kaup-
mannahafnar.
E.s. „SELFOSS"
estar í Leith 22. — 24. des-
jmber.
IV
8-a pf
lestar í Hull 22. ■—-■ 24. desem-
ber.
H.F. Eimskipafélag íslands.
flöskur og glös.
Efnagerðin Valur.
SiEKJUM HEÍM.
Hverfisgötu 61.
Sími 6205.
Kðfd borð og
beftur veizlumafur
áendur út um allan bæ.
SÍLD & FISKUR.
tlMCOLMS
Siglir hraðbyri yfir alt
bókofló&ið beint í jóla-
poltka drsngjanno
Eigín frasógn Louis A.
Nrw. fo rolin, ««m gek k
úngur í þj ó 'nun l li.
ÁbrKfia fíik Linró lno
jKcr^is t njnsnsri h en s í
þntjmUÍðiuu. -
Sö.nri ofintýri *ru mest
spennandi
í DAG fylgja HafnfirSingar I

til grafar gagnmerkri sæmdar
konu, Sigurborgu Sigurðai-
dóttur, Dvergasteini.
Sigurborg var Árnesingur að
ætt, og stóðu að henni merkar
og traustar ættir. Fædd var
hún að Hróarsholti í Villinga-
holtshreppi þann 29. júní
1865. Sigurður Faðir Sigur-
borgar var Árnason ættaður úr
Grímsnesinu, en móðir hennar
var Vilborg Guðmundsdóttir,
bónda í Hróarsholti, Tómas-
sonar prests í Villingaholti.
Móðir Vilborgar var Elín Ein-
arsdóttir, bónda í Hróarsholti
Brandssonar.
Jarðarför móður okkar, tengdamóður og ömmu,
ingífolargar ASaltiesSar Jéfiarmssdóitisr,
j fer fram frá Kapellunni Fossvogi mánudaginn 19. des.
kl. 1,30 e. h.
Börn og tengdabörn.
#3
Sigurborg missti föður sinn
um fermingaraldur. Höfðu for-
eldrar hennar búið þá í nokk-
ur ár á Vatnsleysuströnd. Stóð
móðir Sigurborgar þá uppi
með tvær hendur tómar og
þrjú börn, og varð fjölskyldan
að tvístrast, eins og alltítt var
í þá daga, undir slíkum kring-
umstæðum. Sigurþorg fór þá
til móður foreldra sinna að
Hróarsholti, ásamt kornungum
bróður sínum Árna, nú trésmið
í Hafnarfirði, og ólust þau
systkinin þar upp, en yngsta
barnið, Guðmundur, seinna
skipstjóri í Hafnarfirði, ólst
upp með móður sinni. Guð-
mundur er látinn fyrir mörg-
um árum.
Skömmu fyrir aldamótin
giftist Sigurborg Jóni Jóns-
syni frá Núpstúni í Hruna-
mannahreppi, og keyptu þau
húsið Dvergastein í Hafnar-
firði, og þar hefur Sigurborg
átt heimili síðan eða í full
fimmtíu ár. Mann sinn missti
Sigurborg fyrir átta árum síð-
an, eftir yfir fjörutíu ára far-
sæla sambúð. Eignuðust þau
einn son barna, Emil Jónsson,
fyrrverandi ráðherra.
Þau Dvergasteins hjónin, en
svo voru þau kölluð í daglegu
tali, voru annáluð fyrir mynd-
arskap og dugnað. Jón var mað
ur framúrskarandi hygginn og
verkhagur, enda vann hann sig
upp í það, að verða bygginga-
meistari (múrarameistari),
þótt skólanáminu væri ekki fyr
ir að fara. Nám sitt hlaut hann
í skóla lífsins, og reyndist það
farsælt, ásamt með hans með-
fæddu greind og hæfileikum.
Jón var í fremstu röð iðnaðar-
manna hér í Hafnarfirði í tugi
ára, naut hvert manns trausts
og var virtur vel. En Jón bjó
ekki einn. Dugnaði og ráðdeild
Sigurborgar var viðbrugðið
Sigurborg Sigurðarclóttir.
margra ára skólanámi, þótt gáf
ur væru nógar og hæfileikar.
Á hennar uppvaxtarárum urðu
unglingarnir, og þá sérstaklega-
þeir, sem vandalausir voru,
fyrst og fremst að vinna fyrir
mat sínum.
Sigurborg var skapfestu
kona mikil, tröll trygg, þar sem
hún tók því, en hún var ekki
allra, enginn flysjungur. Hún
var ein af þessum traustu
stofnum eldri kynslóðarinnar,
sístarfandi atorku manneskja,
gagn heiðarleg til orðs og æð-
is, til sannrar fyrirmyndar,
sakir sinna mannkosta og
manndóms. Þess vegna kveðja
hana allir, sem hana þekktu,
með hlýjum hug og virðingu.
Guðm. Gissurarson.
í DAG kveðja Hafnfirðingar
eina af elztu og beztu dætrum
bæjarins.
í nærri sex tugi ára hefur
Sigurborg Sigurðardóttir dval-
izt og starfað í Hafnarfirði.
Fyrir hálfri öld gekk hún að
eiga Jón Jónsson, múrara-
meistara, sem látinn er fyrir
átta árum.
Þegar Sigurborgar er minnzt,
geymir sú minning sögu langr-
ar ævi, sem helguð hefur verið
miklu starfi á löngum vinnu-
degi.
Kjör Sigurborgar voru á
þann veg, að hún varð að vinna
hörðum höndum utan heimilis
jafnt og við heimilisstörfin. Og
hún gekk að hverju starfi af
kappi og stakri samvizkusemi.
Henni var meðfædd vinnugleði.
Enda var hún gædd lífsfjöri og
áhuga að vinna mönnum og
góðum málefnum sigurs.
Störf Sigurborgar voru unn-
in í kyrrþey, án, yfirlætis og
frásagnar á mannamótum. En
Snemma varð hún að standa á\ aliir, sem þekktu Sigurborgu,
sínum eigin fótum og vinna
fyrir sér, og er mér sagt af
kunnugum, að hún hafi verið
framúrskarandi kappsfull og
forkur, að hverju sem hún
gekk. Hún átti ekki kost á
vissu, að hún var sístarfandi,
allt til þess, að kraftar hennar
þrutu og sólarlag hins langa og
fagra ævidags nálgaðist;
Sigurbjörg fæddist á björt-
um og nóttlausum vordegi. Nú
Jólsbiað Aiþýðublaðsins
er komið út.
Komið í afgreiðslu blaðsins og seljið
jólablaðið.
Alþýðublaðið
kveður hún, þegar dagur er
skemmstur, og heilsar manni
sínum við upphaf hinnar
miklu jólahátíðar.
Hjúskapur þeirra hjóna var
með ágætum. Þau voru sam-
hent og heimili þeirra með
myndartarag og beztu einkenn-
um íslenzks alþýðuheimilis.
Þau voru bæði börn mikillar
gæfu og sannrar gleði. Einn
son eignuðust þau, Emil Jóns-
son, fyrrverandi ráðherra.
Mannkostir hans og mikið álit
verða fyrst og fremst raktir til
góðra foreldra, og veit ég, að
hann naut hugsana og móður-
umhyggju Sigurborgar í ríkum
mæli.
Hún var góð móðir, vel hugs-
andi og trúuð kona.
Minning Sigurborgar varpar
björtu ljósi yfir líf hennar og
starf og verður ávallt til fyrir-
myndar þeim, er af dyggð og
trúmennsku rækja störf sín og
skyldur.
A. B.
myndina, býður hún sérstakt
tækifæri íslenzkum kvik-
myndahúsagestum.
Stórmynd íTjarnabíó
(Frh. á 7. síðu.)
enn fleiri en ella haft full not
af þessari glæsilegu kvikmynd.
Enda má hiklaust gera ráð fyr-
ir mikilli aðsókn að henni.
Kvikmyndin „Konungur
konunganna“ er merkilegasta
tilraunin, sem enn hefur verið
gerð til þess að túlka með nú-
tímatækni ævisögu Jesú Krists,
bg vegna íslenzku textanna,
sem talaðir hafa verið inn á
Raniiióknariögregl-
an eskar upplfsinga
RANN SÓKNARLÖGREGL-
AN biður sjónarvotta og aðra,
er upplýsingar geta gefið um
áreksturinn milli strætisvagns-
ins og vörubifreiðarinnar á
Túngötunni á fimmtudags-
morguninn, að koma til viðtals.
Sunnudaginn 18 þ. m. opna ég nýtt
Bakari á Skúlagölu 61
Áherzla lögð á fyrstaflokks framleiðslu og fljóta afgreiðslu
Óskar Sigurðsson
bakarameistari
HANNES A HORNINU
Framh. af 4. síðu.
rjómann sinn í sams konar ílát-
um og notuð eru fyrir hráka-
rannsóknir eða þegar menn fá
tneðulin, sem þeir eiga að taka,
framreidd í gamalli blekbyttu
eða í gömlum andlitskrem-
krukkum, sem safnað hefur
verið frá kvenfólkinu, og síðan
hælast erlendar hjúkrunarkonur
um yfir að íslendingar séu svo
fátækir, að þeir hafi ekki. efni á
að kaupa meðalastaup. Mér
finnst það líka hálf leiðinlegt
fyrir kvenþjóðina að sá, sem
ber matinn bezt fyrir sjúklinga,
skuli vera karlmaður.
ÉG ÆTLA EKKI að tína
fleira til, Hannes minn, en þú
pérð á bessu, að það eru smáat-
riði, sem gætu verið betri, en
aðalatriðið, lækningin, er í
fullkomnu lagi, enda er heilsu-
farið hér nú bezta dæmið upp á
hið ágæta starf læknanna, bvi
aldrei í sögu Vífilsstaðahælis
hafa jafn fáir verið hér rúm-
liggjandi og nú, og skilur mað-
ur þéi betur biðröðina, sem ég
minntist á hér á undan.
IIM YFIRHJÚKRUNARKON
UNA get ég ekki dæmt, hvort
hún er góð eða vond, það veit
ég ekki, því ég hef ekki annað
af henni að segja en það, að húrv
kallar upp nafnið mitt einu
sinni í mánuði og þá þýðir það
að ég eigi að koma í skoðun.“