Alþýðublaðið - 02.11.1950, Síða 6

6
ALÞYÐUBLAÐIÖ
Fimmtudagur 2. nóv. 1950.
Þing BSRB feiur frumvarpið
Leggur áherzlu á, að Iaun verði fíokk-
uð eftir störfum, en ekki stofnunum.
--------4--------
BANDALAGSÞING starfsmnana ríkis og bæja gerði
ýmsar ályktanir varðandi launamál opinberra starfsmanna og
ítrekaði þá sérstakuega fyrri kröfur um setningu endurbættra
Iaunalaga.
Taldi þingið samkvæmt þeim* '
upplýsingum, sem fengist hefðu
um frumvarp það til nýrra
launalaga, sem væntanlega verð
ur lagt fyrir alþingi bráðlega,
að það sé ekki í samræmi við
kröfur bandalagsins og milli-
þinganefndar í dýrtíðar og
launamálum.
F r ank Y erhy
iliaíi'i , f
Þingið taldi því nauðsynlegt
að kjósa þriggja manna nefnd
til að fjalla um frumvarpið í
nánu samráði við einstök félög
innan BSRB og stjórn sam-
bandins.
Við athugun frumvarpsins
lagði þingið áherzlu á að
launin verði flokkuð eftir
störfum en ekki stofnunum,
að enginn starfsmaður lækki
í launum, meðan hann gegn-
ir því starfi, sem hann hef-
ur við gildistöku nýrra launa
laga, að laun séu að minnsta
kosti , sambærileg við það
sem tíðkast á, frjáísum vinnu
markaði og lægstu laun þó
svo há, að teljast megi lif-
vænleg, að þar til kjörin
nefnd ákvarði hvort stöður
þær er losna, verði lagðar
niður eða ekki, að tala starfs
manna verði ekki ákveðin í
launalögum, og að jafnrétti
karla og kvenna til starfa og
launa verði tryggt.
Þá ályktaði þingið, að bráða
birgðarákvæði laganna verði
efnislega þannig, að þar til sett
hafa verið lög um réttindi og
skyldur embættismanna 'og
starfsmann hins opinbera, verði
vinnutími ákvarðaður í fullu
samráði við stjórn bandalags-
ihs.
I Þá fól þingið stjórninni að fá
nú þegar bætt kjör þeirra, sem
mestum misrétti hafa verið
beittir um laun og starfstíma,
og enn fremur var stjórninni
falið að stuðla að því, að bæi-
árfélög greiði starfsmönnum
sínum eigi lægri uppbætur á
íaun en greidd eru starfsmönn
um ríkisins, unz ný launalög
liafa verið sett, en launagreiðsl-
ur bæjanna verði þá sam-
ræmdar þeim; og loks var bví
bent til stjórnarinnar að hún
veitti starfsmönnurn bæjarfé-
láganna fyllstu aðstoð til að
fa laun sín greidd reglulega og
rheð eðlilegum hætti.
Bandaríkjamenn
forulust í gegn í
Horður-Koreu í gær
Aðeins 22 km frá
íandamæruiium.
BANDARÍKJAHER, búinn
skriðdrekum, brauzt í gær í
gegnum varnir kommúnista í
norðvesturhorni Kóreu og sæk
ir nú hratt fram til landamæra
Mansjúríu. Átti hann í gær-
kveldi aðeins 22 km. ófarna
þangað.
Annars staðar á vígstöðvun-
um voru háðir harðir bardagar
án .þess að til úrslita drægi
j Talið er nú hafið yfir allan efa,
að Kínverjar taki þátt í bar-
I dögunum með Norður-Kóreu-
j mönnum, og er áætlað, að 1—2
i herdeildir kínverskra hermanna
| hafi þegar verið sendar inn í
j Norður-Kóreu til fulltingis við
iþá.
I Vart varð í gær við all marg-
i ar orrustuflugvélar Norður-
Kóreumanna, í fyrsta sinn á
tveimur mánuðum, þar á meðal
þrýstiloftsflugvélar af rúss-
neskri gerð. Tvær þeirra voru
skotnar niður.
Ufforefðlð
Álþýðublaðinu!
■; FJÓRTÁNDI KAFLI.
Síðla kvölds í aþrílmánuði
árið 1868 riðu þeir Laird Four-
nois og Jim Dempster heim að
Plaisance. Þeir þögðu, og
Laird, sem bar það með sér, að
hnn var húsbóndinn, brosti út
í annað munnvikið, dálítið
glettnislega, þegar honum
varð litið á förunaut sinn.
Vesalingurinn, hugsaði hann;
hann er alveg að drepast af ást
til Sabrínu, og hún hefur ekki
minnstu hugmynd um það.
Hvernig skyldi henni annars
verða við, ef hún kæmist að
því, hugsaði hann enn, og hann
gat ekki látið vera að hlægja
lágt að þeirri hugsun sinni.
Það var annars spauglaust,
að eiga fyrir höndum að fela
þessum manni, sem var ást-
fanginn af konu hans, svo að
honum lá við sturlun, vörzlu
búgarðsins og hennar, en
dveljast sjálfur langdvölum
inni í borginni. Og skyndilega
hvarf brosið af vörum hans.
Það er ekki einungis það,
hugsaðj hann, að ég beri ótak-
markað traust til Sabrínu í
þessum efnum, heldur stendur
mér gersamlega á sama um
hvernig fer.
Þegar þeir nálguðust setrið,
sáu þeir hvar hópur negra reið
át traðirnar og síðan út á akr-
ana. Þar dreifðust þeir og reið
sinn í hvora áttina.
Jim leit spyrjandi á Laird.
„Þeir hald.a á atkvæðaveið-
ar“, mælti Laird. „Kosning-
arnar eiga að fara fram á morg
un eins og þú veizt“.
„Þurfa þeir að smaia kyn-
bræðrum sínum á kjörstað-
inn?“ spurði Jim. „Ég hélt að
allir vissu hvar hann er“.
„Að sjálfsögðu vita fáir það
með nokkurri vissu“, svaraði
Laird. „Demókratarnir, flokks
bræður þínir, að því er mér er
sagt, munu sjá svo um, að
svertingjunum verði leit að
kjörkössunum og segja kosn-
ingunni lokið“.
Jim hló hátt.
„Þetta kalla ég sniðugt
kænskubragð“, varð honum að
orði.
„Það er það“, svaraði Laird
og brosti við. „En það kemur
þeim samt sem áður að engu
haldi í þetta skiptið".
,,Og hvers vegna ekki?“
„Vegna þess“, svaraði Laird
rólega, „að í þetta skipti er ég
meðal frambjóðenda“.
Þegar þeir komu heim að
húsunum, var orðið aldimmt
af nótt og stjörnurnar brunnu
og blikuðu á myrkurn hirnni
Þeir riðu upp traðirnar, fram
hjá þar, sem negrakofarnir
stóðu í skuggalegri þyrpingu.
Jim Dempster herti á reið-
skjóta sínum, unz hann komst
samsíða Laird, leit á hann
opyrjandi augum, eins og hann
Isg ðsci öfgnsl rnubhbíil rám'íö
fýsfi áð fá vitneskjú um' eitt-
hváð.
„Hvernig stendur á því, að
þú kemur heim í kvöld?“
spurði hann. „Það er orðið
síðla, og konunni þinni bregð-
ur . . .“
Laird leit á hann og svipur
hans varð glettnislegur.
„Já, þú berð býsnamikla
umhyggju fyrir konu minni“,
sagði hann ósköp rólega. „Það
verður ekki annað sagt“.
Jim setti dreyrrauðan. Hann
opnaði munninn og hugðist
svara, en Laird greip þétt-
íngsfast um handlegg hans og
þaggaði niður í honum.
„Þey, hlustaðu?“ hvíslaði
hann. ■
Þungur hófadynur rauf þögn
næturinnar. Hann færðist óð-
um nær, og allt í einu hrökk
Jim við, eins og hann hefði
séð vofur á ferli. Hópur manna
í hvítum hjúpum reið upp
traðirnar, stefndi inn í kofa-
þyrpinguna. Þar létu þeir hvít-
hjúpuðu hesta sína nema stað-
ar og tóku að syngja fullum
hálsi:
„Vísum þeim sálum, er
villtar ráfa
veginn til dýrðar í Para-
dís.
Hver svertingjaræfill skal
myrtur á morgun.
sem með okkur ekki kýs“.
Laird varð litið á Jim, sem
brosti gleitt við þessa sjón.
„Þarna er riddaraanda suður-
ríkjamanna rétt lýst“, sagði
Laird. „Við bíðum og sjáum
hvernig þeir bregðast við á
morgun“. Hann stökk af baki
hesti sínum og fékk Jim taum-
anna. „Láttu hann inn í hest-
húsið. Ég verð að hitta negr-
ana að máli og ta’a kjark í þá.
Segðu Sabrínu að ég komi að
vörmu spori“.
Ekki er ég neinn hestastrák-
ur hans, hugsaði Jim og reidd
ist við. Hvernig má það vera,
að hann skuli hvað eftir ann-
að stefna mér á fund hennar
einnar, öldungis eins og ég sé
einhver guðsgeldingur, sem
honum geti ekki stafað minnsta
hætta af. Svei þeim samvizku-
lausa þorpara; hann veit ósköp
vel hvernig allt er í pottinn
búið. Getur það átt sér stað,
að hann láti sig slíkt engu
skipta, þegar kona hans á hlut
að máli? Hann braut heilann
iengi um þessa spurnigu, en
komst ekki að neinni niður-
stöðu. Aumingja konan, hugs-
aði ha.nn. Það er ekki við því
að búast að henni líði vel . . .
Kann hristi höfuðið og teymdi
hestana inn 1 hesthúsið, cn hóp
ur hinna hvítu riddara hvarf
út í húmið og nóttina og jó-
dvnurinn dó út í fjarska.
Árla morguns stigu negrarn
ír á bak múldýrum sínum og
riðu á brotí úr negraþorpinu
í sk'ipuiagðri‘ fylkíngu.. ísak
Robinson reið í fararbroddi,
ásamt sonum sínum tveimur,
Sál og Tímóteusi. Þeir Lair<l
Fournois og Jim Dempster
riðu spölkorn á eftir fylking-
unni.
Jim virti fyrir sér negrana.
„Þeir eru vonandi óvopnað-
ir?“ spurði hann Laird.
„ Já. Ég kýs ekki að til blóð-
ugra átaka komi á kjörstað',
svaraði hann.
Þeir riðu í gegn um skógar-
þykknið. Nú fór Timoteus
fyrstur og vísaði leiðina. Nótt-
ina áður hafði hann komizt á
snoðir um, hvar þeir hvítu
hvítu höfðu valið kosningun-
um stað, og kvað hann það
vera langt inn í skóginum. Áð
sjáifsögðu vissi hver einastj
hvítur demokrati hvar sá stað
ur var, en því var haldio vand
lega leyndu fyrir repúblikön-
um og svertingjum. Þögulir
riðu þeir um skóginn, unz
Timótéus gaf þeim merki um
að nema staðar og benti þeim
á rjóður nokkurt skammt frá.
Þar höfðu hvítu mennirnir
Straujánr ný gerð er kom-
in. Verð kr. 195,00.
Sendum heim.
Véla- og raftækjaverzlunin.
Tryggvag. 23. Sími 81279.
isirf brau
Ódýrast og bezt. Vinsam-
legast pantið með fyrir-
vara.
MATBARINN
Lækjargötu 6. Sími 80340.
SÍð I
áifoýðublaðinu!