Alþýðublaðið - 11.01.1952, Síða 7

ISmurf braaS
: Til í búSirmi allan daginn.
■
: Komið og veljið eða símið.
«
ISíld & Fiskur
& »*>
Slysavarnaíélags íslamls
kaupa flestir. Fást hja
slysavarnadeildum um
land allt. í Rvík í hann-
yrðaverzluninni, Banka-
stræti 6, Verzl. Gunnþór-
unnar Halldórsd. og skrif-
stofu félagsins, Grófin 1.
Afgreidd í síma 4897. —
Heitið á slysavarnafélagið.
Það bregst ekki.
Mikiö úrva.l af góöum
og ódýrum

samlagningavélum fyrir-
liggjandi.
S.. L S.
Rafmagnsdeild
Hringbraut 119.
Sírni 7080.
á kvenböttum
Mikið úrval.
Haíía &
Skermabúðin
Ingólfsstræti (inngangur
á móti Gamla Bíó).
Ingibjörg Bjarnadóttir.
í einkatímiini. *
Ódýrara, þegar borgaðir
eru fjórir tímsr fyrirfram.
'SIGUEl'tlIK
GUÐMUIÍDSSON
danskennarí;
Sími 5982.
Hárfilt-hattar frá kr. 75.00.
i« atmm
af flaúselshöttum,
Hattabúð Reykjavíkur
Laugaveg 10.
Framh. af 5. síðu.
1-jóðs, er hún nefndi: Einveran.
Fyrsta erindið var þannig:
„Ég margs konar ánægju öðl-
azt hef,
einvera, í faðmi þínum;
því fjölmargar vonir og fáein
stef
þar fæðzt hafa í huga mínum.
En alllítil voru mín andans
blóm,.
og öll hlutu sama skapadóm:
að gleymast í gróðurréit
sínum.“
Mér finnst, að hér megi finna
nokkra skýringu á því, hversu
hljótt var um þessá gáfuðu
konu. Hún var mjög hlédræg
og gerði meiri kröfur til sjálfr-
ar sín en annarra.
Frú Þóra var ættfróð svo að
af „bar, og þótt hún miðlaði
mörgum þeim, er ættfræði
unna, miklum fróðleik, veit ég,
að með henni 'fer í gröfina ó-
metanlegur fjársjóður í þessum
efnum.
Meðan Þóra átti heima í
Hnífsdal hafði hún nokkur af-
skipti af félagsmálum. Hún var
félagi í verkalýðsfélaginu þar,
og -álþýðtiýamtökunum unni
húri ávallt.
Bind:ndisraá|l|5 var lífshug-
sjón henr.ar, og minnist ég
hejnnar ávallt sem égæts félaga
i bindindissamtökunum þar
vestra,
Hún átti í ríkum mæli sam-
úð með þeim, er bágstaddir
voru, og ekki -’ét hun þröng
kjör ne lítii efni standa í vegi
fyrir að veita þeim umkomu-
litlu iijálp. ÁvaF.t var þeim, er
hvergi' ittu höfði sínu að að
halla, velkomm dvöl á heijnili
berrnar, hvnrt heldur var j:fir
lengri eða skemmri tíma. Hún
hlaut í vöggúgjöf létta lund
og þarin hæfileika að kunna að
gera að gamni síriu. Þetta létti
byí’ðar erfiðleikaritía, er þéir
steðjuðu að, samfara nægju-
semi, er hún átti í ríkum mæli.
En þótt Þóra væri 'létt í
Jarðarför móður okkar og tengdamóður,
ÁSTRÍÐAR EYJÓLFDÓTTUR,
fer fram frá Kálfatjarnarkirkju á morgun, laugardag 12. þ. m.,
klulckan 2.
Blóm afbeðin.
Bílferð verður frá Ferðaskrifstofunni klukkan 1.
Guðríður Egilsdóttir.
Egiil Kristjánsson. Margrét Briem.
Innilegt þakklæti þeim sem sýndu mér og börnum mínum
vinsemd og samúð við fráfall og útför mannsins míns
ÓLAFS NIELSEN
Brynhildur Nielsen.
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vináttu við fráfall
og jarSarför móður okkar
Arnfríðar J. Mathiesen.
F. h. okkar systkinanna og annarra vandamanna.
Svava Mathiesen
Theodór Mathiesen. Jón Mathiesen.
Tilbcð sendist blaðinu merkt: „Gott boð“.
dvalarheimilis aldraðra
sjómanna fást á eftirtöld- ^
um stöðum í Reykjavík: ^
Skrifstofu Sjómannadags-^
ráðs Grófin 7 (gengið inns
frá Tryggvagötu) símiS
80788, skrifstofu SjómannaS
félags Reykjavíkur, Hverf-S
isgötu 8—10, verzluninni)
Laug'arteigur, Laugateig)
24, bókaverzluninni Fróði\
Leifsgötu 4, tóbaksverzlun (
inni Boston Laugaveg 8 og s
Nesbúðinni, Nesveg 39. -
t Hafnarfirði hjá V. Long. S
_ _ S
Ódýrast og bezt. Vmsam-
legast pantið með fyrir-
vara.
MATBARINN
Lækjargötu S.
Suni 80340.
!9'
tf’ljót og g60 afgreiðsla,
GUDL. GÍSLASON,
Laugavegi 63,
eími 31218.
000. 000. 000
111. 111. 111.
222. 222. 222,
333. 333. 333.
444. 444. 444.
555. 555. 55.5.
666. 666. 666.
777. 777. 777.
888. 888. 888.
999. 999.! 999.
samlagningarvélar eru
viðurkenndar um allan
heim sem einhverjar
beztu reikningsvélar er
fást.
Nokkur stykki af hand-
knúnum MONROE
Framh. af 5. síðu.
mun sialdnast hafa brugð;zt.
Ilann var bænarinnar og' trú-
arinnar maður á mælikvarða
okkar mannanna. Hann var
hinn tryggi og trausti vinur,
sem aldrei brást, ráðhollur og
ráðagóður, þegar til hans var
leiíað. Ég hygg, að það séu
sannmæli, er sögð voru um hann
í Ijóðum þeim, er hann féklc
frá vini sínum, er hann varð
70 ára, en þar stendur: „Öllum
gott értgum að meini, allt hef-
ur lífið þitt prýtt.“ Og svo mun
það liafa verið. Slíkir menn
eru of fáir í okkar þjóðfélagi.
I Minningin lifir, þótt maður-
inn deyi. Og nú er dagsverkinu
’okið hér á jörð, nú ertu horf-
inn sjónum vorum, nú tayrjar
þú nýtt ár, nýtt starf á land-
inu handan við gröf og dauða,
þar sem þú öðlast trúi’ra þjóna
( verðiaun. Guð blessi þér heim-
j komuna þangað, vinur minn.
Hafðu þökk fyrir allt þitt góða
j og mikla starf í félagi voru
frá fyrstu tíð.
; „'Nú færðu, vinur, þann sann-
j leika að sjá,
j sem gaf trú þinni gildi:
Eilífa landinu ástvinum hjá,
umvafinn kærleika og mildi.“
Vertu sæll, vinur minn.
Jón Arason.
mikla megnum við ekki að
lyfta.
Með þessum fátæklegu minn-
ingai-orðum vildi ég leitast við
að leggja lítinn sveig á leiði
merkrar alþýðukonu með þökk
fyrir ágæt kynni, er Urðu mér
þroskaauki,
Ég flyt eftirlifandi manni
hennar, börnum, tengdabörn-
um og barnabörnum, ásamt
öðrum nánum ættingjum mína
dýpstu samúð í þeirri trú, að
hinar björtu minningar verði
skuggum sorgaxinnar máttugri.
Helgi Hannesson.
MeðalaWur
‘Framhald af 4. síðu.
irleitt heilsubetra en áður, Síð-
ur en svo. Og séu athugaðar
lífshorfur fullorðinna manna,
kemur í ljós, að þsér hafa lítið
batnað, og samkvæmt sömu
upplýsingum hafa lífshorfur
hálfþrítugra manna ekki lengzt
nema um 4—5 ár og fimmtugra
marina óg þar yfir aðeins um
1—2 ár eða mi'rina, á sama
tíma sem meðalaldur miðað við
fæðingu hefur lengzt uffi 12—*
13 ár.
helzt í Kleppsholti, óskast til kaups
milliliðalaust.
lund og ætti ótæmandi upp-
sprettur léttra hlátra og gaman
yrða, var hún hin mesta alvöru
kona, og trúhneigð í þess orðs ,
fyllstu merkingu. Eignileikar
þessir voru sterkir í skapgerð
hennar, og hún var mannkosta
manneskja mikil
Fram til þess að Þóra kenndi
sjúkdóms þess á s. 1. ári, er nú
hefur orðið henni að aldurtila,
var hún mjög hraust og átti
ekki vanda til að taka sjúk-
dóma, þótt þeir almennt gengju
yfir. And’egu þreki sínu hélt
hún til síðustu stundar.
Ég sá Þóru síðast á aðfanga-
dag jóla, og þótt mátturinn færi
ört þverrandi og lífið væri orðið
blaktandi skar, er slokknað gat
á hverri stundu, var handtakið
hlýtt og orð hennar geymdu
létta gamansemi og hina dýpstu
alvöru.
En nú er lífsljós hennar
slokknað. Stundaglasið rann út
með árinu, sem var að kveðja,
og ekkert var eftir til nýja árs-
ins.
Þessa heims dvöl frú Þóru
Guðmundsdóttur er lokið. í
dag verður hún kvödd hinztu
kveðjunni. Ættingjar og vinir
fylgja henni síðasta spölinn.
Þá skilja leiðir, því að tjaldinu
heklur verklegt iiámskeið fyrir málara í yetur.
Umsóknir um þáttíöku þurfa að vera komnar til
skrifstofu skóians fyr'ir sunnudaginn 20. þessa
mánaðar. Þátttökugjald kr. 1000.00 á nemanda,
greiðist við innritun.
Reykjavík, 10. janúar 1952.
HELGI II. EIRÍKSSON.
AB7j