Alþýðublaðið - 14.01.1953, Page 6

!^} *1Y?Y7Y?*TV7Y?Y?
t i > é : <
u
FRANK YERBY
Milí jónahöHin
KEYKJAVÍKURBRÉF.
Ekkert lát er enn á hinni
Riiklu aSsckn að „Skugga-
Sveini“ í þjó&leikhúsinu, alltaf
.froðfullt hú!3. Hið sama er að
segja um „Æfintýrið“ í Iðnó,
í>ar er líka alltaf troðfullt hús.
Þá hafa og aftur verið teknar
;upp sýningar í leikhúsinu við
Austurvöill, eftir að þær hafa
legið niðri síðan um jól, en þar
er „Æfintýrið“ líka sýnt, og
Skugga-Sveinar í ýmsum helztu
hlutverkunum. Er það „Æfin-
■fýri“ eins konar revýa, sem
breýtt er eftir því, sem efni
standa til, og má geta þess sem
dæmis, að nú hefur Jóni sterka
verið fengið nýtf leikatriði ....
leikur hermann, eða einn gene
rál af tragikótmiskri sannfær-
ingu. Nofckuð þykir al-lt þetta
sjónarspil ýkjukennt og ótrú-
legit, en þó ótrúlegast hversu
len^í það getur gengið, en hann
Ig er þetta oft með ævintýri
veruleikans.
Eins og kunnugt er, má nú
ekki lengur veita vín í neinum
samkomiuhúsum borgarinnar,
og hefur þefta, að því er sum
blöð herma, orðið til þess, að
ofdrykkja hefur mjög færzt í
vöxt á öllum dansleikjum, á-
samt éjflogum, mtsiðingum og
öðru tiúteyrandi. Mmi ma.rgan
furða á því, að slíkt skuli hnfa
getað færzt í aukana frá því
sem var, — en þietta segja biöð
In. Er talið, að nú sé „pela-
’drykkjan“ að komast í algleym
ing, enda var sú drykkjuaðferð
rækilega kennd í einu fjöllesn
asta blaði borgarinnar, í þann
mud, ssm vínveitingabannið
gekk í gildi. Sumir áiíta lík-
legt, að samþykkt verði héraðs
bann í Reykjavík og Hafnar-
firði, og kváðu nú ýmsir, að
sögn, „agetera" ákaflega í þeim
í Mosfellssveitinni, að láta ekki j
slíka villu henda sig, þar eð j
þangað er tijtölulsga skammt
úr borgirmi og vegiuinn .oftast
fær drossíum.
Anuars má líta margan góð-
borgara í þungum þönkum og
stúrinn á svip þessa dagana.
Veldur því kroKsgáta sú, sem
skattstjórinn hefur, samkvæmt
venju ,-látið frá sér fara um
.þessar mundir, en hún veldur
jafnan almenningi nokkrum
heilabrotum. Á næstunni verð-
ur tfrumsýnkiur nýr Æslenzkur
ballett í þjóðleikhúsinu, er
nefnist „Ég bið að heilsa . . .“
Það gæti -líka orðið skemmti-
Jegur viðbuxður, etf einhver
Kemdi balle+t, er héti ,JÉg bið
að heilsa skattstjóranum", en
tilþrifaíniMir yrðu dansendurn
ir að vera í list sinni. ðetti
þeim að takast að túlka til
htítar þá nugsun, er slfkum
kveðjum m-jndu íylgja ....
íVt. Álfur Orðhengils.
«— mn
Han,n hjrölkk upp við það,
að Sharon lagði lausu' hendina
létt á armlegg hans
„Eitthvað að yður?“ sagði
hún blíðlega. „Reynið að bægja
því frá. Pabba mun áreiðan-
lega takast að finna eitthvað
handa yður að gera.“
Pride brosti dapurlega.
„Þér eruð góðar. Þér vekið
hjá manni löngun til þess að
ná taki á þér, enda þótt þeir
finni sig ekki menn til þess
að halda því.“
„Vonandi tekst mér framveg
is að láta yður finnast það,
herra Dawon“ Að svo mælíu
sleppti hún handlegg hans og
tók á rás eftir gagngstíg litl-
um út frá aðalgötunni.
Húsið haps garnla Stan
0‘Neil var reisulegast og virðu
legast, ef svo mætti segja,
þeirra sem fyrir augun ba: hér
um slóðir. En það var svo hægt
við að jafnast. Það var, eins og
flest hin, byggt úr kassafjöl-
um. hafði sýnilega aldrei verið
málað. í því voru fjögur her-
bergi. Það var mjög óvenju-
legt í þessu fátækrahveri'i,
enda var það hreinasta höll í
áugum nágrannanna alltaf
jkallað „ihúsið“. Það, sem jþó
einna helzt vakti athygli
þeirra félaga við fyrstu sýn,
voru fjallháir staflar af ýmis-
konar drasli og rusli umhverf
is það. Þar ægði öllu saman:
Brotajárni, keðjum, hjólum,
timri, flöskum og fatarusli. Til
faliðar við gangstíginn upp að
húsinu var rygðuð vog, aem
notuð var til þess að vigta „af
rakstur“ ruslasafnaranna hans
O.NÍeil að a^loknu dagsverki.
Stan 0‘Neil var sem sé at-
vinnurekandi. það var ekki um
að villast.
Hann kom til móts við þá
fram á falaðið, lítill, gráhærð-
ur maður. Sharon var auðsjá-
anlega lík honum, réttara sagt
honum eins og hann hafði ver
ið á unga aldri. Hann var lot-
inn, hendurnar riðuðu. Þetta
var gamall maður, sjáanlega
útslitinn fyrir aldur fram.
Pride þóttist sjá í hendi sinni,
að veslings gamla manninum
yrði ekki lengi lífs auðið úr
þessu. Pride mátti ekki vera
að því að gizka á hversu lengi
honum myndi ennþá endast
aldur, því Sharon var byrjuð
að kynna þá fyrir föður sínum,
syngjandi, fallegri röddu:
„Faðir minn, Stanton 0‘Neil“
„Ég á svolitla lögg einhvers
staðar |nni“, sagði sá gamli.
„Þú skalt fá það til þess að
hressa þig á. Þú virðist þurfa
þess með“.
7. dagur.
„Ekkert hef ég á móti því.
Það er ekki tekið sérlega hlý-
lega á móti ókunnugum í þess
ari borg þinni, Stanton ONeil“.
„Hér eru menn látnir njóta
verðleika sinna eða gjalda eft-
ir atvikum, drengur minn.
Býst ekki við að þetta komi fyr
ir þig framar“.
„Ég mun sjá til þess fyrir
mitt leyti, en annars er að taka
því.“
Stuttu síðar sátu þeir í
stofu karls og söíruðu írskt
whisky. Pride fann ylinn
streyma um sig allan frá
hvirfli til ilja. Sharon var bú-
in að hita handa þeim te og
horfði á hann brúnum, skarp-
legum augunum. Ekki sá hann,
hvað henni bjó í skapi. Einna
helzt var því líkast, sem hún
væri í huganum að leysa úr
erfiðu viðfangefni.
„Pabbi“, sagði hún hikandi.
„Heldurðu að þú getið fengið
eitthvað 'handa þeim að gera?“
Stan 0‘Neil velti spurning-
unni fyrir sér stundarkorn.
„Ja, . . . þeir geta farið með
piltunum mínum, ef þeir vilja.
Það er svo sem ekki verkefni
fyrir fína menn eins og þeir
líHýpast vjsra, en þéir ættu í
öllu falli að geta haft ofan í
sig að éta“
Pride tók hart viðbragð.
Hann stökk upp lúr stólnum
og hvæsti:
„Þú meinar að ég geti farið
að tína rusl á öskuhaugum?“
Tim horfði hvasst á Pride.
Það var harka í svipnum.
„O, þú hefur gefið þið í önn
ur eins skítverk“, sagði Tim.
Pride sneri sér að honum og
eldur brann úr augum hans.
„Hvenær hef ég . . . ?“ byrj
aði hann.
„Ég átti ekki beinlínis við
hendurnar á þér“, sagði Tim
rólega Annars man ég ekki bet
ur en þú þyldir að koma við
skít, þegar við vorum í skurð-
greftinum heima hérna um ár
ið“.
Sharon hlustaði með athygli.
„Hvað meinið þér með því, að
þér eigið ekki „við hendurnar
hans? Um hvað eruð þér eig-
inlega að tala?“
Tim stóð á fætur og spýtti
reiðilega.
„Ekkert annað en það, að
hann ætti að þola skít á hend-
urnar, svo skítugur sem hann
er á sálinni“, sagði hann með
mestu faægð og gekk burt frá
húsinu.
Pride ætlaði (að stökkva á
eftir honum. Sharon hljóp til,
greip báðum höndum um úln-
lið hans og mælti:
Staða bankastjóra Iðnaðarbanka íslands h.f. er laus til
umsóknar.
Umsóknarfrestur e'r til 10. febr. n.k,
Umsóknum sé skilað til formanns bankaráðsins,
Fáls S. Pálssonar, Skólavörðustíg 3, sem gefur allar nán-
ari upplýsingar.
Bankaráð Iðnaðarbanka íslands h.f.
. ...................... ............ ........ .
„Nei, Pride. Gerið það fyrir
mig. Ég vil ekki hafa nein ill-
indi hér heima.
Pride nam staðar. Sharon sá,
að hann skipti litum.
,,Komið“, hélt hún áfram.
„Við skulum ganga dálítinn
spöl. Við megum það, pabbi.
Megum við það ekki?“
„Jú“, sagði Stan 0‘Neil. Víst
megið þið það mín vegna.“
Hún stakk hönd sinni hlíð-
lega undir handlegg Pride og
leiddi hann burt frá húsinu.
Þau gengu mjög hægt. Of-
urlítil gola bægði hrokknum
hárlokknum frá þvölu enni
hans.
Hún var niðurlút, en far.n að
Pride veitti henni nána athygli.
„Þér . . . þú kallaðir mig
„Pride“.
„Gerði ég það? Það ætlaði ég
ekki að gera. Mér hefur bara
orðið mismæli vegna þess að
ég sá að þú varst orðinn svo
reiður“.
„Verra. Aldrei hefur mér naín
mitt fundizt hljóma jafnvei“.
„Þá ætla ég bara að kalla
þig Pride. Mér þykir það fall
egt nafn. Það er sérkennilegt,
og fer þér vel, held ég. Hvers
vegna í ósköpunum varstu
skírður Pride?“.
Pride leit af henni og lét aug
un hvarfla yfir ömurlegt um-
hverfið.
„Mamma faefur víst ráðið því.
Hún var dálítið sérvitur“.
„Ó, Pride.“
„Já, Sharon".
„Hér er lukkugripurinn pinn
annars. Þú hefðir ekki átt að
gera . . gera það sem þú gerð-
ir“.
„Hafðu hann bara. Ég vil að
þú hafir hann framvegis.“
„Nei, Pride. Hann er lukku-
f gripurinn jþinn, ekki minn.
Auk Ífess, fþá hanh ég ekki
við að taka við gjöf frá þér.“
Pride tók við gullmolanum
og velti honum í lófa sér.
„Hann er annars ekki nógu
góður handa þér. Engan veg'
inn. Einn góðan veðurdag skal
ég gefa þér demanta."
„Þakka þér fyrir“ hló hún.
Svo varð 'hún skyndilega ang
urvær á nýjan leik.
„Pride. Hvert vegna varzstu
svo reiður við Tim.“
Pride gretti sig Hann horfði
hvasst á hana, leit af henni og
gretti sig og var þungbúinn á
svipinn. Hann opnaði munninn
til ag segja eitthvað en iiætti
við það.
„Fyrirgefðu“ sagði Sharon.
„Ég hefði ekki átt að spyrja
þig þess. Var það ekki ljótt af
mér?“
„Jú. £ú átt fullan rétt á að
vita það. Ég hætti bara við að
segja það, sem ég ætlaði, af
því að ég var nærri farinn að
segja ósatt. Þú ert fyrsta kon-
an, sem ég get ekki með
nokkru ImóKi fhugsað til þess
að Ijúga að . . að móður
minni einni undanskilinni.
Skrítið er þetta, finnst þér
ekki. Svo að nú ætla ég að
ganga með þér heim til pabha
þíris á riý.“
„Hvers vegna? Ég kann svoi
ljómandi vel við mig hér hjá
þér“.
„Af því að Tim sagði satt.
TÞað er einhver djöfuíl innan í
■**■■■■■■■■■■■■■■■
■■■■■■■■■■■■¥
Smurt brauð. :
Snittur. 1
Til í búðinni allan daginn. ■
Komið og veljið eða símið. ■
SíSd & FiskurJ
Ora»viðtíerðir. \
Fljót og góð afgreiðsla.;
GUÐL. GÍSLASON,
. Laugavegi 63, ;
sími 81218, Z
Smurt brau«5 j
oá snfttur. ■
Nestispakkar. \
Ódýrast og bezt. Vin«:
samlegast pantið me8;
fyrirvara. ■
■
MATBARINN :
«
Lækjargötu f, j
Sími 80340, :
KöfcS borð oá
heitur veizlu-
matur.
Sílcf & Flskur.
■
SamiSsrlort !
■
■
■
Slysavarnafélags fslands:
kaupa flestir. Fást hjáj
slysavarnadeildum um j
Iand allt, í Rvík í hann- ■
yrðaverzluninni, Banka- ■
stræti 6, Verzl. Gunnþór-:
■
unnar Halldórsd. og skrif-j
stofu félagsins, Grófin 1. ■
Afgreidd í síma 4897. —j
Heitið á slysavarnafélagið. ■
Það bregst ekki. :
Ný.ia sendi- *
bfiastöðin h.f. :
hefur afgreiðslu í Bæjar-;
bílastöðinni í Aðalstræfi ■
16. — Sími 1395. :
Minnfngarspföld :
Barnaspítalasjóðs Hringsins;
eru afgreidd 1 Hannyrða-;
verzl. Refill, Aðalstræti 12 j
(áður verzl. Aug. Svend-:
■
sen), í Verzluninni Victor,;
Laugavegi 33, Holts-Apó-;
teki,! Langholtsvegi 84,:
Verzl. Álfabrekku við Su8-:
urlandsbraut, og Porsteins- ■
búð, Snorrabraut 61.
Hús og íbúðir
af ýmsum stærðum I ■
bænum, útverfum bæj»j
arins og fyrir utan bæ-:
inn til sölu. — Höfumj
einnig til sölu jarðir.j
véibáta, bifreiðir og:
verðbréf. j
. *
Nýja fasteignasalan. j
Bankastræti 7.
Sími 1518 og kl. 7,30—j
8,30 e. h. 81546.
r
•*