Alþýðublaðið - 26.03.1953, Blaðsíða 6

3 FRANK ¥ EÍBY
xmnwmj ! í * t jX!AmALXiAIALA!AJ-Xi^i‘J
68. DAGUK.
það, þá veiti&t okKur svo miklu j samur. Og aðeins 'þú getur Pride stakk hamarskaftinu
auðveldara að sætfca okkur við'læknað mig, Sharon, ekki E-st- undir belti sitt og byrjaði að
hlutskipti okkar, jafnveí bótt' her, þrátt fyrir að það er hún, klifra upp einn brúarstólpann.
ALÞYÐUBL yíD
Fimmtudaginn 26. marz 1953
Leifnr
Lelnu
2° C
Var suahíirið ekiii komiö
kæra mín
þú ert k.i Jdaleg að sjá
það svíkur margan
að halda að beimurinn
geti engu m - hsmskiptum
tekið
á nveðan maður sefux
hvernig fór ekki
fyrir borgnrunum. í
Babylon íbrðum
í gærkvö di
þegar þú gekkst til náða
var veðrið eins
og á vor cvöldi
og í morgun
þegar þú loksins gast
kxMxxið þér fram úr
hálfsofaniii
kiLaeddist þú sama hýalíninu
og í gaer
hvernig í óEköpnnum
átti þér < ö geta til
hjugar komið
að Veröldin hefði breytzt
á laeSair þú svafst
og fyrir iq^agðið
skedifurðu eins og hrfela
eða skálc.uð horrollustritla
á stöðliriim
Kver getur J íka
reíknað með þvi
að sofira £rá vorihu
og v&k n a í -
vetrarhörcunni.
Leifur Leirs
(s töðulsskáld).
wmmmmmammMmmsamm
m-
e
| Minnfaiíarsoiðtd
m .
» ivalarheimfiis aidraðra sjó-
j'maana fá:tt á eftirtótdum
í stöfköa i íteykjavik: Skrif-
« stofu sjómannaciagsráðs,
Grófin 1 (gengið inn frá
Tryggvagöíu) sími 82075,
«skrifsto.fv Sjómannaféiag*
: Reykjavfki-r, Hverfisgött*
B—10, Vcsðaríæraverzlunin
S VetSandi, Mjólkurfélagshús-
S'inUa Guðtrundur Andréssoín
S guUsmjÖui' JLaugavegi 50,
£ Vertiuxxinn L Laugateigur,
SLaugateigi 24, tóba&sverzlua
;S inni Boston, Laugaveg 8,
£og fíesbúðhmi, Nesvegi’ 39.
i£f Hafnarfirði hjá V. Long.
C
>
S
\
s
V
/ hentugir fyrir teikni-J
>
l
%
Nýkomniv vandaðir
vinaulampar
stofur, lækna, skólaj
o. fí. *
\
Í
i
s
ÍÐJA
liée-kjar.rötu 10.
liauguvog 63.
það, þá veitist okkur svo mikiu j samur. Og i.
auðveldara að sætta okkur við læknað mig, Sharon, i.
hlutskipti okkar, jaínvel bótt her, þrátt fyrir að það er hún,
okkur veitist það stmtdum full
erfitt samt.
Það er alit of mikil svart-
sýni í þessari lífsskoðun tii
þess að ég vilji trúa þér, sagði
Pride hvat'keylega.
Sharon reis hsegt á fætur.
En ég trúi þessu samt.
Iíann veitti henni nákvæma
athygli. Hún var enn grennri. UTn- Augun voru stór og vanrn
og veiklulegri en nokkru sinni ar titruðu lítið eitt
fyrr, kiimfiskasogin, freknótt.
Hárið var hnýtt unp á höfuðið
og fór ekltí reglulega vei. En
augun voru iafn levndardóms-
full og ævinlega áðuxv Hann
spurði sjálfan sig hinnar sömu
spurningar og svo oft áður:
Hvað er það við bessa konu,
sem gerir hveria aðra konu,
sem ég. sé, svo lít.ilfjörlega og
sem á fjörutíu miíljónnir, eða ’ flann var Kiokugur og nan.
hvað þær nú annars eru marg ] Hann átti í mestu erfiðleikum
ar, en þú ert bláfátækur ör-1 með að fá handfesti til
eigi. Ekkert á jarðríki geturlað vega sig áfram, en upp
nokkru sinni læknað mig, | mjakaðíst hann þumlung fyrir
þunmlung. Loks náði hann
upp á þverbitana undir brúar
gólfinu og settist klofvega .yf
ir einn þeirra. Hann tólc fram
reipi, rakti það sundur, festi
öðrum enda þess í málmkróka.
í breiðu belti sínu en hinum
Smiirt brauð.
Snittur. j
Tíl í búðinni allan daginn . •
Eomið og veljið eða símið.:
*
Siid St FfskufJ
nema þú, Sharon.
Sharon hlustaði á mál hans
af mikilli þolinmæði. Reyndi
aldrei að grípa fram í fyrir hon
Gerðu það fyrir mig, Pride
Hættu að hugsa svona. Þú ger’um einn.þverbitann. Nú burfti
ir hvorugu okkar neitt gott hann ekki iengur að halda.sér
með því. | og got notað báðar heiidur að
Hann baygði sig eldsnöggt; vild. Hann togaði í reipið áf
niður og tók hana í faðm öllum mætti. Það hélt. Hami
sinn. Hann kyssti hana ákaft sleppti sér og lét sig hanga af
og innilega. Hún reyndi fyrst öllum þunga í bandinu. Reipið
að rifa sig lausa, en hann gaf dugði vel. Hann seildist í
hehni ekkert s\dgrúm til þess. barm sinn og tók fram all-
fánýte^í ^mánburðí víðlanl? |Han" fann. föSnu?, streyma stórt búnt af íkveikjuþráðum,
Hvers vegna hlýnar mér alltaf um,likama smn og sal, sterkan skar fra tundurþræðmum og
umhjartarætumarviðaðhorfa hftan vegna þeirrar stað-. festx þa hyern a eftir oðrum
á hana, fyrst Esther, sem f sams konar sæla . undir bruargolfinu. Að þvi
er hvað kvenlega fí-gurð snert- Sa6ntok hennar sal. (loknu vo hann sig upp a
ir Si“mSu £mri get Hann slePPfi takinu vék brí?»' IIann gékk eftir brúnni
ur ekki vakiðhjá mér neinar nokkur skref til baka. Hún hné endilangri og festi tundurþráð
máttvana mður a legubeKk. ] um her og par. Að þvi bunu
En hinar góðn fyrirætlanir? j gékk hann nokkur hundruð
Hvað er nú orðíð um þær? | metra frá brúnni meðfram
Farðu, Pride. í guðs bænum . brautinni í áttina til Millville
Pride. Farðu héðan sem allra j með poka sinn, tók ,upþ úr
fyrst. ! honum lítinn haka, losaði stóra
Og hann fór. í því 'staðfersti? steina úr bakkanum ofan' við
hann svo sém bezt mátti járnbrautarlínuna, velti þéim
yerða, að vissulega elskaði' á teinana, setti Ijósker á þá
hann hana, það fann hún bet- og kveikti á þeim.
5 S£mai--644i og 81066. J
slíkar tilfinmngar?
Sharon líkaði ekki hvernig
hann horfði á hana. Hún rótti
fram hönd sína og snart hand-
legg hans.
Hvað ertu að hugsa. Pride,
Hvað heldurðu að verði um
þig?
Mér datt dálítið í hug, sagði
hann og röddin var eins og
og komi hún úr fjarska. Ég-er
fyrst núna, eftir allan þann
tíma, sem ég hef þekkt þig, að
öðlast skilning á því, hvernig
á því stendur að ég skuli elska
þig svo heitt og aðeins þig,
Ora-viöáerðlr. j
Fljót og góð afgreiðsla, *
GUBL, gíslason,
Langavegi 63. ■
iími 81218,
■
----- „,. ■
■
Smurt brauð :
oé suittur.
Nestisoakkar. :
K
Ódýrast og bezt. Yin- •
gamlegast pantið með>
fyrirvara. :
■ ■
BfA.TBA.B2NN j
Lækjargötu 9. ;
Sátni 89349» :
___ . *
Köid borð oö \
heitur veiziu- :
matur. j
Síy & FSskurJ
I SamúSarkori
ur en nokkru sinni fyrr.
Það skal enginn drepast af
mínum völdum í þetta skiptið,
Það ar skönamu síðar síðla tautaði hann fyrir munni sér.
nætur í kolniða myrkri að Siðan gókk hann rólegum skref
. C1.1 1 1 tTvi r\ A am t A í [■*
Fride öslaði upp eftir læknum' að brúnni að nýjan léik
í gilinu, sem brúarskriflið hans1 °8 kraup niður að íyrsta tund-
. Stillworths lá yfir. Hann var urþræðinum. Það brá fyrir ljós
en enga aðra. Ég segi þér satt, aleinn. Hann bar poka á baki., glampá í hendi hans og óðar
Sharon, ég hef séð fjöldann j f honum voru allfyrirferðar- * en varði Iogaði þráðurinn
allan af stúlkum og konum
um dagana, sem verið hafa
fegurri en þú. En ég hef aldrei
orðið ástfanginn af þeim. Not,
ið þeirra, já, það er satt, en
elskað þær — aldrei. Viltu v'ta
hyers vegna? Það hefur verið
líkamleg ást — fagrir langir
fótleggir, falleg andlit, sem ég
hef haft yndi af að horfa í. En
þetta á ekki við þíg,-Sharon.
I þinn garð voru tilfinningar
mínar allt aðrar. Ég lét mig
varoa um, hvað þú hugsaðir
um mig, hvað þú hugsaðir um
yfirleitt, hvað þú gerðir og
hvað þú sagðir. Ég lét mig
varða um hvaða hugmyndir
þú gerðir þér um lífið og til-
veruna. Ég gerði mér grein fyr
ir, að íþú ert gædd, miklum
andiegum hæfileikum, hefur
góða og göfuga sál. Andlit þitt
segir til um sálina, sem inni
fyrir býr, á sama háít og speg-
illinn endurvarpar mynd aí
þeim, sem í harm horfir. Þú
ert indæl stúlka, Sharon, gæð-
in og göfgin holdi klædd. Ein-
hvers staðar stendur: Engiílinn
steig Siiður á jörðina, og lækn
aði sjúk hjörtu og særða lík-
ama. Og sannarlega er svo kom
ið fyrir rnér, Sbaron, að hjarta
mitt er sært, enginn hefur frek
ar þurft á lækningu að halda.
í mér' berjast tvö andsíæð öfl,
og ekki einu sinni sjálfur ég
veit, hvort þeirra gengur með
sigur af hólmi. Ég er þjáður
maður, einmana og óhamingju
mikil áhöld. Ifonuin sóttist1 glatt. Hinn rólegasti gékk
ferðin vel. Irinan stundar stóð
hann undir brúnni miðri.
Hann lagði pokann..frá-sér og
tók hamar upp úr honum.
Hanri dumpaði léít með hamr
inum á brúarstólpana, eins og
til þess að gariga úr skugga
um hversu mikið þeir þyldu.
Hann fann að það myndi enn
hann að þeim næsta og allt fór
á sömu leið. Hann í'ór sér að
engu óðslega vissi vel hversu
lengi — þræðirnir yrðu að
brenna og hugsaði um það
eitt að ekki dræpist á neinum
þeirráT Innan stundai' hafði
hann-kveikt. á þeim öllum.
Hann settist niður uppi í
alimikil seigla í þeím vera, ekki, brekkúnni ofan við brautina
nógu mikil samt til þess að
hann .gæti ekki komið þeim
niður. Að minnsta kost var það
fífldirfska hin mesta að nota
þetta. hróítatildur fyrir járn-
brautarbrú. Lestirnar, sem dag
lega fóru yfir hana, voru
stundum mjög þungar og bráð
ur bani vís þeim sem í þeim
] væru, ef þasr steýþtust niður
í gilið.
og beið þess, sem verða vildi.
Hann- þurfti ekki að bíða
lengi. Báðir endar brúarinnar
lyftust allt í einu samstundis,
það heyrðist þungur dynkur
svo undir tók í hæðunum um
hverfis. Hægt og tignarlega
seig brúin niður um miðjuna,
og steyptist niður í gilið með
miklum hávaöa.
Sprekurn ringdi niður allt í

lilllSiÍillÍIJlBÍBlllli
skrei
3 i ða rf ra m leiðenda
Saumur 4ra og 6“ tilbúinn til afgreiðslu.
Hverfisgötu 42. — Sími 4722.
Slysavamafélags fsland*:
kaupa flestir. Fást hjá £
elysavamadéildiua uta *
lan-d «Ut 1 Bvlk í bann-"
m.
yrðaverriuniiml, Banka- •
stræti 6, VeizL Gunnþór- ■
unnasr Halldórsd. og ekrií-i
atefu félagsins, Grófin 1, j
Afgnddd f áma 4897. — £
HeitiS á slysavarnafélagið. •
Þ«5 bregst eidd. :
•
K
'_____-_____ m
Ný|a sendl- l
bflastöðín h.f. :
m
hcfur afgnedðs’u í Bæjar- •
bflastöðiimi 1 ABalstrseti Z
16. — Skni 1395. i1
• MínnffiáarsDlöIö i
• Baraaspítalasj6ðs Hringsiu :
j era afgreídd I Hann.yr5&- •
; verzl. Refiil, ASalstræti 1* •
■ (áður verzl. fcug. Svene!- j
• sen), í Verzluninni Victor, ■
j Laugavcgi 33, Holts-Ap6- •
■ tekþi Langholtsvegi 84,:
■ Verzl. ÁKabrekku vifl Suð-:
: urlanásbraut, og í*or*telní-£
: búð, Sncrrabraul 61»
\Hús og íbúðir \
a *
: ýmsmn etærðum (j
■ bænum, útverfum bæj-j
* arína og fyrír uían bse- i
'■ inn fcil 'sSöiu. — Höfum;
: einnig tií sðlu jarðir, j
» vélbáta, Lifreiðir of i
• ver&brél j
£ Nýja fasteigaaáalaa. i
■ Bankastrætí 7,
; Sími 1513 og H. 7,30— i
; 8,30 e. h. 81546. i
Auglýsið í
i