Alþýðublaðið - 10.05.1953, Page 6

6
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Sunnudagínn 10. maí 1953
I Húsmœður:
!
Þegar þér kaupið lyftiduft
frá oss, þá eruö þér ekki
einungis að efla íslenzkan
- iðnað, heldur einnig að
f tryggja yður öruggan ér-
angur af fyrirhöfn yðar.
Notið því ávallt „Chemiu
lyftiduft“, það ódýrasta og
bezta. Fæst í hverri búð,
Chemia h f

FRANK YERBY
MillJónahöSBIn
FERMINGAR I DAG:
Ferming í Hai'narf javðar-
kirkju kl. 2, e. h. Séra Garðar
Þorsteinsson.
, ^ STÚLKUR.
; Ásdís Bjarney Óskarsdóttir,
Sunnuvegi 3, Ásdís Ragna
Guðmannsdóttir, Dysjum,
Erla Þórunn Júlíusdóttir, Áust
urgötu 37, Guðrún Bjarnadótt-
ir, Strandgötu 50, Hallbjörg
Þórhallsdóttir, Slifurtúni,
Garðahreppi, Heiðveig Guð-
mundsdóttir, Suðurgötu 92,
Henny María Ottósdóttir, Öldu
götu 3, Helga Sigríður Ágústs
dóttir, Dvergasteini, Norður-
braut, Ingibjörg Anna Páls-
dóttir, Álfaskeiði 39, Ingileif
Steinunn Ólafsdóttir, Tjarnar-
braut 11, Jóhanna Margrét
Helgadóttir, Jófríðarstaðavegi
7, Kolbrún Gunnlaugsdóttir,
Helgustöðum, Garðabraut, Ra-
kel Kristjánsdóttir, Merku.r-
götu 13, Rannveig Kjærnested,
Suðurgötu 56, Sigríður Magn-
úsdóttir, Áifaskeiði 27, figur-
borg Jónsdóttir, Silfurtf ni 5,
Þórlau." Afialheiður Eriends-
dóttir, Reykjavíkurvegi 26.
DRENGIR.
Ágúst Þór Þóroddsson, Suð-
urgötu 21, Björn Ólafsson,
Krosseyrarvegi 9, Eiríku.r
Skarphéðinsson, Hverfisgötu
41, Erling Ómar Harðarson,
Vitastío- 6, Friðrik Ágúst
Helgason, Hringbraut 70, Guð-
mundur Marel Bjarnason, Skóla
tröð 4, Kópavogshr. Gunnar
Guðmannsson, Dysjum, Gunn-
ax Þór Gunnarsson, Öldutorgi,
4, Helgi Guðjón Maríasson,
Austuxgötu 38, Ingibjartur
Valdimar Jónsson, Gunnars
sundi 8; Kjartan Gústaf Jó-
hannsson, Suðurgötu 15, Sig-
urður Rúnar Jónasson, Ási,
Ðarðahr.
Hannes í liornjnu.
KVENFÉLAG NESKIRKJU
hefur síðdegiskaffi í Sjálfstæð
ishúsinu' í dag. Unnið er að því
Sið byggja kirkju sóknarinnar.
Konurnar leggja fram sitt starf
til þess að kirkjan komizt upp.
Þær hafa vandað sig sérr/ak-
lega, svo að allir geti farið
ánægðir heim, eftír að hafa
neytt síðdegiskaffisins og góð-
gerðanna hjá þeim í dag í Sjálf
stæðishúsinu.
uppeldi drengsins. Það voru
trúmálin. Flestir íbúar Mill-
ville komu frá Austur-Evrópu
og vorui þar af leiðandi grísk-
kaþólskrar trúar. Hins vegar
var Lucy McCarthy strangtrú
uð á rómversk-kaþólska vísu.
Hún reyndi að halda þeirri trú
jð syni sínum og gerði sér far
um að kenna honum allar bæn-
ir og trúasiði í samræmi við
vilja hins heilaga föður í Róm.
En það gékk heldur illa. Það
benti ýmislegt til þess að
Lance væri undri áhrifum frá
einhverjum trúleysingjanum.
Lucy McCarthy hafði Stephan
um að vera
sá seki í því efni.
í gamla daga var Stephan
Henkja sannfærður sósíalisti
af skóla hins þýzka Lassalle,
og undan lögreglunni flýði
hann til Bandaríkjanna. Það
var engin tilviljun að verka-
mennirnir höfðu gert hann að
óskráðum foringja sínum.
Hann var prýðilega menntað-
ur, v§l máli farinn, og skapgerð
hans öll slík, að hann var hið
bezta til foringja fallinn. Og
hann var róttækur í skoðun-
um. Það vissu allir. Lucy
McCarthy hafði mikinn beyg af
að vita son sinn, u,ngan og á-
hrifagjarnan í félagsskap við
þennan hættulega mann.
Það var kunnugt, að Tim
McCarthy féll hið bezta við
Stephan Henkja og sótti til
hans ráð, þegar vanda bar að
höndum. Tilfinningar Lance
gagnvart Henkja voru slíkar,
að það nálgaðist hreina til-
beiðslu. Hann kom oft heim
til Lance til þess að lesa með
honum u.ndir kennslustundirn
ar. Og það kom fljótlega í ljós.
að hann var prýðilega að sér í
hinum klassísku tungumálum
fornaldarinnar, . latínu og
grísku, sem kom sér vel fyrir
Lance, þar sem þau tungumál
eru lykill að bókmenntum forn
aldarinnar, sem eila hefði ver-
Íillllli
90. DAGUR:
ið hinum unga manni lokaður
heimur.
Þannig var það, að þrátt fyr
ir hið menningarsnauða um-
hverfi Millvilleborgar, óx hinn
ungi Lance McCarthy u.pp í
náinni snertingu við fögur
fræði, og mótaðist af hvoru
tveggja.
Það var snjókoma, þegar
Lance McCarthy kom út þetta
umrædda kvöld. Veturinn ríkti
í almætti sínu. Þetta var
snemma í janúar. Honum
fannst næstum alltaf vera snjó
koma í Millvile. Það var sagt
um Millville, og að nokkru
leyti hafði það við rök að styðj
ast, að ekki væri verra veður-
lag að finna í nokkurri annarri
borg Bandaríkjanna.
Það var sárkalt í veðri.
Lance skýldi enninui með lófan
um. Hann hnyklaði brýrnar,
þegar honum flaug í hug sú
staðreynd, sem enginn vissi
reyndar orsakirnar til, að flest
námulysin í Millviile bar að
höndum í köldu veðri. Ein til-
gátan var sú, að loftið í nám-
unum væri þurrara að vetrin-
um til, og kolarykið í námu-
göngunum væri þess vegna fín
gerðara en ella. Allir vissu að
kolarykið var eldfimt mjög, og
þegar bað blandaðist saman
við gasloftið, sem námumenn-
irnir köllpðu methangs, þá
þurfti ekki nema illa heppnaða
púðursprengingu einhvers
staðar þar, sem verið var að
losa kolin, til þess að hleypa
námunum í bál að innan. Og
kolarykið var alls staðar, lóð-
réttu göngunum, þar sem far
ið var niðu.r í námuna, í námu
göngunum sjálfum djúpt und
ir yfirborði jarðar, jafnvel í
kofunum, þar sem múldýrin
voru látin vera inni að nótt-
unni. Og þegar á annað borð
kviknaði í þessu lofti, þá varð
ekki við neitt ráðið, og hend-
ing ein, ef þeir, sem þá voru
og
í Laugarnesi efna til
kaffisölu
að Kirkjuteig 33 í dag, frá kl. 2 e. h.
Komið og fáið ykkur kaffisopa og um leið og þið
skoðið nýja húsið.
iill
ipffliliDlilDiiipníiiinimflBiuiuiiiiiiDiiiaiiiiiiiiiiiiiiniiiiuinniimiíiniiiniiifflHiiiiiininniimiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiini
illl!ll!!llliillll!lilil
iiiliiiiuiliHliiuiiíiiiiiiDiniiinniniiiniininiriiia
Opinbert uppboð verður haldið að Fríkirkjuvegi 11
hér í bænum föstudaginn 15. þ. m. kl. 1,30 e. h.
Seldir verða allskonar óskilamunir, svo sem: reiðhjól,
töskur, úr, lindarpennar o. m. fi.
Greiðsla fari fram við hamarshögg.
Borgarfógetinn í Re.ykjavík.
niðri við vinnu sána, kæmust
lífs af.
Ernie átti að vera ofanjarð-
ar við vinnúi sína. Lance herti
gönguna og hraðaði sér að
finna hann. Það var einhver ó
notageigur í honum. Það var
talsverður skafrenningur, og
sporin hans fylltust jafnóðum
af snjó. Snjórinn tróð sér inn
í vit hans og hann gat ekki að
sér gert að hugsa sem svo að
bezt væri að koma sér burt
frá þessum stað. Mundur væri
frá þessum stað. Munur væri
þar sem allir gætu verið ham
ingiusamir og lifað áhyggju-
lausu lífi.
Það stóð þröng af vögnum á
teinunum næst námuopinu, en
að opinu sjálfu sá hann ekki
ennþá vegna fjallhárra stafla
af kolum, sem byrgðu, fyrir alla
útsýni. En hann fann á sér, að
eitthvað óvenjulegt hafði skeð.
Hann herti gönguna.
Hann fann jörðina titra und-
ir fótum sér. Eldstrókur einn
mikill stóð upp úr námuopinu.
Hann tók á sprett í áttina
þangað. Hann vissi að margir
menn hlutu enn að vera niðri
í námunni. Enda þótt kvöld
væri komið, þá vantaði þó enn
eina stund til þess að námu-
mennirnir hefðu skilað hinum
venjulega fjórtán stunda vinnu
degi. Hann sá mannfjölda mik
inn við opið. Þar bar mest á
kvenfólki. Það var surnt fá-
klætt og flest yfirhafnalaust,
í mesta lagi með sjaldruslur1
um höfuðið. Slysið var sýni-
lega nýskeð, því fólk var enn
að streyma að úr öllum áttum.
Svo kvað við önnur spreng-
ing, og svo hin þriðja. Loft-
þrýstingurinn var svo mikili,
að Lance féll til jarðar. Hann
náði fyrst í stað ekki andanum
og saup hveljur í ákafa. Mjöll-
in þyrlaðist um höfuð hans þar
sem hann lá í kaflinum. Hann
settist upp, og varð þegar litið
til timburbyggingarinnar utan
um námuopið, þar sem lyftan
kom upp. Það hefði orðið
sprenging í námuopinu, lyftuút
búnaðurinn var horfinn, eldur
inn slökknaður og aðeins sótug
ir raftar eftir uppi standandi.
Hann stóð á fætur og tók á
rás að námuopsrústunum. Op-
ið var næstum því alveg hul-
ið. Jarðvegurinn umhverfis
námuopið hafði losnað og
lagzt fyrir það. Á einum stað
glytti í smásmugu milli
tveggja stórra steina. Inn á
milli þeirra mætti skannske
komast og niður í göngin. En
smug'an var ekki stór, og vel
gat verið að námugöngin hefði
lokazt alveg.
Hann stóð í sömu, sporum og
horfði á eyðilegginguna, þegar
hann sá flokk manna koma
hlaupandi. frá stálverksmiðj-
unni. Fremstan í flokki á með-
al þeirra kenndi hann föður
sinn og Stephan Henkja á
hælum hans.
Tim McCarthy leit yfir
mannfjöldann, sem safnazt
hafði saman. Hann skipaði fyr
ir, rólegri röddu: Komið með
sterkt og langt reipi.
Maður nokkur hljóp út úr
hópnum og kom að vörmu spori
með langt reipi. Lance sá föður
Smurt brauð,
Snittur.
Til í búðinni allan daginn.
Komið og veljið eða símið.
Síld & Fiskur*
Dra-vlðöerðlr.
Fljót og góð afgreiðsla.
GUÐL. GÍSLASON,
Laugavegi 63,
sími 81218.
Smurt brauð
otí snittur.
Nestisoakkar.
ódýrast og bezt. Vin-
samlegast pantið me®
fyrirvara.
MATBARINN
Lækjargðtn 8.
Sími 8034».
Köld borð qú
heitur veizlu* I
matur. i
BíM 8* Flskur.i
SsmáSarbrS
Slysavarnafélag# Sslanás
kaupa flestír. Fást hjá
elysavarnadeildum ma
land allt. 1 Rvík í hann-
yrðaverzluninni, Banka-
stræti 8, VerzL Gunnþór-
nnnarr Halldórsd. og skrlf-
utofu félagsins, Grófin 1.
Afgreidd í síma 4897. —
Heitið é slysavaxníífélEgtð
Það bregst ekH.
Ný.ia sendl-
bsíastöðin h.f.
hefur afgreiðslu í Bæjar-
bílastöðinni í Aðalstrætí
16. Opið 7.50—22. .Á
sunnudögum 10—18. —
Sími 1395.
S
: Mfnnfniíarsplöfd j
í Barnaspítalasjóðs Hringsinaj
; eru afgreidd í Hannyrða- 5
■ verzl. Refill, Aðalstræti 12 ■
: (áður verzl. Aug. Svend-j
; sen), i Verzluninni Victor, j
■ Laugavegi 33, Holts-Apó-Í
• teki, Langholtsvegi 84,;
; Verzl. Álfabrekku við Suð-j
jj urlandsbraut, og Þorite’na-!
: búð, Snorrabraut 61.
j Hús og íbúðir
i ®
; &í ýmsum stærðuin , f:
í bænum, útverfum bæ1-«
! arins og fyrir otan bír> 5
; inn til sölu - Höfunaí
! einnig til sölu larðir,»
; vélba ta, bif.reiðít 'i# í
; verðbréf.
1'
j N ýja fasteignasal&n.
j Bankastræti 7.
j Sími 1518 og kl. 7,30—
l 8,30 e. h. 81546.
Áuglýsiðf
Alþyðublaðinu