Alþýðublaðið - 07.01.1954, Blaðsíða 7

Fimmtudagur 7. jauúav 1954
ALÞ?ÐUBLA9IÐ
„Ég bið að heilsa”
Framhald a£ 4. síðu.
hugurinn og sveipaðir .dular-
fullu mistri, eins og lífið sjálft.
Svör voru engin ve'.tt, frem.ur
en lífið leysir gátur mannshúg
ans, og þessum flaututónum
var drekkt í niöandi tónahafi
I
vökula ármennsku í starfi sínu ;•
í þágu listmenningar í landi,.
þar sem víxlaður húla-húla-
dans kririgum grindhoraðan
gul'lkálf hefur blindað augu
manna á skáldfegurðina í hátt-
bundnum hreyfingum listdans,
og cacophoniskt fortissimo-
buldur forlerks að heimsstyrj-
var cœeKKt í nioanöi tonariaíij . — -------j ,
strokbljóðfærarma. 'ffitos sakn- j aldarsymfcníu, opus 3 slævað
aði maður, að fa aldrei að jhey;rri.arSkynjunina a hn.pmd!
heyra Jag Ir.ga T. ■Lárussonar i 'og úigandi ‘,ilnum aga og gert
heil-d, með sínum .gömiu hijóm- j hlustirnar ongemar
um, þetta hugþekka lag, -sem.er ^pnnktinn í musiK
slungið yndislegum trega, -ogí
samjþýðist svo vel ijóöinu. að j

á contra-
stuðlaðra
maður veit ekki, hvort yorþoð- j phoniska fortissimo-buldur for
inn flýgur hraðar .á vængjum ' leiks að heimsstyrjaldarsymfon '
Við hugsunina um hið caco-
.3, hrekkur hinn föli
Ijóðsi-ns eða lagsins með :kveðj~ j iu, .opus
una til .engiisins i peysunni'j næturmaður af .dvala sír.um.
með rauða skúfinn í húf'unni. ‘ Ilugurinr., laugaðu': þrunabirtu
Eins og smáar bárur, sem" annarlegra álfheima, leitar
rísa og hnfga í þýðum vindum _ heim á leið y-fir anganfjö.ll og
sunn.uhyola og
í víðlendu ríki
Honum finnst
hins sæla sumars, þannig voru^ forsæiudali,
hreyfingar hinna sveigimjúku mánahjalla
líkama nemenda dansskóla, draumanna.
þjóðleikhússins. Þessar hreyf-
ingar voru stilltar við glamp-
andi tóna smálaga, valsa og
mazúrka, Chopins, tóna, sem
hrundu eins og gullregn undan
fir.gurgómum. sia,sfnörpuleikar-
ans. 'jsem áðan tróð marvaðann í
Hinir ungu. nemendur dar.s-. heiðmyrkum himinsæ, sem1
skólans eiga erfiða ieiö- fr-ám flæddi um hjarnbieika hnjúka Soð-^^ega og segja a sm.m fram
j hann hafa opnað hug sinn full-
. mikið og talað af sér með því
að rifja upp gamalt einkamál
j sjálfs sín, sem engan varðar.
En þetta er sök hi.ns bjúg-
hyrncla, vckubleiku föstumána,
Munið minnisbókina
með mér á kápunni
Sími 82913 kl. 12 til 2 og 4 til 5.
undan. Listdars má heifa á Fjallsir s «ina og Heiðarinnar
byrjunarstigi hér og er hér um há, en er nú horfinn, með
bil nýtt fyrirbrigði ,é islanzku! stjörnuballett sinn, foak vi.ð ,
leiksviði. Þar er nýtt landnám j náttsvart -skýjaihaf 'yfir Hel-1
fyrir ..íslenzk lisúunannsefni. grindum. Vaxandi tungl getur
listhneigðinni beint inn á nýja , gert venjulegan mann að
bránt. En leiðin -til Fjallsins (skáldi og skáldið að málugum
eina í heimi lista-rinnar liggur -kvenmahni, en málugan kven-
yfir Heiðina M í vsröld örðug- J mann hins vegar sjaldan að
andi, forr.u mállýzku: „Kai-
kissa puissa ei ole lehtia.“ Ekki
skarta öll tré laufi.
Og nú situr þessi föli nætur-
maður, sem klifið hefur Ó-
göngufjöll v-eraldarinnar, án
þess að líta um öxl. plægt -höf
heimsins, með eirðarieysi Sind-
,þaðs farmanns í bióðinu, í
leikanna, og á þeirri leið getiir.jskMdi' og aldrei að venjulegri stormum allra atta an þess að
,---------v <• ----- - •*-' - - - - hefla seglin, lætur ekki hvarfla
allt komið fyrir nema eitt; að marneskju.
gefast upp og snú.i við, því að , bailett.
hin heilögu vötn, sem hníga af
hi-minfjöllum draumheuna lista
mannsins. falla öll til Dýra-
fjarðar. Á þei-r-ri heiðargöngu
eru menn oftast eir.ir á ferð,
og um hinn einm.ana ferðalang
leikur napur gustur alira átta.
Hann getur fall.ið i óvinahend-
'' ' ' ií
Það er, annar
að sér að detta niður milli
Hinn tunglblekkti drauma- dægra' Þótt harðm á dalnum
dári hverfur aftur til anna ' eoa syrti i alinn og bregður ser
sinna við að raða saman orð-í *firleitt allra manna minnst
um. setja íslenzka hragafætur, !við vaveiflega hluti -- nu situr
studda frónskum höfuðstaf, hahn með sálarvoða þusund
undir kvæði, ort og sungin i vðkunotta í svipnum. Og ástæð
löngu lamaðri tungu og stirðn-1 an er su' að andlnn- sem hon"
, uðum vörum ' nafnlausra'um hefur a]drei. verið sérlega
ur„ eins og Igor pri-ns í óperu J m,anna, ,sem öldxim g-aman hafa i,tlltæhur’ er horflna fra honum
Bopodins, þv-í að á þessum leið- jbvílt undir grænum sverði fjar og er honum ekki laust á
um er margur válegur vígamað iæffs lands. Han-n má þykjast ,tungu' Hann fær elíki orðin ti]
Alþýðtiflgkksfélags Kópavogssirepps
eftnir til jóiatrésfagnaðar, föstud. 8. jan. kl. 4 e. h. fyr-
ir börn í hreppnum. — Aðgangseyrir kr. 10,00.
Vegna þess áð húsið er lítið, er æskilegt að fólk til-
ky.nni þátttöku srta sem fyrst í síma 6990 og 1455.
Stjórnin.
góður, ef kveðandin er
ur á ferð um m_yrkar óveðurs-
r.ætur og ríður ekki við hrynj-
andi, héldur læðis-t bognu baki
með Grásíðu öfundar og af-
brýði I óhappahör.dum til að
leggja í hjartastað snillingsins,
meðán hann ugeir ekki að eér,'
en bjun.dar í fagurdreymi
frjórrar listskqpu.nar. En þeir,
sem eru svq. hamingju-samir að
lifa af þær óveðursnætur, fá ef ^-g-rænka lundar um vorsins
til vill að siá í .morgrinskímu - stundir.
fagrar sumardal, þar sem ang- í Væra -iaufið og ly-ns-ð græpa
andi goðáskógur sígildrar listar. litka.r jörð. En fuglahjörðin
vaggar iaufþungum greinum j ?ezt; 9 viö með söngyakliði,
eins og í listdansi, og þrestir sumargestir: erlur og þrestir.
flögra um trjátoppana með Övin bláriá, benn vaya,
söng. Þessí ódáinsakur er óðal - blómahafi allt er kafið.
sönggyðjunnar, og til 'hennar, Yndi. sr'fnars: varmi-r vindar
biður gamali voritúðiíl -hennar' vekja .af dvala liÞf - dala
þrestina að s'kila frá sér aðeins og syngja þýtt við .Imbiörk
f.iórum , orðum, fengnum aðj • . nn~a
láríi, en m-æltum ai því einlæg- arganmi'dan -sóldag langan.
ara þel). sem hann opnar hug
sinri sjaldnar:" ..Ég bið að I Ef hinn nafrlauú, lóngu iiðni
heilsa.“ | fi'umhöíundur mætti lita Upp
íslerzkir listunn.endur standa úr gröf sinni og 'ky.nja bessa
í mikilli þakkarskuid við for-! óbu.rðugu -tilraun til túlkunar,
ráðamenn þjóðleikhús'úis fyrir murdi hann senmlega brosa
ekki að ðansa. nær ekki músík í ljóð
línurnar, getur ekki hnepp.t
mjög reikul, yman og ræðing , ,
ekki ýkjaröng og riíus ekki til- jVlsnrnar 1 vlðjar komposition-
takanlega skekktur. Hann -renn jar' Hann a enn ufin hof osigld
ir qugum yfir þær Jáu ljóðlín-
u,r, sem fallið hafa í stuðla Og
komizt á pappirinn þessa -nótt-
ina:
Angar tó og g-rundir gróa,
árin þjóta með þungum nið,
e-nginn veit .nær Feigsbjarg rís
ú-r hafrót'i tímans og borgin
Monsalvat er enn í fjarska-
Þessi sárfæ.tti' pílagií.mur hin.na
grýttu yega gerir sýr e.ngar
y-on.ir ura, að kolló.tí .prik hans
búist í laufskrúð í höllu páfa
fyrir kraft hei.tra fyrirbæna-.
Samt mun bann halda áfram
pílagímsgöngu sinni m-eðan
' miðar, en það verður engin n
dans á rósum, stigmn við sæt-
; legan óm himneskra streng-
I leika. Kliðmjúkur iágfiðlu-kon-
'I s-ert L.axár í Aðaidal.. leikinn
í dvmbað á strengi laxakvikra
hylj-a. bergmáiar að vísu enn
. þá i .eyru.m hans. En .mil-li hans
og unnustu æskuáranna, gyðju
söngsins, hafa só-iskinsskúrir
margr.a daga ,og silfurdaggir
margra r.ótta m-yndað veglaust
haf, sem suðar dimmt við
ströndina hin sár-u dómsorð:
Þið sjáist aldrei framar. Og
hina glæsilegu skýjaborg
bernskudraumanna, skreytta
flúruðum -pílárum með bliki
stjarna, með háac turnspírur,
drifnar sólargulli, og sönghvelf
ingar, smelltar mánasilfri, óm-
andi af bel canto, hafa svipti-
byljir tímáns borið út á ,bot.n-
lausan, svelgjandi sæ eil'ífðar-
i-nnar. — Add.io mia bella Na-
noli.
Hannes á liorninu.
* Framhald af 3. síðu.
Ég kvæntist og það er aðalat-
riðið. Vitanlega ákveður mað-
ur að gera margt, þegar svo
stendur á. Ég ge.t e.kki sagt ann
að en að ég hafi staðið mig
sæmilega á árinu“.
i| OG HVAP hefirðu ákveðið
nú? .„Ekki neitt“, sagði hann
og hló. „Nú ákveður konan miín
állt. Og jhún lætur okkur
standa við al-lt, sem hún ákveð
, ur. Það er merldlegt þetta
kvenfólk“.
ákveðið að hafa allt í röð og
reglu á skrifborðinu mínu og
í skrifborðsskúffunum, svo að
ég þu-rfi ekki að fyllast gremju
í hvert sinn, sem ég þarf að
finna eittlivað. •— Einhvern
tíma í janúar eða febrúar hef
ég tekið til, hent eöa raðað, en
varla hefur liðið meir en hálf-
,ur mánuður áður en allt var
komið í kássu aftur. Konan mín
ætlaði einu sinni að gera þetta
allt saman fyrir m.ig, en þá
sagði ég alveg stopp.
HVAJ) hel ég ákveðið? Ég
hef ákveðið, að nú gkuli allt
verða í röð og' reglu á skrif-
borðinu og í skúffunum. Eg
ætla að fara að taka til.
Haivnes á hornina.
ÉG SJÁLiFUR? Tja, ég
1 hef al-ltaf um hver áramót
lokksins
AlfiýMúsiiiu viS Hlverfisgötia II. faæ'ð. Opin daglega 10 7. Simar 5020 og ©724
Kjörsfcrá liggíir frammi, atlmgiS hvori þið eruð á kjörskrá.
Símar 5020 og