Alþýðublaðið - 07.02.1954, Blaðsíða 5

Sunnudagur 7. febrúar 1954
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Ævinfýrakonan Eva
í BUONES AIR.ES fyrirfinn-
ast menn, sem daglega hætta
lífi sínu við að dreyfa út
nokkrum eintökum af bók, sem
fyrir skömmu var prentuð í
Montesvideo. Höfur.dur hennar
stendur framarlega í flokki rót-
tækra, og heitir Silvano San-
tender. Bókin er prentuð á lé-
legan pappár, látlaus að öllum
frágangi, og titill hennar er
nánast til tekið fræðilegur:
„Tækni í fölsunum“. Nálega
allsstaðar í Argentínu reyna
menn að verða sér úti um þessa
bók, lesa hana og ræða, enda
þótt þeir viti, að þeirra bíður
fangelsi, og jafnvel pyndingar,
ef upp kemst.
Bók þessi er mestmegnis
þýðing á þýzkum skjölum, og j
'ljósmyndir af slíkum plöggum, |
engu að -síður er hún spennandi |
aflestrar eins og reifari, og'
verður ekki annað um iiana
sagt, en að þar gangi raunveru-
leikinn skrefi Iengra, heldur en
ímyndunarafli manna *er yfir-
leitt fært. .
Þetta er í fyrsta skiptið, sem
andstæðingur Perons héfur;
hugkyæmst að ásaka hann. um'
njósnir. Og samt er sú ásökun'
réttmæt, samkvæmt sönnunar-1
gögnunum, sem birt eru í j
þessari bók. Þau sönnunargögn ;
eru einkum bréf og skýrslur |
Niebhur liðsforingja, flugmála-
ráðunauts þýzku sendisveitar-
ínnar í Buenos Aires, og for-
íngja þýzku njósnastarfs.eminn-
ar í Suður-Ameríku. Bréf þessi
<og skýrslur sendi hann á sínum
tíma til yfirboðara síns, von
Eáupel hershöfðingja, sem
hafði aðalðasetur sitt í heim-
kynnum þý«fcú sendisveitar-
innar í Madrid.
Þannig segir Niebhus frá því
í einni skýrslu sinni, dagsettri
26. ágúst 1941, hverftig einum
hernjósnara nazista, Gottfried
Sandsteder, tókst að sleppa
undan lögreglunni fyrir „að-
vörun frá Peron“. Eva Peron
S Mexikanskur blaðamaður,
haft samband við nazista á sín-
um tíma. En það kemur þeim
r
Avarp til Reykvíkinga:
S Victor Albe að nafni, gerir^ óneitanlega illa, að það sam
S grein fyrir útgáfu einkenni- s , ðand skuh ekk: aðeins vera
^ legrar bókar, sem talið er, að^ : Sert opinbert nú með óve-
^geti haft mikil áhrif varð- S , fengjanlegum sönnunargögn-
• andi alit Perons cinræðis-S ' U!n; heldur og flett ofan af
• herra, og minningu látinnaiÁ j þátttöku þeirra í ..dáðum" naz-
: konu hans, Evu Peron, sem $ i ista, og birt upphæð þeirrar
^ nú hefur verið kjörin vernd-^ . þóknunar, er þau hlutu að
^ ardýrlingur argentínsku- Iaunum. Og fy.rir bragðið veit
S þjóðarinnar. Kveður hann- : þjóðin nú, að ,,drottinn“ henn-
S sanna'ð í bók þessari að þau’ ' ar og. „verndardýr]ingur“ voru
Shafi bæði verið njósnarar; fá sínum tíma aðei.ns njósnarar
S þýzkra nazista. S fyrir erleftt rikli sem misnot-
uðu aðstöðu sína sér til fjár
og stefndu með starfi sínu í
hættu þeirri þjóð, sem þau. lét-
ust vernda.
þar drjúgr.ar aðstoðar náunga
nokkurs, að nafni Schaumburg
Lippe. sem var gjaldkeri þýzku
sendisveitárinnar. Hefur maður
sáy.ásamt sjálfum sendiherran-
um, von Thermann, gefði
Bandaríkjamönnum þær upp-
lýsingar, og einnig hemáms-
yfirvöldum Breta og Frakka,
að á meðal þeirra ér nutu fjár-
framlaga frá þýzku sendisveit-
inni í Argentínu, hafi verið,'fyrZ'láZkeíðiðTk.
þeir Chárles vor der Brecke j úarr
hermálaráðherra, - fimmtíu' Frú hefur skrift
þusund; pesos - M.guel ^ óf frá Minnesota-
carlos logreglufonngi, Behsaro; háskólanum £ Bandaríkjunum.
Gache Piaran doman, en hann; Lauk hún ófi þaðan meg
Skriffarkennsía fyrir
almenníns
FRÚ RAGNHILDUR Ásgéirs
dóttir, Sólvallagötu 51, éfnir
til skriftarnámskeiða fyrir aí-
menning innan skamms. Hefst
gegnir nu dómsmálaráðhérra-
embætti i stjórn Perons, — og
að síðustu auðvitað Eva Duarte,
sem þá var ekki orðin kona
Perons ofursta, og fékk hún
33.600 pesos, en .Peron ofursti
sjálfur 200.000 pesos. Hernámj:-
yfirvöldin fengu dagsetningar
og tölunúmer ávísananna einnig
hjá Therman. Þess má geta, að
argentíski pesosinn var á þess
um árum mjög hár að gengi og
eirihver öruggasti
veraldar.
„SJÁLFSMORГ.
gjaldmiðill
fyrstu einkunn. Emnig tók frú
in sérstákt próf í „hraðhönd“.
Frú Ragnhildur hefur kennt
skrift í gagnfræðaskólum og
einnig hefur.hún kennt ,,hrað-
hönd“ á lögreglunámskeiðúm
hér í Reykjavík. — Þeir, sem
vilja taka þátt í skriftarnám-
skeiði frúarinnar, eru be.ðnir
að láta vita í síma 2907.
Slysavarnadei
filgangur henn
í DAG klukkan 1 e. h. verð-1
ur aðalfundur slysavarnadeild j
arinnar „Ingólfs“ haldinn í
fundarsal Slysavarrafélags ís-
lands, að Grófinní 1.
Deildin var stofnuð 15. febr.
1942 upn úr svokallaðri aðal-
deild, en þá voru gárðar breyt-
ingar á lögum' Slysávamafélágs.
'íslands.- „Ingólfur“ er fjölmenn
- asta deildin innan Slysavarna-1
félags Íslands og telur tæpa 2
þúsund félaga, en miðað við
íbúa Reykjavíkur cr hún þó til
tölulega mikið fámennari en
‘margar deildir, er starfá í fá- j
mennum byggðárlögum .víðs
! vegar um : land, því að dæmi
( munu til, að næstum allir full-
j orðnir hrepþsbúar eru meðlim
! ir í slysavárnádéild hreppsfé-j
lágsins. . .
Til þess áð auká félagatölu,
,,Ingólfs“ hér í Réykjavík hef-'
ur stjórnin sent állrnörgum bæj
arbúum bréf, til þess að minna
á deildina,' og hvetja fólk til
þátttöku í slysavarnamálum.
Með bréfiriu fylgir lítið eyðu- ;
blað, eitt eða fleiri, til útfvll-
ingar fyrir þá, sem vilja ger- j
ast félagar í „Ingólfi“ og verða
þannig virkir þátttakendur í.
slysavarnástarfinu. j
! Um það verður ékki deilt, að
' Slysávarnafélag íslands er eitt
þarfasta og vinsælasta félag,-
sem starfar í þessú landi, og
slysavarna og björgunarmál get j
ur enginn góður íslendingur
látið afskíptalaus. 1
''i&r. :
Sá minnsti stuðningurj sena
við getum veitt þeim ágæta fé-
lagsskap, er að vera skráðir fé-
iagar í einhverri- af deilduiru
þess og greiða ársgjöld til deildli
arinnar.'
Það fé, sem þannig er látiö
af hendi rakna, gengur tíl
kaupa á björgunartækjum eða
til þess að búa út björgunarA
sveitir í hina hættulegu1 leið-
angra, sem þær verða -að faran
í, eða á annan hátt til þessÁ
að efla starfsemi Slysavarna-
félagsins.
. Ég er þess fullviss, að Reyk-
yíkingar vilja ekki verða eftir’'1;’
bátar annarra í slysayarriámáÚj
um. enda snerta ilestar. slys--"j
farir, sem verða hér á landi,";’!
einhverja Reykvíkinga persónu' '
Íega. .' r
Þeir, sem fengið hafa bréf"'
frá slysavarnadeildinni „Ing-*
ólfi“, ættu að athugá,"’ að hér^
fá þeir alveg sérstakt tækifærij’"
til að leggja jtóðu máli lið, ogrf*
ættu því að flýta'sér að senda'-
eyðublöðin útfyllt til skrifstof-
unnar. Þeir.'sem þegar’eru fé-w
lágar í „Ingólfi", ættu ailir að'*-
vinna að eflingu deildarinnar'1,
'með útvegun nýrra félaga.'
Öll skulum við hafa það hug
fast, að stuðningur við góð
mál miðar til þjóðþrifa og göfg
ar hvern pann, sem að þeina
vinnur.
Öskar J. Þorláksson
•- íormaður Ingólfs.
Fyrir þessa þóknun, veitir
Peron sendiráðinu ekki aðeins
allar þær upplýsingar, er hann
lánaði njósnaranum meira að hy&gur mega að gagni
koma, heldur vmnur hann
segja ofurstayfirhöfn Perons,
og fylgdi honum, þannig dul-
Wæddum, til flugstöðvarinnar,
en þaðan var honurn greið leið
til undankomu.
EVU LÝST.
Þann 27. janúar 1943, skrifar
Niebhur von Faupel enn, og
gerir það að tillögu sinni, að
vmnur
ýmsar „kænskudáðir11 á vegum
þess. Niebhur skrifar von
Faupel til dæmis þann 25. jan-
r Jónsssnfimmtuou
RAGNAR JÓNSSON var
mjög sérstæður meðal okkar
hendur á baki og spilandi meðjdeildur og að siithvað, sem
fingrunum. íhann gerir í músíkmálum og
Svo fór hann í skóla — og . bókaútgáfu, sé umdeilanlegt.
alltaf mikið fyrir stafni, byggði jhvarf í Reykjavík, þó.ekki mér. jEn ég er sannfærður um, að
sandborgir í flæðarmálinu, j Og hann er í raun og veru allt- eftirtíminn dæmir Ragnar
leikbræðranna. Hann hafði
velti grjóti, ataðist við moldar-Jaf eins.
hnausa, velti sátum, stakk upp
mó — og steypti stömpum, þeg
Hann var alltaf rnúsíkalskur.1
úar 1943, að einn af njósnur-jar því var að skipta, að öllu
um nazista, Sehultz-Hausmann. j fljótari en við hinir og glaðari
hafi verið handtekinn af. að hverju sem hann gekk.
banrarískum leynilögreglu-
mönnum, og játað — og beri
því nauðsyn til að ryðja hon-
I um úr vegi. „Vinur okkar
Eva Peron verði gerð foringi! Peron“, skrifar hann ennfrem-
þýzkrar njósnastarfsemi á i ur, „skilur'þessa nauðsyn, ogj
vissu svæði. Lýsir hann Evu hefur tekið að sér að fram-jjunm> emu götunni i þorpmu og.
Peron á þessa leið. — -„hún’ kvæma verkið, svo lítið beri.j^urfu S°tu 1 ne™b Hafðx
er gædd djöfullegri fegurð,
En þegar hann var ekkert að
bardúsa. þá sat hann annað-
hvort á grjótgarði.eða rofb.akka
og raulaði — og alltaf, þegar.
hann gekk eftir skeljasandsgö.t
gáfuð, metnaðargjörn og sam-
vizkulaus, og Peron ofursti er
þegar algerlega á hennar valdi
U
Af öðnim skýrslum hans
á.“ Og Peron lét verða úr þeirri j halln hendur a baki> sPilaði Þar
framkvæmd því að Schultz ei-;með ^grunum og raulaði, raul
handtek-inn í La Plata í nóvem' aSi #taf °S alls staðar, en ég.
bermánuði 1945, og fremur bá;man ekki eftlr nemu sérstöku
sjálfsmorð.
Auk fiárframlagsins hlaut
kemur í ljós, að Peron ofursti1 Eva hús eitt mikið í höfuðborg-
gérir starfsmönnum þýzku ‘ inni að gjöf frá Ludwig Freude, j ir honum, tók hann því öðru-
sendisveitarinnar aðvart um: nazistaleiðtoga meðal Þjóðverja' vísi en við hinir. Hann þoldi
lagi, enda hef ég aldrei lagviss
verið.
Þegar eitthvað bjátaði á fyr-
allt, serti gerist í Casa Rose, bú- í Argentínu,
stað forseta lýðveldisins. Og! skyndilega
íiann gengur skrefi lengra, því
að hann vinnur gegn samþykkt-
— en honum voru j illa meiðsli eða sár-sauka — og
veitt argentísk' var í því efni ólíkur mér. svo
Ragnar Jónsson.
j Jónsson eins og ég hef hér gert.
Ég get dæmt um hann, þó að
við séum vinir. Við erurti alls
ekki skoðanabræður, þó að við
eigum margt sameiginlegt —•
og við deilum oft. En ég þekki
hann betur en flestir aðrir og
get því kveðið upp óhlutdræg-
ari dóm en áhorfendurnir. Það
er ekki tiltökumál, þó áð menn
eins og Ragnar séu umdeildir.
Hvérs virði er sá maður, sem,
ékki er deilt um?
Ég efast um, að Tónlistarskói
inn væri tií, ef Ragnars Jónsson
ar hefði ekki notið við. Þetta
segi ég án þess að vilja að
riokkru leyti draga úr þeirn
heiðri, sem aðrir eiga. Tónlist
arskólinn er eitt af helztu og
veigamestu menningartækjum
okkar. Tónlistarfélagið væri
ekki til, ef hann hefði ekki
stofnað það og haldið í því líf-
inu árum saman. Sinfóníu-
borgararéttindi, þegar honum' að ég hló oft að honum, og þeg- Hann er fyrst og fremst lista- hljómsveitin væri heldur ekki
lá á. Þess utan berst henni for-
um og tilskipun þingsins, innan kunnar fagurt perluhálsband
Iiersins, og vinnur að því að að gjöf frá Canaris aðmíráli,
forsetinn dragi úr áhrifum | sjálfum æðsta manni undir-
þeírra varðandi rannsókn á
starfsemi anzista cg fasista í
Argentínu. Honum veitist þeim
mun auðveldara að koma ár
sinni fyrir borð, að hermála-
ráðherramx, Charles von der
Brecke hershöfðingi, tekur þátt
í fundahöldum, sem Peron
efnir til.
Ekki á þó Peron allan heið-
ui’inn af því, hve vel þeim félög-
um gekk, þar eð Peron naut
róðursstarfsemi nazista er-
lendis. Sendi hún honum þakk-
læti sitt og hol’ustukveðju
fyrir gjöfina fyrir milligöngu
Freuds. Sonur Freuds þessa
var þá og er enn einn af einka-
riturum Perons og gegnir auk
þess stöðu í argentízka hern-
um.
Að sjálfsögðu var fólki í
Argentínu ekki ókunnugt um
það, að þau Peronshjónin hefðu
ar hann. haíði sársauka, varð maður, ekki forretningsmaður, til án hans atbeina.
hann öskureiður við sjálfari 8f lífi o/ sál, heldur listamað- Listamenn viðurkenna það
sig. Einu sinni fékk hann tann- ur, sem sér eitthvað gott og fag almennt, rithöfundar, skáld,
pínu, sem ætlaði alveg að urt við allt og alla — og fyrst hljómlistarmenn, myndhöggv-
drepa hann, og eftir því sem og fremst það — og verður því arar, málarar — og jafnvel leifc
hún óx, varð hann svipdekkri í hálfgerðum vandræðum með listarmenn, sem Ragnar hefur
og reiðari. Og þá greip hann til sjálfan sig, ef hann heldur, að þó minnst starfað fyrir og með,
lækningar, sem ég hef alltaf hann hafi andúð á einhverju að aðstaða þeirra væri allt önn-
munað síðan og fundizt ein- eða einhverjum. Jur, ef hann hefði ekki rutt
hver hin frumlegasta, sem ég Ég er ekki lítið stoltur af. grýtta leið þeirra og gert þeira;
hef kynnzt. Hann tók á sprett, því, að þessi leikfélagi minn og_á margVíslegan hátt kleift að
þansprett upp alla mýri, og ég vinur hefur verið og er einhver j starfa. Hann vann brautrvðj-
sá á eftir honum eins og bláu helzti og bezti brautryðjandi j andastarf fyrir alla þessa lista-
striki. Eftir klukkutíma kom fyrir listir og listamenn, sem'menn. Stundum tefldi hann á
hann aftur, liæglátur og lahb-1 við íslendingar höfum átt. Það 1 svo tæpt vað, að ég óttaðist
andi, rjóður og raulandi með! rná vel vera, að hann sé urn- ‘ Framhald á 7. síðu. u