Alþýðublaðið - 11.03.1954, Síða 6

ALÞÝOUBLAÐIÐ
Fimmtudagur 11. marz 1954
Fram’iald aí' 1. síðu.
og seinast ar.imonium nitrats,
og er þá áburðurinn tilbúinn.
Aðrar áburðartogundir verðá
ekki framleiddar um sinn.
Árthur Omre:
OLFSEY
Sakamálasaga
18 jÞÚS. LESTIR A ARI.
Verksmiojan mun framleiða
5,0 torjn salíþéturs eða 1000
poka á sólarhring. Til jafnaðar
verða afköstin því 1 poki á IV2
mín. ÁrsframleiSslan verður
18 þús. lestir og er það miklu ! um. Að nokkrum
meira en ársnotkunin hér á
landi. Áburðurinn er sterkur,
(33% köfn.-eíni), og er það
einkar hentugt, þar sem flutn
ingskostnaður er mikill. Auk
26. DAGUR:
að hvort sem hann hefði áður
verið henni meira eða minna
ótrúr, þá átti hún hann 'nú
um varð hún þess vör, að þau j heilan og óskiptan.
vœru að kíta. | Ungfrú Engen brá vasa-
Þetta voru hræðilegir tím- klútnum sínum upp að augun
en tók eftir einu og öðru, sem
hana hafði ekki fyrr drevmt
tíma liðn-
ar fyrir veslings ungfrú Eng-
en. Iiún kvaldi sig og píndi ti'l
áburðar mun fást ammoníak,1 þess að láta sem ekkert væri,
um og sagði lágt: Og svo dó
hann, áður en jólin komu.
Webster horfði í gaupnjir
hreint súrefni og köfnunarefni 0g þó leið hún miklar sálar- ; sér. Gamla mamma gæðist inn
í verksmiðjunni. Úr köfnunar kvalir. Þennan mann elskaði • í gættina. Ungfrú Engen stóð
efni er hægt að framleiða hún umfram allt annað undir . upp og gékk hratt út úr stof-
plast.
.sólinni; hún kvaldi sig til þess ; unni. Webster heyrði að hún
ast í spil eftir kvöldmatinn.
Tal þeirra barst fljótlega að
„málinu,,. Póstmeistarinn
fékkst ekki ofan af skoðun
sinni: Holmgren var áreiðan-
lega veikur, sagði hann.
Webster spurði hann: Vitið
þér til, að Holmgren væri í
tygjum við einhvern kven-
mann?
Póstmeistarinn kreisti sam_
an varirnar; hann hvessti
svört augun á spilin sín. Ég
Úra«viðger<5ir.
■ Fljót og góð afgreiðsie. s
S
GUÐI, GÍSLASON, S
Laugavegl 63, S
*ími 81218. S
,-S
s
s
s
s
s
s
s
V
s
S
s
Samúðarkorf
. AUt hráefni er innlent nema ’ að halda áfram að heimsækja , sagði: Við vorum að tala um ; geri ráð fyrir því, að minnsta
leir,. sem notaður er til að húða hann á tilskildum tímum. En ■ ,,málið“ mamma mín. Ætlarðu . kosti þegar hann var að
við borðum kvöld-
saltpéturskristallana til að þeir hún sleppti úr einu og einu _ ekki að léggja þig snöggvast,
þoli raka loftúns. Leir þessi er kvöidi, og þegar hún heim- j áður en
um é% hráefnisins. Hann mun sótti hann, var hún oft þögul j verðinn?
vera til hér á landi, en vinnslu 0g eins og uta.n við sig. Gat
skilyrði eru ókunn ennþá. Enn ^ ekki að því gert. Hún ákvað
er ekkert vitað um væntan- 0ft og mörgum sinnum að slíta
legt verð áburðarins. Áburð-! sambandið við hann. Fór oft
ufinn verður seldur í smekk- j til hans með þeim fasta ásetin
Iegum 50 kg. pokum og ber
nafnið „Kjarni.“
BIRGÐAGEYMSLUR FYR-
IR 4500 TONN SPRENGD.
AR í BERGÍÐ.
Við verksmiðjuna verður
byggð 140 m. löng bryggja.
gem stærstu skip okkar eiga
að geta lagzt við, ca. 2—3000 t.
geta lagzt við. Verksmiðju-
húsln öll eru um 5272 férm.
Þrjár birgðageymslur eru í
Webster stóð á fætur; hann
hafði ekki skrifað samtalið nið
ur eins. og þó var ávallt vandi
hans. Hann sagði bara: Þetta
lagast allt með tímanum, ung
ingi að láta þá heimsóknina frú Tíminn læknar ön gár_
verða hina síðustu. En hún hop Ég skil yel> hversu yður hlýt_
aði ávallt af hólmi, þegar á* að il]a Það var einu
atti að herða. Svo hjalpuðu ör j • ■ • , h„„aT. át+í lplð ,
löffin þpnni T-í nnafrú F'tíjpu 1 SU W 1 ve u > Pe§ar eS attl ieið einúngis. Hun lokaði dyrunum
logm henm. Ja, ungtru Engen j fram hjá kirkjugarðinum; ég L J* 0
og veru þetta var að koma frá Boger. Ég sá
jað þér fóriið þangaö inn, eða
að minnsta kosti sýndist mér
flakka út í lönd. Ætli hann
hafi ekki líka átt vingott við
einhverjar í Fredriksstad eða
í Oslo?
Þéir víssú ekki fyrri en há-
vaxin, grannvaxin kona stóð í
dyrunum. Það var póstmeist-
arafrúin. Hún litaðist um í
herberginu eins og til. þess að
fullvissa sig um að þar væru
ekki 'fleiri en þeir þrír. Svo
að þú situr þarna, sagði hún
notaði 1 raun
orð: Orlögin.
Frá þeim stað sem hún.hélt
sig á fyrir utan gluggann og Það vera þér. Getur það ekki
njósnaði um þau, gat hún pð-1 verið?
eins heyrt bara eitt og eitt orð, j Ó jú. Herra trúr. — Ég
og þó því aðeins, að þau töl- jvarð að íaTa til hans og vera
smíðum, og eru þær sprengdar | uðu talsvert hátt. Stundum LlÍa honum. Og það átti enginn
niður í bergið við sjóinn til ör- töluðu þau hátt, en oftast í, að vita það.
yggis. Fyllsta öryggis er gætt
á öllum sviðum.
ENGIR MATARTÍMAIV
Um 100 manns munu vinna
við verksmiðjuna. Unnið er á
þrískiptum vöktum alla daga.
Engir matartímar eru, en starfs
menn snæða nesti sitt í vinnu-
tímanum. Tveír vélstjórar eru
á hverri vakt, en aðrir sér-
menntaðir menn munu ekki
starfa þ^r nema verkfræðingar.
Enginn starfsmanna á enn sem
kömið er heima á Gufunesi.
Framkvæmdastjóri Áburð-
aryerksmiðjunnar er Hjálmar
Finnsson, verksmiðjustjóri er.
Harold Van INfess. Verkfræðing,
ar verksmiðjunnar eru Jóhann_
es Bjarnason vélaverkfraÆing-
ur, Steingrímur Hermannsson
rafmagnsvcrkfræðingur, Run-
ólfur Þórðarson efnaverkfr.
og Gunnar ólafsscm efnafræð-
ingur. Þýzkur inaður, Rein-
muth iiefur aðstoðað við að
hefja framleiðsiuna og mun
starfa ,við yerkemiðjuna fyrst :
um siþn.
Skrjfstofe Áburðarverksmiðj
unnar h.f. verður flutt inn íí
Gufunes f næstu viku.
-■----,>-----------
;;;; . v , •
F L U G;F JS K» I K
Á morgun -yerður flogið til
eftirtaXinna ;staða, ef veður,
leyfir: Akureyrar. Fagurhóls-
mýrar, Hornafjarðar, ísafjarð-
ar, KkfejubmjarKIausturs, Pat-
reksfjarðar -og Vestmannaeyja.
F lí N D vJ R
Æskulý Ösíólag Laugames-
sókaar. Fundard kvöld kl. 8.30
í sam^pmusal kirkjunnar. —
Garðar Svavai-sson.
Slysavamalé'ags íslards^
kaupa flestir. Fást bjéý
slysavamadeildum
land allt. 1 Evík f hann-s
yrðaverzluninnl, Banka- S
stræti 6, Verzl. Gunnþór- S
( unnar Halldó 'sd. og skrii-S
S stofu félagsirs, Grófin l.S
S Afgreidd í síma 4897. —Á
S Heitið á slysavamáfélagið ^
S Það bregst ekki. •
DVALARHEIMILI
ALDRAÐRA
SJÓMANNA
MinningsrsplÖlíi
fást hjá:
lágum hljóðum. Hræðilegt. j Webster leit fast í augu
Svo var það kvöld eitt, að þau hennar og lagði þessa spurn-
kíttu meira en venjulega, ' ingu fyrir hana, rólega: Ég hef
bókstaflega rifust. Ungfrú ástæðu til þess að ætla, að ein
Engen sagði honum aldrei frá hver kona hafi oftar' en einu |
því. Til allrar hamingju. Hún sinni á síðast liðnum vetri j
hélt áfram að njósna um þau læst sig inni í bókaherbergi Stefanss0n kom ,llka UPP 1 bif
og hvarf án þess að heilsa eða
kve^ja.
Nik Dal bað Webster um að
mega fara frjáls ferða sinna
yfir helgina.. Hann fékk það.
Þeir urðu samferða frá þorp-
inu í langferðavagni; fétu sem
þeir þekktust ekki, eða að
minnsta kosti mjög lítið. Sett-
ust hver á sinn stað í vagn-
inum. annar ramarlega, hinn
aftarlega. Póstmeistari'nn kom
upp í bifreiðina. Hann klinkaði
kohi til þeirra Websters og
! settist í fremsta sætið. Frú
S Veiðarfæraverzl. Verðandi, ^
Ssími 3786; Sjómannafélagi»
S Reykjavíkur, sími 1915; Tó- •
S baksverzl Boston, Laugav. 8, •
Ssími 3383; Bókaverzl. Fróði,)
SLeifsg. 4, sími 2037; Verzl. ^
^ Laugateigur, Laugateig 24, ^
■ sími 81666; Ólafur Jóhanns- (
•son, Sogabletti 15, sími'^
:3096; Nesbúð, Nesveg 39. S
\t HAFNARFIRÐI: Bóka-S,
^verzl. V. Long, sími 9288. S
Ný]a sendi- - >
af og til allan veturinn út. Hún ; Holmgrens heitins í íbúð hans.
varð þess aldrei vör, að frú- Í Ég á ekki við, að það sé neitt
in heimsækti hann ein fram-' grunsamlegt í því út af fyrir
ar, og sjaldnar í fylgd með öðr sl&- Én mér dettur í hug að
um en áður. Þegar kom fram kannske hafi það verið þér. Að
í maí fór Holmgren í eina af Þer hafið farið þangað til þess
Parísarferðum sínum. Hann 'að rifja upp Ijúfar minningar í
fór alltaf til Parísar á hverju,fra liðnum tímum. Er það rétt
vori. Áður en hann fór, spurði
hann ungfrú Engen, hvort hún
til getið?
Hún stóð upp og starði djarf
vildi giftast sér um næstu jól. ie8a í augu hans um leið og
Hann sagðist hafa ástæðu til hún sa8ði> ákveðið og knakka
kert: Nei, herra Webster. Það
gerði ég aldrei. Hún sagði
þetta svo sannfærandi, að hann.
trúði henni strax.
að biðja hana um að segja
engum frá þessu, að þetta
væri afráðið þéirra í milli.
Hann hefur náttúrlega ekki
óskað þess, að frú Stefánsson
kænaist ,að þessu.
Og svo þegar hann kom til
•baka frá París?
Það var ekki að sjá annað
en að allt væri í stákasta lagi.
Ungfrú Engen var hamingju-
samari en nokkurn tíma áður,
og hann virtist yera það líka.
Hann gerðist 'meira að segja
hreinskilnari við hana en
nokkurh tíma fyrri; játaði að
að það hefði verið ástarsam-
.band milli sín og frú Stefáns-
son. Að vísu ekki að fyrra-
bragði, heldur þegar ungfrú
Engen bar það á hann. Þá
varð hann að viðurkenna. Hún
lofaði að vera þögul um
Og á leiðinni heim til sín
íaustaði liann fyrir munni sér:
Nei; það hefur ekki vedð ung-
frú Engen. Eftir að hún var
bújn að játa þetta allt fynr
mér, þá getur hún enga ástæðu
haft til þess að mótmæla eins
áveðið og hún gerði, að -!hafa
farið inn í íbúð elskhuga síns,
sem þó var svo meinlaust.
Neraa, . . . Jæja við sjáum
hvað setur. Enda hefur það
heldur ekki, að því er séð verð
ur, neina sérstaka þýðingu. fyr
ir lausn málsins.
Og svo tautaði hann: O
jæja.. Og svo segir fólkið, að'
allir viti allt um al'la hérna í
reiðina. Hún kinkaði kulda_
lega kolli til póstmeistarans
um leið og hún steig inn,
fæ-rði -sig svo aftur eftir gangm
um og tók sér. sæti nálægt miðj
um vagninum. Þau virtust
ekki þekkjast sérlega vel, frú
Stefánsson og póstmeistarinn.
Webster veitti því athygli, að
kvenfólkinu varð talsvert
bílastöðin h.f.
hefur afgreiðslu 1 Bæjar-f
bílastöðinni í Aðalstræti^
16. Opið 7.50—22. Ás
sunnudogum
Sími 1395.
10—18.
S urlandsbraut, og Þorfteing-S
Smurt brauð
og snittur.
Nestispakkar.
litla þorpmu. ... f
þetta og annað, gékk ekki frek! 12.
ar á bann, var bara hammgju- ] Þeir Webstcr, Nik Dal og
söm úr hófi fram. Hún l'ann, ; póstmeistarínn 'gripu snöggv-
Mínningarspjöld
Barnaspitalasjóðs Hringstnj ^
eru aígreidd í Hannyrða- ^
^ verzl. Refill, Aðalstræti 12 s
S fáður verzi. Aug. Sventí- s
{ sen), í Verzlunlnni Victor,^
S Laugavegi 33, Holtí-Apó-f,
$ teki, Langholtsvegi 64, s
starfsýnt á póstmeistarann, VVerzI. Álfabrekku vi5 Suð-S
enda var hann hinn karlmann
legasti maður. Kraftalegur,
mjög hár, myndariegur, dökk-
ur, svarteygður; og mjög vel
til fara. *
Webster fór ekki lengra en
til-Erekriksstad, þegar hann,
sá, að þau frú Stefánsson og
PQStmeistarinn skiptu þar um
bifreið. Hann gat -ekki veitt
þeim eftirför lengra; þau!
myndu veita því athygli, ef
hann skípti líka um bifreið.
Webster fór til baka til litla
þorpsins við sögunarmylnuna..
Nik Dal beið eftir Óslólestinni.
Það var ^yo um talað milli
Ettu og hans, að þau færu á
útif.'keinmtim, sem búið var að
auglýstá á Hankö á laugar-
dagskvöldið.
En Etta kom ,ekki. Nik reidd
ist. Það var langt síðan þau
höfðu hitzt. AUt í krinigum
hann voru ungir menn á ferð
með ungum stúlkum nerna
hann, Hann. Jeit mpð trega a
dánsstaði qg yeitingastofur,.
^búð, Snorrabraút 61.
f
S
s
s
A
Á
s
I
ódtrast ojt fceat. Vin-*
samlegass pantið m*ð-
íyrirviar*.
í
S
s-
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
V
s
V
s
>
s
s
s
s
s
«£ ýmsunt *tœr8u>n li
bænum, útvei*um 0 *1- ’
Arins og fyrir utao
ínn til sölu. rr Hðfum ^
rölu jarðlrJ
ogf
5 S
s
s
s
s
MATBARINS
Lje&íargötn
Bínú 3034*.
Húsog íhúðir
einnig til
•véibáta, bífráiðir
verðbréf,
Nýj* fasteignamltt*.
Bamkastræti 7.
Sími 1518.
j .. . lJi', ‘i , ,, I-J lí.j.l; mtií
nL'íg 1 ,sriá!;í;bÍB>í ebl/ivgiB 'úJió' ’Téd .',-nyá é'jöd rúbmú 19 Sis
[fiU