Alþýðublaðið - 24.06.1954, Side 4

ALÞÝÐUBLAÐID
Fimnítudagur 24. júnl 1954
Otgefandi: AlþýBuílokkurinjn. Ritstj&ri og ábyrgBartrukðcx:
Henníbcl VaJdim*rsson MeBritstjóri: Helgl SœtmtnðMOB.
Fréttastjóri: Sigvaldl Hjálmarsson. Blaöamenn: Loftur GuB
mundsson og Björgvin GuSmundsson. Auglýsingastjóri:
Emma Möller. Ritstjómarsímar: 4901 og 4902. Auglýsinga-
aíml: 4908. Afgreiöslusími: 4900. AlþýðuprentsmiCjan,
Hvg. 8—10. Aikriftarverö 15,09 á mán. 1 lausasolu: 1,00.
! Klögumálin ganga á víxl
SÍÐAST LJÐINN VETUR! ekki góðu. Málið virðist þann-
<var auglýstur frestur til að ig vaxið, að stjórnarfiokkarnir
sækja um innflutnings- og deili um það mánuð eftir mán-
jgjaldeyrisleyfi fyrir 500—600 ' uð, hvors „réttlæti“ eigi hér að
ifcifreiðum, sem ákveðið var að giiaa> sa reipdráttur kann að
flytja inn á þessu ári. Frestur-
inn rann út upp úr miðjum
apríl, og höfðu þá borizt nær
tíu umsóknir um hveija bií-
reið. Hlutaðeigendur áttu von
á því að fá já eða nei innan
skamms tíma og væntu þess
iauðvitað, að þeir vissu strax í
<vor, hvort þeir fengju bifreið
eða ekki. Hingað til liefur þó
ekkert heyrzt um þetta mál
£yrr en nú, að ósætt er komin
upp á stjórnarheimilinu vegna
jþess. Framsóknarmenn kenna
félögum sínum í Sjálfstæðis-
flokknum um dráttinn og fæta
rök að því, að hanti sé runninn ;
undan rifjum forsætisráðherr-
ans, Ólafs Thors. Landsm«nn
dilusta á þessi orðaskipti, en bif-
íreiðarnar sjást hvorki né
lieyrast. ;
íþróltirnar á þjóðhátíðardaginn -
Þetta getur naumast kallazt
stórmál, en þó gefur að skilja,
hversu tilfinnanlegur dráttur
fiessi muni öllum þeim, er hlut
eiga að máli. Hlutaðeigendur
geta ekki ráðizt í þær fram-
Ikvæmdir, scm hugur þeirra
stóð til. Hifrciða er mcst not um
sumartíminn, en hver mánuð-
'urinn líður af öðrum, og ekk-
<ert fréttist um afgreiðslu máls-
ins nema að klögumáliu ganga
a víxl á stjórnarheimilinu.
Fóik unir þessu illa að vonum.
vera lærdómsríkur fyrir þá,
sem á takast, en hann er ófýsi-
legur að dómi þúsundanna, sem
bíða þess að fá að vita, hverj-
ir komi til með að hreppa bif-
reiðarnar. Þetta kátlega í-
íþróttamót á stjórnarheimilinu
er háð á kosfnað þeirra landS'
manna, sem þarfnast bifreiða
vegna atvinnu sinnar og af-
komu. Það ætti að vera kjarni
málsins, þó að Morgunblaðið
minnist ekki á hann einu orði
í yfirklórsgrein sinni og
breiði blæju þagnarinnar yfir
réttlætishugmynd sína.
Annars eru tilburðir Morg-
unblaðsins í þessu sambandi
vægast sagt hlægilegir. Það
ræðir fjálglega um þá miklu
eftirspurn, sem sé eftir bifreið-
um. En það getur ekki þeirrar
staðreyndar, að hingað hafa
verið fluttir inn undanfarin ár
lúxusbílar í hundraðatali ef
ekki þúsunda á sama tíma og
framleiðendur og atvinnubíl-
stjórar fá ekki_bifreiðar, sem
þeim eru nauðsynlegar vegna
atvinnu sinnar. Þarna er „rétt-
læti£‘ Sjálfstæðismanna rétt
lýst. Almenningur verður þess
ekki var, að orðinu halli á
stjórnarheimilinu, þégar verið
er að ákveða innflutning á
lúxusbílum handa ráðherrum,
Framsóknarmcnn hafa orðið fyrrverandi ráðherrum og öðr-
varir við þetta og reyna að þvo nm stjórnargæðingum. Þá er
hendur . sínar. Og nú skerst skriðið . undir borð og samið í sem Snorri og fleiri skólamenn,
Morgunblaðið í leikinn | for- ‘bróðerni. En þegar úthluta . á raenntamálaráðherra - og banka
HÁTÍÐAHÖLDIN 17! júní
í ár tókust mjög vel hér í.
Reykjavík nemá hvað skip'i
lagi íþróttanna var ábóta-
vant. Má það þó furðulegt
teljast, þegar að bví er gætt,
að . íþróttirnar setja mikinn
svip á bæjarlífið um þetta
leyti árs og eitt íþréttamótið
rekur annað. Hér skal eng-
inn dómur á það lagður,
hverjum mistökin eru að
k.enna, en hlutaðeigandi að-
ilar ættu sannarlega.að gera
hreint fyrir sínum dyrpm
og gæta þess framvegis, að
sú hlutdrægni, sem átt heJ-
ur sér stað, endurtaki sig
ekki.
BÆNDAGLÍMAN
OG UNGMENNAFÉLAGIÐ
Eirm þáttur íþróttanna var
bændaglíma, enda jafnán
siður, að þjóðaríþróttin sé
sýnd á þjóðhátíðardagir.n
hér í höfuðstaðnum. Bænda
glíman Iheppnaðist dável,
enda sumir keppendurnir í
hópi snjöllustu glímumanna
okkar, en þátttakan var ó-
sínum glímukóng íslands og
rnarga aðra vaska kapps:
Verður ekki hjá því. komizt
ða álykta, að sérstakar á-
stæður liggi því til grund-
vallar að enginn glímumað-
ur tJngmennafélags Revkja
víkur mætti til þessa 'le’.k j.
. Glímukóngurinn var skráö-
til til þátttöku í annarri í-
þróttagrein, en mætti ekki
til leiks. Hvað. kemur til?
Viidi UMFR ekki taka þatt
í íþróttum þjóðhátíðardags-
ins eða hefur sundurþykkjá
íþróttafélaganna í Revkja-
vík einu sinni enn. orðið hlut
aðeigendum til áiitshnekkls?.
FORSET ABIK ARINN
OG STÚLKURNAR
Forseti íslanös hefur gef-
ið gullfagran bikar til að
keppa um á þjóðhátíðardag-
inn. Hann hlýtur hveriu
sinni sá íþróttamaður, sem
vinnur bezt afrek í.frjálsym
íþróttum 17. júní. Var keppt
um bikar þennan í fyrsta
skipti í ár, og mun hinn. á-
gæti spretthlaupari Hörður.
trúlega lítil. Þetta kom Haraldsson hafa unnið hann
mörgum á óvart, þar eð
gk'man virðist eiga sér nýít
blómaskeið um þessar mund
ir. Sannleikurinn var iíka
sá, að meðal keppendan’aa í
bændaglímunni var engihn
þátttakandi frá þyí íþrótfa-
félaginu í Reykjavík, sem
sendir jafnan flesta glímu-
menn til leiks og á í röðum.
fyrstur manna. En í sam-
bandi við þessa keppni ger-
ist það, að engin stúlka
þreytir leik í vomnni um.að
hreppa forsetabikarinn. Þó
hafa kvennygreinarnar bótt
sjálfsagður liður í íþrótíun-
um á þjóðhátíðardaginn und
anfarin ár. Auk þess er á-
stæða til að ætla, að snjall-
asta íþróttastúlka okkar
hefði haft mikla möguleika
á því að hreppa forsetabili-
arinn í ár. En hún sást ekki
á leikvellinum og engin af
stallsystrum hennar. Hvað
kemur til þess, að stúlkurn-
ar tóku ekki þátt í íþróttum
þjóc hátíðardagsins í ár? Er
hér um að ræða hlutdrægni
eða mistök?
HVÍMLEITT ÓÓRÐ -
Auðvelt væri að benda á
fleiri atriði til athugasemda
og gagnrýni í sambandi vnð
íþróttirnar á þjóðhátíðai-
daginn, en þessi tv° skipta
mestu máli. Þau verða hlut-
aðeigar.di aðilár að upplýsa,
svo að viðunandi sé. Iþrótt-
irnar eiga að auka dreng-
skap og samhag, en ekki að
leiða til hlutdrægni og sund-
’^'lyndis. — íþróttafélögin
liggja því miður undir því
hvimleiða óorði, að þau sitji
ekki á sárs höfði og revni
jafnan að troða skóinn hvert
af öðru. Þetta er sök íorustu
mannanna, en hún er blett-
ur á íþróttahreyfíngunni í
heild. Er vissulega illa farið.
ef þessar ódyggðir verða til
þess, að hlutdrægni eða mis-
taka gæti varðandi hátiða-
höldin 17. júní, þegar Islend
ingar bera yfirleitt gæfu til
að gleyma flokkadrætti og
stéttaríg í fögnuöi unninna
. sigra og samtengjandi fram-
tíðarvona. Herjólfúr.
Guðmundur Daníelsson skólastjóri:
Börnin og peningarnir
í SÍÐASTA tölublaði Suður-
lands birtist grein, sem nefnist
„Ráðdeild og upþeldi“ eftir
Snorra Sigfússon námsstj óra.
Þar er gerð grein fyrir nýjung,
ráð Landsbankans
koma í framkvæmd
hýggjást
. strax á
Tistugrein sinni í gær. Skýring bifreiðum til aimenningsþarfa,
Jtess er sú, að fyrir Sjálfstæðis- þá ætlar allt vitlaust að verða,
enönnum vaki það eitt að reyna yfirlýsingum rignir yfir þjóð- þessu ári í því skyni að kenna
uð freista þess að koma bif- ina, deilur rísa í blöðunum og 'æsku þjóðarinnar sparnað óg
reiðainnflutningnum a
Jforigðari grundvöli og
heil- allt situr fast. Og skýringarn-
skapa ar eru þser, að Framsóknarmenn
tnöguleika fyrir auknu réttiæti sæta ofríki af hálfu Sjálfstæð-^ ást beita, er sú, að Landsbank-
& þessu sviði! Það vantar því.
«kki, að tilgangurinn er góður.
Hins vegar reynist Sjálfstæðis-
iflókknum enginn leikur að
koma þessu í kring, því að
drátíurinn er orðinn langur, þó
•*ð málið sé í raun og sannleika
títið.
ismanna og Sjálfstæðismenn fá
ekki fullnægt ,p-éttlætinu“ fyr-
ir Framsóknarmönnum!
Þetta er ágætt dæmi um
vinnubrögð stjórnarflokkanna,
en það er því miður nokkuð
kostnaðarsamt fyrir stóran
hluta þjóðarinnar. Stjómar-
Morgunblaðið lætur hjá líðft flokkarnir minna á kerlíngarn-
að geta þess, hver sé heilbrigð- ar, sem sögðu: Klippt var það,
in og hvert réttlætið, sem vak- skorið var það. Og þeir hirða
ie fyrir Sjálfstæðismönnum , ekki hætishót um það, þó að
varðandi
ráðdeild í meðferð perdnga. Að
férðin, sem þessir menn hyggj
inn ætlar í haust að gefa öll-
um skólabömum á íslandi spari
sjóðsbók með Í0 króna inn-
stæðu í þeirri lánsstofnun, sem
næst til allra stærri barnaskóla
Jandsins þeirra erinda að þeir
taki að sér sparifjársöfnun með
al nemenda sinna, sem mun
eiga að fara fram á pann hátt,
að skólaptjórinn eða einhver
kennarinn taki við aurum barn
anna og afhendi þeim í stað
GUÐMUNDUR DANIELS
SON skólastjóri og ritstjóri
Suðurlands ræðir í grein
þessari hugmyndina um
sparifjársöfnun skólabama.
Bendir hann á ýmis athygl
isverð atriði varSandi tilgang
hennar og framkvæmd og
væri þörf á því, að frekari
skrif yrðu um málið áður en
tengra er haldið. Þetta er
stórmál -eins ©g Guðmund-
ur tekur réttilega fram, en
gæti snúizt til bölvunar, ef
rasað væri um ráð fram.
bifreiðaúthlutunina. J þessi þrætugirni þeirra baki mn »sParimerkl“ (25 aura>
Væri þó fróðlegt að fá nánari þúsundum landsmanna óþæg-
«pplýsingar um það atriði, ef indum og fyrirliöfn. Valds-
taka á ummælin alvarlega. mennina varðar ekkert um
•Batnandi mönnum er bezt að slíka smámuni. Þeir eiga líka
lifa, en fortíð Sjálfstæðis- ágætar bifreiðir til að aka í að
flokksins spáir satt að segja deilustaðnum og frá.
- tJtbreiðið Alþýðublaðið
Hugmyndin að kenna upp-
vaxandi æsku þjóðarinnar
sparnað og ráðdeild er auð-
vitað góð, og ekki er fyrir það
að synja að kennsluaðferðin,
sem beitt verður reynist vel. —
En hér þarf áreiðanlega að
mörgu að gá, áður en farið er
af stað. því bersýnilega gæti
krónu, 5 króna o.s. frv.) sem framkvæmd pessara mái a orðið
þau líma síðan inn í þar gerða siík, að verr væri af stað farið
bók, og framvísa síðan í pen- en heima setið. Auk þess virð-
ingastofnun þeirri, sem spari- ist mér að enn skorti mikið á,
sjóðsbók þeirra er skráð hjá, að riægilega skýr greinhafi ver
og verður þá sú upphæð, sem ið gerð fyrir mörgum mjög
sparimerkin nema, færð inn í mikilvægum atriðum varðandi
bók þeirra, en skólastjórinn af framkvæmd hinnar áætluðu
hendir bankanum sömu upp sparifjórsöfnunar. í fyrsta lagi: svmdl- seg]um nu svo að al-
hæð í peningum. Þannig hefur í hvaða tilgangi á barnið að 11 loS sem tryggöu
mér skilizt að þessi starfsemi safna peningum? Engm dyggð sParife skolakaima geSu ryrnuri
sé hugsuð í stórum dráttum. , getur það talizt að safna pen1 Framhald á 7. síðu..
ingum án markmiðs, og gera
ekki aðrir en nurlarar og aura
sálir. Það er því ekki nóg að
gefa ‘barnrnu 10 krónur í bók og
hvetja það til að bæta við upp
hæðina. Það verður að gefa því
hugmynd um jákvæðan tilgang
jafnframt t. d. að það megi
kaupa einhvern nytsaman Ihlut
fyrir inneign sína, þegar hún
nægi til þess. Og hvenær má
það hefja innstæðuna? Verður
því leyfilegt að hefja hana alla
Kvenær sem er að meðtöldum
10 krónum bankans? Þá vaknar
hjá manni megn éfi um upþeld
isgildi þessarar starfsemi,- ef
svo búið skal standa, sem hing
að til, að sérhver gengisfelling
gjaldmðilsins næði hindrunar-
laust á sparifénu. Fyrir geng-
isfellingar síðari ára fékk
barn nokkurt að gjöf upphæð,
er það mátti nota til að kaupa
sér reiðhjól. Hinir fullorðnu
töldu því trú rnn að betra,
væri að ávaxta peningana fyrst
í banka, og kaupa fyrir pá
seinna. Þegar barnið hóf síðan
innstæðu sína í bankanum,
nægði hún aðeins fyrir bjöllu
á reiðhjól! Svóna fór um þessa
ráðdeilql — og uppeldi! Fýrsta
reynsla barnsins af fjármála-
stofnunum þjóðarinnar var