Alþýðublaðið - 27.11.1954, Qupperneq 4

4
ALÞYÐUBLA0B©
Laugarcíagitr 27. nóvember 1S54
Ótgefandi: AlþýSuflakkuTtnn. Ábyrgfiarmaður; Haraldur GuSmunds-
son. Ritnefnd: Benedikt Gröndal, Jón P. Emils, Magnus Astmarsson,
. Óskar Hallgrírnsson. Fréttaritstjóri: Sigvaldi Hjálmarsson. Meðritstjórl
Helgi Sæmtmdsson. Blaðamenn: Loftur Guðmundsson og Björgvb:
Guðmundsson. Auglýsingastjóri: Emrna Möllen Ritstjómarsímar: 4903
og 4902. Aualýsingasími: 4906. Afgreiðslusími: 4900. Aiþýðuprent-
emiðjan, Hvg. 8—10. Áskriftarverð 15,00 á mán. í lausasölu: 1,00
Utan úr heimi:
Kommúnisfar og sjómennirnir
f ALFLLESTUM verkalýðs-
félögum landsins fer fram kjör
stjórnar og trúnaðar.nannaráðs
á þremur mánuðum, desember,
janúar og febrúar. Nokkur fé-
lög eru þó með aðalfundi þess
á milli og er það nokkuð háð
staðliáttum log at.vinnuástœð*-
um. Mc'ðal þeirra félaga, sem
aðalfundi sína haldu á þessum
tíma eru stærstu og fjölmenn-
ustu félögin.
Sjómannafélag Reykjavíkur
hefur þegar hafið sína kosn-
ingu, sem nánar tiltekið hófst
25. nóvemiber s. I. Við þetta
fyrsta stiórnarkjör í stéttarfé-
lagí að loknij hinu siöguríka
Alþýðu-^ambandsþingi er því
rétt að stahlra.
Vjð a’kn aðdragahda A1-
þvðusambandshingsins, svo ocr
á þinginu. var bví mjög á Iofti
haldið af fornar'niflnnum nú-
verandi sam'bandsstiórnar, að
nauðsyn bæri til að Jevgia alla
áherzlu á hijta svonefndu
„vinstri sarr*vinnii“ ekki ein-
ungis á ^ambandsbingi, hp'dvr
ot í stéttarfélögumim. Þjóð-
viliinn hefur haldið þessum
lestri áfram eftir sambands-
þin<r. og m. a. bení á baer miklu
fórnir. sem komrrúnistar hafa
fram Iagf. f>I be-s að samvima
?>e«sí mætíi fakast. — Þeir
hefðu meirp nA ce^ia gert sig
ánæirða með aðein'; tvo mo»n
f sorohart/,rH. jó, rníklar
eru hær fórnir.
Alþýðub'aðið bénti á það
mcj skýrum rökum, að stefna
konimúnlsía hefði aldrei ver-
ið sú, ‘að hriD'Ja allt í sínar
hendur sírax. iHöfuðatriðið í
heirra baráttu væri fyrst og
frcmst, að losna úr einangrun-
inni, sem þeim hefur verið
haldið í undanfarin sex ár af
samstilltu átaki allra þeirra,
sem vilja hei.Isteypt og frjáls-
huga samtök. Það ber vissu-
lega að viðurkenna, að þessi
áform urðu að veruleika með
naumum meirihíuta þó. Á
þessu sambandsþingi gerði hin
sameinaða íorusta kommúnista
ítrekaðar tilraunir lii þess að
lokka til fylgis við sig fólk úr
hinum áhrifameirj félögum.
Ekki mun þessu fólki þó hafa
Jitizt betur á hina nýju stjórn-
armyndun en svo, a’ð það neit
aði allri ábyrgð af slíku ævin-
týra'bröíts. Þrstt fyrjr þessar
staðreyndír ofálu kominúnistar
nafni einnar helzfu forystu-
honu hafnfirzkra verkakvenna
og stiJItu henni upp. hrátt fyr-
ir eindregin mótmæli hennar.
Þessi mannfátækt hinnar
nýju sambandsstjóviiar lýsir
sér þó berlegast í uppstilling-
únni í Sjómannafélagi Reykja
víkur. Þar er eingöngu stillt
upp lireinum kommúnfctum
gegn núverandi stjórn félags-
ins. Þétta er gert í félagi, sem
frá öndverðu hefur komizt af
án allra afskipta kommúnista.
kunngert kommúnistum það í
mannafélags Reykjavílcur
.Tafnframt hafa méðlimir Sjó-
hverjum einustu kosningum,
s.em þeir hafa hafið rógsiðju
gína og siindrungarstairf við,
að beir óski eltki cftir neinum
afskiptum eða ítökum þeirra
um mál Sjómannastéttarinnar.
Þrátt fyrir allar þessar fyrri
staðreyndir er nú cin aðförin
hafin að samtökum sjómanna
og enn er þeim boðið upp á
þjóna Icommúnista tll forjrstu.
Það vii’ðist því lítið gæta á-
hrifa hinna svo nefndu „vinstri
manna“, sem starfa nú með
kommúnistum í stjórn A.S.Í.
Hin aumkunarverða fátækt
í fulltrúavali kemur þó betur
í ljós, þegar athuguð er upp-
stilling kommún/stanna og
fylgíismanna þeírra við þetta
stjórnarkjör í Sjómannafélag-
inu. Á lista þeirra finnst ekki
einn einasíi fulltrúi farmanna
og að því er bezt verður séð,
ekkj he'dur á meðmælendalist
annm. Þetta sýnir, hverju
fylgi áróður kommúnista bcf-
ur í raun og sannleika á sjálfa
meðlimi vcrkalýðssamtakanna,
jafnvel þó að einstaka veik-
geðja maður kunni að láta
undan síga. Farrr.enn eiga' þess
þó kopt, pS kynnast betur
starfsferli kommúnista en al-
mennt gerist. Ef til vill er þa'ð
félags Reykjavíkur bcr að
ástæðan.
Samkvæmt Iögu Sjómanna-
hahla aðalfund félagsins í jan-
úar og samkvæmt venju lýkur
kjörj félagsstjórnarinnar dag
inn fyrir aðalfund. Hér eftir
sem hingað til munu sjómenn
svara þes.sari sundrungartil
raim kommúnista með því að
fylkja sér um A-Iisíann, sem
er eingangu skipaður þraut-
reyndum mönnum, sem tim
órabil hafa barizt fyrir réttlát
um og sáhngjörnum feröfum
þeirra. Sjómönnum er það
sjálfum ljór-t, hverjir hafa
aí heilindum lágt á sig fórn-
fúet staþf £ þcirríí' þágu;, og
hvorjir hafa af sýndarmennsku
hótzt vilja vinna í þeírra þágu.
Þe~«vegna er listi kommúnista
fyrirfram dæmdur til að bíða
ósigur.
hraðsuðukatCar, 4 gerðir. Viftur fyrír glugga og
eldhús, ampermælar fyrir bíla og báta (2 gerðir).
Sellumælar 6,12 og 220 volta. — Alíls ko’nar raf-
búniaður, vatnsþéttúr og óvatnsþéttur.
Volti
Norðurstíg — Sími 6458
HÖRÐ átök eru óbjákvæmi-
leg, enda oft fremur óskað eft-
ir þeim en hitt, þsgar kosninga
orustur eru háðar í lýðfrjáls-
um löndum. í Bandaríkjunum
eru slík átök harðari en víðast
hvar annars staðar. Hámarki
sínu ná þau fjórða hvert ár, í
forsetakosningunum, enda fylg
ist og allur heimurinn með
þeim átökum af miklum á-
huga.
Utan Bandaríkjanna ríkir
(hins vegar minni áhugi fyrir
| þingkosningum þeim, sem
fram fara á mið.iu kjörtfmabili
forsetans, og jafnvel í Banda-
ríkj.unum sjálfum virðist áhug
inn minni, ef miða má við þátt
tökuna. Undir lok þeirrar kosn
irgahríðar, sem, nú er þar ný-
afstaðin, kom hins, vegar til ý-
taka, sem búast má við. að
kunni að bafa víðtæk áhrif
þegar frá líður.
, TVEIR GAMLIR
I KUNNINGJAR KL.fÁST
Hér er átt við orðaskak
þeirra Cbarles E. Wilson, land-
varnamálaráðherra Bandaríkj
anna, og Walther Reuther, for-
nranns hins volduga verkalýðs
sambands, CIO, — eina verka-
lýðssambandinu, sem fyrir-
finnst í Bandaríkjuimm. Þessir
tveir baíráttuaðiljar, !sem
leidd.u þar saman hesta sína á
vettvangi stjórnmálanna, hafa
hitzt áðiur; Wilson var einn af
forStjórum, Gencral Motors
verksmiðjanna, áður en Eisen-
hower forseti gerði hann að
landvarnamálaráðiherra, og
Wallher P. Reuthe.r er formað
ur samtaka bifreiðaiðnaðar-
manna.
La ndvarnamál a rá ð,h err an n
notaði þá samlíkingu, varðandi
verkalýðsmálin í Bandaríkj-
unum, að hann hefði alltaf haft
meira álit á veiðihundum en
kjöiturö'kkum; himdum, er
sæju sér sjálfir í'yrir sínum
nauðsynjum, en sætu ekki á
bossanum og spangóluðu eftir
fæðu.
Jafnvel þótt fréttamenn
kunni að hafa breytt. orðalag-
inu eitthvað, er furculegt, að
ráðherrann sky.ldi leyfa sér að
viðhafa slíka samuk’.ngu. Eins
og við mátti búast stóð ekki
lengi á svarinu. Walther P.
Reuther sendi Eisehhower for
seta mótmæli í símskeyti, og
komst meðal annars þannig að
orði: „Þangað til ég heyrði
þessi u-mmæli. hugði ég að ald-
ir væru liðnar síðan rnenn, er
vildu þó teljast með siðmennt-
uðu fólki, leyfðu sér að hugsa
þannig, — þaðan af síður að
orðbragð, og það opinberléga."
orðragð, og, það poinberlega“
Reuther hefur síðan sett forset
anum úrslitakosti; — að Wil-
son segi af sér embætti sínu
þegar í stað, eða bæðist afsö'k-
unar opinberlega.
KOSNINGABARÁTTAN TÓK
SNÖGGUM BREYTINGUM
Enn er ekki útséð um það,
hvort eða hvernig verður orðið
við kröfum; hans, Hins vegar er
gefið mál, að þetta frumhlaup
landvarnamálaráðherrans ge
ur haft mjög óþægilegar afleið
ingar fyrir stjórn Eisen-howers.
Kosninga'baráttan beindist inn
á nýjar brautar; nú var tekið"
Walther P. Rauther.
að rökræða fjárbags- og at-
vinnumálin heima fyrir, og
tala atvinnuleysmgjanna í
Bandaríkjunum var ekki sem
þægilegu.st fyrir stjórnina þá
mánuðina. og andstæðingarnir
fengu þar með vopn í hendur.
I raun réttri mætti segja sem
svo, að demókratarnir hefðu
ekki ,\' tað óskað sér betri
vopna í kosningaátökunum;
það kom sér bezt fyrir bá, að
Sem mest. væri rætt um ástand
ið heima fyrir, en minna um
utanríkismálin. Enda bótt Mac
Carthy bætti ekki fvrir repú-
blikanaflokknum, ucðu þó á-
tökin um hann t.il þess, að
mtnna var talað um ýmislegt,
er þeim, gat konv.ð enn ver.
Það hafði því h.reint ekki svo
ómerkileg élhrif, þegar Walt-
her P. Reuther lasði til o”;.istu
Að vísu var vitað að CIO og
forustúmenn þess , vo.ru stiórn
Eisenhowers ekhi sérlega
hlynntir, en fram að þessu leit
ekki út fyrir að þeir hefðu hug
á, að samtökin sem slik tækju
virkan þátt í kosningabráti-
urni. Nú er hins vegar bersýni
legt, að Walther P. Reuther,
sem persónule.ga er náinn
sfuðningsmaður Adlai E. Stev-
enrons, tilvonandi forsetaefnis
demók.rata, hyg.gst skipuleggja
CIO til þátttcku og liðrinnls.
við hann í næstu. fors.etakpsn-
ingum.
ÍUTNDUR OG AFTLJI
HUNDUR ...
Það er næsta freista.ndí að
halda á'fram- hundasamlíkingu-
og orcíbragði landvarnamála-.
ráðlberrans, — Walther P.
Reuther er nefnilega gæddur
ýms.um. þeim eigitiieikúm, sem.
helzt þykj.a prýða grimman
varðlhund. Hvað eftir annað
hefur þessi lágvaxni, rauð-
hærði náungi komið bandarísk
um valcTiöfum á óvart með
'kapbcrku sinni cg snerpu,
sem virðist lítt eiga skylt við
útlit hans. Úti á götu. myr.di
enginn veita honurn athygli.
en þeaar hann er stiginn í
ræðustólinn. verður hann at-
hyglisveðrur og eftirminnileg-
ur persónuleiki. Enda þótt
hann beri ekki hátt yfir stói-
brúnina, nær hann furðuleg'u
vaidi á áiheyrendum fyrir
mvndugleik sinn. Rodd hans er
ek.kert ey.rnayndi, — hörð og
dálítið skerandi, — og hann
gerir enga tilraun til að koma
rér í mjúkinn hjá aheyrendum.
Ábrifin á hann fyrst oa fremst
að bakka festu og dirfsku sinni
í m.áli og framk-opvj, Hann er
rckfastur og kald.hyggi.nn, —•
en lætur sig sam.t sem áður
ekki muna um bað, begar hann
taTar fyrir fu.Iiu húsi verka-
marma. að kalla guð almáttug-
an til vitnis um, að stiórn sam
Framh. á 7. síðu.
F relsari hrœlanna. T“ “"Vft"?* h,efur
£ undanianð verið í heimsokn í
Bandaríkjunum. Á myndimii sést hann leggja blómsveig að
styttunni af Lincoln forseta Bandaríkjannia, en Lincolln gaf præl
unum í Bandaríkjunum frelsi árið 1863,