Alþýðublaðið - 04.01.1955, Blaðsíða 6

v-7
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Þriðjudagur 4. janúar 1955
Ferðafrelsi Rússa í
Bandaríkjunum
fakmarkað
BANDARÍSKA utanríkis-
ráðuneytið tilkynnti í gær, a'ð
nýlega afhent sendiherra So-
Dulles utanríkisráðherra hefði
vdtríkjanna x Washington til-
kynningu urn, að ferðafólki
rússneski-a manna í Bandaríkj
unum yríjí takmarkað meira
en verið hefur.
lSf|mkvæmt tjilkynr^ngu
þessari verður Rússum bann-
að að koma nálægt hernaðar-
lega mikilvægum stöðum í
Bandaríkjunum. Mun bann-
svæði þetta í Bandaríkjunum
taka til 27% af flatarmáli
Bandarilk j anna. Bannsvæði
Bandaríkjamanna í Sovétríkj-
unum mun hins vegar vera um
30% af flatarmáli Sovétríkj-
anna.
GRAHAM GREENE:

N JOSNARINN
$ Dra-vfögerSlr. $
: Fljót og góð afgreiðsle. ;
^GUÐLAUGUR GfSLASON.s
67
Hamilton
Frh. af 3. síðu.)
úr vegi að rif ja upp það, sem
utanríkisráðherra sagði í sam-
;e'nuðu þingi 2. nóv. s. 1. um
Hamilton og þær „sögur“ um
að félagið ætti að starfa áfram
árið 1955. í>á fórust dr. Kristni
orð á þessa leið:
„ÓSANNAR SÖGUR".
Öruggt er talið, að aðal-
verktaki hafi lokið útivinnu
kringum áramótin og hverfi
síðan af landi brott, er hann
hefur gengið :frá. vélum sín-
um, vp^rahlutabirgðum og
öðrum málum. Allar sögur
um það, a'ð samið hafi verið
við hinn ameríska vcrktaka
hér næsta ár, eru ósannar.
Þelr, sem vilja fylgjast
me5 því sem nýjast er,

S
I
s
1 e i >
lAlþý’ðublaðið \
«
s Húsmæður:
s
Þegar þér kaupíB lyftlduft r
frá oss. þá eruC þér ekki^
•ixmngis tiS ísfLa fslenzkans
iOnað, heldur eínnig a8s
tryggjs yður öruggan ár-s
angur at Íyrirhðín yðar.S
Notíð því ávallt „ChemiuS
; Iyftiduft", það ódýrasta og)
; tserta. Fæst I hverri búö. ^
Chemia h f.

spxgspora á seinasla ldukkutímann. En þar
var ekkert lif að sjá heldur. Burðarkai-lmn
var kominn aftur og reyndi að opna hurðina
að isjálfsalanum. Það gékk illa. Það gerir rak
inn, tautaði hann. Það er heldur aldrei borið
neitt á skráargreyið. Hún er orðin ko'.ryðg
uð. Loksins' nááði hann henni upp. Tók út
sígarettupakka og ékk D. D. tók við honum;
pakkinn var kaldur og pappinn í honum lm
ur af sagga.
Varstu ekki að segja að þetta væru heilsu
samlegu Miðlönd? spurði D. háðslega.
Jú, ég sagði það. Það er heilnæmt hér í
Miðlöndunum, hvað sem hver segir.
En slaginn.....
Burðarkarlinn anzaði honum ekki. D. lit-
aðist betur um. Það vax stöðugt að verða
bjai-tara. Það var eins og myrkrið gufaði upp
af ásunum, hæðunum og hólunum, eins og
birtan og ljósið kæmi skríðandi upp brekk-
urnar. Nú sást tjl bæja. Húsin voru byggð
úr leir. Það var eins og þau væru að koma
úr felum og fylgsnum. Hér og par sáust
dauð en ófallin tré. Bolirnir stóðu úfnir og
veðurbarðir og biðu þess eins að náttúru-
öflin legðu þá að velli. Umhverfið minnti D,
á orustuvöll. Lengra burtu úti í hæðunum
gnæfði eitthvað við himin. D. bénti þangað.
Hvað er þetta? spurði hann.
Ljótur turn.
Ljótur? Finnst þér það? Hvers vegna Ijót-
ur? Ekki finnst mér hann ljótur. Og’ ég er
viss um að ég myndi sakna hans, væri hann
farinn einn góðan veðurdag. Það sama held
ég að öðrum myndi finnast. Meira að segja
þér, maður minn.
Mér sýnist það vera eins ög tum, sem
byggður er þar sem verjð er að leita að olíu.
Getur það verið?
Það er nú lóðið. Það komu hingað einhverj-
ir fræðingar, og þeim fannst endilega að hfr
myndi vera olía í jörðu. Og 'þeir byggðu
þennan turn og Jétu bora og bora. Við hefð-
um getað sagt peim það fyrir, að hér væri
engin eða lítil sem engin olía. Og við höfðum
orð á því, en það var eins og að stökkva vatni
á gæs. Þetta voru ,„sérfrægingar“ frá Lond
on og tóku engum tillögum frá ómenntuðu
fólki.
Og kom engin olía?
O, ekki gat nú heitið hrennt f\rrir það. Það
kom einhver dreitill, nóg til þess að halda
ilífinu í olíulömpunum hérna í staumnum.
Það var nú allt og sumt. Hann þagði og sagði
svo: Við þurfum víst ekki að bíða Jengi úr
þessu. Hann Jarvis er að koma þarna niður
brekkuna. Nú sá hann að það lá vegur alla
leið út að kofunum á hæðinni, það var dauf-
ur morgunroði á skýjunum í austi’inu. Ann-
ars var allt grátt og myglulegt.
Hver er Jarvis?
Hann kemur hingað niður eftir á hverjum
sunnudegi. Líka stundum á virkum dögum.
Á leið til námubæjarins.
Vinnur hann í námunum?
Nei, hann er orðinn of gamall t.il þess.
Iiann segist bara’ gera það sér til hressingar.
Loftslagsbreytingin hafi svo góð áhrif á sig.
Sumir segja að hann eigi vinkonu þar, en
Jarvis, ja, hann Jarvis vill nú ekki með-
ganga pað. Hann er ekki kvæntur svo vitað
sé, og segist ekki vera í tygjum við'neinn
kvenmann. Gamli maðurinn, færðist nær.
Senasta spölinn fór hann afar hægt. Virtist
finna það á sér að honum væri veitt athygli
og eins og dró það við sig að koma í kallfæri
við mennina tvo, sem hann sá á brautar-
pallinum. D. sá hann nú greinilega. Hann
var mikilúðlegur, loðnar augabrýr, augun
lágu djúpt og hann var mtð stutt en þykkt
hökuskegg. Hvernig líður? spurði burðar-
karlinn.
Og svo sem bærilega, sagði Jarvis. Gæti
verið verra. Hann gaut augunum tortryggn-
islega á burðarkarlinn og svo út yfir hæð-
irnar.
Ætlar að hitta þá gömlu? bætti burðar-
karlinn við stríðnislega.
Jarvís anzaði ekki, lét sem spurningin værí
sér ,svo fjarstæðukennd að hún væri ekki
verð svars.
Þessi herramaður hérna er líka á leið til
Beneditch. Hann er útlendingur.
A-ha.
D. var líkt innan brjósts og manni, sem
veit sig vera taugaveikisbera, en sem í
augnablikinu er staddur meðal fólks, sem
hann af einhverri ástæðu er alveg öruggur
um að ekki stafar af honum nein veikinda-
hættá: Þetta fólk vissi ekki um skelfingarnar
og og ógnirnar, sem hann var vís méð að
flytja með sér hingað á þennan friðsæla stað.
Hann fann til ógnarlegs tómleika, eins og ein-
mitt hér, inn á milli þessara frostbitnu ása,
hefði hann fundið stað, þar sem hann gæti
setzt niður, hvílzt og látið tímann líða. Hann
heyrði að burðarkarlinn var að tala við Jar-
vis, en hann var svo nisursokkinn í sínar
eigin hugsanir, að hann heyrðí ekkí nema orð
á stangli .... bölvað frostið drap allar ó
fétis .... og við og við heyrði hann eina
svarið, sem Jarvis ilét frá sér heyra: A-ha,
a-ha, og alltaf starði karlinn þangað sem
brautarteinarnir hurfu inn á milli ásanna. Allt
í einu heyrði hann bjöllu hringt, tvisvai’,
hátt og hvellt. Hann litaðist um. Þarna var
brautarvöröur í klefa sínum. Klefahurðin var
opin. Hann hafðii ekki tekið eftír þessum
klefa fyrr. Hann sg brautarvörðinn. Hann var
rétt í þessu að drekka morgunteið sitt. Hefur
víst ekki átt von á lestinni svona snemma:
Hún var sem sé minna á eftir áætlun en
venjulega. D. sá brautarvörðinn leggja frá
sér tekönnuna, taka höndum um gríðarstóra
járnstöng og lyfta henni. Svo hringdi hann
bjölu, a-ha, 'sagði Jarvis, sétt eins og nú
væri allt fullkomið.
Hér kemur þá langþráða lestin þín, maður
minn, sagði burðarkarlinn og snérj sér að D.
Hann sá. gufustrók teygja sig opp á ttiilli
ásanna og liðast upp loftið. Lestin sást ekki
ennpá, en það leið ekki á löngu þar til hún
sást' sníglast fram á milli hæðadraganna. Er
langt tiil Beneditch? spurði D.
Ætli það sé meira en svo sem fimmtán
mílur, George? spurði burðarkarlinn og
beindi máli sínu að þeim gamla, sem hingað
tii hafði gengið undir nafninu Jarvis.
Fjói’tán mílur frá kirkjunni að „Rauða ljón
inu.“ Hann vissi þetta svo sem upp á hár.
Nei, það er ekki langt, maður minn, sagði
burðarkarlinn hughreystandi. En nógu iengi
verður hún nú samt. Hún þarf svo víða að
stoppa.
Laugavegi 6ð
Sími 81218.
Smurt brauS
og snittur,
Nestlspakkar.
MATBARINW
Lfek]arfðta f.
Sími 4§.
Samúðarkort
Slysavamaiélaga
S
S
s
s
s
s
s
s
s
ödýrast bast. Vísþ S
stmlegatt pastið saafS
íjrLmau. b
S
S
s
s
s
s
talSAdas
kaupa flestlr, Fást h1ís
tlysavantadeildmn im S
land allt. í Rvik I hans-S
yrðaversluninni, Banka- S
atræti 6, VersL Gunnþör- S
unnar Halldórsd. og skriL £
■tofn félagsins, Grófin "L •
Afgreiðd í aíma 4897. — •
Heltið á ilysavarnafélagil. ?
Það bregst ekkL ?
SDvalarheímilí aldraðra S
í sjómanna s
s s
s Minningarspjöld fást hjá: S
S Happdrætti D.A.S. Austur ^
^ stræti 1, sími 7757 ^
S Veiðarfæraverzluniix Verð s
S andi, sími 3786 S
^ Sjómannafélag Reykjav íkur,^
; sími 1915 s
S Júnas Bergmann, Háteigs S
$ veg 52, síini 4781 •
^Tóbaksbúðin Boston, Lauga;
S Veg R, *íml 3383 S
S Bókaverzlunin Fróði, LeifiS
^ gata 4
S Verzlunin Laugateigur,
S Laugateig 24, sími 81666
^ÓIafur Jóhannsson, Soga
: bletti 15, sími 3096
SNesbúðin, Nesveg 39
S Guðm. Andrésson gullsm.,
^ Laugav. 50 sfmi 3769.
SÍ HAFNARFIRÐI:
Bókaverzlun V. Leng, 9288 S
S
s
S Bam*spitK.las3óð» Hringaöws
S érii afgreidd í Haxmyrða. S
S verzl. RefiU, Aðalatræti SfS
^ (áður verzl. Áug. Svend-S
^ sen), I VerzluMaai Victer S
? Laugavegi 33, Holt*-Ap»- ^
? teki, Langholtívegi
^ Verzl. Alfábrekku við Sul-
; urlandabraút, og Þorstatni -
; búð, Saorrabraút ®1. S
;Hús og íbúðir $
S af ýmsum stærðum
^ bænum, úthverfum bæj;
S arins og fyrir utan bæinnS
S til sölu. — Höfum einnigb
^ til sölu jarðir, vélbáta, ^
; bifreiðir og verðbréf. s
j Nýja fasteignasalan, •
Bankastræti 7.
Sími 1513.