Alþýðublaðið - 09.02.1955, Side 6

6
ALÞYÐUBLAÐCS
Miðvikndagur 9. febrúar 1955
ÆSKUFOLK!
komið með á 5. heimsmót æskunnar,
sem verður haldið í
VARSJÁ
31. júlí — 14. ágúst.
Öllum á aldrinum 14—35 ára heimil þátftaka.
Áætlað þátttökugjald: ?y
4250 kr.
Fyrix skólafólk 18 ára og yngra og iðnnema aðeins:
3,900 krónur.
í gjaldinu er innlfalinn ferðakostnaður, fæði og hús-
næði í Varsjá, ásamt aðgöngumiðum á öll atriði hinnar
f jölbreyttu dagskrár mótsins.
Tilkynnið þátttöku ykkar Eiði Bergmann, Skólavörðu
stíg 19 (afgreiðslu Þjóðviljans) eða 'á skrifstofu Alþjóða-
samvinnunefndar íslenzkrar æsku, Þingholtsstræti 27, II.
hæð (opin alla virka daga kl. 6—-7 e. h. nema föstudag
(lokað) og laugardaga kþ 2—3,30 ejh., og kl. 8,30—9,30
e.h. á fimmtudögum), sem veitir allar frekari upplýs-
ingar.
Auglysið í Alþyðublaðinú
Hefi opnað
lœkningastofu
að Kirkjuveg 4 Hafnarfirði.
Viðtalstími mánudaga og fimmtudaga kl. 10—11 f. h.
eða eftir samkomulagi. Sími á lækningastofu 9745, •—
heimasími 9099.
JÓNAS BJARNASON læknir.
(sérgrein kvensjúkdómar og fæðingarhjálp.)
IPEDOX fótabaðsaHj
1

Fedoz fótabaC eyðir
œkjótlega þreytu, sérind-^
om og óþægindum 1 fót-i
nnum. Gott o? að láte ^
dálitið af Pedox I hár-j
þvottavatnið. Eftir fárra^
daga notkun kemur ár-$
angurinn í ljés. )
Wæst t næstu fcúS. $
CBEMIA H.F

? 3Dra-viðgerð|f« J
í Fljót og góð afgreiösla ?
‘GUÐLAUGLTR GÍSLASON (
Laugavegi 65 v,
Sími 81218.
r
s
r*y'»y»y*.
|: ffitaköiinur
| Varagler eg
Tappar
nýkomið.
ÚTBREIÐIÐ
ALÞÝÐUBLAÐIÐ!
nýkomnar.
U.
Veiðarfæradeildin.
FRANCES PARKINSON KEYES:
KONUNGSSTÚKAN
7
Annar kafli.
Frú Laura. — Ég á engin orð til þess að
þakka yður fyrir það, sem þér hafið gert fyrir
mig í dag_ Ég segi það satt, að ég var ekki orð
inn upp á marga fiska, þegar þér komuð mér
til bjargar.
Það var Celestino, hinn ungi, mexíkanski
þjónn Hilary Thorpe, sem opnaði útidyrnar
fyrir gestum húsbónda síns, hneigði sjg og
beygði eins og hans var vandi. Og jafnskjótt
og Hilary sá, hverjir komnir voru, hraðaði
hann sér til móts við þær mæðgur og heilsaði
þeim kurteislega. Hann tók þéttingsfast og af
óvenjulegri alúð í hendur frú Laura, og þeir
sem þekku þá báða, Hilary Thorpe og Jacque
de Valeourt, myndu glöggt hafa séð að hand
taki hans fylgi mun. meiri virðing heldur en
þótt sá síðarnefndi hefði kysst hönd hennar að
frönskum sið. Frú Laura varð að viðurkenna,
þótt henni væri það mjög á móti skipi, að dótt
ur hennar var mikil vorkunn að iítast vel á
þennan unga mann, því vissulega var hann
ekki síður mikill persónuleiki heldur en hinn
ungi Frakki, sem að vísu varð að teljast langt
um fríðarj og karlmannlegri. Hilary Thorpe
hafði viðfelldið og alúðlegt yfirbragð. Það var
augljóst, að þeir eiginjeikar, sem beztir komu
í ljós í fasi hans, voru engin uppgerð til þess
að skýla innra manni undir grímu májamynda
kurteisi og vingjarnleika. Augu hans voru
nokkuð hvöss en þó hiýjeg, og hökusvipurinn
bar vott um óvenjulegan viljastyrk af jafn-
ungum manni að vera_ Er hann sleppti hönd
móðurinn leit hann við dótturinni; frú Laura
veitti því athygli að hann lelit í augu hinnar
ungu stúlku af mikilli ástúð og hlýju. Og enda
þótt hann tæki ekki í hönd hennar ljóstruðu
þó handtök hans upp um viðkvæmar tilfinn-
ingar hans er hann smeygði af henni kápunni
mjúkum höndum, og beið þess ekki að Calest
ino innti þá skyldu af hendi, svo sem honum
þó bar.
Mér þykir vænt um að þið skylduð koma
svona snemma, sagði Hilary, 0g beindi máli
sínu frekar til frú Whitford heldur en dóttur
hennar. Ég held að ég hafi ekki gleymt neinu,
•— heldur ekki Dulbonnet handa Jack, sem ef
ég þekki rétt vill fá eitthvað sterkara áður en
miðdegisverðurinn skemmir smekk hans fyrir
góðum snapsi. Og víst er þörf á að hressa sig
upp, áður en farið er í þetta leikhús; hún verð
ur mörgum löng, biðin milli þáttanna, Hann
benti þeim að koma að S'kenkiborði hlöðnu röð
um að dýrindisvínum, glitrandi ís í krystals-
skálum og háum glösum. Svo fáum við líka
tesopa, og ég ætla að leyfa mér að biðja ykkur
að laga það fyrir mig. Ég veit að þið kunnið það
betur en ég. Komið þið annars og sjáið, hvern
ig ég hef búið í hag fyrir okkur undir kvöldið.
Hann leiddi þó gegnum forsaiinn og inn í
litla borðstofu í hinum enda hús'sins. Þar
brann eldur í arni og var notalegur hifi í her
berginu_ Borð hlaðið dýrindis vistum- stóð á
miðju gólfi. Á öðrum enda borðsins stóð rjúk-
andi teketill úr skíru silfri og í kringum hann
snotrir postú]ínsbollar_
Við fáum hejtar smákökur innan stundar
sagði hann. Laliss1 finnst enginn veizlumatur
framreiddur, ef þær gleymast.
Lalisse?
Já, þjónustustúlkan mín. Ég réði hana til
mín í Martinikve. Þar starfaði ég eftir að ég
réðst til utanríkisþjónustunnar. Hún hefur allt
af fylgt mér síðan. Hún kann bæði að klæða
sig og búa til mat.„ það verð ég að segja. Ekki
svo að skilja að það þurfi mikla kunnáttu við
í tilbúningi á smákökum. Haldið þið annars að
ég hafi gleymt einhverju? Fyrir alla muni :seg
ið mér til, ef ykkur sýnist eitthvað geti betur
farið_
Ég segi fyrir mig, að mér virðist af öllu að
dæma að ég sé ekki fær um að leiðbeina yður
í neinu, herra Thorpe. Henni fannst undirbún
ingurinn minna sig mjög á yngri daga. Það
var langt síðan hún hafði komið til veizlu þar
sem eins vel var undir búið og hér. Og áreiðan
lega var leitun á öðrum eins íburði jafnvel
hjá efnuðu fólki í Englandi á síðustu og verstu
tímum, þegar skömmtunin var að gera út af
við alla, bæði ríka og fátæka. Það virtist svo
að Bandaríkjamennina skorti ekki neitt. Andúð
hennar á þeim magnaðist um allan hejming,
enda þótt hún hefði fyrir .skemmstu náð sér
svolítið niðri með því að takast það, sem þeim
var um megn að útvega sæti í sjálfri konungs
stúkunni.
En ég hált að við yrðum bara sex, sagði
frú Whitford eftir skamma þögn, sem hvorugt
hjónaleysanna hafði kært sig um að rjúfa,
heldur notuðu tækifærið til þess að horfa
hvort á annað ástaraugum. Þér hafið vonandi
gert yður ljóst, heri-a Thorpe, að það eru ein
ungis sex sæti í konungsstúkunnj. Og ég sé að
hér eru bollar handa níu manns_
Já, ég veit það mæta vel, og hef heldur ekki
ætlað mér að níðast á góðsemi yðar með því
að troða fleirum í hana en lög mæla fyrir. En
svo er mál með vexti, að Joe Racina, blaðamað
urinn, sem Althea hefur sjálfsagt sagt þér að
ætlaði að skrifa um herra Castle, — hann
hringdi í mig fyrir skemmstu og ég notaði
tækifærið til þess að bjóða honum hingað og
drekka með okkur tesopa áður en við færum
í leikhúsið. Ég þekki nefnilega konuna hans,
og er, ef satt skal segja, búinn að þekkja hana
miklu lengur en maður hennar. Auk pess er
um við gamlir vjnir og félagar, við Joe Rac-
ina, og mig langaði til þess að sýna honum að
ég væri ekki búinn .að gleyma honum. Á viss
an hátt er hann líka fylgdarliði sendiherraps,
þó ekki sé hann það opinberlega. Ég var sam
tíða nánum frænda og hálfgerðum uppeldis
bróður frú Racin mörg ár í skóla, og þá kom
ég oft á heimili þeirra. Það var nálægt hás'kól
anum í Vermont, og ég mátti heita hejmagang
ur. Það var altalað í þá daga að þessi.frændi
núverandi frú Racina, — Abbot Dexter hét
hann, — myndi ;á sínum tíma ganga að eiga
hana, en svo kom Joe í spilið, og enginn virt
ist ánægðari með ráðahaga þeirra en sjálfur
Dexter, sem skömmu seinna gékk að eiga unga
ekkju frá Suðurríkjunum, Ijómandi laglegri
Geysir hi.
Veiðarfæradeildin.
X X
MKIN

0