Alþýðublaðið - 03.05.1955, Side 4

4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Þriðjudag-ur
O
maí 1955
Útgefandi: Alþýðuflo\\urin*.
Ritstjóri: Helgi Scemundsson.
Fréttastjóri: Sigvaldi Hjdlmarsson.
Blaðamenn: Björgvin Guðmundsson og
Loftur Guðmundsson.
4uglýsingasijóri: Emma Möller.
Ritstjórnarsímar: 4901 og 4902.
Auglýsingasími: 4906.
Afgreiðslusími: 4900.
Alþýðuprentsmiðjan, Hverfisgötu 8—10.
Áskriftarverð 15,00 á mánuðl. í lausasölu 1M.
Olí
uma
liÖ
HÆSTARÉTTARDÓM-
URINN í olíumálinu varð
Þjóðviljanum tilefni þess á
föstudag að enduriaka marg
hraktar blekkingar í garð
Alþýðublaðsins. Á sunnu-
dag tekur svo Morgunblað-
ið í sama streng í Revkja-
víkurbréfi sínu. Þjóðviíjinn
og Morgunblaðið hafa þann
íg einu sinni enn rifjað upp
gamlan kunningsskap. Sak-
argiftin er sú, að Alþýðu-
blaðið hafi hvítþvegið Olíu-
félagið og sýknað það af öll-
um verðlags'brotum.
Þessi málflutningur nær
engri átt. Grein Alþýðu-
blaðsins, sem iögð er t.I
grundvallar, birtist 18. jan-
úar 1951, nokkrum dögum
eflir að Þjóðviijinn hafði
borið verðlagsbrotin á Olíu-
félagig og Morgunblaðið
tekið undir þá ákæru. AI-
þýðublað.ð sagði í þessu
sambandi orðrétt: ..Venju-
lega er svo, að verðlagsmál
hafa verið rannsökuð áður
en þau verða að blaðamál-
um, svo að ekki þarf að ef-
ast um eðli málsins, en svo
er ekki að þessu sinni.“ Sú
ásökun, að Alþýðublaðið
hafi sýknað Olíufélagið fyr-
irfram, er sfaðlausir sfaf.r.
Þvert á móti er svo komizt
að orði í greininni, sem
Þjóðviljinn og Morgunblað-
ið keppast við að rangfæra
og mistúlka: ,,Þess ber að
vænta, að Olíufélagið
hreinsi sig af þeim áburðt.
sem það hefur’ orðið fyrir;
s ella bíður þess harður dóm-
. ur þjoðarinnar og því harð-
, ari; sem samvimiufélögm-
eru stærsti eigandi félags-
ins. En það er hlutverk
réttra yfirvalda í landinu
að dæma um það mál, en
e'kki hinna furðulegn banda
manna í þessn máii, Morg-
unblaðsins og Þjóðviljans.“
Af þessu er ljóst. hver af-
staða Alþýðublaðsins var:
Það vildi bíða eft.r rann-
sókn, en reyndi ekki á
neinn há'tt að sýkna Olíufé-
lagið. Aðferð þess var sú,
sem siðmennileg þykir í
blaðamennsku. Morgunblað
ið og Þjóðviljinn höfðu önn
ur vinnubrögð í frammi.
Þau kváðu upp dóminn fyr-
irfram og létu stjórnast af
annarlegum hvötum.
Hver er maðurinn?
Róberf Arnfinnsson
Þó kastar fyrst tólfunum,
þegar Morgunblaðið ræðst á
Alþýðublaðið í Reykjavík-
urbréfi sínu á sunnudag fyr
ir að birta sem írétt niður-
s'töðu rannsóknar verð-
gæzlusljóra á olíumálinu.
Alþýðublaðið skýrði frá nið
urstöðuúmi sem hverri ann
arri slaðreynd, án þess að
leggja dóm á hana, enda
var slíkt ekki á þess færi.
Málflutningur Morgunblaðs
ins er því algerar blekking-
ar og liðveizla við Þjóðvilj-
ann í þjónuslu Ivginnap.
Olíumálið hefur verið t;l
lykta leitt af dómstólum
landsins með þeim hætti,
sem Alþýðublaðið taldi
nauðsynlegan. Það hefur
verið krufið til mergiar og
gögnin lögð á borðið í aug-
sýn alþjóðar. Nú er því eng-
inn vandi að glöggva sig á
viðhorfum þess. En svo var
ekki, þegar Þjóðviljinn og
Morgunblaðið hófu sameig-
inlega stórsókn sína úí af
meintum verðlagsbrotum
Olíufélagsins og reyndu að
efna til póli'lískra assinga í
því sambandi — meðal ann
ars gegn Alþýðubiaðinu fyr
ir að vilja bíða eftir rann-
sókn og dómsniðurstcðum.
Og nú takast þassir gömlu
samherjar í hendur á ný og
rifja upp marghraktar
blekkingar. Þetta sýnir.
hvað málflutningur öfgaað-
ilanna í íslenzku þjóðlífi er
varhugaverður os lílilmót-
legur. Alþýðublaðið getur
vel v!ð uhað. ' Það hefur
hreina samvizku. Afstaða
þess var, er og verður sú að
dæma ek'ki fyrirfrám effir
jafnómerkilegum sönnunar-
gögnum og fullyrðingum
kommúnista og íhalds-
manna. Nefndum aði’um
getur raunar ralazt satt á
munn. en það er undaníekn
ing, ekki regla. Þess vegna
mun Alþýðublaöið halda
þeim upptekna hætti að
meta meira rannsókn og
dómsniðurstöður cn vind í
öðrum eins vatnsglösum og
Þjóðviljanum og Morgun-
blaðinu og sér i la.gi þegar
átlin þar er ein og hin
sama.
SENNILEGA er leiklistin
vinsælust allra fagurra lista á
íslandi um þessar mundir. Ber
þar einkum tvennl tik Slofnun
þjóðleikhússins og ágæt leik-
ræn menntun ungra leikara,
bæði innan lands og utan. Er
kUnnara en frá þurfi að segja,
að þetta heíur blásið nýju lifi
í leiklistina hér á iandi og vak-
ið aukinn áhuga á le klist, sem
gaétir um land allt. Ungir, sér-
menntaðir leikarar hafa komið
fram á sjónarsviðið. vió lilið
hinna eldri og reyndari og getið
sér ágætan orðstír. Einn hinn
fjölhæfasti í hópi þessara ungu
leikara er Róberl Arnfinnsson.
Róbert er fæddur í Leipzig á
Þýzkalandi 16. águst 1923, son
ur Arnfinns Jónssonar skóla-
stjóra og konu hans Charlotte.
Hann flutlist ungur til íslands
og var á Eskifirði til 16 ára
aldurs. en bá flutlu foreldrar
hans búferlum til Reykjavík-
ur.
Róberl er kvæniur Stellu
Guðmundsdótlur frá Vest-
mannaeyjum, og eiga þau
hjónin \~jár litlar dætur, 10
ára, 7 ára og e!ns árs gamlar.
NÁMSFERILL
Leiklistarnám síundaði Ró-
bert í leikskóla Lárusar Páis-
sonar árin 1942—’45. Fór hann
síðan t:i Kaupmannahafnar
hauslið 1945 til áfrarnhaldandi
náms, m. a. við lei.klistarskóla
Konunglega leikhússins. Aður
hafði hann leikið sitt fvrsta
hlutverk (deputreað) hér
heima. Það var Salarino í
,.Kaupmanninum í Feneyj-
um“, eflir William Shaka-
speare, hjá Leikféiagi Reykja-
víkur. Þess má geta, að í því
Auglýsið í Alþýðublaðinu

Róbert' Arnfinnsron sem ÓIj og Herdís Þorvaldsdóttir sem
Lóa í „Silfurtungli“ Layness.
Róbert Arnfinnsson.
lelkriti byrjuðu einnig leiklist-
arferil sinn þeir Baldvin Hali-
dórsson og Gunnar Eyjólfsson.
Fram til 1950 stundaði Ró-
bert aðra atvinnu jafnhliða
leikstarfinu, aðallega verzlun-
arslörf og hljóðfæraleik. Þeg-
ar þjóðleikhúslð tók til starfa,.
var hann fastráðinn leikari
þar. Róbert hefur farið í nokkr
ar leikferðir um landið, fyrst
með leikflokknum „Sumargcst
ir“ 1949 og nú síðast með „Tóp
az“, eins og alkunnugt er.
HELZTU HLUTVERK
Róbert hefur leik'.ð yfir 50
leiksviðshlutverk á tímabilinu ;
frá 1945—’54, aðallega hjá
Leikfélagi Reykjavíkur, Fjala-
kéttinum og Þjóðleikhþsinu.
Auk þess nálægt 100 hlutverk
í útvarp. Helztu hlutverk hans
á leiksviðum eru þessl:
Richard í „Ég man þá tíð“,
eftir Eugene O’Neiil; Leo Hub-
bard í „Refirnir11, eftir Lillian
Hellman; Prédikarinn í „Með-
an við bíðum“, e.tlir Johan
Borgen; Kári í „Fjalla-Ey-
vindi“, eftir Jóhann Sigurjóns
son; Hr. La/imer í . Á leið til
Dover“, eftir^ A. A. Milne; Ari
JónSson í „Jón biskup Ara-
son“, eftir Tryggva Svein-
björnsson; Happy í . Sölumað-
ur leyr“, eftir Arthur Miller;
Eysteinn úr Mörk í „Lénharði
fógeta“, eflir Einar H. Kvar-
an; Halti Hani5 í . L tli Kláus
og stóri Kláus“, eflir H. C. An-
dersen; Tópaz í ,,Tópaz“, eftir
Marcel Pagol; Vic/or Prynne í
„Einkalíf“, eftir Noei Coward;
Krzstján búðarmaftur í „Pilti
og stúl'ku", eflir Emi! Thorodd
sen; Óli Iokbrá í „Ferðin til
tunglsins11, eflir Gert von
Basrewitz; Ólz í „Silfurlúngl-
inu“, eftir Halldór K.ljan Lax
ness, og nú síðast Keiiarason-
urinn og keisarz'nn í „Krítar-
hringnum“, eftir Klabund, svo
að einhver séu talin.
EKKERT „ÓSKA“-
HLUTVERK
' Þegar Róbert er spurður,
hvaða hlutverk honum hafi
þótt skemmtilégast, svarar
hann því á þessa lelð:
„ „Óskarullu" hef ég aldrei
átt neina, en er ánægður ef vel
tekst með hlutverk, hvort sem
það er stórt eða smált. Það er
eríilt að svara því hvaða hlut-
verk mér hafi þótt skemmti-
legast, vegna þess að þau eru
svo mörg. sem mér hefur þólt
gaman að fást við. En yfirleitt
er það svo, að því erfiðara sem
hlutverkið er, því meiri á-
nægju ihefur maður af að
glíma við það, sé það á annað
borð vel gert frá höfundarins
hendi. Líklega er þó Tópaz
það hlutverkið, sem mér hefur
þótt vænst um, m. a. vegna
þess, að það er stærsta og erfið
asta viðfangsefnið, sem ég hef
fengið til þessa.“
Að end'ngu óskar Alþýðu-
blaðið Róbert Arnfinnssyni
allra heilla á listabrautinni, og
1
Róbert Arnfznnsson sem Topaz
í samnefndu le/kri/i.
að hann megi starfa vel og
lengi í musleri Thaliu, vinna
þar áframhaldandi sigra Og
veita okkur áhorfendum fram-
vegis svo sem hinga'ð til fjöi-
margar ánægjustudir.
Tilboð óskast
í jeppabilfreiðar, jeppagrjndur, Dodge sjúkrabifreið og yfir
byggingar af nokkrum fólksbifreiðum, er verða til sýn
is hjá Arastöðinni við Háteigsveg þriðjudaginn 3. pessa
mánaðar kl. 1—3 e.h. — Tilboð verða opnuð í skrifstofu
vorri rama dag kl. 4.
Sala setuliðseigna ríkisins.