Alþýðublaðið - 03.05.1955, Page 6

ALÞYÐUBLAÐIÐ
Þriðjudagur 3í maí 1955
l'.V'r
I ÚTVáRPIÐ
19.30 Þjóðlög frá ýmsum lönd-
um (plötur).
20.30 Útvarpssagan: „Orlof í (
París“ eftir Somerset Maug
ham, III (Jónas Kristjánsson
cand. mag.).
21 Tónleikar (plötur).
21.35 Þættir af haínfirzkum
sjómanni, — nióurlagserindi
(Stefán Júlíusson yfirkenn-
ari).
22.10 íþróttir (Atli Steinars-
son blaðamaður).
22.30 Léttir tónar. — Ólafur
Briem stjórnar þættinum.
KROSSGÁTA. Nr. 837.
1 2 3 V
n T~ U 7
8 9
10 ii IZ
15 1* 15
lí n L
/8
Xiárétt: 1 dýrkar, 5 vont, 8
eslka, 9 gróðurtoppur, 10 líf-
færi, 13 vörueining, sk.st., 15
þefa, 16 blása, 18 skemmdin.
Lóðrétt: 1 telur fram til
skatts, 2 spyrja, 3 gap, 4 rödd,
6 bæta, 7 mannsnafn, 11 sár, 12
úrgangur, 14 vendi, 17 á því
herrans ári.
Lausn á krossgátu nr. 83G.
Lárébt: 1 skrafa, 5 ómak, 8
Róma, 9 ra, 10 rita, 13 tt, 15
nafn 16 lign, 18 færin.
Lóðrétt: 1 skratti, 2 klór, 3
Ttóm, 4 far, 6 Mata, 7 kannf, 11
ing, 12 afli, 14 tif, 16 nr.
CySLRHITUN
Garðasfræti 6
Sími 2749
Eswhitunarkerfi
fyrir allar gerðir húsa.
Almennar raflagnir
Raflagnateikningar
Viðgerðir
Rafiiitakútar, 160 I.
FRANCES PARKINSON KEYES:
KONUNGSSTUKAN
68
5 r. r
\h v
'l Chetnia j
ji DESINPEGTOR * ■ \
S S
Er vellyktandi, sðtthreins- ^
S andi vökvi, nauðsynlegur áS
V hverju heimili til sótthreins?
unnar á munum, rúmtdftem, ^
S húsgögnum, símaáhöldum, $
S andrúmslofU o. fI. Hefur?
k í
^unnið sér mikjar vinsældir^
S hjá ölíum, sem hafa notað\
,S hann. S
s
ÚfbreiðiS Alþýðublaðið
alla leið upp í topp á WolSvorth byggingunni.
Það er stórkostlegt að sitja þar uppi og njóta út
sýnisins og hann hélt í hendina á mér, því það
var ekki laust við að ég væri lofthrædd. En það
var aUt svo óskaplega skemmtilegt.
Við fórum í búðir saman og Win kenndi mér
að búa til ýmsa rétti, sem hann var vanur að fá
heima sjá sér þegar hann var ungur maður hjá
foreldrum sínum. Og svo kenndi hann mér líka
að búa til rétti, sem hann hafði fengið í Arist
an og lært að hafa dálæti á. Ég stóð aiveg og
gapti yfir því hvað hann var fjinkur að búa til
þessa ljúffengu og vandtilbúnu rétti, og hétt að
ég myndi aldrei^geta lært það, en reyndi það
samt og hann hrósaði mér fyrir hvað ég var fljót
að læra það. Seinni hlúta d'ags vildi hann alltaf
hafa te en ekki kaffi, og hann bjó til voða gott
te. Hann lét ekkert tilsparað að við hefðum góð
an og mikinn mat, og það voru mér mikil vjð
brigði, sem lengst af hafði þurft að horfa í
hvern skildjng. Sama máli skipti um föt. Hann
sagði að ég ætti ekki nógu góð föt, og svo fór
hann með mig í beztu verzlanirnar og lét mig
velja úr dýrustu og vönduðustu kjólunum og
kápunum og höttunum og skónum. Honum var
alls ekki á móti skapi að koma með mér í búð
jr og kaupa föt. Hann sagði að í Evrópu væri
það miklú algengara en í Bandaríkjunum að
siginmennimir færu með konunum í verzlan
ir að kaupa föt og annað, og karlmennirnir
asttu að sýna mikið meiri áhuga á klæðnaði
kvenna heldur en fleslir gerðu. Mér krossbrá
í fyrstu þegar hann var að velja fötin. Hann
lét sig engu varða verðið, lét sem hann sæi
ekki né vissi hvort flíkin kostaði hundað doll
urunum meira eða minnna. Það fyrsta sem
hann 'keypti handa mér, var peþ', sem kostaði
tuttugu þúsund krónur. Og hann var ekk; feim
inn. Hann mátaði við mig undirkjólana,
frammi fyrir öllu fólkinu, til þess að geta bet
ur myndað sér skoðun um hvernig þeir færu
mér. Hann gaf mér dýrindis kvöldkjóla. í
raun og veru hafði ég ekki mikil not fyrir þá,
þar sem ég var að leika öll kvöld. En hann
sagði að sérhver stúlka ætti að eiga að minnsta
kosti fimm, enda þótt hún þyrfti ek'ki að nota
þá nema svo sem einu sinni á ári -hvern um
sig. Hann. valdi kjólana sjálfur. Það var alVeg
óhætt að láta hann rjá um það.-Hann vjrtist
hafa furðulega góðan smekk, þegar kvenfatn
aður var annars vegar.
Harm gaf mér Jíka djásn og demarita. Fyrsta
morguninn, eftir að við fíuttum í nýju íbúðina,
var lítill pakki vafinm innan í flauelsdjúp á
bollabakkanum, sem hann bar rii’ér morgun
kaffið. í pakkanum voru tveir hringij:. Annar
var með smaragð, hitt var detantshringur. í
fyrstu greip mig sú hugsun, að annar ætti
að vera trúlofunarhringur, og þá frekar smar
ur.. Sem betur fór hafði ég ekki orð á þessu.
agðinn, og demantshringurjnn giftingarhring
Wini dró á mig smaragðshringinn og sagði að
sér hefði verið gefinn hann í Aristan, en dem
antshringinn fengi ég fyrir að hafa hugrekki
til þess að brjóa bryginn kerlingartexinu, sem
áður leigði mér. Hann sagði að smaragðshring
urinn væri mjög verðmætur, og ég skyldi gæta
mín að glata honum ekki. Hann værj miklu
meira virði heldur e demantshringurinn. Hann
minntist ekkert á að demantshringurinn ætti
að vera giftingarhringur. Það olli mér að vísu
dálítlum vonbrigðum. Eni hvernig getur fátæk
og umkomulaui' stúíka talið til vonbrigða að
henni séu gefnar dýrindis gjafir, enda þótt aug
ugur og glæsilegur maður biðji hennar ekki
Seinna gaf hann mér demantsarmbandsúr,
til þess að ég þyrfti aldrei að verða of sein í
leikhúsið, sagði hann. Og seinna há.'smen úr
rúbínum. Það hafði hann Jíka fengið í Arjst
an. Mér þótti áldrei eins vænt um neitt, sem
hann gaf mér, eins og þetta hálsmen.
Það yrði of seint að telja upp al'.t það, sem
Win gaf mér. En hann gaf mér aldrei peninga.
Lét mig yfjrleitt aldrei fá peninga, nema til
þess að kaupa handa okkur til heimilisins. Og
þeír voru nú heldur ekki skornir við nögl. Ég
held að hann hafi fundið á sér að mér myndi
ekki falla það, ef hann gæfi mér peninga,
end'a hefði mér fundizt hann Ktillækka mig með
því. Ég var enginn þurfalingur. Hann vildi ]áta
mig finna, að hann bar virðingu fyrir mér, að
hann þurfti ekki að kaupa ást mína. Hann hafði
aldrei orð á því, hvenær hann ætlaði að binda
enda á gjafaausturinn. Eg spurði hann heldur
ekki. Leiddi yfirleitt ekki hugann að því.
Kannske var það bjánalegt af mér. Mér þótti
svo óendanlega vænt um hann. Og ég var han
ingjusöm. . ,
Segið mér, ungfrú Lester Var það að yðar
frumkvæði eða herra Castles, að þér hættuð
að hitta hann?
Það er ekki rétt að orða það þannjg, herra
Kirtland. Vinnan beið hans. Fyrstu dagana,
sem hann var í New York, þá símaði hann t;l
föður síns og spurði hann, hvort hann mætti
vera dájítið lengur í borginni, héldur en upp
haflega var ráð fyrir gert. Það var mjög auð
sótt mál. En áður en lángt leið fór faðir hans að
verða ópolinmóður, hringdi til hans og spurði,
hvort hann færi ekki að koma. Og þar kom að
Win gat ekki verið lengur. Hann var á leið heim
frá Aristan, hafði komið við í London. Kann
ske hefur faðir hans i'íka verið svona óþolinmóð
ur, af því að það vom-]jðin nokkur ár frá því
hann sá son sinn síða#t. Nú átti hann að taka
að sér eitt af fyrirta^jum föður síns í Okla
homa City. Það var sagt að Castle hefði unnið
mikil fjármálaafrek CÍristan. Eg spurði aldrei
neins í þá átt. Hann stundum orð á veru
sinni þar. En ég hafSiJvú't ekki mikinn skiln
ing á olíumálum.
(Ég segi nú í raunjiíþi ekki alveg satt. Wín
reyndi oft að útskýra*þetta allt saman fyrir
mér. Lagði sig í framferóka með það, meira að
segja. En það var alit saman hebreska fyrir
mér, eitthvað svo austurlenzkt við það. Að ]o’i
um gafst hann upp. Hann áfélldist mjg ekki fyr
ir áhugaleysið, eða skilningsleysið. Hann sagðj
bara: Ég fæ ekki sfejlið hvers vegna það er svo
erfitt fyrir stúlku, að skilja pelta, ástin mín,
fyrir þig, sem ert þó svo greind stúlka. Þegar
við tölum um i'eiklist, þá ertu með á nótunum.
Eg held að ég geti sagt að ég skilji stúlku:
1
Samúöarkort
y
y
Slysavarnafélags íslands S
kaupa flestir. Fást hjá?
slf savarnadeildum um ^
land allt 1 Reykavík ÍS
Hannyrðaverzluninni, S
Bankastræti 6, Verzl. Gunn •
þórunnar Halldórsd. og j
skrifstofu félagsins, Gróf-S
in 1. Afgreidd í síma 4897. ?
— Heitið á slysavarnafélag ^
ið. Það bregst ekki. V
S
sDvalarheimiii aidraðra;
sjómanna
s
s
s
Minningarspjöld fást hjá;S
Happdrætti Ð.A.S. Austur-
stræti 1, sími 7757. \
Veiðarfæraverzlunin Verð S
andi, sími 3786. i
Sjómannafélag Reykjavík- ^
ur, sími 1915. ^
Jónas Bergmann, Iláteigs-S
veg 52, sími 4784. S
Tóbaksbúðin Boston, Lauga ^
veg 8, sími 3383. \
Bókaverzlunin Fróði, S
Leifsgata 4. •
Verzlunin Laugateigur, \
Laugateig 24, sími 81666 $
Ólafur Jóhannsson, Soga- ^
bletti 15, sími 3096. ^
Nesbúðin, Nesveg 39. \
Guðm. Andrésson gullsm.,S
Laugav. 50 sími 3769. •
í HAFNARFIRÐI:
Bókaverzlun V. Long,
sími 9288.
/■•^■•y<^<^.y<y.y.^.^-«^.y.^<,
* * *
KHflKI
s
s
s
í
s
c
Y
s
s
s
s
V
s
s
jMinningarspjöld £
S Barnaspítalasjóðs HringsinsS
S eru afgreidd í Hannyrða-S
S verzl. Refill, Aðalstræti 12 S
S (áður verzl. Aug. Svend-S
S sen), í Verzluninni Victor, ^
? Laugavegi 33, Holts-Apó-^
) tekij Langholtsvegi 84 ?
• Verzl. Álfabrekku við Suð-f
• urlandsbraut, og Þorsteins-^
?búð, Snorrabraut 61. j
\ s
^Nýja sendi- $
Vbílastöðin h.f. ]
<• hefur afgreiðslu í Bæjar-^
; bílastöðiimi I Aðalstrætis
16. Opið 7.50—22. ÁS
eunnudögum 10—13. —$
Sími 1395. i
júra-viðgerðir. I
Fljót og góð afgreiðsla. ?
^GUÐLAUGUR GÍSLASON,S
Laugavegi 65 ?
Símí 81218 (heima). ^
N
S
s
s
^Hús og íbúðir
? af ýmsum stærðum
^ bænum, úthverfum bæj-s
arins og fyrir utan bæinnS
til sölu. — Höfum eiánig*
til sölu jarðir, vélbáta, \
bifreiðir og verðbréf.
Nýja fasteignasalan,
Bankastrætl 7. |
Sími 1518. r