Alþýðublaðið - 11.05.1955, Blaðsíða 4

4
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
MiSvjkucIagur 11. maí 1935
,N
S
*
I
S
V
S
I
s
,s
s
s
s
s
i
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
t
s
S
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
*
s
s
s
Útgefandi: Alþýðuflotyurlnn. *
Ritstjóri: Helgi Scemundsson.
Fréttastjóri: Sigvaldi Hjálmarsson.
Blaðamenn: Björgvin Guðmundsson og
Loftur Guðmundsson.
4uglýsingasijóri: Emma MðUer.
Ritstjórnarsimar: 4901 og 4902.
Auglýsingasími: 4906.
Afgreiðslustmi: 4900.
Alþýðuprentsmiðjan, Hverfisgðtu S—10.
'Asþriftarverð 15,00 á mánuði. I lausasölu 1M.
Atvinnuleydstryggingar
ÖLLUM ber saman um, að
veigamesti árangur verk-
fallsins, sem nú er nýlokið,
hafi verið atvinnuleysis-
tryggingarnar. Og Morgun-
blaðið stekkur upp á nef sér
í gær vegna þess að Eggert
Þorsteinsson skýrði frá því
í eldhúsumræðunum í fyrra
kvöld, að Emii Jónsson
hefði átt frumkvæði að þess
ari merku nýjung. Morgun-
blaðið má ekki heyra minnzt
á þennan sannleik. Það hik
ar þó við að eigna atvinnu-
rekendum eða ríkisstjórn-
inni atvinnuleysistrygging-
arnar, en gefur í skyn, að í-
haldið hafi tekið á móti þeim
alls hugar fegið úr hendi
Torfa Hjartarsonar sátta-
semjara.
Hér sannast það einu
sinni enn, að mál Alþýðu-
fiokksins þykja góð, þegar
þau eru komin til fram-
kvæmda eftir langa baráttu.
Saga atvinnuleysistrygging-
anna er lærdómsríkt dæmi
um þetta. Alþýðuílokkurinn
hefur iðulega reynt að gera
þennan óskadraum verka-
lýðsins að veruleika, en í-
haldið lagzt gegn því eins
og myrkur, sem hrannast
að ljósgeisla. Undafnarin ár
hafa báðir verkaiýðsflokks-
arnir flutt frumvörp um at-
vinnuleysistryggingarnar á
alþingi, en árangurslaust.
Núverandi stjcrnarflokkar
hafa hverju sinni komið
málinu fyrir kattarnef.
En nú, eftir að Emil Jóns
son hefur tryggt framgang
málsins í samband við lausn
hörðustu vinnudeilu síðari
ára og sex vikna verkfall,
kemur annað hljóð í íhalds-
strokkinn. Þá reynir Morg-
unblaðið að eigna íhaldinu
málið, sem það hefur drep-
ið undanfarin ár. Það gefur
í skyn, að stjórnarflokkarn-
ir hafi verið boðnir og bún-
ir að tryggja framgang þess
og framkvæmd og missir
stjórn á skapsmunum sín-
um, þegar þáttur Emils Jóns
sonar er rifjaður upp í á-
heyrn þjóðarinnar.
En hvers vegna hefur í-
haldið þá barizt með kjafli
og klóm gegn atvinnuleysis
tryggingunum á alþingi ár-
um saman, og hvers vegna
þúrfti það sex vikna verk-
fall til að sannfærast um
nauðsyn og þýðingu máls-
ins? Já, hvers vegna kann
íhaldið aldrei að meta urn-
bótamálin fyrr en aðrir hafa
háð baráttuna íil sigurs? Þá
finnst því sjálfsagt að fá
þau sem skrautblóm í hatt-
inn sinn og ber sig svo ó-
höndulega eftir þeim, að
það gerir sig að athlægi.
Kvöldsvœfir eða hvað?
TÍMfNN sagði ekki eitt
orð í gær um frammistöðu
Eysteins Jónssonar og Stein
gríms Steinþórssonar í úl-
varpsumræðunum í fyrra-
kvöld. En hann gerði ann-
að. Hann birti íeitletraða
frétt um, að ádeilur stjórn-
arandstæðinga hafi verið
vanmáttugar!
Manni deltur í hug í
þessu sambandi, að blaða-
menn Tímans séu orðnir svo
kvöldsvæfir, að þeir hafi
ekki haldið út að hlusía á
ræður Eysfeins og Sfem-
gríms, en gengið frá frétt-
inní ujn málflutning stjórn
arandstæðinga áður en út-
varpsumræðurnar hófust.
Þeir hafa vissulega ekki
misst af miklu, þó að þeir
færu í rúmið á undan ráð-
herrum Framsóknarflokks-
ins, enda ólíkt betra að fara
snemma að hátta en vaka
fram á nótt og verða miður
sín. Hitt er illt til afspurn-
ar, ef annað aðalmálgagn
ríkissljórnarinnar dæmir ó-
fluttar ræður eins og ástæða
er til að ætla, að hent hafi
Tímann.
Og sé svo komið, aö blaða
menn Tímans geti ekki vak
að fram á lágnætli, þá ætti
samstarfsflokkurinn að
hlaupa undir bagga og lána
blaðamann frá Morgun-
blaðinu til að standa vörð-
inn. Því að það má þó Morg
unblaðið enn eiga, að það
hefur fyrirkomulagsatriði
lýginnar í sæmilegu lagi.
Gerist áskrifendur blaðsins.
Talið við afgreiðsluna. — Sími 4900
Tilkynning
Samkvæmt samningi vorum við Vinnuveitendasamband íslands, atvimiurekendur í
Hafnarfirði, Árnessýslu, Akranesi og Keflavík verður leigugjald fyrir vörubifreiðar frá
og með deginum í dag og þar tiT öðruvísi verður ákveðið, sem hér segir:
Dsgí'. Eftirv. Nætur og
Fyrir 214 tonns bifreiðar 50.23 59.12 68.01
Fyrir 2í4 til 3 tonna hlassþunga 55,82 64,71 73,60.
Fyrir 3 til 314 tonna hlassþunga 61,38 70,27 79,16
Fyrir 314 til 4 tonna htassþunga 66,96 75,85 84,74
Fyrir 4 til 414 tonna h'Jassþumga 72,52 81,41 90,30
Langferðataxtinn er óbreyttur.
Reykjavík, 11. maí 1955,
Vörubílstjórafélagið Þróttur
Reykjavík
Vörubílstjórafélagið Mjölnir
Ámessýslu
Vörubílastöð Keflavíkur
Keflavík
Vörubílstöð Hafnarfjarðar
Hafnarfirði
. . Bifreiðastöð Akraness
Akranesi
Vörubílstjórafélagið Fylkir
Rangárvallasýslu.
Baráttumaðurinn Arthur Deakin
Alþýðublaðið
VIÐ lát Arthurs Deakins
hefur brezka verkalýðshreyf-
ingin misst einn af sínum
þróttmestu og sérkennilegustu
leiðlogum. Hann tók við af
Ernest Bevan sem foringi hins
volduga sambands flutnigs-
verkamanna, sem telur 1,3
milljónir meðlima, og er því
enn sem komið er öllum óháð-
um verkalýðssamtökum fjöl-
mennara.
Þeim svipar saman um
margt, Bevin og Deakin. Báðir
samsvöruðu þeir vei þeirri hug
mynd, sem almenmngur gerir
sér af verkalýðsleiðtogum,
sterkbyggðir, þungir á bárunni
og raunhæfir í skoðunum. Báð
ir höfðu þeir mikinn áhuga á
að kynnast því, sem var að ger
ast 1 umheiminum, og létu sig
allt þjóðlegt starf miklu varða,
bæði á sviði verkalýðsmála og
stjórnmála.
Deakin hélt uppi sterkri and
stöðu gegn kommúnistum, eins
og Bevin. Hann hikaði hvergi
við að lesa „atlaní-ossum“
þeirra pistilinn, og fengu Bev-
anítar þar líka sinn skerf ó-
mældan. Hvort sem hann tal-
aði á verkalýðsráðstefnum eða
flokksþingum. vakti mál hans
deilur og rifrildi með framí-
hrópum og hávaða, svo að lá
við slagsmálum. Þá virtist
hann fyrst í essinu sínu. Á
stundum leit jafnvel út fyrir
að hann legði sig í framkróka,
til að æsa andstæðinga sína..
Hann var mótherji Bevans inn
an brezku verkalýðshreyfing-
innar, en átti það einmitt sam-
mérkt með Bevan, að kunna
bezt við sig í orrustugnýnum.
Hann álti það íil að vera
ofsafenginn og lillitslaus, þeg-
ar því var að skipta. Hefði
hann mátt ráða, mundi Bevan
hafa verið rekinn úr flokkn-
um fyrir löngu. En Deakin
varð líka að heyja harða og
langa baráttu við kommúnist-
ana innan sinna eigin samtaka.
Sennilega hefur ekkert brezki
verkalýðssamband efnt til jafn
margra ólöglegra verkfalla og
samband flutningaverka-
manna.
Margir ásökuðu hann fyrir
að stjórna hinu volduga sam-
bandi sínu af skefjalausu ein-
ræði. Persónuleiki hans var
þó fjarskyldur einvaldsherrun-
um. Erlendir blaðamenn átlu

Arthur Deakin.
til dæmis ekki jafn greiðan að-
gang að neinum af brezku
verkalýðsleiðtogunum og hon-
um. Hann var alltaf þægilegur
í viðmóti, og reiðubúinn að
spjalla um alla heima og geima.
Pólitísk áhrif hans eru vand-
metin. Þau voru án efa sterk,
og var þeim beitt til að slyrkja
hægriarm verkalýðsflokksins.
Hann var fulltrúi verkalýðs-
samíakanna í brezkum sljórn-
málum, og hafði ekki mikinii
tíma aflögu til að velta vöng-
um yfir almennum stjórnmál-
um. í utanríkismálum var
hann Bevin öruggur bakhjavl,
— það sem mestu varðaði, var
að efla vesturveldin, svo að
þau væru sífellt reiðubúin til
átaka við kommúnista. Sumir
löldu, að hann heí’ði átt að
verða eftirmaður Bevins sem
utanríkismálaráðherra í nýrri
stjórn verkamarmaílokksins.
Af því varð samt ekkj_, en hon
um gafst engu að síður tæki-
færi lil að hafa mikil áhrif á
starf og stefnu hinna óháðu
alþýðusamtaka verkalýðsins,
og* hann eignaðist marga góða
og trausta vini meðal verka-
lýðsleiðtoga um allan hinn vest
ræna heim.
Sfeypuverksmiðjan
Frh. af 3. síðu.>
erfitt hefur verið að fá inn-
flutningsleyfi fyrir vélar frá
útlöndum. Af þeim sökum hef
ur verksmiðjan orðið að láta
smíða nokkuð af véíum sínum
■hér á landi eftir erlendum f-yr
irmyndum. Hafa þær eðlilega
orðið mikið dýrari en hinar
erlendu vélar, ef innflutnings
leyfi hefði fengizt fvrir þeim.
En ennþá þarf verksmiðjan
að bæta við sig vélum frá út-
löndum.
600 STEINAR Á DAG.
Hráefni iil verksmiðjunnar
er sólt í Álflarhóla við Sog, í
Þorlákshöfn, í Bíldsfell við
írafoss og í- Hvamm í Ölfusi.
Undanfarið hafa verið fram-
leiddir um 600 steinar á dag
til jafnaðar, en auðvelt er að
auka framleiðsluna.
ÓDÝRASTA FRAM-
LEIÐSLAN.
Tekizt hefur að gera fram-
leiðsluvörurnar ódýrari en í
nokkurri annarri sfeypuverk-
smiðju hérlendis og það jafn-
vel þó að flutningskostnaður
til Reykjavíkur sé talinn með.
Standa vonir til, að unnt verði
að halda verðinu niðri áfram.