Alþýðublaðið - 26.07.1955, Blaðsíða 6

1
ALÞYÐUBLAÐIÐ
f>ri8judagur 26. júlí 1955
ÚTVASPIB
19.30 Tónleikar: Þjóðlög frá
ýmsum löndum fplötur).
20.30 Útvarpssagan: ;,Ástir pip
,arsveinsins“ eftir Wíliiam
Loeke, IV (séra Sveinn Vík-
ingur).
21.10 Tvísöngur og eríur eftir
ítölsk tónskáld: Else Áldhl
og Eric Marion syngja; dr.
Vicíor Urbancic leikur und-
ir. (Hljóðritað á söngskemmt
un í Austurbæjarbíói 20. f.
m.)
21.25 Íþróítir (Sig. Sigurðss.).
21.45 Tónleikar (plötur).
22.10„Hver er Gregory?“ saka
málasaga eftir Francis Dur-
bridge, II (Gunnar Schram
stud. jur.).
22.25 Léttir tónar. — Ólafur
Briem sér um þáttinn.

A
Rosamond Marshafl:
A F LOTTA
•i:«

ÍROSSGÁTA. Nr 875.
1 2 2 V
1 1T~ U ?
í <?
10 ii IZ
O IV 15
li n L
i li
Lárétt: 1 sjá ofsjónum yfír,
5 tóbak, 8 telpa, 9 tónn, 10 um-
talað, 13 á fæti, 15 muldur, 16
oft, 18 rífur.
Lóðrétt: 1 drykkja, 2 fljótur,
3 planta, 4 ílát, 6 stallur, 7
gimd, 11 kyn, 12 gælunafn, 14
sé, 17 tveir eins.
Lausn á krossgáíu nr. 874.
Lárétt: 1 æfingu, 5 nein, 8
traf, 9 na, 10 góma, 13 es, 15
gisl, 16 röng, 18 gleið.
Lóðrétt: 1 ættleri, 2 farg, 3
ina, 4 gin, 6 efni, 7 nafli, 11
ógn, 12 asni, 14 sög, 17 ge.
!•■■■■■■a*aa
KaupiS Aiþýðublaðið
ÍOld Spice vörur
Einkaumboð:
Péfur Péfursson,
Heildverzlun. Veltu
sundi 1. Sími 82062.
Verzlunin Hafnarstræti
7. Sími 1219.
Laugavegi 38.

sem ekki gat dáið, sem var hafin yfir gröf og
dauða, tíma og rúm. Hann hafði sagt satt. Jafn-
vel ást minni á Giulíano hafði ég gleymt
furðulega fljótt. Ég var ekki þræll endurminn-
inga um hann. Hvað var ég þá? Skækja, eins
og Redfield hafði svo hreinskilnislega orðað
það, eða fómardýr óvenjulega grimmra örlaga.
Leikbrúða örlaganna í höndum hins mesta
allra leikbrúðumeistara?
Ég hélt mig innan dyra dögum saman. Red-
field yrti ekki á mig.
í hugarangri mínu var mér næstum því
nautn að því að heyera Nello vesalinginn út-
húða manninum, sem hann hataði. En orð
hans voru kraftlaus. Hann hataði eins og sá
veiki hatar. Þetta er ekkert líf fyrir þig,
semi þótt ég hefði verið konungborin mann-
vera. Hann varð því málhreyfari, sem lengra
leið á kvöldið. Svona nú, kæra Bianca. Segðu
mér nú sögu þína. Hvar ertu fædd? Hvar hef-
urðu átt heima? Hvaða vegir leiddu þig . . .
vísuðu þér um borð í sjóræningjaskútuna
mína?
Ég er fædd í Siena, herra Redfield. Foreldr-
ar mínir og systkini dóu í skæðri landfarsótt
og ég var alin upp í nunnuklaustrinu í Signa.
Hvers vegna léztu þær ekki smeygja á þig
nunnuskýlunni? Þá hefðirðu getað lifað ró-
legu og áhyggjulausu lífi innan klausturmúra
allan aldur þinn.
Það var vegna þess að það bað mín ungur
greifi, Ugo di Maldonato, og príorinnan taldi
mig á að giftast honum.
Hún hefur víst getið sér þess til, að þú
værir úr öðru efni en nunnur þurfa að vera.
Hvað sem því líður, þá hefði ég áreiðanlega
orðið hamingjusamari sem nunna heldur en
sem brúður Maldonato greifa.
Áreiðanlega? Hvað kom fyrir greifann,
manninn þinn?
Mér þótti fyrir því að þurfa að ræða þetta
mál. Því spyrðu að því, Redfield skipstjóri?
Af eintómri forvitni, eintómri forvitni. Hann
brosti. Mig langar til þess að vita, hvað olli
því að greifafrú Maldonato gerðist félagi þessa
krypplings með leikbrúðurnar.
Belcaro er mesti snillingur, sem nokkurn
tíma hefur stjórnað leikbrúðum, mótmælti ég.
Hann er líka skáld, leikritaskáld. Prinsar og
prinsessur dást að honum ,og kunna vel að
meta list hans.
Hann horfði livasst á mig. Ég fann að hann
las í hug mér. Ég skil. Belcaro var milligöngu-
maður. Þú varst honum ekkert annað en varn-
ingur, sem hann mátti selja hæstbjóðanda.
Fuss! Ég þekki þetta altl. Skækjulifnaður er
fyrirlitlegur.
Ég spratt upp svo snöggt, að bikarinn minn
valt um koll. Og um hug minn flugu orðin,
sem ég hafði heyrt af vörum munksins á torg-
inu:
Sofið áfram, þið syndarar! Allt líf ykkar er
syndasvefn! En í helvíti verðið þið vakin! Ég
leið sálarkvalir, Redfield x hlutverki ákær-
andans.
Hvað var þetta? Myndi ég ekki eiga þess
kost að komast undan ásökunum hans. Ég
eygði ráð: Sjóinn. Hyers vegna ekki? Skipið
sigldi norður með ströndinni og hún var ekki
langt undan. Ég kippti að mér kjólnum til þess
að hann flæktist ekki fyrir fótunum á mér,
þaut út, upp í reiðann og fíeygði mér í hafið
og greip til sunds. Mér varð litið til baka á
sundinu og sá að Redfield reif af sér hverja
flíkina á fætur annarri. Svo stakk hann sér.
Ég synti af öllum kröftum áleiðis til strand-
arinnar. Aldrei hafði nokkur maður vogað sér
að gefa í skyn, að ég væri skækja, nema þessi
Redfield, Ég bað til guðs að hann léti mig ná
til sti’andar á undan honum. Ég ætlaði að bæta
ráð mitt, iðrast synda minna og ganga í klaust-
ur,
Bianca! Bianca!
Köll hans einungis hvöttu mig. En hann

^Samúðarkort
Slysavarnafélags
S
$
Islands ■
kaupa flestir. Fást hjá ^
slfsavarxxadeildum rnn S
land allt. 1 Reykavík f>
Hannyrðaverzluninni, ^
Bahkastræti 6, Verzl. Gunn {
þórunnar Halldórsd. og ?
skrlfstofu félagsins, Gróf- ^
In 1. Afgreidd í síma 4897. s
— Heitið á slysavarnafélag S
ið. Það bregst ekki.
Dvalarheimili aldraSra)
sjómanna
[
Minningarspjöld fást hjá: ^
Happdrætti D.A.S. AusturS
stræti 1, sírni 7757. V
Veiðarfæraverzlunin Verð ^
andi, sími 3786. ^
Sjómannafélag Reykjavík.S
nr, sími 1915. $
» lvlW( »
^ Jónas Bergmann, Háteigs-^
! veg 52, sími 4784. S
Tóbaksbuðin Boston, Lauga)
veg 8, sími 3383.
Bókaverzlunin Fró8{,
Leifsgata 4.
Verzlunin Laugateigur,
Laugateig 24, sími 81666 (
Ólafur Jóhannsson, Soga-S
bletti 15, sími 3096. $
Nesbúðin, Nesveg 39. ^
GuSm. Andrésson gullsm.,s
Laugav. 50 sími 3769.
í HAFNARFIRÐI:
Bókaverzlun V. Long,
§fmi 9288.
hafði dregið á mig. Ég heyrði þegar skvampið
fi’á sterkum handleggjum hans. Enda þótt ég
neytti allra krafta myndi mér ekki auðnast að
komast undan honum. Hann greip fyrir bi’jóst-
ið á mér og stöðvaði mig. Ég barðist um á hæl
og hnakka. Við fói*um í kaf en komum upp
aftur og gripum bæði andann á lofti.
Bianca!
Láttu mig vera!
Nei!
Lofaðu mér þá að drukkna.
Hann tróð marvaðann og þrýsti mér að
sterkum líkama sínum. Kysstu mig þá fyrst.
Kossinn var saltur. Við vorum nær landi
heldur en mig grunaði. Hann stóð á botni.
Hann greip mig í fang sitt og bar mig upp á
land ....
Undarleg brúðarsæng: Svalur sandur
Adríahafsstrandarinnar! Blár himinn fyrir ár-
tjöld og máninn náttlampi. Ég hvíldi í faðmi
elskhugá míns, krossfarans og sjóræningjans
og lét mig dreyma um betra líf. Hvers vegna
skyldi ekki Redfield geta dregið niður sjó-
ræningjaflagg sitt og gerzt friðsamur farmað-
ur í þjónustu Englandsdrottningar? Því skyldi
ég ekki með ást minni getað gert hann að j •
betri marrni? I ^
Bátur kom frá skipinu. Redfield sagði þeim -
að koma aftur í dögun. Svo var gert, og St.
George hélt áfram ferð sinni. Redfield var
nokkra daga í betra skapi og varkárari við
mig í orðræðum. En það varð ekki ýkja lengi.
Morgun einn vaknaði ég við að stálgrá augu
hans hvíldu fast á mér; hann var áhyggju-
fullur á svipinn og hörkudrættír í kringum
munninn. Redfield. Hvað amar að þér?
Ekkert. Alls ekkert, svaraði hann heldur
kuldalega.
Mig grunaði ekki hvert svar hans myndi
verða, þegar ég sagði: Hef ég gert nokkuð á
hlut þinn?
Þú ert eitur í beinum mínum! öskraði hann.
Skömm og svívirðing manndómi mínuin og
fjötur áformum mínum.
Ég fann blóðið streyma úr kinnum mínum.
Hendur mínar urðu á samri stundu ískaldar.
Hann vatt sér fram úr rúminu og dreif sig
í fötin. Ég vildi að ég hefði aldrei litið þig
augum, Bianca, með falska nafnið. Bianca
þýðir hreinleiki, kærleiki. Og þú ert saurug
eins og uppþvottatuska.
Redfield! kveinaði ég. Ég hef aðeins elskað
einn mann á undan þér!
Nú, Giuliano prins, meinarðu. En þú hefur
selt þig mörgum öðrum. Ég veit hvað þeir
heita: Sforza greifi í Milano, Ippolito di Min-
aldi greifi.
Nei, nei! mótmælti ég. Ekki Ippolito! Haxm
var myrtur áður . . .
Hann greip jámklóm sínum um handlegg'
mér. Ég veit það allt. Þú lagðist 1 þess staðj :
þegar með banamanni hans, svitugum og skít- ’.?
ugum hermanni, málaliðsmannræfli. Og klígj-1 -
aði ekki við. Dræsa!
Hver sagði þér þetta?
Hann fleygði mér frá sér með fyrii’litningu. ____________
Lítill rauður fugl gerði það. Hann hló trölls- j ^ MATBARINN
legum kuldahlátri og andlit hans afmyndaðist ^ Lækjargötn &
1 illmenskulegri grettu. I ■' Sími 80340.
Ég vissi að það gekk eitthvað meira en lítið. • • _ .
að honum. Því var það, að ég reyndi að veraj ^ QfSKVÍjlggrSlr,
-S
s
)
s
*
s
s
?
$
*
Barnaspítalasjóðs Hringsinaý,
eru afgreidd í Hannyrða- V,
verzl. Refill, Aðalstræti 12 S
(áður verzl. Aug. Svend- S
sen), f Verzluninni Victor, S
Laugavegi 33, Holts-Apð- S
tekl, Langholtsvegi 84, S
Verzl. Álfabrekku við Suð-S
^ urlándsbraut, og
^búð, Snorrabraut
S
^Smurt braud
| og snittur.
Nestispakkar.
Ódýrsat og bezt
■t
camlegast
fyrlrvar*.
ÞorsteinB-c
61. \
s
Vfn-^
'7 . >
pantið

me8ý
\
)
V
5
s

X X X
NBNKIN
Ar ★ A
KHRKI
Laugavegi 65
Sími 81218 (heima).
F&LSt"A15 3. \ w«*
elska núna; ást mín á þér er eins einlæg og ^ GUÐLAUGUR GÍSLASON, ^
konuást yfir höfuð getur orðið. | '
Hann hrissti höfuðið. Ást er ekki kossar á
söndum, verður ekkU til í leiftri, þó maður
blekkist stundum til þess að halda það. Ást-'
inni fylgir þjáning, löngun til þess að þjást.
Sönn ást er veitt af frjálsum vilja, ekki keypt
eða fögnuð eða stolifx. Ástin er ekki til þess
að leika sér að, skertnnta sér við. Rödd hans
breyttist skyndilega;; gaf til kynna að hann
leið voðalegar kvalir: Ó, ég vil fá hana aftur!
sHús og íbúðir
s
s
V
y
af ýmsum stærðum f)
bænum, úthverfum bæj-V
axins og fyrir utan bæinn^
til sölu. — Höfum eiatiig^
til sölu jarðir, vélbáta, S
bifreiðir og verðbréf.
\Nýja fastefgnasalan,
S Bankastræti 7. |
> Sími 1518. '