Alþýðublaðið - 09.08.1955, Blaðsíða 6

Alþýðublaðið - 09.08.1955, Blaðsíða 6
ALÞÝÐUBLAÐIÐ Jbriðjudagur 9. águst 1955, ? ÚIVARPI6 19.30 Tónleikar: Þjóðlög frá ýmsum löndum (plötur). 20.30 Útvarpssagan: „Ástir piparsveins:ns“, eftir Willli- am Locke, VIII öséra Sveinn Víkingur). 21 Sinfóníuhljómsveitin leikur Sinfóníu í B-dúr nr. 102 eftir Haydn; Róbert A. Ottósson stjórnar. 21.25 íþróttir (S'gurður Sig- urðsson). 21.40 Tónleikar (plötur). 22.10 „Hver er Gregory?“ saka málasaga eftir Francis Dur- bridge, XII (Gunnar G. Schram sud. jur.). 22.25 Létiir tónar. — Ólafur Briem sér um þáttinn. i Sportskyrtur ^nýtt snið verð kr. 106, ^ Svefnpokar Primusðr allsk, annar ferðaút- búnaður. iOld Spice vörur T.-U .r.ó'R 1 EinkaumbaS: Péfur Péfursson, Heildverzlun. Velito sundj 1. Sími 82062. Verzlunin Hafnarstrseti 7. Sími 1219. Laugavegi 88. Rosamond Marshall: A F LOTTA 31. DAGUR. Úfbreiðið Alþýðubiaðið Dag nokkurn sagði Belcaro: Meistari de Sanctis er á leiðinni hingað. Hann verður kominn til Villa Gaia stundu eftir hádegi. •Hann spurði einskis í þá átt, hvað ég hafði afráðið í málinu. Hann virtist hinn rólegasti. Skyldi hann halda að ég myndi fara að ráð- leggingu hans? Að ég myndi lláta Andrea ganga undir „próf“ í rúminu hjá mér? Það var listamaðurinn, sem var ofan í huga Andrea heldur en elskhuginn, þegar hann birtist í Villa Gaia með hinn dýrmæta farm sinn. Herra Belcaro. Ég er reiðubúinn til þess Ég hafði með mér nokkra listamenn mér til að hefjast handa um að ljúka verki mínu. aðstoðar. Síðan hneigði hann sig fyrir mér. Donna Bíanca; leyfist mér að biðja þig að koma út í kapelluna, þegar öllu er lokið? Það var komið fram á kvöld, þegar Andrea lét kalla á okkur Belcaro. Kapellan var öll ljósum prýdd. Ég gapti af undrun yfir þeirri fegurð, sem þar gaf að líta. Undursamlegt — Dásamlegt — tautaði Belcaro. Það er hún . . . það er Bíanca, sem þarna skipar virðingarsess . . . í himneskum búningi að vísu, en Bíanca samt. Hann sneri sér að Andrea. Ungi maður. Þú ert sannar- lega snillingur. Ég dáist að þér. Það er fyirmyndinni að þakka, hvað þetta hefur tekizt vel, sagði Andrea. Hann leit mig þakklátum augum. Balcaro snerist á hæli, strunsaði fram hjá mér og út. Um leið greip hann í handlegg mér og hvísláði: Mundu, Bíanca. Ég bað Andrea að afsaka mig og þaut á eftir Belcaro. — Belcaro — Belcaro. — Ég elska þennan mann. — Nú, ef þú elskar hann, þess heldur. Nei, — Það er allt önnur tegund af ást. Ékki líkamleg ást. Belcaro brást reiður við. Það eru ekki til neinar tvenns konar tegundir af ást. Það er bara sjálfsblekking. Takmark allrar ástar er . . . er sængin og rúmið. Vertu skynsöm, Bíanca. Gefðu honum vín. Gefðu honum góð- an mat að borða. Gefðu honum undir fótinn. Gefðu sjálfa þig honum á vald, og ég þori að veðja þúsund flórínum, að viku liðinni verð- urðu búin að fá meira en nóg af honum og verður fús til þess að koma mér í glauminn og gleðina í Florenz. Ég var viðstödd, þegar Belcaro greiddi Andrea verkalaunin, fimm hundruð gulldúk- ata í leðurpyngju. Andrea hafði aldrei séð annan eins fjár- sjóð saman kominn á einum stað, — og þenn an átti hann sjálfur. Þetta átt þú með mér. —• Þetta eigum við saman, Bíanca — sagði hann, þegar Belcaro var genginn út. Hefurðu sagt Belcaro frá að við ætlum að gifta okkur? Já, svaraði ég. Hann ráðleggur mér að bíða. Hann segir að það sé svo stutt síðan að ég varð ekkja, að það sé ekki sæmilegt af mér. Það dró skugga á andlit Andrea. Bíða — Bíða. — Ég faðmaði hann að mér. Andrea. — Trúðu mér. — Ég skal flýta því eins og ég mögulega geta. — Og minnug hins fyrirlitslega ráðs Belcaros þrýsti ég honum að mér fastar, fastar. Elsku vinur. Við erum saman; í hjarta okkar erum við saman og þurfum aldrei að skilja. — Æskueldar Andrea brunnu. Auku hans voru stór og skær. Bíanca. — Ó, Bíanca. Þú svo hrein — Saklaus eins og dúfa. — Og hann meinti þetta. Hann reif sig af mér, gtamaði: Fyrirgefðu mér, vina mín. í faðmi þínum hætti ég að geta hugsað skynsamlega. Ég trúi þér. Ég treysti þér til þess að láta ekki giftingu okkar dragast lengur en nauðsynlegt þér, áður en ég gleymi boðorðum guðs, sem ég se'm lítill drengur lærði við hné móður minn er. Sendu mig burtu, Bíanca. Vísaðu mér frá ar. Ég dró mig í hlé en fór ekki að sofa. Að lokum tók ég ákvörðun. Ég ætlaði að gera síðustu tilraunina til þess að vinna Belcaro á mitt mál, launiaðist til svefnherbergis hans. Dyrnar voru ólæstar. Hann var háttaður, sat uppi í rúmi sínu og las í bók við ljós frá olíu lampa. Hann fleygði frá sér bókinni. Brást Andrea svona fljótt vonum þínum, Bíanca? Ég gekk að rúmstokknum. Belcaro, hlust- aðu nú á mig. Ég hef látið að vilja þínum o£ lengi. Og nú segi ég: Það er kominn tíma til þess að ég ráði mér sjálf, en ekki þú fyrir mér. Nú hljótum við að skilja að skiptum. Nú segi ég þér: Við erum skilin að skiptum. Nú segi ég — hermdi Belcaro eftir mér. Og ég segi, að ég muni aldrei sleppa þér. Góði, bezti Belcaro. Ég elska Andrea. Hann er allt mitt líf. Það er jafnt á komið. Þú ert mér allt, Bíanca. Heyrði ég rétt? Þú ert að gera að gamni þínu, Belcaro. Ég er ekki að gera að gamni mínu, Bíanca. Ég elska þig. Mig svimaði. Ég fann til sárrar meðaumkun ar. Veslings Belcaro, sagði ég. Örlögin hafa leikið þig grátt, en það er bót í máli, að þau hafa gefið þér gáfur í ríkum mæli. Belcaro hallaði sér áfram og greip um úln lið minn. Gáfur? Heldur þú að Belcaro skorti þann líkamlegþ eld, sem brennur í brjósti annarra kai^manna? Nei, Bíanca. í vansköpuðum líka#a mínum brenna og brenna heitir eldar,|"Brenna fyrir þig, heimta þig, Bíanca. Hann jsinnti ekki mótmælum mínum heldur dró «iig að sér sterkum hönd um. Láttu mig sanft.a það, Bíanca. —- Vertu mín, Bíanca. Ég elska þig. — Ég hef alltaf elskað þig. Ég barðist um J'hæl og, hnakka en það varð aðeins til þesá>að æsa hann enn meira. Mín — Mín — sfþndi hann og dró mig að l'caros. — Verðmætasta rúður Belcaros og veinaði, sló hann og efum og fótum. Olíulamp ljósið slökknaði. Ó, - Skin mánans lýsti upp að af ástríðukvölum. Ég mun veita þéii. allt, sem hjarta þitt þrá ir, Bianca. Ég er ríkur maður. Ríkari heldur en þig grunar. Ég æ slóra fjórsjóði gimsteina. Ég á hallir og jarð^jgnir víðs vegar um land- ið. Ég er lánardrottinn prinsa og preláta. Vald mitt er mikið, Bíanca. Og þú skalt fá hlutdeild í öllu því, sem mitt er. Já, öllu, Samúðarkort 5 Slysavarnafélags Islanda { kaup* flestir. Fást hjáS slfsavarnadeildum um • land allt. 1 Reykavík Hannyrðaiverzluninni, S Bankastræti 6, Verzl. Gunn b þórunnar HaUdórsd. og ^ skrifstofu félagsins, Gróf-S In 1. Afgreidd í síma 4897. S ^ — Heitið á slysavarnafélag ^ S 18. Það bregst ekkL s íDvalarheimiíl aldraðra^ sjómanna * s s Minningarspjöld fást hjá:S Happdrætti D.A.S. Austur ■ stræti 1, súni 7757. $ Veiðarfæraverzlunin Verð S andi, sími 3786. $ Sjómannafélag Reykjavfk- ^ ur, sími 1915. S Jónas Bergmann, Háteig*-- veg 52, sími 4784. ^ Tóbaksbúðin Boston, Lauga S veg 8, sími 3383. ^ Bókaverzlunin FróðJ, 'r ^ Leifsgata 4. ”n'. S Verzlunin Laugatelgur, $ Laugateig 24, sími 81666 ^ Ólafur Jóhannsson, Soga- S bletti 15, sími 3096. S Nesbúðin, Nesveg 39, ^ Guðm. Andrésson gullsra.,^ Laugav. 50 sími 3761. S f HAFNARFIRÐI: £ Bókaverzlun V. Long, ý ■fmi 9288. S \Minningarspjöld § S Barnaspítalasjóðs Hringsim • S eru afgreidd í Hannyrða-; S verzl. Refill, Aðalstræti 12 ^ S (áður verzl. Aug. Svend- ^ £ sen), í Verzluninni Victor, S 3 Laugavegi 33, Holts-Apó- S • teki, Langholtsvegi 84, S ^ Verzl. Álfabrekku við Suð-S ^ urlandsbraut, og Þorsteins- S ^búð, Snorrabraut 61. S sér. Fjársjóður brúða Belcaros. Ég engdist, stund barði með höfði, hr inn féll um koll himneska myrkur. - andlit hans, afmyno * ★ * KHfiKI j>Smurt brauð l bg snlttur. ’ ^ S Nestispakkar. í Ódýrast og bezt Vín-^ iunlegast pantið með^ • fyrirvara. kú § MATBARINN | Lækjargöto 8. S Sfml 80340. s sOra-vfðgerðír. s • Fljót og góð afgreiðsla.^ S GUÐLAUGUR GÍSLASON.V S Laugavegi 65 . 'í * Simi 81218 (heima>. • Hús og íbúdir v i) bæj.^í af ýmsúm stærðum bænum, úthverfum arins og fyrir utan bæiim til sölu, — Höfum einnig. tdl sölu Jarðir, vélbáta, • bifreiðir og verðbréf. £ ^Nýja fasteignasalan, Fff V $ Bankastræti 7. $ * C Sími 1518.

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.