Alþýðublaðið - 02.09.1955, Qupperneq 6
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Fösíodagur 2. september 1955
20.30 Útvarpað frá tónleikum
RíkisútvarpsinS í Þjóðleik-
húsinu: a) Septett op. 20 eft-
ir Beethoven; b) Einsöngur:
Guðm. Jónsson óperusöngv-
ari syngur átta ísl. lög, Fritz
Weisshappel leikur undir;
c) Passacaglia í f-moll eftir
Pál ísólfsson. Sinfóníuhljóm-
sveitin leikur undir stjórn
höfundar. — í hljómleika-
hléinu um k}. 21.15 flytur
Ævar Kvaran þáttinn „Úr
ýmsum áttum.
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Upplestur: „Eyðublaðið“,
smásaga efiir Hugrúnu).
22.20 Dans- og dægurlög af
plötum.
23.00 Dagskrárlok.
Rosantond Mars
a
FLOTT
KROSSGÁTA NR. 890.
í 2 3 V
5' í 7
9 4
10 li IZ
O 1? IS
fí L
ii
Lárétt: 1 mannsnafn 5 rán-
dýr, 8 vigtuðu, 9 tveir sam-
stæðir, 10 farga, 13 bókstafur,
15 þykkildi, 16 nema, 18 satt.
Lóðrétt: 1 aðgætinn, 2 tóbak,
3 fljót, 4 sápa, vórumerki, 6
tölur, 7 skemmast, 11 reykja,
12 gimsteinn, 14 slefna, 17 á
stundinni.
Lausn á krossgátu nr. 889.
Láréít: 1 afstæð, 5 örla, 8
örla, 8 gala, 9 au, 10 gull, 13
■já, 15 slor, 16 ótta, 18 auðna.
Lóðrétt: 1 augljós, 2 flag, 3
Söl, 4 æla, 6 rall, 7 aumra, 11
■ust, 12 logn. 14 áta, 17 að.
Sendihílasiöð
Hafnarfjarðar
Strandgðtu 50.
SÍMI: 9790.
X Heimasímar 9192 og 9921.
X
\*r**r*r~*~r*,
\
S Vinnubuxur
Verð kr. 93,00
Vinnuskyrtur.
verð kr. 75.00.
TOLEDO
Fischersundi.
f'**r**r*r~*«r*^r*«r*r~*r-*-
;Sðmú9arkort
hraðaði mér burtu, hvað nú, ef Andrea lægi
svona fyrir dauðanum?
Það var farið að skyggja, þegar ég sá turn-
ana í Síena bera við blóðrauðan himininn.
Fólkið streymdi burt úr borginni. Eg sá móð-
ur- og föðurlaus brön, grátandi, kveinandi,
hungruð og þyrst. Á einum stað hafði fólk
safnazt saman fyyrir utan borgarmúrana. Eg
vissi ekki, hverju þetta sætti. Þegar ég kom
nær, frétti ég, að þetta var fólk, sem orðið var
veikt. Þarna var því ætlað að deyja. Hér og
þar voru vopnaðir hermenn. Þeir réðu ekki
við fólkið, sem streymdi út úr borginni, en
hlutverk þeirra var ao koma í veg fyrir rán
og gripdeildir.
Á einum stað í borginni grúfði reykjar-
mökkur yfir. Eg frétti líka hverju það sætti.
Það var verið að brenna lík látinna manna og
kvenna. Kirkuklukkum var hringt í sífellu.
Tveir unglingar gerðust nærgöngulir um of.
Þeir vildu komast yfir múldýrið mitt. Eg rak
þá burtu með svipunni. Óður maður æpti í
sífellu: Eg er dauður! Dauður, dauður! Mér
rann kalt vatn milli skinns og hörunds. Hvílík
ur voði var hér á ferðum?
Mér var viðstöðulaust hleypt inn um borg-
arhliðin. Eg hélt rakleitt áleiðis til skósmíða-
vinnustofunnar og eins hratt og múldýrið
komst. Dyrnar voru opnar. Eg kallaði: Júlíus
de Sanctis! Eg stökk af baki og barði að dyr-
um eins og óð væri. Andrea, Andrea!
Út um glugga yfir dyrunum kom í ljós nauð-
rakað karlmannshöfuð. Það var Ciacomo
munkur. Hann þekkti mig ekki strax, búning-
urinn villti honum sýn. Svo áttaði hann sig,
kallaði svo hátt að undir tók í nærliggjandi
húsum: Madonna Bianca, Madonna Bianca! —
Komdu inn! Vertu velkomin, madonna Bianca.
Eg þaut inn og hljóp upp stigann eins hratt
og fæturnir gátu borið mig. Eina orðið, sem
ég gat komið upp, var: Andrea?
Ciacomo benti með höfðinu í átt til dyra
nokkurra, til Vinstri handar við uppganginn.
Er hann .... er hann veikur?
Munkurinn kinkaði kolli. Sjálfur var hann
tekinn til augnanna, annað hvort fárveikur eða
hann hafði ekki sofið dögum saman. Við vor-
um búnir að vinna dag og nótt í langan tíma,
þangað til Andrea féll. En nú get ég farið að
vinna aftur, þú gerir fyrir Andrea, það sem
hægt er, meðan nokkuð er fyrir hann að gera.
Allt í kringum okkur eru dauðvona menn,
hundruðum og þúsundum saman; það er hart
að geta ekki einu sinni veitt þeim sakramentin.
Hann vék til hliðar og lét mig komast fram
hjá mér. Inni í lítilli og loftlausri kompu lá
Andrea á hálmbing. Hann' var ekkert nema
beinagrindin. Eg reyndi að kæfa ópið, sem
vildi brjótast út, tókst. það, en ekki nerna til
hálfs. Munkur, hversu langt er síðan hann
veiktist?
Tveir sólarhringar. Hann getur ekki átt
langt eftir.
Munkurinn hvarf. Eg kreppti hnefana til
þess að halda tárunum í skefjum.
Andrea andaði mjög ótt; andlit hans var ná-
fölt og það sló á það annarlegum gljáa. Við
hlið hans á gólfinu voru tvær krukkur með
köldu vatni, sem munkurinn hafði kælt enni
hans með. Það var líka ávaxtasafi í glasi og
spónn hjá.
Eg hófst þegar í stað handa, kældi andlit
hans og brjóst, dreypti ávaxtasafa á varir
hans og hagræddi höfði hans. En er á leið
nóttina, sá ég mér til ósegjanlegrar skelfing-
ar, að barátta mín var vonlaus. Hann var
dauðvona. Andardráttur hans var svo ör, að
varla var hægt að merkja skil milli inn- og
útöndunar. Hræðilegur skjálfti fór um hann
allan, krampakennd flog; hann reyndi að læsa
nöglunum í hvað, sem fyrir var. Þegar fyrsta
sólargeislann lagði inn um gluggakytruna, —
opnaði hann augun.
Það er Bianca þín, hvíslaði ég. Vertu hugrakk-
ur, ástin mín. Þú berst eins og hetja! Reyndu
að berjast eins og hetja.
Það fóru kippir um augnalokin. Eg heyrði
hann tauta: Ert þú hinn gullni engill?
Já, já. Eg er hinn gullni engill! Þinn eng-
ill. Eg kom til að færa þér bókina. Eina ein-
takið, — manstu? Eintakið, sem þú sendir
mér. Eg hef það hérna. Það er þitt. Vertu hug-
rakkur, Andrea. Þú munt lifa!
Eg hef ekki meira að gera. Starfi mínu er
lokið. Nú tekur þú við. Útbreidau boðskap
frelsarans.....Kippir fóru um líkamann. —
Guði sé lof! Það voru seinustu orð hans. Hann
var dáinn.
í örvæntingu fleygði ég mér ofan yfir líkið
og kyssti háls hans, brjóst og sollnar varirnar.
Dauði! Taktu Biöncu líka! Taktu Biöncu líka,
öskraði ég tryllingslega.
Hversu lengi ég þannig lá með höfuð mitt
á stirnuðum armi Andrea vissi ég ekki. Reykj-
arilm lagði að vitum mér, sterkan, megnan þef,
Það var kominn dagur að kvöldi. Himininn
var dimmur. Flöktandi bjarma af eldtungum
sló á þann litla hluta hans, sem greindur varð
út um gluggakytruna. Eg þusti niður stigann
og út á tröppurnar. Strætið logaði. Skugga-
legar mannverur skálmuðu fram og aftur með
logandi kyndla í höndum. Þeir báru elda að
hverju húsinu á fætur öðru. Komdu, kona!
Forðaðu þér! Hér verða öll hús brennd til
kaldra kola!
Hvað um líkið? Eg snéri við inn í húsið, en
það var um seinan. Það stóð þegar í björtu
báli. Glóandi eldtungur lagði á móti mér inn-
an úr húsinu og hitinn og svælan hröktu mig
öfuga til baka. Eg hljóp niður tröppurnar.
Maður með kyndil hafði leysi múldýrið mitt.
Það prjónaði og jós, tryllt af hræðslu og æddi
inn í eldhafið.
Burt úr strætinu! öskruðú kyndilberarnir.
Eg sogaðist inn í haf syngjandi múgs, villtra
manna og kvenna, sem ekki réð lengur við
tilfinningar sínar og vildi heldur ekki reyna
það. Það var sungið, sungið, hersnögvar, klám-
vísur, ættjarðarsöngvar og sálmar, hvað inn-
an um annað og óskipulega. Komdu, stúlka!
æpti hrotti nokkur og greip mig sterkum tök-
um. Komdu! Dansaðu! Líkamir samanslungnir
eins og snákar. Haf líkama manna og kvenna,
trylltra dýra. Lifið, lifið! Á morgun munum
við deyja! Deyja, deyja! Það snarkaði og brast
í brennandi húsunum umhverfis, reykurinn
fyllti vitin, bölv og formælingar bergmáluðu
frá vegg til veggjar, frá húsi til húss. Æðið
Slysavarnafélaga íslanda S
kaup* flestir. Fást
hjá)
slfsavarnadeildum tan ý
land allt. 1 Reykavík ÍS
Hannyrðaverzlunirmi, )
Bankastræti 6, Verzl. Gunn ^
þórunnar Halldórsd. og ^
skrifstofu félagsins, Gróf-S
In 1. Afgreidd í síma 4897.)
— Heitið á slysavarnafélag X
ið. Það bregst ekki. \
^DyalarhelEniIi a!
sjómanna
*
*
Minningarspjöld fást hjá: ^
Happdrætti D.A.S. Austur j
stræti 1, sími 7757. S
Veiðarfæraverzjuniii Verð)
andi, sími 3786. s
Sjómannafélag Reykjavík.^
ur, simi 1915. ^
S Jónas Bergmann, Háíeig*- ^
veg 52, sími 4784. 'j
Tóbaksbáðin Boston, Lauga^
veg 8, sími 3383. ^
Bólcaverzlunin Fróði, ^
Leifsgata 4. ’ $
Verzlunin Laugatefgur, )
Laugateig 24, sími 8166« |
Óíafur Jóbannsson, Segá-^
bletti 15, sími 3096. $
Nesbúðin, Nesveg 39. ^
Guðm. Andrésson gullsia,,^
Laugav. 50 sími 376t. $
í HAFNARFIRÐI: ^
Bókaverzjun V. Leng, ^
ifmi 9288. i
) Minningarspjöld
S verzl. Refill, Aðalstræfi 12 (
i, (áður verzl. Aug Svend-
S 'sen), í Verzluninni Victdr, S
( Laugavegi 33, Holts-Apö- X
S tekii,, Langholtsvegi 84,'
^ Verzl. Álfabrekku við Suð- ^
urlandsbraut, og
búð, Snorrabraut
Þorstelna-:
61.
sSmurt brauð
LáL
X
,)
s
)
s
s
S MATBARINN
) Lækjargötu S.
S Sími 80340.
^Ora-viSgerSlr. c
) Fljót og góð afgreiðsla.5
S GUÐLAUGUR GÍSLASON,^
S Laugavegi 65 X
) Sími 81218 (heima). >
*
og snittur. )
Nestispakkar. s
Ódýrast og bezi ViD-^
samlegast pantið meðí
fyrirvara. ,
C
n ?r*w *
■L )
4
)Hús @f íbúðir
af ýmsum stærðum i S
bænum, úthverfum bæj-)
arins og fyrir utan bæinn ^
til sölu. — Höfum éiímig (
til sölu jarðir, vélbáta,)
bifreiðir og verðbréf. )
SNýja fasteignasalan,
i Bankastræti 7.
• Sími 1518.
*r~*r-*-r*^r*r~**r**