Alþýðublaðið - 20.12.1955, Page 3

ÞriSjudagur 20, des. ' 1955
A1þýS u blaSI8
til félagsmanna
úífyllían í næstu matarbúð félagsins. Við
leggjum allt kapp á fljóta og nákvæma af-
greiðslu.
Hafvörubú
r JSr ■
SEIiiiH ANNES Á HORNIN U • l....:Mtá!Ííúli:á211
VETTVANGUR DAGSINS

FRÁ Skógrækt ríkisins hafa
blaðinu borizt eftirfarandi Ieið
beiningar um meðferð jóla-
trjáa:
Til þess að jólatrén haldi
barri sínu sem lengst má fylgja
eftirfarandi ráðum.
Strax og trén eru tekin heim
eru þau sett í fötu eða stamp
með vatni og látin standa þar
allan tímaim til jóla.
Trén eiga helzt að standa úti,
en þess verður að gæta að láta
ekki næða mikið um þau. Ef ó-
hjákvæmilegt er að geyma trén
inni, er nauðsynlegt að hafa
þau á köldum stað og ýra þau
með vatni 2—3 sinnum á dag
þangað til þau eru tekin inn á
aðíangadag, en trén skulu
standa í köldu herbergi allar
nætur.
Til eru fætur undir jólatré
með skál svo að unnt er að
láta tréð standa í vatni. Slíkir
fætur eru mesía þarfaþing og
sé þess gætt að hafa skálina
jafnan fulla af vatni, halda
trén barrinu mun lengur en
ella.
Á réttur verzlunarinnar að ríkja í einu og öllu —
Lokun Laugavegar — Gremjuleg ancllit — Tvö
ancllit í umferðinni í Austurstræti
LOK.UN AUSTURSTRÆTIS
og ASalstrætis fyrir bifreiðum
hefur gjörbreytt umferðinni í
Miðbænum. Þetta er til mikils
Siægðarauka fyrir fólk, sem vili
verzla í Miðbænum — og það
er rétt, að hér verður réttur bif-
reiðanna að víkja fyrir þeim,
sem eru fótgangandi, enda ekki
rúm á þessum götum fyrir hvort
tveggja þegar mest er um verzl-
un.
EN ÉG MÓTMÆLI ÞVÍ, að
verzluninni sé svo að segja af-
hentur rétturinn yfir allri borg-
ínni fyrir og um jólin. Ég tel að
það sé gert, þegar Laugavegi,
allt frá Vitastíg, er lokað eins
og var á sunnudagskvöld. Kaup
menn reyna að draga athygli
fólks að verzlunum sínum með
því að hafa alls konar sýningar
í gluggunum, en við þetta mynd
ast þröng fyrir búðadyrum og
alger truflun á umferð, því að
hópurinn stendur langt út á
götu.
ÞAÐ ER EKKI RÉTT að gera
verzluninni svo hátt undir höfði
að hún geti ráðið bókstaflega
öllu. Réttur okkar hinna er eins
mikill og hann á ekki í hví-
vetna að lúta fyrir verzluninni.
Þetta lætur lögreglan viðgang-
ast með því til dæmis að stöðva
bifreiðaumferð um allan Lauga-
veg. Það er alveg nóg, sem orðið
Barna
Verð kr. 200,00
; ulpur
5 VerS frá kr. 217,00.
■i
| Toledo
» Fischersundi.
■i
H
llirillHlllllllllllllMMIUII
er, að verzlunin ræni jafnvel
jólunum frá manni.
ÞAÐ VAR HREINT EKKI
upplyftandi að koma niður í bæ
inn síðastliðið laugardagskvöld.
Fólk var grátt í skapi. Þar
flæktist hver fyrir öðrum, allir
olnboguðu sig áfram, nokkrir
bölvuðu, jafnvel hvæstu. Þaö
var brotizt um á gangstéttunum
og við búðarborðin — og svo virt
ist sem allir héldu dauðahaldi
um pakka sína og innkaupatösk
ur. Börn grenjuðu og mæður
skömmuðust.
Á LAUGARDAG rétt eftir
miðjan dag sat ég við glugga við
Austurstræti og horfði út á göt-
una. Fólk streymdi fram og aft-
ur og allir voru að flýta sér. Mig
í'urðaði á því hve mér virtust
andlitin lokuð, strengd og köld.
Það var eins og allir stefndu að
ákveðnu marki og byggjust við
því þá og þegar að einhver
myndi koma og hrinda þeim af
brautinni.
ÉG SÁ AÐEINS tvö andlit,
sem voru ánægjuleg, róleg, af-
skiptalaus. Annar var gamall
kaupsýslumaður, um áttrætt,
vel búinn, hættur viðskiptum
fyrir nokkrum árum. það var
eins og honum kæmu öll þessi
)æti ekkert við. Hann labbaði
þarna á gangstéttinni í hægðum
sínum, í steingráum frakka,
rauðbirkinn með svartan hatt.
Hefði ég þekkt hann náið, þá
hefði ég reynt að fá hann til að
tala við mig um Reykjavílc nú
og þá.
BLAÐINU hafa borizt _ 4
fræðslurít Búnaðarfélags ís-
I lands. Eru þáð 14., 15., 16. og
17. rit ársins 1955. Einn bæk-
lingurinn fjallar um vetrarfóðr
un. Annar er um val fugla, hinn
þriðji urn gróðursetningu með
handverkfærum og hinn fjórði
’ um illgresiseyðingu. Ritstjóri
. fræðsiurita Búnaðarfélagsins
er Gísli Kristjánsson.
. NÝ Ijóðabók eftir Sigurð Jóns-
son frá Brún er komin út hjá
bókaútgáfunni Norðra. Hún
nefnist ,,Rætur og raura'' og
flytur mikinn fjölda af kvæð-
um, er þéttprentuð og mun
drýgri til lestrar en ljóðabækur
eru vanar að vera. Ljóðin eru
í fimrn flokkum: 1. Land og leið
ir, 2. Manvísur, 3. Lifendur og
látnir, 4. Æðrur, og. 5. Þýðing-
ar. — Bókín er 112 blaðsíður
að stærð, prentuð í Prentsmiðj-
unni Eddu.
niður
;l
HINN VAR hrakningsmaður, j
allsleysingi, veit ekki einu sinni (
hvort hann á nokkurs staðar |
höfði sínu að að halla. Hann var
augunum. Hann sá ef til vill í
háleitur, berhofðaður, ljómi í
svip végfarendanna allt artnáð'
en. ég. Ef til vill gladdist hann
yfir því hve allir voru önnum
kafnir.
SJÁLFUR ÁTTI HANN áreið
anlega ekkert til að kaupa fyrir.
Það hefði verið gaman að heyra
þá ræða saman í næði, gamla
kaupsýslumanninn og hraltnings
manninn. Ég er sannfærður um
að það hefði getað íarið vel á
með þeim, aöeins ef gamli kaup-
sýslumaðurinn hefði ekki fyrir-
iitið ,,rónann“. En ég óttast að
svo hefði verið.
Framhald af 1. síðu. __
HÚS EKKI TRYGGÐ
FYRIR' ELMNGUM.
Það er rétt að geta þess, að
Jón Þorleífsson spurðist fyrir
iira þaö hjá tryggingafyrir-
tæki þvf, er sér um skyldu-
tryggingar Iiúsa í bænum,
hvort tjón þetta fengist bætt,
en fékk þau svör, að svo væri í
ekki. Hús væru ekki tryggð
fyrir tjóm af völdum eldinga,
jafrave! ekld þótt þau brynnu
til kaldra kela af þeim sökiim.
Er þetta íekið fram, til þess að
menn viti hvar þeir standa í
þessu efni.
Þjóðldkstéftð
íFrh. af 8 síðu.)
höfuðbúnað jeíkendanna, þar á
meðal einn forláta asnahaus.
Sjónleikur þessi verður sýnd
ur fjórum sitmum á milli jóla
og nýárs. Þá verður „Góði dát-
inn“ sýndur einu sinni auk þess
sem. það leikrit og „Deiglan"
verðui' sýnf eftir nýárið.
Nr. 10, 1955.
Innflutningsskrifstofan hefur ákveðið eftirfarandi bá-
marksverð á brauðum í smásölu:
Franskbrauð, 500 gr................. kr. 3,20
Heiihveitibrauð,. 500 gr. .......... — 3,20
Vínarbrauð, pr. stk................. — 0,35
Kringlur, pr. kg...................... — 9,30
Tvíbökur, pr. kg.................... — 14.20
Rúgbrauð óseydd 1500 gr. . ........., — 4,40
Normalbrauð 1250 gr................... — 4,40
Séu nefnd brauð bökuð.með annarri þyngd en að ofán
greinir, skulu þau verðlögð í hlutfalli \-ið ofangreint
verð. j,
A þeim stöðúm, sem brauðgerðir eru ekki starfandi,
má' bæta sannanlegum flutningskostnaðí við hámarks-
verðið.
Utan Reykjavíkur og Hafnarfjarðar má .verðið á rúg-
brauðum og normalbrauðum vera kr. 0,20 hærra en að
framan greinir.
Söluskattur er innifalinn í verðinu.
Reykjavík, 17. desember 1955.
Verðgæzlústjórmn.
KOM UT I GÆR
1 bók þessari eru efíirtaldar sannar frásagnir:
1. Leyndarmál öræfanna (Reynistaðarbræður)
Sjaldan hafa íslenzk öræfi sett á svið nokkurn þann.
harmleik, er látið hefur eftir sig dýpri spor í meðvitund
almennings eða haft á sér blæ voveiflegri örlaga.
2. Sér grefur gröf —
Atburðir þessir gerðust í Reykjavík á 19. öld og vom
því æsilegri sem í svo litlum bæ þekkti hver annan,
3. Dauðs manns bein við Blönduós
Hafaldan suðaði við Hjaltabakkasand, en var hljóð um
þann harmleík, sem gerzt hafði þessa íslenzku óveðurs-
nótt.
4. Hermdarverk á Vestfjörðum
Oft heyríst svo til orða tekið, að hernaður og ofbeldi
sé íslendingum fjarri skapi. Hinu hefur síður verið haldið
á loft, að þeir hafa. átt það til að fara að erlendum mönn-
um, er hér bar að garði, með fádæma harðýðgi og misk-
unnarleysi.
5. Slys- á Heilislieiði
Þess. eru dæmi. að voveiflegur dauði hafi setið fyrir
^hyggjulausum ferðamanni í áfangastað, — þó að hvorki
hafi verið náttmyrkri né hríðarveðri til að dreifa.
6. Makt myrkranna
Af þessari sögu gustar hrollkenndum anda galdra-
brennualdarinnar, en í annan stað er hún einhver sann-
orðasta sjúkdómslýsing á þeirri tegund geðbilunar. sem
kallast sefasýki-hysteria.
7. Sjöundármálm.
Ekkert er eins opinbert á litlum sveitabæ og ást í
leynum.
8. Feðginin á Hvassafelli og heilög kirkja
Kaþólska kirkjan var um þessar mundir orðin jarð-
bundinn Mammonsdýrkandi, sem einskis sveifst, ef aucSi
hennar og valdi yrði betur borgið.
9. Einkemiilegur örlagadómur
Kostar kr.: 75/— í fallegu bandi,
Útg.: Sig. Arnalds.