Alþýðublaðið - 20.07.1956, Blaðsíða 5

Alþýðublaðið - 20.07.1956, Blaðsíða 5
5' Föstudagur 20. júlí 1956 AtþýgublaSig EINS og kunnugt er verða <Ólympíuleikarnir háðir í Mel- toourne í Ástralíu á þessu ári. Þeir hefjast síðari hluta dags 22. nóvember, og þeirn lýkur 8. desember. í þessa 16 daga mun Ólympíueldurinn brenna í keri á hárri súlu á íþróttasvæðinu. Eldurinn verður kveiktur af 'hlaupara, sem áður mun renna með hann hringskeið eftir Iilaupabraut Ólympíulaikvangs ins. Þessi hlaupari verður sá síðasti af 2750 hlaupurum, sem bver af öðrum mun bera eldinn 2750 mílna leið frá Cairns á aorðurströnd Drottningarlands til Melbourne. Til Ástralíu verð ur eldurinn fluttur í flugvél frá órikklandi, þar sem hann verð- 'djr tendraður af geislum sólar- Innar. —- Hertoginn af Edin- borg, Filip drottningarmaður, 2nun setja íþróttahátíðina með Stuttri ræðu. Á undanförnum árum hafa öðru hverju heyrzt um það radd ár, að Ástralíumenn væru naum ast undir það búnir að geta haft Ólympíuleikana. Menn hafa ef- azt um, að í Melbourne væru íyrir hendi þau skilyrði, sem nauðsynleg eru til þsss að hafa þar þetta mikla alheims íþrótta snót. Nú munu þessar raddir Mjóðnaðar. — Ástralíumenn leggja sig alla fram um að búa allt sem vendilegast undir leik- ana. Og yfirvöld og almenning- ur í Melbourne leggjast á eitt ura að búa sem bezt í haginn fyrir keppendur og áhorfendur. Er nú sjáanlegt, að allt verður tilbúið í tæka tíð. Það er aðeins fjarlægðin, sem er örðugasti iijallinn. Eru líkindi til, að sá Jbjallinn reynist sumum ókleif- Sjötug í dag HÓLMFRIÐUR BJÖRNSDÓTTIR í DAG er sjötug að aldri frú Hólmfríður Björnsdóttir, Njarð argötu 61 hér í bænum. Hún er ættuð frá Móum á Kjalarnesi, <en árið 1905 giftist hún Sigurði Guðmundssyni, sem áratugum saman hefur unnið við Reykja- víkurhöfn. Þau hjónin hafa <ekki eigna2t börn, en tvo pilta hafa þau alið upp, Þorstein B. Jónsson málara og Jón Guð- xnundsson bifreiðarstjóra. Hólmfríður Björnsdóttir er góð kona og mikilhæf. Hún er glaðlynd og hjálpsöm við hvern sern er og heimili hennar til fyrirmyndar. Bæði hafa þau Hólmfríður og Sigurður starfað í Alþýðuflokknum um langan aidur og sækir hún alla fundi Kvenfélags Alþýðuflokksins og leggur fram starf í þágu þess. Félagar og vinir Hólmfríðar Eenda henni í dag hugheilar hamingjuóskir. Félagi. ur. En allt um það verða Ólymp íuleikarnir í Melborune vafa- laust stórglæsileg íþróttahátíð, eins og þeir hafa alltaf verið frá því að þeir voru endurvakt- ir árið 1896. MELBOURNE Melborune er fögur borg og nýtízkuleg. Henni er svo lýst í ferðabók Vilbergs Júlíussonar, „Austur til Ástralíu'1: „Melbourne er höfuðborgin í Viktoríufylki. Er það minnsta en jafnframt þéttbýlasta ríki Ástralíu, frjósamt og vel rækt- að landbúnaðarland. Þar er ræktað mikið af ávöxtum, hveiti og öðrum korntegund- um, en jafnframt stundaður blandaður búskapur. Þar er margt sauðfjár og kúabúin þykja til fyrirmyndar. Gipps- land heitir frjósamasta héraðið í Viktoríuríki. Melbourne er hins vegar fyrst og fremst iðnaðar- og verzlunarborg, og þar búa 60% íbúa ríkisins (1 Vi mill.). Borgin stendur við Port Philip-flóa, og hefur þar verið byggð mjög sæmileg höfn. Melbourne er önnur stærsta borg Ástralíu. Þar hefur menningarlíf ávallt verið með miklum blóma. Þar er ágætur háskóli, leikhús og góð skilyrði til hvers konar í- þróttaiðkana. Þar er margs kon ar iðnaður stundaður og mikil verzlun. Fjöldi verksmiðja er í borginni, m. a. vefnaðar- og vélaverksmiðjur. Stór hafskip leggjast við bryggju, bæði far- þega- og flutningskip. Mikið er flutt út af framleiðsluvörum landsins frá Melbourne. Melbourne er hreinleg og vel skipulögð borg og stendur öðr- um áströlskum borgum ekkert að baki hvað það snertir. Þegar maður gengur um hinar 90 m. breiðu götur borgarinnar, undr ast maður framsýni þeirra manna, sem unnu að skipulagn ingu borgarinnar. Fimm höfuð- götur liggja samsíða, en aðrar minni götur koma hornrétt á þær, svo að mjög auðvelt er að rata um miðhluta borgarinnar. Borgin skiptist í sextán minni eða stærri hverfi. Margar stórbyggingar prýða borgina, og víða í henni eru parkar og minni garðar til ynd- isauka og nytsemdar fvrir borg arbúa. Eins og áður er getið rennur Yarra-fljótið gegnum borgina, og eykur það stórkost lega á fegurð hennar. Nafn þess er tekið úr svertingjamáli og þýðir áin, sem liðast. í þessum kafla hefur nokkuð verið minnst á blómagarðinn á eystri bakka árinnar, en hann er stolt og prýði Melbourneborgar. Öðrum rnegin við garðinn ligg- ur án efa ein fegursta gata borg arinnar, St. Kilda, rennslétt, breið, með yndislegum og hlý- legum skógargöngum, tilkomu- mikil og minnir helzt á „eilífð- argötuna í París“. I ÍÞRÓTTASVÆÐIÐ I Aðalíþróttakeppni Ólympíu- leikanna fer fram á Krikketleik ’ vanginum, sem liggur í útjaðri borgarinnar. Þessi leikvangur j er hinn glæsilegasti og þegar kunnur víða um lönd. Samt verður hann endurbættur mik- ið. Áhorfendasvæðið tók áður 88 000 manns, en með nýbygg- ingum og lagfæringum mun það taka alls 110 000 áhorfend- ur. Þegar þessum endurbótum lýkur, mun áhoríendasvæðið ná næstum hringinn í kringum að- alíþróttavanginn. Þao rís í 27 rn. hæð upp yfir leikvellina, svo að útsýni verður harla gott. Á- i horfendasvæðið er steinsteypt 1 og þak yfir því öllu. Þarna er aðsetursstaður fyrir uni 800 fréttamenn og íþrótta- þuli. Verður búið eins vel að þeim og kostir frekast leyfa, svo að þeir geti fylgzt sem bezt með öllu og útvarpað jafnharðan út um víða veröld. Þarna verða 50 bráðabirgðaútvarpsstöðvar, vinnusalir, veitingastofur og fullkomin sendimiðstöð. Krikketleikvangurinn er um 20 mínútna ganga frá aðalverzl unarhverfi borgarinnar, en að sjálfsögðu verða skipulagðar á- ætlunarferðir járnbrauta og leiðarvagna á fárra mínútna fresti frá öllum borgarhlutum, meðan á leikunum stendur. Skammt frá aðalleikvangin- um hsfur verið skipulagt nýtt íþróttasvæði, sem nefnt er Ól- ympíugarðurinn. Hann liggur á bökkum Yarrafljótsins og er um 10 ha. að stærð. Nýstárleg- asta mannv’irkið á þessu nýja íþróttasvæði er geysimikil sund höll, byggð úr steinseypu, gleri og stáli. Þetta er nýtízkubygg- ing í þess orðs fyllstu merk- ingu og rís hátt upp af völlun- um í kring. í Ólympíugarðinum eru alls konar keppnisbrautir, knattspyrnuvellir og leikvang- ar. Svo er ráð fyrir gert, að þess um framkvæmdum öllum verði lokið á miðju þessu ári. Er á- ætlað, að þær muni kosta um 4 milljónir ástralska punda. íFrh. á 7. síðu.) MIKIL tilhlökkun ríkti á Ak ureyri við komu S^ora-manna til bæjarins. Lúðrasveit Akur- eyrar lék meðan fólkið tók sér stöðu í „Fögrubrekku“ vestan íþróttasvæðisins. Veður var indælt, hiti 18—20 stig, sólskins laust en góðviðris-blámóða. Þjóðsöngvar voru leiknir, skipzt á blómum og gjöfum og svo hófst leikurinn. Á 3. mín. rakti Jakob Jak. upp hægri jaðar, gaf fyrir til Tryggva Georgssonar, sem skaut, en Spora-markvörður fékk ekki haldið knettinum dg tókst þá Tryggva að skora. Leikin- var allgóð knattspyrna af beggja hálfu. Á 15. mín. jöfnuðu Spora-menn óverjandi. Skilyrði voru öll hin ákiósan- legustu til góðs leiks, hvað veð- ur og völl snerti. Nokkrum sinnum skall hurð nærri hæl- um báðum megin, til dæmis varði Siguróli bakvörður hörku skot með skalla á marklínu. Snemma í síðari hálfleik skor- aði Jakob Jak. úr sendingu frá Tryggva G. Á 17. mín. jöfnuðu Spora-menn. Tók nú gamanið að grána. Dómarinn mun er hér var komið hafa áminnt nokkra Luxemborgara, og stað- ið hafði í þófi út af skóm Múll- ers (5) miðframverðar. Menn meiddust: Hermann Sigtryggs- son fór út af í fyrri hálfleik og kom Gunnar Óskarsson inn á. Tryggvi G. dvaldi um stund ut an vallar vegna meiðsla, og eitt sinn er Hreinn Ö. hljóp með boltann upp að marki gest- ann og hugðist skora, kastaði markvörður sér á boltann, fyrir fætur Hreins. Við þennan á- rekstur meiddist markvörður og var borinn út af vellinum. Einhverjir úr fylgdarliði Spora þustu nú inn á völlinn með málæði, pati og bægslagangi, en dómarinn stuggaði þeim frá. Innan um hina ágætu knatt spyrnu Spora-manna slæddist nokkuð af öðrum íþróttagrein- um, jafnvel hnefaleikum, og var nokkuð tekið að hækka í syndamæli Múlíers. Nú fékk Spora vítaspyrnu á Ak„ sern varð að endurtaka vegna inná • hlaups þeirra. Úr henni vasr skorað og var nú staðan 3:2. Enn hækkaði í syndamæli MiM.ll ers og er hann blakaði við dórn aranum, flóði út af, og var hon ■ um nú endanlega-vísað burt af leikvelli. Leið nú á leikinn og hallaði nokkuð á Akureyringa um stund og skoraði nú Spora sitt fjórða mark úr þvögu. Úr- slit leiksins voru næsta sann- gjörn, en 3:2 hefði kannske ver - ið réttari mynd eftir gangi leiksins. Dómarinn, Rafn Hjalta lín, stóð sig með ágætum, var réttsýnn og röggsamur og hætt er við að allt hefði komizt í uppnám, ef svo góðs dómara hefði ekki notið við, er var vel studdur af línuvörðunum, Jak- obi Gíslasyni og Sigmundi. Björnssyni. H. Rítstjóri Torfhildur Steingrímsdóttir AÐ VINNA SAMAN ÞEGAR 1500 skólabörn í Bandaríkjunum voru nýlega spurð hvað þeim fyndist mest virði til að gera fjölskylduna hamingjusama, var svar mikils meirihluta þeirra: „Að vinna saman á heimilinu.“ Þetta er vissulega þess virði að því sé veitt athygli á öld þeirri, sem ómögulegt reynist að fá vinnukonur og oft erfitt að fá nokkra manneskju til að sitja hjá börnum eitt eða tvö kvöld í viku, ef hjónin langar út. Það virðist því miður vera um þann stóra misskilning hjá fjölmörgum foreldrum að ræða, að einasta leiðin til að slappa af og hvílast sé að kom- ast burt frá börnunum og koma þeim og áhyggjunum út af þeim yfir á aðra. Sumir hafa að vísu reynt að gera tilraunir til að gera hlutina saman, en hætt því og sagt, að það borgi sig ekki. Ef ég læt krakkana hjálpa mér að þvo upp, þá brjóta þau meira og minna fyrir mér. Því ekki að reyna oftar og lengur þar til þau fara að venjasí því Sextugur í dag Séra In 'SEXTUGUR er í dag séra Ingólfur Þorvaldsson á Ólaís- firði. Hann er Eyfirðingur að ætt, fæddist í Stærra-Árskógi 20. júlí árið 1896, sonur Þor- valds bónda þar Þorvaldssonar og konu hans, Jónatínu Krist- insdóttur bónda í Haganesi Davíðssonar. Ingólfur varð stúdent 1919, en las síðan guðfræði og lauk háskólaprófi 1923. Hann varð klerkur Ólafsfirðinga 1924 og hefur þjónað því brauði síðan, en þjónaði Akureyri um sinn 1927 og hefur þjónað Grímseyj- arprestakalli ásamt sínu eigin brauði frá 1937. Séra Ingólfur kemur mjög við sögu skólamál- anna á Ólafsfirði og lætur ýmis önnur hugðarefni sóknarbarna sinna ærið til sín taka. Hann hefur og um áraskeið verið fréttaritari útvarpsins þar nyrðra. Kona séra Ingólfs er Anna Jóhannesdóttir íshús- stjóra Nordals. Heimili þeirra er rómað fyrir myndarskap og prýði. Séra Ingólfur nýtur al- mennra vinsælda þeirra, sem kynnzt hafa honum og átt við hann samskipti, enda hrókur alls fagnaðar, alúðlegur og bóngóður jafnframt því sem hann hefur rækt prestssíörfin með þeim hætti, sem til fyrir- | myndar getur talizt. Sóknar- börn hans og fjölmargir vinir ; víðs vegar um land munu í dag hylla hann á sextugsafmælinu ' og óska honum gæfu og lang- lífis 1 framtíðinni. Kýpur (Frh. af 8. síðu.) nálægari Austurlöndum. Brezk herstöð væri ekki nægileg og mundi heldur ekki nægja fyrir þörfum Breta á þessum slóð- um. Utanríkisráðherrann sagði ennfremur, að það væri lífs- nauðsyn, bæði fyrir Stóra-Bret land og samveldið að halda góðri sambúð við Tyrkland. og hætta að missa og brjóta. Þeim er fáít verr gert en að láta þau hætta einhverju sök- um þess að þau sé ekki hæf til þess, en hins vegar er heimil- ishamingjan fyllilega nokkurra diska virði. I1oreldrum sést oft yfir það, að tilraunir þeirra til að auka heimilishamingjuna og ánægju af heimilisstörfunum verður að martröð ef gefizt er upp í miðju starfi og öllu kastað frá sér í uppgjöf. Börnunum finnst eins og skip, sem loks hafi ver- ið sett á flot, hafi reynzt hrip- lekt og sokkið með þau, sem og er. En þetta getur haft varan- leg áhrif á sálarlíf barnanna. Það að vinna sarnan og láta slíka samvinnu takast er ein- mitt hvíld og afslöppun. Ef allt er fullt af áhyggjum og ótta um að litla systir muni óhreinka nýja kjólinn sinn og litli bróðir rífa eitthvað fram af borðinu og eldri systir kann- ske græta þau minni, af því að hún veií ekki hvað hún á að gera af sér, þ<á er heimilislífið sannarlega martröð og von að foreldrum finnist hvíld í að komast í burt. En heimilið er einu sinni ríki þeirra og þar er þeirra vígi, sem þau eiga að halda hreinu af innbyrðis erj-? um og loka algerlega fyrir ut- anaðkomandi iEgjörnum áhrif- um. Sé um innbyrðist ólag að ræðá, hvernig á þá að verjast utanað.komandi áhrifum. Byggið því heimilishamingj- una Upp innan frá með sam- vinnu og samlýndi þannig að það sé harningj usturid á degi hverjum,. þegar fjölskyldan er öll samankomin undir þaká heimilisins og látið ekki vegg- ina springa af gráti eða fyrir- , skipunum um að gera ekki I þetta eða hitt.

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.