Alþýðublaðið - 01.11.1956, Blaðsíða 4

AtbýSublagg %
t'immtudagur 1. nóv. 1956
S
s
s
s
C
{
s
s
s
s
s
N
* s
s
s
s
I
s
s
$
s
s
s
s
s
s
l
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
\
s
$
s
s
s
s
s
!s
'S
s
:S
N
S
s
:*
I
■ $
*
s
i
\
Útgefandi: Alþýðuflokkurinit.
Ritstjóri: Helgi Sæmundsson.
Fréttastjöri: Sigvaldi Hjálmar**on.
Blaðamenn: Björgvin GuSmundsson og
Loftur Guðmundsson.
Auglýsíngastjóri: Emilía Sair.úeladóttir.
Ritstjómarsímar: 4901 og 4802.
Afgi eiðslusími: 4900.
Alþýóuprentsmiðj an, Hverfisgötu 8—18.
Tungurnar þrjár
ÍHALDIÐ telur sig ekki
komast af með minna en
þrjár tungur í umræðunum
á alþingi um ráðstafanir rík-
isstjórnarinnar 1 efnahags-
málunum. Einn úr hópi for-
ustumanna þess lýsir yfir
fylgi við þær og segir frum-
varpið „framkvæmd á stefnu
Sjálfstæðisflokksins“, annar
álítur kaupbindinguna á-
gæta, en verðfestinguna há-
bölvaða, og sá þriðji en al-
gerlega andvígur lögunum
— bæði kaupbindingunni og
verðfestingunni!
Að þessu athuguðu virðist
tímabært að spyrja þess,
hver sé stefna Sjálfstæðis-
flokksins í efnahagsmálun-
um. Hún er harla einkenni-
leg eftir að tungurnar þrjár
hafa látið til sín heyra. En
skki nóg með það. Nú lýsir
Bjarni Benediktsson því yf-
ir, að gengislækkunin hafi
verið misráðin. Það var mörg
um kunnugt frá upphafi, en
stefna Sjálfstæðisflokksins í
hins vegar átt að byggjast á
henni í sex ár. Og á hverju
lafir hann fyrst hálmstráið
flýtur í keldunni?
Svarið liggur í augum
uppi: Stefna Sjálfstæðis-
flokksins í efnahagsmálun-
um hefur verið og er sú að
auka dýrtíðina og verð-
bólguna. Hliðarráðstafan-
irnar margumræddu voru
sviknar til að sú óheilla-
þróun gæti haldið áfram
eftir að gripið var til geng
islækknnarinnar í örvænt-
ingu 1950. Og síðan hafa
allar ráðstafanir Sjálfstæð-
isflokksins í efnahagsmál-
um kallast neyðarúrræði.
En eitt hefur verið þeim
sameiginlegt. Dýrtíðin hef
ur magnazt ár frá ári og
verðbólgan sligað efnahags
kerfið án þess að Sjálf-
stæðinsflokkurinn hafi
hreyft hönd eða fót. Og
hvers vegna ekki? Af því
að gæðingar hans og mátt-
arstólpar hafa grætt pen-
inga á dýrtíðinni og verð-
bélgunni. Það er alltaf
sama sagan um Sjálfstæðis
flokkinn. Pyngja örfárra
einstaklinga má sín rneira
um stefnu hans og ráðstaf-
anir en heilittn og hjartað 1
öðrum flokkum. Nú reynir
hann að leyna þessu með
því að tala þremur tungum
á alþingi Islendinga, en ber
auðvitað það eitt úr být-
um að verða sér til athlæg-
is.
Einu sinni enn er svo
verkalýðshreyf ingunni kennt
um ófremdarástand efna-
hagsmálanna. Hún á að hafa
komið öllu í kaldakol með
heimtufrekju og eigingirni.
En hvað segja staðreyndirn-
ar um þetta? Tökum togara-
útgerðina sem dæmi. Hún
lýtur styrkja, sem eru orðnir
hærri en kaup skipverjanna.
En togaraútgerðinni er ekki
nóg, að henni látið í té af
samfélaginu ókeypis vinnu-
afl. Hún berst samt í bökk-
um af því að hít verðbólg-
unnar og dýrtíðarinnar
gleypir miklu meira en laun
beirra, sem inna vinnuna af
höndum og leggja aflann af
mörkum. Þetta er gleggsta
sönnunin um öngþveiti efna
hagsmálanna, en sömu sögu
sr að segja af flestum eða
ullum atvinnuvegum íslend-
inga. Vinnulaunin ráða ekki
úrslitum, heldur dýrtíðin og
verðbólgan, sem Sjálfstæðis
flokkurinn hefur haft for-
ustu um og ber ábyrgð á.
Nú boða Sjálfstæðismenn
þá speki, að verkalýðshreyf-
ingin hafi farið óhyggilega
að ráði sínu með því að af-
sala sér vísitöluhækkun, sem
hefði prðið að engu á tíu
dögum með hækkun á land-
búnaðarafurðum. Og hvers
vegna er Sjálfstæðisflokkur-
inn andvígur kaupbinding-
unni? Af því að grundvöllur
hennar er verðfesting og
bann við því að hækka vörur
og þjónustu. Flokkur allra
stétta finnur til í buddu sér-
gæðinganna. Og þeim sárs-
auka vill hann leyna með því
að tala þremur tungum.
Frá Sjómannafélagi
Hafnarfjarðar
Skrifstofa fyrir félagið er að
Vesfurgöfu 10.
Opin frá kl, 5—6 alla virka daga nema Iaug-
ardaga. Sími skrifstofunnar er 9 2 4 8 .
Stiómin.
Nýmœli í tillögu á alþingi -
lðnaðurF sem rekinn er á þeim árslima, er
aivinna er minnsf
Tfflagan er flutt af sex þmgmönnom
Alþýðuflokksins og Framsóknarff.
SEX ÞINGMENN Alþýðuflokksins og Framsóknar-
flokksins flytja á alþingi tillögu um iðnrekstur til að bæta
úr árstíðabundnu atvinnuleysi. Þetta er algert nýmæli. Flutn-
ingsmenn tillögunnar eru: Benedikt Gröndal, Björgvin Jóns-
son, Pétur Pétursson, Karl Krjstjánsson, Áki Jakobsson og
Halldór E. Sigurðsson. — Tillagan hljóðar svo:
„Alþingi ályktar að fela ríkisstjórninni að Iáta fara fratn
ýtarlega rannsókn á því, hvort ekki sé framkvæmanlegt og hag-
fellt að koma upp, þar í Iandinu sem árstíðabundið atvinnu-
leysi er, iðnaði, sem rekinn sé á þeim árstíma, þegar önnur
vinna er minnst. — Ríkisstjórnin leggi fyrir næsta reglulegt
Alþingi niðurstöður rannsóknarinnar og álit uni málið.“
í greinargerð, sem tillögunni
fylgir, segir:
Hugmyndin um iðnað, er rek
inn sé aðeins hluta úr árinu, er
spröttin af þeirri staðreynd, að
höfuðatvinnugreinar þjóðarinn-
ar, sjávarútvegur og landbún-
aður, eru báðar því marki
brenndar, að þær eru árstíða-
bundnar.
VERKEFNI ÞEGAR
MINNST ER AÐ GERA
Til þess að tryggja fólki um
land allt jafna atvinnu og tekj-
ur allt árið þarf að finna verk-
efni þá tíma ársins, sem minnst
er. vinna við sjávarútveg og
landbúnað á hverjum stað.
Þetta hefur þegar verið reynt
af hálfu ríkisins, t. d. með
tunnusmíði á Norðurlandi, en
þarf að gerast í miklu stærri
stíl, ef að gagni á að verða.
VETRARVERKSMIÐJA
Ein „vetrarverksmiðja“ hef-
ur fyrir stuttu verið stofnsett í
landinu. Er það Fataverksmiðj-
an Fífa í Húsavík, sem Sam-
band ísl. samvinnufélaga kom
á fót til þess að reyna slíkan
árstíðabundinn iðnrekstur.
FÍFA í HÚSAVÍK
Fataverksmiðjan Fífa tók til
starfa í apríl 1955. Vár henni
fengið rúmgott húsnæði í bygg
ingu Kaupfélags Þingeyinga og
keyptar til hennar nauðsynleg-
ar vélar, sem voru aðallega
saumavélar. Kostuðu vélarnar,
önnur áhöld, húsgögn og inn-
rétting húsnæðis um 200 000
kn.
11 MANNS FENGU 150
ÞÚS. KR. VINNULAUN
Á árinu 1955 starfaði verk-
smiðjan aðeins fjóra mánuði og
framleiddi 3720 vinnuskyrtur.
Höfðu 10 konur og 1 karlmaður
atvinnu við framleiðsluna, og
voru greidd vinnulaún samtals
151 686 kr. í þessu fyrirtæki
þurfti að binda 670 000 kr., ef
taiinn er stofnkostnaður, efnis-
kaup og annar rekstrarkostnað-
ur.
STARFSEMIN AUKIN
í ár verð starfsemi Fífu meiri
og framleioslan fjölbreyttari,
starfsfólk 16—17 manns, og því
enn meira að byggja á afkomu
og árangri þessarar tilraunar
en í fyrra.
FLEIRI IÐNFYRIRTÆKI
Þessi tilraun í Húsavík er
mjög athyglisverð og gefu.r til-
efni til ýtarlegrar rannsóknar
á möguleikum þess, að fleiri
iðnfyrirtæki verði sett upp
víðs vegar um landið. Þarf að
athuga, hvers konar iðnaður er
hugsanlegur og hvað ríkisvald-
ið þarf að gera til þess, að hægt
verði að koma honum á fót og
Minningarorð
Brynjólfur Björnsson frá Norðfin
MIG langar til að minnast
þessa nýlátna öldungs með
nokkrum orðum. Það má með
sanni segja að fagurt mannlíf
sé hér á enda runnið. Æviskeið
ið varð óvenjulangt, en vinum
og vandamönnum þó til ánægju
og eftirbreytni til síðustu stund
ar.
Brynjólfur Björnsson var
fæddur á Stöðvarfirði 11. marz
1863. Ólst hann þar upp og
dvaldi á heimaslóðum sínum
fram á fertugsaldur. Var þá
kvongaður, og hafði reist þar
bú. Hann fluttist til Norðfjarð-
ar skömmu eftir aldamótin, og
dvaldi þar fram yfir 1940, og
kenndi sig þá við Norðfjörð.
Um þetta tímabil í ævi Bryn-
jólfs má nánar lesa í Alþýðu-
blaðinu 11. marz 1953. En þá
varð hann níræður, og átti blað
ið viðtal við hann í tilefni af-
mælisins. — Eg, sem þetta rita,
kynntist ekki Brynjólfi fyrr en
hann var kominn yfir áttrætt.
Þá fluttur hingað fyrir fáum
árum. En hafði þá farið austur
á sumrin, og dvalið þar hjá
börnum sínum, er þar bjuggu.
Þeirri reglu hélt hann meðan
Dráttarbraut fyrir 2000 toma skip
upp á
Tilfaga á alþingi frá Björgvini Jónssyn.
BJÖRGVIN JÓNSSON, þingmaður Seyðfirð'inga, flytur
þingsályktunartillögu á alþingi um, að fela ríkisstjórnjnni að
áætlun um kostnað og byggingu dráttarbrautar á Seyðisfirði
fyrir allt að 2000 rúmlesta skjp.
í greinargerð segir:
„Fjórðungsþing Austfirðinga
og fjórðungssamtök útgerðar-
manna á Austurlandi hafa á
undanförnum fundum sínum
gert ályktanir um nauðsyn á
byggingu stórrar dráttarbraut-
ar í fjórðungnum. Hafa samtök
þessi bent á Seyðisfjörð sem
líklegasta staðinn á Austuri
landi til þessarar starfrækslu.
Á undanförnum árum hefur
fiskveiðifloti Austfirðinga vax
ið mjög að skipatölu og rúm-
lestafjölda. T. d. má nefna, að |
skip, og fyrirsjáanlegt er, að
með aðgerðum núverandi
hæstv. ríkisstjórnar mun floti
þessi aukast að mun á næstu
árum. Aðstaða er hins vegar
engin til viðgerða á þessum
skipurn. Við svo búið má ekki
standa. Að auki kemur svo
hitt, að rökstudd vissa er fj r-
ir því, að smíði stálskipa mun
á næstu árum færast að miklu
leyíi inn i landið.
Ein styrkasta stoðin, sem
rennur undir jafnvægi í byggð
landsins, er dreifing þungaiðn-
í lok þessa árs verða gerð út aðarins. Tillaga þessi er flutt í
frá Áústúrlandi 5 botnvörpu-í (Frh. á 7. SÍÖO.)
Brynjólfur Björnsson. •
hann gat. Er við höfðum kynnst
lítilsháttar tók ég að mér að
hreinskrifa fyrir hann Ijóð hans
og kviðlinga, sem hann átti í
ófullkominni uppskrift, en
hann var þá tekinn að missa
sjón. Svo skrifaði ég einnig
fleira af því, sem hann hafði
samið. Tók hann eins konar
ástfóstri við mig fyrir þetta, og
hefði það verið ærið nóg end-
urgjald, þó að annað gjald
hefði ekki komið til, sem þó
varð. Þetta hef ég talið mér
sérstaka heppni. Það var gott
að kynnast þessum öðlingi.
Hann var prúður, og nærri
elskulegur í öllu dagfari, og
hef ég fáum, eða jafnvel eng-
um kynnst slíkum. Hann var
innilega trúaður, og fól guði
sínum og frelsara allt sitt ráð,
og hafði gert það frá barnæsku.
Hann orti nokkra fagra sálma,
þótt enginn þeirra sé í sálma-
bókinni. Brynjólfur var prýði-
lega hagorður, og fór vel með
það eins og annað. Hann var
ræðinn og fróður um margt, og
stálminnugur fram á elliár. En
þó farið að förlast minni aílra
síðustu árin, og einnig var sjón
in sama og enginn orðin. —
Brynjólfur dvaldi hér hjá
dætrum sínum, Bjarnheiði og
Þórdisi, eftir að hann kom að
austan. Fyrstu árin var tengda-
sonur hans, Magnús Guðmunds
son, maður Bjarnheiðar á lífi.
En hann fórst í flugslysinu,
þegar Glitfaxi hvarf í Faxa-
flóa. Saknaði Brynjólfur hans
Franahald á 7. síöa.