Alþýðublaðið - 02.11.1956, Side 6

A 1 þ ý ð ti b I a S i ð
Föstudagur 2. nóv.
1853
.. *•
GAMLA BSÓ
Sfntl 1475.
1906. 2. nóv. 1956.
CINEMASCOPE
„Oscar“
verðlaunakvikmyndin
SÆFARINN
(20 000 Eeagnes
. Under the Sea)
Gerð eftir hinni frægu sögu
Jules Verae. Aðalhlutverk:
Kírk Dougías
James Mason
Peter Lorre
Sýnd kl. 5, 7 og 9.15.
Sala hefst kl. 2.
AUSTUR-
BÆJAR BIÓ
Ó, Rósalinda
(Oh, Kosalinda)
Alveg sérstaklega skemmti-
leg og falleg ný ensk-þýzk
söngvarnynd í technicolor-lit-
i? um, byggð á hinni afar vin-
sælu óperetíu ,,Leðurblakan“
sftir Johann Strauss, en efnið
er fært í nútímabúning á
mjög skemmtilegan hátt.
Rtyndin er sýnd í
Aðalhlutverk:
Mel Ferrer
Luðmilla Tcherina
Anton Walbrook
Micháel Redgrave
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TRiPOLIBlÓ
Litli flóttamaðurinn
(The Little Fugitive)
Framúrskarandi skemmtileg
ný amerísk mynd. Mýndin
hefur hlotið einróma lof gagn
rýnenda og hlaut verðlaun
sem bezta ameríska myndin
sýnd á kvikmyndahátíðinni í
Feneyjum 1954.
Eichie Andrusco.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
NÝJA BlÓ
— 154J —
Meydrottnmgm'
íburðarmikil, glæsileg ný
amerísk stórmynd, tekin í
„De Luxe“ litum og
Myndin byggist á sannsögu-
rlegum viðburðum ár ævi El-
ísabetar I. Englandsdrottn-
ingar og Sir Walter Raleigh.
Betty Ðavis
Richard Todd
Joan Collins
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Sími 6485.
sýnir Oscars verðlaunamynd:
Grípið þjófinn
(To eateh a Thief)
Ný amerísk stórmynd í litum.
Leikstjóri:
Álfred Hitchcock
Aðalhlutverk:
Gary Grant
Grace Kelly 1
sýnd ki. 5, 7 og 9. j
—ot—im—.ei—e*J» S ■
Sími 8-20-75.
Leikvangur ofurhug-
anna
(Arena)
Mjög skemmtileg og spenn-
andi ný amerísk litmynd af
kúrekamótum. Aðalhlutverk:
Gig Foung
Jean Hagen
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 4.
HAFNAR-
FJARÐARB.IÓ
Nístandi ótti
Framúrskarandi spennandi
og vel leikin ný bandarísk
kvikmynd. Sagan er nýkom-
in út í ísl. þýðingu. Aðalhlut-
yerk:
Joan Crawford
Jack Palance
Gloria Grahame
Sýnd kl. 7 og 9.
Rödd hjartans
(AU that heaven allo.ws)
Hrífandi og efnismikil ný am
erísk stórmynd, eftir skáld-
sögu Edna og Harry Lee. Að-
alhlutverk leika hinir vin-
sælu leikarar úr „Læknirinn
hennar“.
Jane Wyman
Rock Hudson
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
STJÖRNUBÍÓ
Ókunni maðurinn
Þríyíddarmynöin
Afar sí>ennandi og viðburða
rík ný þrívíddarmynd í Iit-
um. Bíógestunum virðist þeir
vera staddir mitt í rás við-
burðanna.
Randplph Seoít
Claire Trevor
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð innan 14 ára.
Allrá síðasta sinn.
jÓN P EMJLStól
ln§61?(i5tr<sii 4 - ,S3öú 02819
r
vantar í saumaskap og :
frágang. ■
I íoledo
Fischerssundi.

mnöve Ckristenseni
S Tehús ágústmánans s
) $
SSýningar í kvöld klukkan 20, ^
í laugardag kl. 20 og sunnudag •
^kl. 20. J
j Aðgöngun iðasalan opin fráS
Skl. 13.15 til 20. Tekið á mótiS
S poníunum. Sími 8-2345, tvær j
S líniJF. j
' Pai tanj? Mekist daginn
sýningardag,
[íðrum.
annars seldir:
hrumuirinrt
Barnaleikrit í 5 þáttum
eftir WiIIy Kriiger.
Leikstjóri: Ævar Kvaran.
SSýningar í Austurbæjarbíói'
Sá sunnudag klukkan 2. —!
S '
^ A-ðgöngumiðasala í Austur- <
Safnóðarkort
Slysavamaíélags ísiostðe
kaupa fíestir. Fást hjá
Blysavamaáeilduan om
land alli. I Reykjavíb i
HannyrCaverzIitnfnni í
Bahkastr. 6, VerzL Grnrn-
þérunnsr Halldórsd. cjj i|
skrifstofu félagsins, Gróf- (
in I. Afgreidd. í síma 4807. >
Heitið á álysavamafélag-S
ið. —- Það bregst eteld. — J
fólkinu í kringum sig. Hann var aftur horfinn inn í heim sinna
eigin hugaróra.
Síra Jóhannes frændi leiddi telpurnar út úr salnum inn
í kamersið og leyfði þeim að leggjast fyrir í rekkjunni á meðari
þær grétu. Hann krækti frá þeim kjólunum, greiddi hár þeirra
og sat hjá þeim, unz þær sofnuðu.
6.
Það, sem gerðist um nóttina varð með svo skjótum og ó-
væntum hætti, að enginn gerði sér í rauninni grein fyrir hverni-
ig það bar að. Anna Pernilla gat aldrei sagt frá. því efíir á
hvað fyrir hana hafði borið. Enginn víssi hver sökina átti eoa
hver hefði getaö komíð í veg fyrir að þannig færi. Fólk talaði
ekki um annað en reiði guðs og hefnd. Að sjaldan væri ein
báran stök. Qg satt bezt að segja, þótti Önnu Pernillu sú Ipxía
rækilega kennd.
Þegar Anna Pernilla hafði að lokum velt sér svo við: í
rekkjurmi, að sæmilega fór um hana, var sænginni flett ofarj
af hsnni í myrkrirtu og hún heyrði óttaþrungna kv.enmanns-
rödd æpa:
— Komið 5’kkur út tafarlaust!
Það er kviknað í Grogstad!
Arma Pernilla reyndi að breiða sængina ofan á sig afíur.
Hvorki hún né hinar systurnar fundu hjá sér löngun til annars
en að spfa. Þær héldu dauðahaldi í sængurnar. En konurnar
höfðu hraðan á, rifu af þeim sængurnar og röddin hrópaði reiði-
lega í myrkrinu:
Komið ykkur út annars bremiið þið lifandi, kjánamir ykk-
ar. Og svo hvarf konan aftur fram í myrkrið og þar rne-ð lió i
dýrmæt andartök til einskis.
Litlu systurnar vildu sofa o.g hjúfruðu sig að Öhhu Pern-
illu. Sjálfri skildist henni ekki, hvað gerst hafði. Kokkra hríð
var hún ekki viss um, hvort um draum eða verulpika værrað
ræða. Hún var enn svo rugluð eftir allt það, sem gerzt haf.ði inr,i
í hvita salnum, að henni þótti sem ekkert gæti gerzt framar..
Nú hefðu örlögin úthlutað henni því, sem í hennar hlut átíi
að koma.
Að síðustu brölti hún fram úr til að ná í sængina, því a.ð
systur hennar skulfu af kulda. Herb.ergið var gluggalaust og
því niðamyrkt inni. Þegar hún kom fram á gólfið, fann hún
reykjarremmuna. Við það vaknaði hún. Hún ópnaði dvrnar og
leit fram á ganginn. Þetta var undir dögun/ Úti í garðinura
var fólk á hlaupum. Allir hrópuðu og æptu og allt var á ringul-
eið. Hún glaðvaknaði á einu" vetfangi.
Á sömu stund náði lífshvötin aftur tökum á henni. Lífs-
hvöt og skapríki. Öil hugsun hennar sameinaðist í dauðahaldi
á lífið. Eins og æstur veiðihundur æddi hún inn til systra sinna.
Reif af þeim rúmfötin og æpti sem óð væri. Þær vöknuðu saro-
stundis. Einiivers staðar fann hún náttserki þeirra og hrópaði.
— Við höfum engan tíma til að fara í annað en náttseik-
ina. Síðan hrinti hún þeim harkalega á undan sér, til þess ao
vera viss um að hún kæmi þeim út. Enn gerðu þær sér ekki
Ijóst hvílík hætta var á ferðum.
:— Hlaupið, heyrði hún sjálfa sig hrópa á systur sírsar. Eó
þegar þær komu á ganginn, var þar ófarandi fyrír reykjar-
svælu.
Nú heyrðu þær allar greinilega háreistina úíi fyrir. Þær
hej’rðu kýrnar öskra og rj’mja og svínin veina í dauðans ang-
ist. Reykjarmerkkina lagði upp um rifurnar á bjálkagóifinii
í ganginum. Þær sveið í augun og stóðu á öndinní af hósta.
Guð, almáttugur guð, bað Anna Pernilla í hljóði. Éf. ein-
hver væri hér nú nærstaddur okkur til aðstoðar. Hvar er
pabbi? Hvar er elsku mamma? Það getur ekki verið mélning
guðs að ég sé fær um að ráða fram úr þessu ein míns liðs.
Hann getur ekki ætlast til þess. Eg verð að bjarga Iífi okkar
en ég hef ekki hugmynd um hvernig ég á að fara að því. Góði
guð, mamma er dáin. Mamma er dáin. Hún heíði aldrei íátið
okkur einar. Hún hóstaði og augu hennar fylltust tárum.
— Hvað eigum við til bragðs að taka, mælti Anna Katríei
fullorðinslega, Lífsþrá hennar var einnig vakin.
•— Eg hef ekki hugmynd um það, svaraði Anna PerniFía
reiðilega.
Þá þraut Önnu Birgittu skyndilega allan mátt. Hún féii
á gólfið.
■— Guð minn almáttugur, hvíslaði Anna Pernilla. Nú hefur
liðið yfir hana af hrseðslu.
Henni þótti sjálfri sem hún stæði þarna eilífðartíma qg
gæti ekkert aðhafst. Stóð þarna lömuð af ótta. Það var. fyrst
þegar hún sá Önnu Katrínu leita hóstandi út að glugganum,
að hún náði aftur valdi á hugsun sinni. Katrín braut gluggaráð-
una með hnefahöggi og hrópaði út á hjálp. En Önnu Pemillu
skildist, þegar að þess væri engin von, að nokkur heyrði þróp
hennar í allri þeirri háreisti sem ríkti úti í garðinum. Ailir töldu
vitanlega að hver einasta manneskia væri komin út úr bæn-

imniiiirui
iii