Alþýðublaðið - 03.02.1957, Blaðsíða 6

TRfPOLIBlÖ
Síi.ake llattle and Eock
Ný amerísk rayiod. Þetta er
íyrsta Rock aná RoM myndin,
sem sýnd er hér á landi. —
Myndte er bráSskemmtileg
%rir aiia á aldrimim 7 til-70
ára.
Fafcs D amino
Joe Turaer
lissl Gaye
Tnefe Conaors
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
AlþýgisbtaStg
Sunnudagur 3. febrúar 1957
Ááam átti syni sjö
(Seven Rrides for
Seven Broihers)
CINEMASCOPE
Sýnd ikl; 5 og 9.
.MORGCN.N LÍFSINS
Endursýnd vegna áskorana
Sýnd kl. 7.
Mjallhvít og dvergarnir sjö
Sýnd kl. 3.
AUSTIIE-
&Æ3AB Bf Ö
Sími 1381.
Hvít þrælasala í Ríó
Sérstaklega spennandi og við
burðárík ný þýzk kvikmynd,
Bönnuð innan lð ára.
Ðanekur skýringartextí.
Sýnd kl. 7 og 9.
Hermannalíf
Sýnd kl. 5.
' Regnbogi yfk- Texas
míéð Róy Rogers
Sýnd kl. 3.
Sala hefst kl. 1 e.h.
Sími
NÝJA Bíð
Félagi Napoleon
(The Animal Farm)

Heímsfræg teiknimynd í lit
ura, gerð eftir samnefndri
gkopsögu eftir George Orwell,
sem komið hefur át í ísl. þýð-
ingu. — Grín fyrir fólk á öll-
nm ald rL
Aukamynd: Viltir dansar.
Frá því fmnistæðasta til
ítoek'n RoIL
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Teikninayntlir og Chapiins-
Syrpa.
, Þessr.r spellfjörugu grínniynd
ir eru sýndar kl. 3.
Bamaviimr rnn
Bráðskemratileg ensk gam-
airmynd.
Aðalhiuíverk leíkur fræg-
asti skopleikari Bréta
Normán Visdom
Sýnd kl. 3, 5, 7 Og 9.
Fávitinr.
!; Áhrifamifcil frcnsk stór-
mynd eftir samnefndri skáld
?sögu Dostojevskis.
Aðalhlutverk leika:
ííerard Phiiipe
sem varð heimsfrægur
þessari mynd. =
Sýnd kl, 7 og 9.
Ðanskur skýringaríexti.
Síðasta sínn.
PíUínuraunir
Bráðskemmtileg amerísk gam
anmynd í litum með
Hutton.
Sýnd kl. 3 og 5.
Sala hefst kl. 1 e.h.
HAFNAft

| Ekki neinir
* We are no
; Mjög spennándí ný
! íitmynd. Aðalhlutverk:
Humphrey Bogart
Peter Dstinov
f>etta er ein síðasta kvik-
inyndin, sem Humphrey Bo-
[gart Iék í.
Sýnd k’. 7 og 9.
Bönnuð innan 12 ára.
Ævintýri á unáðsey
; Bráðskemmíileg ný ameríslí
; Iitmynd.
Sýnd kl. 3 og 5.
STJÖRNUBfÖ
Yillt æska
(The Wíld One)
; Afarspennandi og mjög
íburðarík ný amerísk mynd,
! sem lýsir gáskafullri æsku
; af sönnum atburði.
; Marlon Rraiíido,
Mary Mnirphy.
; Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Síðasíi bsermn í dalnnm
mynd Óskars Gíslasonar
Sýnd kl. 3.

CLCj
UiftFflíIRíJfíBÐffrt *
N
S
S
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
„SVEFN-
LAUSI
BEÚÐ-
GUMINN“.
Gamanieikur í 3 þáttúm
eftix Arnold & Rach
Sýning þríðjudagskvöld
kl. 8,30.-
\ Aðgöngumiðasala í Bæjaj'bíö. S
^Sími 9184. ^
Taraníula
(Risa-kóngulóin)
Mjög spe.nnandi og hrollvekj
andi 'ný amerísk ævintýra-
mynd. Ekki fyrir taugaveikl-
að fólk.
JOHN AGAR
MARA COKDAY.
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kL 5, 7 og 9.
w Fjársjóðiir raúœliumar
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
| | Synnöve Christénsen:
FerSin til tunglsins
sýning í dag kl. 15.00
l PPSEI.T.
N Don CámiIIo og Peppone
) sýriing í kvöld kl- 20.00-
S
s
s
^ Fáar syningar eftir.
S Aðgöngumiðasalan opin. frá
Skl. 13.15 tií 20.
STekið á móti pöntunum.
S Sírai: 8-2345, tvær Iínur.
v Paotanir sækist daginn -fyrir
sýningardag, annars seldar
öffrum.
Töfraflautan
sýning mánudag kl. 20.00
yKJAVfKUR'
Sími 3191.
ÞRJAR SYSTUR
eftir Anton Tsékov.
Sýning í kvöld kl. 8.
Aðgöngurniðasala eftir kl.
2 í dag.
i»al er aldrei
aH vifa
Gamanleikur
eftir Bernard Shaw.
Allra síffasta sýning
þriffjudagskvöld klí 8.
; Aðgöngumiðasala kl. 4—7
) á morgun og -eftir kl. 2 á
>þriðjudag.

Minningarspj öld fást h;át ?
Happdrætti DAS, Austur-í
stræti 1, sími 7757. (•
Veiðarfæi avcrzlunm Verð- ^
andi, sími 3786. íj
Sjómannafélag Reykjavík- $
ur, sími 1915. H
Jónas Bergmann, Háteigs- s
veg 52, sími 4784. S
Tóbaksb. Boston Lauga- )
vegi 8, sími 33fcs3. )
Bókaverál. Fróði, Leifs- *
götu 4. )
Verzlunin J-Æugateigur, t
Laugateig 24. sími 81S66. (j
Ólafur Jóhannsson, Soga-s
bietti 15, sími 3096. \
Nesbúðin, Nesveg 39. S
Guðm. Andrésson gull- S
smiður, Lvg. 50, s. 3769.)
1 Hafnarfirð I : )
Bókaverzl. Vald. Long,, £
sími 9288. )
mundi eftir því að þessi dagur var seytjándi afmælisdagur
Önnu Pernillu.
Afmælið bar upp á sunnudag. Hún reið til kirkju, klædd
nýjum reiðfötum. Á höfði bar hún- reiðhatt, barðaiítinn. og lét
hann hallast nokkuo yfir aðra 'augnabrúnina en vafði bíárri
gresjuslæðu um lokkana. Þanníg hélt hun afmælísdag sinii
hátíðlegan. Hún sá og heyrði ao maddömurnar stungu saman
nefjum og pískruðu um hana á kirkjuhólnum, en lét sem Iiún
tæki ekki eftir því og heilsaði öilurn með bukti og brosi. Harm
íngjan góða, — engin önnur en hun átti blá i'eiðkiæðí, eldrauð-
an hatt og gráan reiðhest. Þær komu til kirkjunnar á hverjum
sunnudegi klæddar svörtu tafti, hvort sem: sumar var-éða vet-
ur. Stúlkurnar með lafandi fléttur, maddömurnar greiddu ali-
ar hár sitt eins og ekkjudrottningin og voru hver annarri lík-
ar, fátækari konur bundu það í hafðan hnakkahnút. Jafrivel
Kari hafði tekið upp þann sið að skipta hári sínu í niðju, léfc
loklr vindast upp framan við hvort heyra, og hefðí mátt halda
að þar sætu litlar,, svartar krákur.
Jónsmessan leið og é'kki kotíi'Ólesen heim. Hún . réði ein
ríkjum á búgarði sínum og virti fyrir sér skipin og bátana,
sigldu 'út fjörðin á Jónsmessunótt méð blj-s brénnandi í
stafni. Bál loguðu í hálmum og skerjum. Fjörðúrinn var- spegil
sléttur og breiðkaði út á haf. Það var eins og hann hefðí verið
fágaður á sólstöðudag til þess að bátarnir og eldarnir gætu
speglast sem bezt í honum. Gat nokkur staður i víðri veröld
veríö þessum fegri? Fegurðin var svo áhrifamikil að hún vakti
með manni sársauká. Hún saknaði föður síns af einlægri tiT-
finningu. þegar hún sat og liaut þess að horfa út yfir fjörðinn.
Þannig var það 1 hvert skipti sem hún sé eitthvað svo fagurt
að hrifningin varð henni eínru óbærileg. Og þarna sat hún'
sléit upp blóm og blóm af rælni. Það var svo þögullt heima
á bænum. AJlir voru fiarverandi að einhverri skemmtan. Anna
Katrín og Anna Birgitta voru á dansleik með jafnöldrum sínum.
hjá þeim Rauðshiónum. Sem betur fór hafði þeim verið boðið.
Þar átti að verða blvsför' og síðan dans við bálið, en boðberirm.
hafði látið þess getið að gleði þessi væri engöngu ætluð þeim
ungu og ógiftu. Nu sat hún ein heima eins og gömul móðir og
vonaði að þær höguðu sér skikanlega. Það var sem ljúfur sár-
sau-ki, einskonar sjálfspynding að sitia ein heima þessa hátíð-
arnótt, allri gleði og skemmtan svipt. Bæri Ólesen að evnni
skyldi hann þó að .minnsta kosti hitta hana fyrir heima. Ann-
ars var það einkennilee.t að hann skyldi hvorki senda henni
bréf né boð. Enn Iakara þótti henni þó að hún skyldi ekki frétta
neitt af iöður sínum. Nú, þegar mesta annríki hennar var lok-
ið hafði hún betra -tóm til að hugsa um hann aftur.' Hún farin
þrána eftir honurn verða sífellt sterkari. Hann hlaut að konía
áður en langt um liði. Hún hafði ekki-séð hann síðan -I brúð-
kaupsveizlunni. Þótt hann ætti ekkert annað erindi. gat ekki
hjá því farið að hann kæmi til þess að vita hvort þeim liði öll-
um vel. Það var með öllu óhugsanlegt að hann sræti verið svo
langrækinn í reiði sinni vfir þvi að hún var gift og sá fyrir
sjálfri sér og sínum nánustu, að hann setti það fyrír sig. Ein-
hverntíma hlaut hann að gera sér lióst að hann gæti ekki alið
önn fvrir sér og sínum með list sinni. Þannig gat hún og hug-
leiddi svo margt þéssa Jónsmessunóít á meðan systur hennár
skemmtu sér í dansinum við bálið.
Daginn eftir Jónsmessu sigldu báðar skútur Ólesen,
..Jómfrúin“ og ,.Barkúrinn“ inn fiörðinn. Anna Pernilla var
föl en róleg, þegar hún lagði armaná um háls rnanni sínúm og
fagnaði honum. Og hann varð slíkri furðu lostrnn aðJiann kom
,engu orði upp. þar sem hann stóð í flæðarmálinu. Hann; tróð
strandliljumar. sundur með þungum stígvélunum, gaþti áf
undrun. nokkrumfölva sló á sæbarið andlitið og augu. hans
urðu rök. Hisetarnir brostu af þakkingu og Mfsreynslu. Ekki gat
þeim þóít þaö neitt furðulegt þótt Anna Pernilli fag-naði eigin-
manni sínum þanng.
Ekld þorði hún samt að líta í augu honum. Hún var svo
hrærld um að hann kynni þá að siá að allt var þetta óheilt af
hennar hálfú.og aðeins' gert af ásetningi. í fvrsta skipti'tók
hún í höncl honum af fúsum vilia. Hún leiddi hann eins og
trölldreng við hlið sér upp að bænum. Gat ekki-að sért ’gejrt
að brosa að því hve feiminn en um leið hamingiusamur harin
varð. Hið breytta viSmót hennar kom honurn víst um of á
óvænt. Að hún skyldi fagna honum1 sem eiginkona. Systurn-
ar gáfu þeim homauea. en revndu að láta ekki neitt á neinu
bera. Ólesen gekk hlióður ög feiminn við hlið eiginkonunnár
úngu. Þessum svifaseina, góðiynda' manni veittist örðugt ao
átta sig á þeirri skvndilegu bréytingu sem orðið hafði á frarn-
komu hennar- á meðan hann var fiárverandi. Lakast var þó
að hann mátti aldrei til hennar huysa án þess að hann yrði um.
leið grioinn sektartiKinningu, sem hann gat þó ekki skilgreint.
Sízt nú er hún virtíst sjálf fús að veita honum allt. Hann varð
lémagna bæði á sál og líkam.a.
rfr m *
KHftKi
XX X
NflNKIN
(dÉy iWft. léé