Alþýðublaðið - 12.04.1957, Blaðsíða 6

«
AlfeýSublaglg
Föstudagur 12. apríl 1957.
Útgefandi: Alþýðuflokkurinn.
Ritstjóri: Helgi Sæmundsson.
Fréttastjóri: Sigvaldi Hjálmarsson.
Blaðamenn: Björgvin Guðmunddsson og
Loftur Guðmundsson.
Auglýsingesíjóri: Emilía Samúelsdóttir.
Ricstjórnarsímar: 4901 og 4902.
Afgreiðslusími: 4900.
Prent&miðja Alþýðublaðsins, Hverfisgötu 8—10.
\ Stimplaður dýrtíðarflokkur
MORGUNBLAÐIÐ ræðir
í forustugrein sinni í gær
um „verðhækkunaröldu rík-
isstjórnarinnar“. Þar kennir
annaðhvort mikillar fáfræði
eða óvenjulegrar ósvífni.
Virðist ærnum vafa bundið,
að nokkurt orð í greinarkorn
inu fái staðizt. Slíkur og því-
líkur er málstaður Sjálfstæð-
isflokksins í stjórnarandstöð
unni.
'Núverandi ríkisstjórn hef-
ur lagt ríka áherzlu á að
halda dýrtíðinni í skefjum.
Hún samdi eftir valdatöku
sína við stéttasamtökin um
vísitölubindingu og verð-
stöðvun fram til áramóta og
stóð fullkomlega við gert
samkomulag. Síðan hafa
ýmsar verðhækkanir orðið,
en almennustu nauðsynja-
vörur hafa þó ekki hækkað.
Öllum þessum staðreyndum
stingur Morgunblaðið undir
stól. Það reynir að telja les-
endum sínum trú um, að rík
isstjórnin vilji auka dýrtíð-
ina og vandræði efnahags-
málanna. Hvernig ætli sú á-
sökun sé til komin?
Orsökin liggur í augum
uppi. Sjálfstæðisflokkurinn
hefur sprengt hér allt verð-
Iag upp úr öllu valdi. Ólafur
r-hors flutti íslendingum
þann boðskap í glaðhlakka-
legri ræðu fyrir nokkrum
árum, að dýrtíðin væri raun
verulega öllum til góðs. í-
haldið hefur fylgt þeirri
kenningu dyggilega í verki.
Þess vegna er. það stimplað-
ur dýrtíðarflokkur. En nú
reynir það að koma sökinni
af sér yfir á ríkisstjórn
vinstri flokkanna, þó að hún
aðhyllist gerbreytta stefnu
og hafi sannað hana í fram-
kvæmd. — Morgunblaðinu
væri sæmra að lýsa afrekum
Sjálfstæðisflokksins í bar-
áttunni gegn dýrtíðinni á
undanförnum árum. Og það
er lágmarkskrafa, að mál-
gagn „stærsta stjórnmála-
flokks landsins“ temji sér
sæmilega umgengni við sann
leikann og staðreyndirnar.
Ella er honum hrópleg
jkömm að stærðinni. Þjóðin
lætur ekki blekkjast af fífla-
látum hans. Hún kann skil á
málunum og veit, hvað er
satt og logið.
Enn fremur reynir Morg-
unblaðið að saka ríkisstjórn-
ina um deilu farmanna við
atvinnurekendur um kaup
og kjör. Sú tilraun er von-
laus með öllu. Ríkisstjórnin
átti ekki annan þátt í því
máli en greiða fyrir sam-
komulagi eins og henni var
mögulegt. En Morgunblaðið
ætti að minnast annars í
þessu sambandi. Ríkisstjórn
in á að tryggja rekstur sjáv-
arútvegsins í byrjun hverr-
ar vertíðar. Hvernig ræktu
Sjálfstæðismenn þá skyldu?
í byrjun næstsíðustu vertíð-
ar lá bátaflotinn bundinn um
mánaðartíma öllum aðilum
til stórtjóns. Morgunblaðið
íætur ekki slíkra aðalatriða
getið. Hins vegar finnst því
mikið til um nokkurra daga
stöðvun í Grindavík og á
Akranesi um síðustu áramót.
Þannig er allur málflutn-
ingurinn á sömu bókina lærð
ur. Sjálfstæðisflokkurinn
virðist ætlast til þess af
Morgunblaðinu, að það geri
sig að viðundri. Qg Morgun-
blaðið sættir sig við það öm-
urlega hlutskipti eins og um
erfðasynd sé að ræða.
F iskirannsóknirnar
? NÝR síldarrannsóknaleið-
• angur er hafinn undir stjórn
^ Unnsteins Stefánssonar efna
^ fræðings og með þátttöku
^ fiskifræðinganna Ingvars
^ Hallgrímssonar og Jakobs
^ Jakobssonar. Er hann áfram
S hald merkilegrar starfsemi á
S undanförnum árum.
S Okkur íslendingum er mik
$ il þörf á því að stunda kapp-
^ samlega hvers konar fiski-
J rannsóknir. Sú starfsemi er
* rekin í ríkum mæli með öðr-
um þjóðum, sem byggja af-
komu sína og efnahag á fiski
S
S
i
veiðum. Og hér er hún nauð-
syn. íslendingar eru og verða
íiskveiðiþjóð. Vísindin og
tæknin hljóta að koma mjög
við sögu þessa atvinnurekst-
urs í framtíðinni, og þess
vegna ber að leggja traustan
grundvöll að fiskirannsókn-
unum. Við eigum marga
prýðilega menntaða og sér-
staklega áhugasama fræði-
menn á þessu sviði. Samfé-
lagið verður að gera þeim
kleift að inna þjónustu sína
af hendi. Og því fyrr því
betra.
Safn Willu
I Fredril
Jón Engilberfs fulltrúi Islands þar
NÆSTKOMANDI mánudag,
15. apríl, verður vígt í Fred-
rikssund í Danmörku listasaf'n
J. F. Willumsens, en ríkið hef-
ur reist þetta safnhús yfir verk
Willumsens, sem talinn er
mesti meistari norrænnar
myndlistar á þessari öld, ásamt
Norðmanninum Edvard Munch.
Þetta er eina safnið fyrir utan
Thorvaldsensafnið, sem danska
i ríkið hefur réist einstökum
manni.
í tilefni af vígslu safnsins
verður mikið um hátíðahöld, og
hefur verið boðið til listamöno-
um frá öllum Norðurlöndum.
Héðan hefur Jóni Engilberts
listmálara verið boðið, og fer
hann utan á morgun ásamt
konu sinni og verður gestur
Dana við opnun safnsins. Barst
Jóni Engilbetrs nýlega bréf frá
Aksel Jörgensen, formanni safn
nefndar, en hann var um 25 ár
prófessor við Listaháskólann í
Kaupmannahöfn, og biður
hann Jón að vera viðstaddan
vígslu safnsins. Er það mjög
mikill heiður, sem Jóni Engil-
berts er sýndur með þessu boði,
þar sem hann er valinn til þess
að vera viðstaddur þessa sögu-
legu athöfn. í boðsbréfinu til
Jóns er þess farið á leit, að hann
flytji ávarp við vígslu safnsins,
og hefur stjórn Bandalags ís-
lenzkra listamanna enn fremur
falið honum að flytja þar kveðj
ur frá íslenzkum listamönnum.
J. F. Willumsen, sem safn
þetta er helgað, er fæddur 1863
og er hann enn á lífi og dvelst
nú í Cannet á Frakklandi. Það
hefur löngum verið draumur
listamannsins, að þetta safn
kæmist upp, og árið 1943 gaf
hann danska ríkinu öll verk
sín, er enn voru í eigu hans, og
þau, sem síðar kynnu að verða
til, en Willumsen er kunnur á
öllum sviðum myndlistar: mál-
verkum, höggmyndum, lito-
grafíum, tréskurðarmyndum og
svartlist, og hefnr einnig gefið
Sjálfsmynd Willumsens.
sig mikið að listiðnaði, svo sem
keramík, og teikningu af fögr-
um silfurmunum. F'rægasta
myndhöggvaraveik hans er tal-
ið vera „Hörup-monumentet“ í
Kongens Have.
Langan hluta listamannsævi
sinnar hefur Willumsen verið
búsettur í Frakklandi, ítalíu og
á Spáni og lengst af í Nizza.
Hann hefur víða ferðazt, m. a.
til Afríku og Ameríku. Um
hann hefur alltaf staðið styrr
heima í Danmörku, og hafa sýn
ingar hans jafnan vakið storma
þyt. Auk þeSs' sem safn hans
j verður helgað hans eigin verk-
um — og það verður megin-
hluti þess —- þá verður þar
I einnig deild fyrir verk ýmissa
frægra evrópskra meistara, sem
j Willumsen hefur safnað á
lángri ævi, en þau gaf hann
: ríkinu einnig. Þessi umdeildi en
frægi * meistari sér nú draum
sinn rætast, er safn hans verð-
ur vígt á mánudaginn, en sök-
um ellihrumleika mun hann þó
ekki sjálfur geta verið við-
staddur.
er
óheilbrigð og óeðlileg
UMRÆÐUR um gildi samsköttunar hjóna eru langt frá því
að vera einskorðaðar við ísland, enda miklar umræður um þær
víða um lönd. Hér fer á eftir grein, sem nýlega birtist í Dag-
bladet í Osló, og byggist hún að mestu á upplýsingum frá al-
þjóða skattskýrslustofnuninni í Amsterdam (Tlie International
Burcau of Fiscal Documentation).
1 skýrslu stofnunarinnar seg-
ir: „Fleiri og fleiri raddir heyr-
ast hvaðanæva að gegn kerfi

því, sem ríkjandi er í ýmsum
löndum, þar sem bætt er við
tekjur húsbóndans þeim tekj-
um, cr eiginkona eða börn
kunna að fá. Þó að í sumum
löndum, t. d. í Bandaríkjunum,
sé það ríkjandi skoðun, að slíkt
megi ekki leiðá af sér hærri
skatta, ríkir það sjónarmið í
öðrum löndum, að samanlagðar
tekjurnar veiti meiri skatt-
greiðslugetu, er réttlæti hærri
skatta.
Alls konar vandamál og hags
munir blandast inn í þetta mál,
Og verður ekki hér farið út í
smáatriði. Nægir að benda á,
að Belgíumenn hafa sleppt sam
sköttuninni, að í Þýzkalandi er
á döfinni áætlun um kerfi, er
leysa mun vandann, og að í
Hollandi hefur verið lagt fram
frumvaip um að koma á skipu-
lagi, er gefur rétt til tekjufrá-
dráttar fyrir húshjálp, er nauð
synleg verður vegna vinnu hús-
freyjunnar. Þing IFA sam-
þykkti líka ályktun ut af þessu
atriði.“
í fyrrnefndri ályktun, sem
samþykkt var á fjármálaráð-
stefnunni, segir m. a.: „Það er
óréttmætt og óheilbrigt, að
það að gifta sig hafi í för með
sér aukna skattabyrði fyrir
hjónin og valdi því þannig, að
hjón standi verr að vígi í skatta
málum en þeir, . sem lifa í
hneykslanlegri sambúð eða búa
saman á annan hátt, án þess að
vera gift.
Það er æskilegt, að fjölskyld
ur, þar sem annar aðilinn hjálp
ar hinum í starfi eða vinnun
heima, verði ekki skattlagðar
harðar en hjón, sem bæði
stunda sj'Slfstæða atvinnu.
Að samlagning tekna hjóna
við skattútreikning er aðeins
tæknilegt fyrirbæri, sem ekki
þarf að vísa á bug, ef niðurstað-
an er milduð auknum persónu-
frádrætti eða því um líku.
Að það er óeðlilegt, að hvor
aðili um sig í hjónabandi skuli
talinn beinlínis eða óbeinlínis
ábyrgur fyrir sköttum, sem
jafnað er niður á tekjur, er
hinn aðilinn hefur aflað, án til-
lits til þess hvort hinn síðar-
nefndi getur, í samræmi við
lög, sjálfur haft yfiráð yfir tekj
um sínum.“
Þingið lýkur ályktun sinni
m. a. með því að láta í Ijós þá
Framhald á 11. síðu.