Alþýðublaðið - 14.09.1957, Qupperneq 6

GAftSLA BÍÚ
!Síœ! 1-1475.
Lækuir tii sjós.
(BocÉcír at Sea)
víðíraeg,
(Æsk gsmhnmyi)á. í litum og
.s'ýnd, i VISTA V ISf.ON.
AöaU»!utverk:
4Ȓsk Kosar.de
Kirgixte Bardot
Sý/id ki. 5a 7 og 9.
Saia bgfefc kl. 2.
STJORNUBÍÓ
Éi' l«33ö.
Við höfniiia
. (Jí.ew; O.cIe^HJS 'MSRcenscred)
KKiekuieg og rpjög viðburða-
. ríiý ojý, gmerísk jnyijd aí ,
'i^msSáínmm- inoan haína-
verkanjaRna vjjl, eina. stíerstu
bafeatíforg Bandaryikjaima,
STe«r ÓrfiMias. Þessi. myiid, er
• talúi.xe.ra. Dngu siðyr en verð-
iaujjnmynáia. Á eyrinni.
AÖaihluiverk;
ÁrtiJör B’ranz
Keveríý GarífUJd
ÆýnikL 5, 7 og 9.
BömuiS bömnm.
Alþýðubiaóið
Laugardagur 14. sept. 1957
)
mstm-
3ÆJARBÍÓ
Vakfta, itjartað
(Bjífe'..Ppr?. si*ipit íaiseh)
Mjög áhrifamikil ný þýzk
,"sbfamyai$, byggð á sam-
iggEndgi; spgu, spm komið hef-
íc wnn, írarrjhaldfesaga í Fami-
, ÍÍPíjrpqrnítL —. Daaskur texti.
4.%lhlut,ýgr.k:
O. W. ýischer
R«t& Leuwerik
Sýnd kl. 7 og 9.
TOSíSiY STFÆLK
Sýud ki. 5.
HLAFNARBSÓ
Sítni I£444 '
Fjölliæf húsmóðir )
(It’s. never to Jate) /
Bi'áó^yK^in ug skemintileg ný (
brezk gainauinynd í litum. (
A.S@Íhju,tver.k: )
FhylHs CaSyert )
(p»ý,,Rg!íe ■ )
SýAÖ.kl 5, 7 og 9. (

S 1
S.ími 3207 5.
í sntj;glara höndum.
(Qugi dps BJöiides)
Ifý gexsispemiímdi frönsk
smyginjynd í,- litum, sem ger-
jst í hinunj.fögru en alræmdu,
hafriarliorgun'. Marseilies,
Cásablanca og Tanger.
AðalWutverk:
Barþara Laage
Rlichel, Au.clair.
Sýnd kl. 5, 7; og 9.
■Spnniið, inpa.n 1.6 ára.
Danskur skýringartexti
Stmí 22-1-40.
Gefið mór barnið
mitt aftur.
(The Di.vi.ded Hpart)
Jfi'áþíBJ'Iega. vel lei.k.ip. og á- ■
hrifami.kil brezk kyikmynd, 1
er fjaiiar um móðurást 1
tveggja kv.en.ua, móður og1
fósturmóður, tii sfiina barns-
ins, IVIyndin er sannsöguieg
og gqroust atiiurðir þeir, er
hó'b grein.ír frá, íyrir fáum
árum. Sagan var framhal.ds-
saga í Hjei»nií3t í fyrra. —
Aþaihhjiverk:
Gorueil Borehers
V'vonne MitciivH
.Vrnwn D«híen
AlexaiU|»;r Knox
Sýn.d kl. 9.
UMnf^ W IM■><;■■■ uwfl.—lSlMiMt I
UBÍ’HKLSXl.N í: QUJilíKC
Hörkusíiexinandi ævintýra- \
mynd í eðlijegunx litum. — ,
Myndin er. amerísk og byggð ,
á. sönn»m. yiðþurðum.
Aðalhlutyerk:
Corinna Calvet
John Barrymore jr.
Sýnd kl. 5 og 7.
Bönnuð börnum.
NYJA bíö
II541
í fölskum klæðiun
(The Left Hand Of God)
Tilkomumikil og afourðavel
leilcin ný amerísk stórmynd
tekin í litum og Cinemascope.
Aðáihlutverk:
Humphrey Bogart
Gene Tierney
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
IngóSfscafé
TRIPOLIBÍÓ
Greifhm af Monte
Christo
Fyrri hluti.
Sýndur kl. 5 og 7.
og
Seinni hluii.
Sýnd-ur kl. 9.
Aöeiijs örfá skipti.
Bönnuð börnum.
ERNEST GANN:
í?2s^^ír*s
r«o#Q*p*otK!*ú>*»s »o*o
► (av > .«• * -•7-crl-.*..^.i-..^o*.:i#o*3*o*'>s :*-*o*0*.:*7*e*. »
V
? mntifmmá
n © k: é>
Wáé\
Ssýnir gamanieikinn
S
S Frönskunám og
^ freistingar
^-Sýning annað kvöld kl. 8
N
S Aðgöngumiðar seitiir eltir
S 2 í dag.
S
s
s
s
s
s
s
s
,30. •
bi. V
s
s
FÉL A6SLÍF
Aðalfundur HKRR veröur
haldinn mánuda?inn 23. þ. m.
í Félag.sheimili Vals kl. 8 e. h.
Venjuleg aðali'undarstörf.
Stjcrnin.
•«> -V.V
HAUSTMOT I. i'hikks í dag
ki. 4:
Frain — Valur.
Á niorgun kl. 4:
KR — Þróttur.
Mótanefndiri.
íregótfscafé s

I kvöld klukkai) 9.
Aðg.öngux>;iðar seldir irá kl. 5 sama d.ag.
Sími 12-8-26 S&i 12-8-26
(
Bein.t úr fíugvélinni
Politiken, Extrabfádct
li
FMraAitBfö
Sími 5924S-
Qet
spanske
mestsf/sEi'k
- aíBitsttímiffsfínem taarer
.•N.ViOOriítSUQ FSt.M l'OP. H£U. fAMHIE
Wý. ógleýmanleg spönsk úr-
vaismynd. Tekin * áf fraegasta
laíksíj.óra: spánve; ja', Ladislao
•Yajda, —: Myn.djn liþfur ekki
verið s.vnd áður hér á landi.
Danskur texti.
S.vod ki. 7 og 9.
RAG NA
to*/-*o*7f '♦'•»■.^'.■••'♦'■*o*o*7*7'P'^»'*c*:■*-'*'♦ :♦: •■♦■■'•c•o*o*o*o*!3*o#Q«Ób6*í •ri*o*7*7>*CB7'*
.♦ *:-4r >* ..eIj*- • 5*34c>éoéC£G«o*,,« *l-*i.-*C>.:*,#-'*.:*v;>*'B*0*í.':*0*0*ú*r.*. •♦..■•D*0*o*C*:.*4
21. DAGUR.
Wiggips lþt sem s.ér væri öl-lum lokið.. Sletti, tungu viðigóm,
lét hallast út á borðsto.kkinn og starði til lands.
— Eg er dauður og á leiðinni í hreinsunareldjnn.
— Eruð þér farþeginn, sem koma átti hér um borð?
Bowing hneigði sig hæversklega. Olivrnr Spencer Wiggins
mæti hann.
— Bsli heiti ég. Má ég biðja um. vegabréfið?
Wiggins dró það upp úr pausanum. og rétti honuip.
— Brezkur.........
•— Englendingur, ef yður stæði á sarna.
— En þetta vegabréf er úr gildi?
— Það fer allt úr gildi í Rotumna....Eg er líka fallinn ir
gildi.
— Þeir í Mexíkó taka vður fastan.
— Það verður .spennandi. Gítarleikur dansskeilna-
glymu.r.
— Eg er ekki viss um að yður þy.ki ýistin. ákaflega spenn-
andi, þegar þar- að kemur. Hvað híjfið þér þaft fyrir stafni á
Rotumnn?
Wiggins leit niðúr í bátinn, þar sem meyiarnar fjórar sungu
nafn hans í sífellu og svipur lians Ijórnaði. Skipstjórinn gat ekki
að sér gert að brosa, þrátt fyrir gremju sína ve.gnn vegaþréfsins.
— Lifað.lífinu, herra. skipstióri. En jgfnvel kalí jarnir hefðu
værið farnir að þpevtast á því, eítir þrjú h.updruð ár- Einkyæn-
ið heí'uf líka sína, lcosti.
Butterfieid 2','etti sm. Bar síðan ermina fyrir andlit sér,
og þagar hann leit aftur á .skipstjóra, var hann háalvarlegur á
svipinn.
— Eg veit uni feril herra Wigyins siðán .hann kom fyrst
■hingað til ey.ianna, herra skinstióri, og.ég er ekki. í i>einum vafa
um að yfiryöldin séu því fepnust að losna Við-ha-nn. Áhrif hans
hafa aldrei getað talizt bsinlínis heillavænleg; og framkoma hans
ekki- til eftirbreytni.
Belí 'varð litið til meyjanna í bátnum, um leið og hann
stakk á sig vegabréíinú.
— Það virðast ekki aÚir á sama máli og þér um það, hérra
prestur. Eg íæ ekki betur séð, en að hann sé virðulega kvaddur.
Wiggins benti stoltur á þær í bátnum. Þössi yzt til vinstri,
það.er Kleopatra. Cirke situr næst henni og þá Messalína. Þessi
hvíttennta með tárin á vöngunum, það er Maddame La Pompa-
dourj Eg hef gefið þeim öllum nöfn, ekki vrantar það.
■— Það er ekki víst, að þeir í Mexíkó setji vður í varðhald.
Þeii' geta beitt því bragði að set.ja skipið fast, nema fiársekt
verði greidd, og þá verðið þér að xáða fram úr því varidamáli,
Wiggins, mælti Bell skipstjpri.
— Eg verð.-að-ganga aftur um grænan völl, þar sem grasið er
ekki nein sjónhverfing-, 02 Mexikó ér aðeins fvrsti áfanginn á
leið minni heim til Englands. Hér er fargialdið, gerið svo vel,
Ilann dró fimmtíu sterlirigspunda seðil upp úr skyrtuvasa
sínum og rétti skinstjóra, sem virtist fyxst í vafa um hvort
hann ætti að taka við honum, en stakk. honum síðan á sig.
— Allt í lasi; Þér getið iáí.ið bera farangur yðar um borð.
— Hann er þeyar kominn um borð, herra minn.
Beíl leit á pokaskiattann. undir hendi hans.
—■> Þér eruð fáklæddur, og þaö. fer varlá .h.já því,. að vður
kólni, þsgar ícernur norður á ’oóginn. En bað er yðar að ráða
fram úr því, vi-tan-lega. Þér verðixi .í. klefa með hérra Hutton.
Máltíðir eru kluk.kan átta, tóif 02 sex. Við látum í haf um leið
og vörubíllinn er kominn frá borði.
Bell vfirgaf þá og hélt- sfcisaganginn ipn að borðsairuim.
Hann. gekk hægt niður þfenin og arinars hugar. Braut heilann
um það, hvort hann hefði ekki gmú rangt að taka Wiggins
með. Þessir bölvaðir Mexikanar voru sífellt með rex út af
formsatriðmn, 'einkum þegar skjöl voru annars, vegar. Ef þeir
tæku eftir.því, að vesabréf Wissins var fallið úr gildi, mátti
ganga'að bví sem vísu, að bair myndu kref ja skinið sekta. Cg
þá mundi sannarlega. 'ekki veitá af fimm.tíu punda seðlinum.
ef lakast ætti að li ild.a ferðinni áfrajn. Það leit 'að minnsta
kosti ekki út fyrir að farþeginn sjálfur gæti þar milda aðstoci
veiít, ef í Iiart færi. En feó var eitthvað í, far.i. hans, ,sem laðaði
riiann að lionum. Bell hló. Ef.til vi.il mundi han.n feurfa. nokkurn
tíma til að- ná sér eftir. dvöliria á Rofumna.
— Hvað sj.eður vður svo, herra skixsfióri? ....
..Nokkurt gndartak voru 'auýu sjkipst'iórans a.ð. venjast
rölckrinu í sa.lnum eftir sólskinjð úti. Þá sá harm frú King
sitja bar 'fyrir encla langborðsins. Þ.að s-tóð kaffib.ol.li fyrir
framan hana ow hún revkti vin.ölingj Hann. ba.að henrii góðan
dag og það kom nokkurt. hik á hann.
— Hvers ví-gna komið þér ekki úpp, á biljur .ei.ns og aé.'ir
farþegar, og siáið Roturnna?
— Hví skyldi • ég gára þa.ð. Þessar eyjar eru al.Iar. eins.
Augu þeLJ.'a msettust og I3‘ell skipsti.óri. yarð gc.ipinn
■ annarlegri ónotakennd. . Hann spurði sjállun . sig í hugarium
hvers vegria og um leið vai'5 honurn fcreifað ur,.i kjálka.sér
og hann. íánn að hann var órakaður, og rnund,i um. leið,. að
það hafði einm-itt verlð þqss vegna, að hahn hugðist halda
til ’klefa' síns. -Iíann ■ fann einnig, að' honum rn.u.ndi betra að
tala ekki af sér-á raeðan hann dokaði við. barna í salnum.