Vísir - 19.03.1911, Blaðsíða 2

70
V f S I R
bar undir flokkinn konungsskeytið
áður en liann svaraði. Hvað hina
konungkjörnu þingmenn snertir
kæmi öllum saman um að það ættu
að vera þjóðkjörnu þingmennirnir
er rjeðu ráðherrakosningu en ekki
þeir og síst nú, er þeir sætu í
hálfgerðu vanþakklæti og ættu að
fara frá 1. maí. Stuðning minni-
hlutans þótti honum svona ogsvona
eftir því sem L. H. B. lýsti yfir.
Þar sem sá flokkur sjálfur sker úr
hvenær hann skerst úr leik og er
eigi bundinn nema sínum vilja.
Ráðherra hafði getið þess í ræðu
sinni um daginn að hann hefði
tekið við embættinu til þess
að róa þær róstuöldur, seni
nú væru risnar, en hvernig getur
hann vænst að gela það. Nei, þvert
á móti varð hann að vænta að
óróinn, óánægjan og æsingin yxi
með þjóðinni eða að minsta kosti
með meiri hluta hennar. Sagði að
blöðin bæri þess glöggt vitni hvernin
þau bæru lygi blekkingar, róg og
jafnvel mannorðsþjófnað o. s. frv.
á borð fyrir lesendur sína. Þó að
Kristján ekki segði það, þá mun
það sjálfsagt verða sagt að sjer
gangi til að sækjast eftir ráðherra-
embættinu launa og valdagræðgi, en
menn ættu að skilja að þar sem
margir hlytu að vera færir, eða
ættu að vera, að taka á móti ráð-
herraembættinu, gæti hverjum fundist
að hann hefði fremur öðrum ástæðu
til að sækjast eftir embættinu, því
hann þættist máske betur geta kom-
ið fram áhugamálum sínum sem
ráðherra en sem þingmaður. Ráð-
herra gæti betur gefið sig að mál-
um og undirbúingi þeirra. Þetta
hafi sjer líka gengið til. Því hann
telji störf þau, sem hann nú hafi á
hendi gróðravænlegri en ráðherra-
stöðuna. Að lokum skuli hann
geta þess að það sje einhver
dýrmætasti rjettur þjóðarinnar að
geta ráðið æðsta valdasess sínum.
Næst talaði Björn Þorlákssou bar
hann fram rökstudda dagskrá svo-
hljóðandi:
Þingdeildin telur ekki rjett að
nokkitr sje skipaður í ráðherrasess,
ef hanu hefur ekki stuðning meiri-
hluta þjóökjörinna þingmanna, nema
ekki sje annars kostur, svo að í
bili þurfi að skipa mann til að veita
umboðsmálum forstöðu. En í því
trausti að núverandi ráðherra fram-
fylgi stjórnarskrárbreytingu á þessu
þingi, tekur deildin fyrir næsta mál
á dagskrá.
Þá talaði ráðherra, og var svo
fundi frestað er kl. var 3 og til kl.
5. Þá töluðu Skúli Thoroddsen,
Jón í Múla, Bjarni frá Vogi, Jón
Ólafsson og loks Skúli Thoroddsen
var kl. rúmlega 6 er gengið var til
atkvæða um dagskrána, sem var sam-
þykt með 13: 12.
Já sögðu:
Björn Porláksson*
Eggert Pálsson
Einar Jónsson
Hannes Hafstein
Jóh. Jóhannesson
Jón í Múla
Jón Magnússon
Jón Ólafsson
Jón Sigurðsson
Ólafur Briem
Pjetur Jónsson
Sigurður Sigurðsson
Stefán Stefánsson
Nei sögðu:
Benedikt Sveinsson
Bjarni Jðnsson
Björn Jónsson
Björn Kristjánsson
Björn Sigfússon
Hálfdán Guðjónsson
Jón á Hvanná
Jón Þorkelsson
Magnús Blöndahl
Sigurður Gunnasson
Skiíli Thoroddsen
Porleifur Jónsson
Frekari ræður bíða blaðsins á
morgun.
Morðfrjett
norðan úr landi; morðinginn ófundinn.
Svo er mál með vexti að maður
nokkur, ónefndur, átti hús á annars
manns lóð. Lóðareigandi skipaði
nú húseiganda að taka burtu hús-
ið af lóðinni. En húseigandi þver-
skallaðist. Leitaði lóðareigandi yfir-
valdanna. En er á því varð drátt-
ur að þau skærust í leikinn, tók
lóðareigandi til sinna ráða. Bygði
hann skúr upp að húsinu, sem
var Bæði gisið og fúið. Skúrinn
fylti hann síðan með tófuyrðlingum
og varð nú brátt óverandi í húsinu
fyrir grenjafýlu. Varð húseigandi
æfur og krafðist þess af Ióðareiganda
að hann tæki burtu dýrin úr skúrn-
um, en lóðareigandi hvaðst hafa
*) Með skáletri eru skráðir þeir er
kosning hlutu sem sjálfstæðis- og Iand-
1 varnarmenn en heimastjórnarmenn hinir
aðvarað hann fyrir löngu að taka
burtu húsið og mætti hann sjálfum
sjer um kenna að hann þyrfti nú
að hýrast í greninu. Var þá leitað
aöstoðar yfirvaldanna er kom fyrir
ekki þá í svip, hjer þurfti skjótlega
úr að ráða.
Fólkið, sem í húsinu var, hjelst
nú ekki lengur við fyrir pestinni
og flýði úr húsinu, og hvar sem
það kemur flytur Það pestina með
sjer. En nú víkur sögunni til dýta-
garðsins. Dýrin höfðu þrifist ágæt-
lega en einn daginn, þegardýravörður-
inn árla morguns vitjar þeirra, voru
þau öll dauð. Þóttist dýravörð-
urinn sjá þess merki að þau
höfðu látist af manna völdum og
var þegar í stað kært fyrir yfirvöld-
unum.
Vissum vjer þetta síðast því að
rannsókninni er haldið stranglega
leyndri. En þess má vænta að
vjer jafnskjótt og læknisskoðun
hefir fram farið skýrum nreð hverj-
um hætti morðin hafa verið framin.
Svomikið getum vjer þó fullyrt að
morðinginn er ófundinn, en margir
grunaðir.
Þangbrandur.
*$%& úUöudum.
SViyndarlegur vegur. Banda-
ríkjastjórn liefur nýskeð veitt 180
þús. krónur til þess að leggja veg,
sem á að verða einn hinn fegurðsti
vegur heimsins og liggja um þvera
Norðurameríku, fjórar þúsundir rasta
að lengd.
Hann byrjar við St. Louis og
liggur þaðan í norðvestur til C.ouncil
Bluffs. Þaðan verður Oregonvegur-
inn notaður, en hann liggur að
Orand Island ,pg Lexington í Ne-
braskafylki. Þaðan Iiggur vegurinn
fram með fljótinu Platte gegnum
Wyomingfylkið og Sweetwaterdalinn
og Iiggur hann þar upp á Kletta-
fjöllin um Djöflaskarðið og nreð-
fram Sjálfstæðisklettinum. Útsjónin
þaðan er afar tilkomumikil. Á álla
vegu blasa við snjóþaktir tindar
djúp gljúfur og fossar. Um þrjá-
tíu nn'iur liggur vegurinn yfir eyðu-
mörku í 2000 til 2500 stilcna hæð
yfir sjávarmái. Er liann þar 15
stikur þar sem hann er mjóstur en
30 stikuí breiðastur. Nú tekur veg-
urinn að hallast niður að Kyrra-
hafinu. Liggur hann meðfram Fort-
vise Rock og Cockeviile, gegnum